စာမ်က္နာ -၂၈

လြန္ခဲ့တဲ့ ၂၈ ႏွစ္က ကမာၻၾကီးထဲကို ေကာင္ေလးတေယာက္ မထင္မရွား ေရာက္လာခဲ့တယ္...။ သူက ပါတ္၀န္းက်င္ကို ဒုကၡ မေပးခဲ့သလို အမ်ားၾကီးလည္း ေကာင္းက်ဳိး မျပဳနိင္ခဲ့ပါဘူး...။ ကံပစ္ခ်ထားသလို ရွင္သန္ ခ်င္ခဲ့ေပမယ့္ အတၱကို မခ်ဳိးႏွိမ္နိင္ေသးေတာ့ လိုအပ္ခ်က္ေတြ လိုခ်င္တာေတြက သူ႔ကိုပူေလာင္ ေနေစခဲ့တယ္။ သာယာတဲ့ေကာင္းကင္ကို သူၾကာၾကာ ၾကည့္ခြင့္မရခဲ့ပါဘူး...။

၁၉၈၁ ေမလ ၂၂ ရက္ေန႔ကစျပီး သူဟာ ကံၾကမၼာ ေရးထားတဲ့ စာမ်က္နာေတြကို တေျဖးေျဖးခ်င္း ဖတ္ခြင့္ ရခဲ့တယ္။ တခ်ဳိ႕စာမ်က္နာေတြကို ေက်ာ္ျပီးဖတ္ခ်င္ခဲ့သလို...တခ်ဳိ႕စာမ်က္နာေတြကိုလည္းအပိုင္ သိမ္းထား ခ်င္ခဲ့တယ္...။ ရက္စက္တဲ့ေန႔ေတြ သူစိမ္းဆန္တဲ့ညေတြကို ဖရိုဖရဲ ျဖတ္သန္းခဲ့ရတယ္...။ သာယာတဲ့ ေႏြရာသီေတြကို ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့ေပမယ့္ သူရဲ႕ေန႔ေတြညေတြက မုန္တိုင္းေတြမ်ားခဲ့တယ္...။

ငယ္ဘဝေတြကို ခ်ဳိ႕ခ်ဳိ႕တဲ့တဲ့ ျဖတ္သန္းခဲ့ရေပမယ့္ သူ႔မိဘေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာနဲ႔ သူဟာလူတန္းေစ့ ေနနိင္ ခဲ့တယ္လို႔ ယံုၾကည္ခဲ့မိတယ္...။တခ်ဳိ႕ကေလးေတြက ကားအေကာင္းစားနဲ႔ကစားေနခ်ိန္ သူကေတာ့ သူ႔အေဖ လုပ္ေပးထားတဲ့ ကားေလးနဲ႔ ကစားရင္း ေပ်ာ္ရႊင္ေနခဲ့တယ္...။

တခ်ဳိ႕ကေလးေတြက ခံုေပၚမွာ တီဗီထိုင္ၾကည့္ေနခ်ိန္ သူက သံဇကာကြက္ၾကားက ေခ်ာင္းခဲ့ရတယ္..။ တခ်ဳိ႕ ကေလးေတြက ထမင္းစားျပီး သစ္သီးစားေနခ်ိန္ သူကေတာ့ ဆန္ထုတ္ဆြဲလာမယ့္ အေဖ့အျပန္လမ္းကို ေစာင့္ေန ခဲ့တယ္...။ သူတို႔ညီအကို ကစားခဲ့တဲ့ သေရ ေဘာ္လံုးက ဖာရာေတြ ဗရပြေပမယ့္ ညေနတိုင္း သိမ္းဘို႔ သူမေမ့ခဲ့ဘူး...။

တာရာမင္းေ၀ ေရးထားတဲ့စာလို..“လင္းေဝစိမ္းျမတဲ့ ပန္းညမ်ားစြာထက္ တေစၦေခ်ာက္တဲ့ ညကို ပိုသတိရမိတယ္”သူ႔ဘ၀မွာ မေမ့နိင္တဲ့ အရာေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားခဲ့တယ္...။
သူရဲ႕ ကေလးဘ၀ ကစားခန္းေတြမွာ သူက ဗိုလ္မလုပ္ခဲ့ရဘူး...
စစ္သားလုပ္တမ္းကစားရင္ေတာင္ သူက တပ္သားအဆင့္...
ဆရာ၀န္လုပ္တိုင္းကစားရင္ သူက လူနာအဆင့္...
ေစ်းေရာင္းတိုင္းကစားရင္ သူက အရြက္ေတြပဲ အျမဲခူးခဲ့ရတယ္..။ ေငြလို႔သတ္မွတ္ထားတဲ့ စကၠဴစုတ္ေတာင္
ခဏခဏ ကိုင္ခြင့္မရခဲ့ဘူး။

အရြယ္ေရာက္လာေတာ့ သူသီခ်င္းေလးေတြ နားေထာင္တတ္လာတယ္။ ေဘးအိမ္ကဖြင့္တဲ့ ရဲသြင္ရဲ႕ ႏွင္းဆီလိႈင္းမ်ား သီခ်င္းကို လိုက္ဆိုေတာ့ ရြယ္တူအိမ္ရွင္ေကာင္ေလးက ကက္ဆက္ကို ပိတ္ပစ္ခဲ့တယ္..။
သူ႔အကိုက ေစ်းကို ခ်က္ခ်င္းေျပးျပီး အဲဒီသီခ်င္းစာအုပ္ ၀ယ္ေပးခဲ့တယ္..။သူတင္းထားသမွ် မ်က္ရည္၀ဲခဲ့ ဘူးတယ္။ သူတီးလံုးနဲ႔သူ သီခ်င္းဆိုခဲ့ရေပမယ့္ ေကာင္ေလးေက်နပ္ခဲ့တယ္..။ သူ႔ဘ၀မွာ သာယာတဲ့ သံစဥ္ မရိွခဲ့တာကို ေကာင္းေလးက လက္ခံထားခဲ့တယ္ေလ..။

ဘ၀မွာ အခ်စ္ကို စေတြ႔ေတာ့ သူေတာ္ေတာ္ေပ်ာ္သြားခဲ့တယ္...။ သူေတြ႔ခဲ့တဲ့ခ်စ္သူကို ေကာင္ေလး အရမ္းခ်စ္ခဲ့တာ။ သူခ်စ္ေနတာကို ေကာင္းမေလးသိခြင့္ရဘို႔ ႏွစ္ ႏွစ္တိတိၾကာခဲ့ရတယ္..။သူ႔အေရွ႕မွာ ေကာင္မေလးကို ၾကိဳက္တဲ့သူေတြမ်ားေနခဲ့တယ္..။သူ၀င္တန္းမစီခဲ့ဘူး..။ ေကာင္မေလးနဲ႔ ခ်စ္သူျဖစ္ခြင့္ရဘို႔ အားလံုးလက္ေလွ်ာ့သြားမွ သူခ်စ္ေၾကာင္း ေျပာခဲ့တယ္..။

ဇိမ္ခံကားေပၚက သူ႔ေကာင္မေလးကို ျမင္ခြင့္ရဘို႔ ေကာင္ေလး စက္ဘီးတစီးနဲ႔ ျမိဳ႕ပါတ္ေနခဲ့ရတယ္..။ ေကာင္မေလးကို မျမင္ရတဲ့ေန႔ေတြမွာ သူ႔ေျခေထာက္ေတြ ေညာင္းတယ္...သူ႔ႏွလံုးသားက ေရငတ္တယ္...။ သူ႕ဘ၀ကို မျပည့္မစံုနဲ႔ ပစ္ခ်ခဲ့ေပမယ့္ ေကာင္မေလးနဲ႔ ခ်စ္သူ ျဖစ္ခြင့္ရတာ တခုထဲနဲ႔တင္ သူ႔ကံၾကမၼာကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေပးခဲ့တယ္..။

သူ႔အေမ ေမြးေပးခဲ့တဲ့သူက ေကာင္မေလးအတြက္ ရွင္သန္ခ်င္ခဲ့တယ္...။ သူ႔အေမ စိုက္ထားတဲ့ ႏွင္းဆီပန္းရံုေလးက ေကာင္မေလးရဲ႕ အျပံဳးတခ်က္အတြက္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္..။သူတသက္လံုးသိမ္ ငယ္သမွ် သူ႔ခ်စ္သူကို လက္တြဲေလွ်ာက္ေတာ့ ရင္ဘက္ေတြေတာင္ မို႔ေမာက္ခဲ့ဘူးတယ္..။

ခ်စ္သူသက္တမ္း ၁ ႏွစ္ျပည့္ဘို႔ ၁၂ ရက္အလိုမွာ သူ႔အနားက ေကာင္မေလး ထြက္ခြါသြားခဲ့တယ္..။
ေကာင္မေလးက ဘ၀အတြက္ စာသင္ေနခ်ိန္ သူက ေကာင္မေလးတြက္ ကဗ်ာစပ္ေနခဲ့တယ္..။
ေကာင္မေလးက သူ႔ကိုလြမ္းေၾကာင္း ေျပာေနခ်ိန္သူက လမ္းေဘးဖုန္းမွာ မ်က္ရည္၀ဲေနခဲ့တယ္..။

ေကာင္မေလး ျပန္လာမယ္ဆိုေတာ့ သူ႔သူငယ္ခ်င္းအားလံုးကို လိုက္ၾကြားခဲ့တယ္...။
သူဘယ္ေလာက္လြမ္းခဲ့ရေၾကာင္း ေကာင္မေလးမ်က္နာကို ၾကည့္ျပီးေျပာမယ္...
ခ်စ္သူေျပာမယ့္စကားကို လက္ကေလးကိုင္ျပီး နားေထာင္မယ္လို႔ စိတ္ကူးေတြ ယဥ္ေနခဲ့တယ္...။

ေကာင္မေလးျပန္လာတဲ့ေန႔မွာ ထြက္သြားတဲ့ေန႔ကလို႔ပဲ သူနာရီကို ထိုင္ၾကည့္ေနခဲ့တယ္.. စကၠန္႔ေတြ ဘယ္လို ေရြ႕ေနသလဲ သူၾကည့္ေနျဖစ္တယ္..။စိတ္လႈပ္ရွားမႈကိုေတာင္ မဖံုးကြယ္နိင္ခဲ့ဘူး။။ ဒါေပမယ့္ ေကာင္မေလးရဲ႕ ၁၀ ရက္ခရီးမွာ သူတို႔ တၾကိမ္ပဲ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့တယ္..။ ဒီလိုနဲ႔ ေကာင္မေလး ျပန္သြားခဲ့တယ္...။ သူနာက်င္စြာနဲ႔ က်န္ခဲ့တယ္..။ သူ႔ရဲ႕ဘ၀က အဲဒီလို အျမဲ အလြဲလြဲ အေခ်ာ္ေခ်ာ္ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။

ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ သူထပ္ေစာင့္ေနခဲ့တယ္...။
ေနာက္ထပ္ႏွစ္ႏွစ္ ထပ္ၾကာေတာ့ ေကာင္မေလးေနာက္တၾကိမ္ ျပန္လာခဲ့တယ္..။
ဒီတခါေတာ့ အရင္လို ေကာင္မေလးျပန္လာခါနီး ရက္ေတြမွာလို သူစကၠန္႔ေတြကို ၾကည့္မေနေတာ့ဘူး။

အရင္က စိတ္ပါလက္ပါ တံျမက္စည္း မလွဲခဲ့တဲ့ သူက တအိမ္လံုးရွင္းတယ္...မွန္ေတြ ေရနဲ႔ေဆးတယ္ သူ႔အေမရဲ႕ ပန္းအိုးေတြ ေနရာခ်တယ္...သစ္ခြတခက္ က်ဳိးသြားေတာ့ သူ႔အေမက သူ႔ကို ျပံဳးျပံဳးေလးၾကည့္တယ္..။ အိမ္သာကို ေရေဆးေတာ့ သူ႔အေမက သားကလည္း ၀န္ၾကီးခ်ဳပ္လာမွာ မို႔လို႔လားတဲ့ အရာအားလံုးထက္ အေရးၾကီးတာကို အေမလည္းသိတယ္ တအိမ္လံုးလဲ သိသိနဲ႔ ေနာက္ၾကတယ္ေလ..။

အဲဒီတေခါက္မွာလည္း ေကာင္မေလး သူ႔အိမ္ဘက္ေျခဦး မလွည့္နိင္ခဲ့ဘူး...။သူတို႔ ခဏပဲ ေတြ႔ခြင့္ရခဲ့ျပန္တယ္..။ သူ႔အေမအတြက္ ေကာင္မေလးက သမီးလိမၼာေလး ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ေကာင္ေလးအတြက္ သူ႔တမိသားစုလံုးက စိတ္မေကာင္းျဖစ္ခဲ့ရတယ္..။

သူ႔ရဲ႕ဘ၀မွာ အခ်စ္ဆံုးသူ ႏွစ္ေယာက္ရိွခဲ့တယ္..။တေယာက္က သူ႔ေမေမ...ေနာက္တေယာက္က သူခ်စ္သူ ပါ...။ သူ႔ကိုေမြးခါနီး ေဗဒင္သြားေမးေတာ့ ေမြးလာမယ့္ကေလးက ကိုယ္ခႏၶာမွာ ခြ်တ္ယြင္းခ်က္တခုခု ပါလာမယ္လို႔ေဟာတယ္။ ၁၀ လလံုးလံုး သခၤ်ဳိင္းကို တေန႔မ်က္ေစာင္းသံုးခါထိုးျပီး သူ႔ကိုလြယ္ထား ခဲ့ရတဲ့ေမေမက စိတ္ပူပန္စြာနဲ႔ ေဝဒနာေတြ ခံစားျပီး ေမြးေပးခဲ့တယ္..။

သူလူ႕ေလာကထဲ ေရာက္လာေတာ့ မီးဖြားျပီးစ ေမေမက အနားမယူနိင္ခဲ့ေသးဘူး ေဖေဖ့ကို ကြ်န္မသားေလး ဘာေတြမ်ား ခြ်တ္ယြင္းခ်က္ပါသလဲတဲ့ တဖြဖြေမးေနခဲ့တယ္တဲ့ေလ..။ ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရဲ႕နဲ႔ ေမေမက ေကာင္းမႈကုသိုလ္ေတြ သူ႔အတြက္ လုပ္ေပးခဲ့တယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ မိခင္တေယာက္ရဲ႕ လိုအပ္တဲ့ အားျပည့္မယ့္ အစာအဟာရထက္ ေမြးလာမယ့္ သူ႔အတြက္ သတ္သတ္လြတ္ စားေပးခဲ့တယ္..။ ဥပုသ္ ေတြ ေစာင့္ေပးခဲ့တယ္..။ ေမေမ့ရဲ႕ေမတၱာေတြေၾကာင့္ သူခြ်တ္ယြင္းခ်က္မရိွဘဲ လူ႔ေလာကထဲ ေရာက္လာခဲ့တယ္..။

သူ႔အေမသူ႔ကို ခ်စ္သလို သူကလည္း သူ႔အေမကို သိပ္ခ်စ္တယ္..။ အျပင္ကျပန္လာရင္ အရင္ဆံုး ေခၚမိတာ ေမေမပါပဲ..။ ဘယ္သူ႔အေရွ႕မွာမဆို ေမေမ သူ႔ကို နမ္းေစခ်င္စိတ္နဲ႔ သူပါးထိုးေပးတတ္တယ္..။ သူ႔ေမေမရဲ႕ပါးေလးကိုလည္း မရမက လိုက္နမ္းတတ္တယ္..။

သူ႔အသက္ ၂၄ ႏွစ္မွာ သူခ်စ္တဲ့ ေမေမ့ကို ခဏထားခဲ့ျပီး သူခ်စ္တဲ့ ေကာင္မေလးဆီကို ထြက္လာခဲ့တယ္..။ သူ႔ခရီးစဥ္ရဲ႕ အစပိုင္းက ေမွ်ာ္လင့္သလို ျဖစ္မလာခဲ့ပါဘူး. ၁၂ေပ ပါတ္လည္ အခန္းေလးက သူ႔ရဲ႕ကမာၻျဖစ္လာတယ္..။ ညေတြမွာ အေမွာင္ခ်ျပီး သူမ်က္ရည္က်ခဲ့ရတယ္..။ သူ႔ဘ၀မွာ နာက်င္တိုင္း ေမေမ့ကို တမ္းတလြန္းလို႔ ႏႈတ္ကေတာင္ ေမေမလို႔ ခဏခဏအသံထြက္မိတယ္။

သူေပ်ာ္ေနမယ္ထင္ျပီး စိတ္ခ်မ္းသာေနမယ့္ ေမ့ေမ့ကို သူေပ်ာ္ရႊင္ေနေၾကာင္း ေျပာျပခဲ့တယ္..။ သူေမေမဆီ ဖုန္းဆက္တိုင္း ေမေမက ငါ့သားအတြက္ ထီထိုးေပးေနတယ္... ဒါမွ ငါ့သားျပန္လာလို႔ရမွာလို႔ အျမဲ ေျပာတတ္တယ္ ျမန္မာျပည္မွာ သူအံုးခဲ့တဲ့ ေခါင္းအံုးေလးကို ေမေမ ညတိုင္း ေပြ႔ဖက္ျပီး အိပ္တယ္တဲ့ေလ...။

သူက အခ်စ္ေၾကာင့္ အိပ္မေပ်ာ္တဲ့အခ်ိန္ ေမေမက သူ႔ကိုသတိရ စိတ္နဲ႔ အိပ္မရခဲ့ဘူး...။ သားေနာက္ႏွစ္ ျပန္ခဲ့မယ္ ေျပာေတာ့ သူ႔ေမေမက သားမေပ်ာ္ရင္ ျပန္လာေလ..ေမေမလည္းလြမ္းလွျပီ ထီကလည္းမေပါက္နိင္ ေသးဘူးတဲ့ ေမေမ ခပ္ရႊန္းရႊန္းေျပာေပမယ့္ သူ႔ေမေမ တကယ္လြမ္းေနတာယံုၾကည္မိတယ္။

သူ႔ေမေမက သူ႔အတြက္အနႏၱေမတၱာရွင္ပါပဲ....။ သူ႔ရဲ႕နာမည္ကို သူ႔ေမေမက ကိုယ္၀န္လြယ္ထားကတည္းက ေပးထားတာတဲ့ေလ..။ ေမေမေပးထာတဲ့နာမည္နဲ႔ သူ႔ေမြးရက္က ေန႔နံတူညီတာေတာ့ ထူဆန္းမႈ မဟုတ္ရင္ ေမေမ့ရဲ႕ အႏိႈင္းမဲ့တဲ့ ခ်စ္ေမတၱာေၾကာင့္ပဲ ျဖစ္မယ္ထင္ပါတယ္။

သူ႔ရဲ႕ေမြးေန႔တိုင္း ေမေမ ဘုရားသြားျပီး ေကာင္းမႈကုသိုလ္ လုပ္ေပးခဲ့တယ္..။
ဒီေန႔လည္းေမေမ ဘုရားသြားလိမ့္မယ္လို႔ သူယံုၾကည္ပါတယ္။

။..............................................................။

ကံၾကမၼာေရးထားေသာ ေနာက္ထပ္ စာမ်က္နာေပါင္းမ်ားစြာ ကို သူထပ္ျပီးဖတ္ခြင့္ရ နိင္ေသးသည္။

ကံၾကမၼာသာ သေဘာတူခဲ့ရင္ သူ႔စာမ်က္နာ တိုင္းရဲ႕ ထိပ္ဆံုးတြင္ “ေမေမ” လို႔ နာမည္ေရးထိုးေပးေစခ်င္ပါသည္။

ကြ်န္ေတာ့္ကို ေမြးဖြားေပးခဲ့တဲ့ ခ်စ္တဲ့ေမေမ့ကို ဆပ္မကုန္နိင္ေလာက္ေအာင္ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ေမေမ..။

။.......................................................................။

(ေမလ ၂၂ ရက္ မွာက်ေရာက္တဲ့ ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ ေမြးေန႔အမွတ္တရ အျဖစ္ ေရးပါတယ္..။
လာလည္တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြ အားလံုးကိုလည္း ဒီစာစုေလးနဲ႔ပဲ ဧည့္ခံပါတယ္)
.......................................
cbox မွာ ဆုေတာင္းေပးၾကေသာ ကြန္မန္႔ေတြေပးျပီး ေပ်ာ္ရႊင္ေစတဲ့ သူငယ္ခ်င္းမ်ား အားလံုးကိုလည္း
ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။
ဒီစာေရးေနခ်ိန္မွာလဲ online ေပၚကေန ကြ်န္ေတာ့္နာမည္နဲ႔ သူငယ္ခ်င္းမ်ားစြာ ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေတာင္းေပးခဲ့တဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းဖိုးသူ ကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္...