ဗုဒၶဟူးသမီးႏွင့္တစ္လတာ

အထက္တန္းေက်ာင္းသား ဘ၀က သူငယ္ခ်င္းေတြအမ်ားၾကီး ရိွခဲ့ေပမယ့္ (၁၀)တန္းျပီးခ်ိန္မွာ ရင္းရင္းႏွီးႏွီး
ေပါင္းတဲ့ သူငယ္ခ်င္းက ေလးေယာက္ပဲ က်န္ခဲ့ေတာ့တယ္...။ေမးထူးေခၚေျပာ တဲ့သူငယ္ခ်င္းေတြက ေတာ့
အမ်ားၾကီးရိွတာေပါ့ေလ..။ကြ်န္ေတာ္ကလည္း လူတေယာက္ကို ခင္မိရင္ သူ႔ရန္သူဟာ ကိုယ့္ရန္သူလို႔ကို
သေဘာထားတဲ့ အထိ စိတ္ႏွစ္ျပီး ေပါင္းတတ္ေတာ့ ကိုယ့္အေပၚ အေပၚယံေလာက္ ျပန္ေပါင္းတဲ့သူေတြနဲ႔
ေပါင္းရတာ အရသာ မရိွဘူး...။

အဲဒီေတာ့ ရင္ဘတ္ခ်င္းနီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ေလးေယာက္နဲ႔ပဲစြဲစြဲျမဲျမဲ ေပါင္းျဖစ္ေတာ့တယ္...။ ကိုယ့္အေပၚ တကယ္ေကာင္းရင္ လူအမ်ားၾကီး မလိုဘူးဆိုတာ တကယ္မွန္တယ္..။ ဒီသူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔နဲ႔ပဲ တြဲရေပမယ့္စိတ္ထဲမွာ လံုေလာက္တယ္လို႔ ထင္မိတယ္..။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္း သံုးေယာက္ထဲက ငျဖိဳးအေၾကာင္းေတာ့ သူငယ္ခ်င္း(၂) မွာေရးခဲ့ျပီးျပီ...။

သူငယ္ခ်င္း(၃) ရဲ႕ ဇာတ္ေကာင္ မိုးၾကီးက ၁၀ တန္းေအာင္ေတာ့ မိန္းမခိုးေျပးသြားတယ္..။ သူ႔ဘ၀နဲ႔သူ ရုန္းကန္ေနရေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔နဲ႔ စြဲစြဲျမဲျမဲမတြဲျဖစ္ေတာ့ဘူးေပါ့...။ သူငယ္ခ်င္း ေလးေယာက္မွာ ငျဖိဳးက ရန္ကုန္မွာေနတယ္ ...မင္းသူက မအူပင္မွာ GTC တက္တယ္...။ ေနာက္တေယာက္ကလည္း တျမိဳ႔ထဲေနေပမယ့္ မေတြ႔ျဖစ္တာ မ်ားေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ စြဲစြဲျမဲျမဲ တြဲတဲ့သူငယ္ခ်င္းက ရဲၾကီး တေယာက္ထဲပဲရိွေတာ့တယ္...။

ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရဲၾကီးက ညေတြဆို လၻက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ျဖစ္ၾကတယ္....။ ညစဥ္လိုလို ထိုင္ျဖစ္ေပမယ့္ ေျပာစရာစကားက မကုန္နိင္ဘူး....။ညေရာက္ရင္ အိမ္မွာ ဘာဟင္းနဲ႔စားမိမွန္းေတာင္ သတိမထား နိင္ေလာက္ေအာင္ လၻက္ရည္ဆိုင္ ေျပးဘို႔ပဲ စိတ္ကေရာက္ေနတယ္..။

ရဲၾကီးရဲ႕အက်င့္က ေလးေယာက္ဆံုရင္ ဒီေကာင္က နားေထာင္သမား သက္သက္ေပမယ့္ ႏွစ္ေယာက္ထဲဆို
သူကေတာင္ ေျပာစရာ ေခါင္းစဥ္ေတြ ေရြးေပးေသးတယ္....။ စကားေျပာေနရင္း ၀ိုင္းထဲကို အရမ္းမရင္းႏွီးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း ၀င္လာလို႔ကေတာ ့သူဆီက အသံထြက္ မလာေတာ့ဘူး...။ စိတ္တူကိုယ္တူ ဆိုေတာ့ ႏွစ္ေယာက္ထဲေပမယ့္ တြဲလို႔ေကာင္းတာပါပဲ.စိတ္ကူး ယဥ္စရာဆိုလဲ တတ္ညီလက္ညီ စိတ္ကူးယဥ္ၾကျပီး အဲဒီအေၾကာင္းကို အေရမရ အဖတ္မရ မေမာတမ္း ေျပာရင္းညေတြကို အခ်ိန္ျဖဳန္း ခဲ့ၾကတယ္...။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ သူငယ္ခ်င္းေလးေယာက္စလံုး တူတာတခုက ေဘာ္လံုးပြဲၾကိဳက္ ၾကတယ္...။ ရိုးရိုးတန္းတန္း ၾကိဳက္တာထက္ပိုတာကေတာ့ စိုစိုေျပေျပ ရိွရင္ နဲနဲပါးပါးလည္း ေလာင္းတတ္ ၾကတာပါပဲ...။ မေကာင္းမွန္းသိေပမယ့္ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ အားေပးခ်င္စိတ္ေၾကာင့္နဲ႔ တူပါရဲ႕..။

တေန႔ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ရဲၾကီး လၻက္ရည္ဆိုင္ ထိုင္ရင္း မဟာအၾကံအစည္ တခုကို ကြ်န္ေတာ္က ခ်ျပတယ္...။
အလကားေနမယ့္အတူတူ ေခါင္းေလးနဲ႔ အလုပ္လုပ္ၾကမယ္ဆိုတဲ့ စိတ္ကူးနဲ႔ပါ..။အဲဒီအၾကံအစည္ကေတာ့....
ရပ္ကြက္ထဲမွာ ေငြေခ်းတဲ့ အမၾကီးတေယာက္ရိွတယ္ အသိတေယာက္က တဆင့္ေခ်းခိုင္းျပီး ေဘာ္လံုးပြဲ ေလာင္းၾကမယ္လို႔ တင္ျပေတာ့ ကန္႔ကြက္မဲမရိွဘဲ အတည္ျဖစ္သြားတယ္... နီကိုရဲ စကားနဲ႔ေျပာရင္ သဘူေတာလား ေမးတာ ရဲၾကီးက သဘူေတာတယ္ေပါ့..။

ဘယ္ေလာက္ေခ်းမလဲ ညိုေတာ ့တစ္ေသာင္းေခ်းမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၾကတယ္...အတိုးက ၂၀ ရာခိုင္းႏႈန္းဆိုေတာ့
ျပန္ဆပ္ရင္ တေသာင္းႏွစ္ေထာင္ ဆပ္ရေပမယ့္ တလံုးတခဲထဲ ျပန္ဆပ္စရာမလိုဘူး....။ သူလဲအဆင္ေျပ ကိုယ္လဲအဆင္ေျပ တေန႔၄၀၀ နဲ႔ရက္၃၀ သြင္းရင္ ရျပီဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး
သေဘာက်တာေပါ့ ...။

ဆိုင္ကမထမခ်င္း ႏွစ္ေယာက္သား စိတ္ကူးယဥ္ လိုက္ၾကတာအေၾကြး ျပန္ဆပ္ျပီး တဲ့အျပင္ လက္ထဲမွာ အရင္းအႏွီးေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလး ရသြားတယ္...စိတ္ကူးမွန္ျပီး ခြင္တဲ့သြားရင္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ အတြက္ေတာ့
ေအးရာေအးေၾကာင္း ေရခဲေခ်ာင္းပဲ..။ယပ္ခတ္ျပီး ေငြရွာေနရံုပဲေလ...။

ႏွစ္ေယာက္သား ညိွႏိႈင္းၾကရင္းနဲ႔ ပိုက္ဆံယူမယ့္ ေန႔ကို ေဘာပြဲေတြ ရိွတဲ့ စေနေန႔ လို႔သတ္မွတ္ လိုက္တယ္....။
မင္းက ဘယ္ပြဲေတြကို ၾကည့္ထား ဘယ္ဘက္ကေနရင္ ေကာင္းမယ္ ဆိုတာကို... ငါက ဘယ္ပြဲေတြကို ၾကည့္ထားမယ္ ဆိုျပီး တာ၀န္ေတြခြဲျပီး တတ္ၾကြစြာနဲ႔ အိမ္ျပန္ၾကတယ္...။

အဲဒီညက စိတ္ကူးေတြ သူ႔အလိုလို ၀င္လာေနတာနဲ႔ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ေတာင္ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး...။ မနက္ေရာက္လို႔ ရဲၾကီးကို ေတြ႔ြ႔ေတာ့ သူလည္း ညကေတာ္ေတာ္နဲ႔ အိပ္မေပ်ာ္ဘူး တဲ့..။ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ရင္ခုန္ေနၾကတာေလ.။ အဲဒီလိုနဲ႔ စိတ္ကူးယဥ္ရင္း စေနေန႔ကို ေရာက္လာတယ္...။

စေနမနက္ပိုင္းမွာ ပိုက္ဆံယူျပီး ရဲၾကီးကို သြားျပတယ္. သေဘာက ပိုက္ဆံေတာ့ လက္ထဲ ေရာက္ေနျပီေပါ့... အဲဒါနဲ႔ လဘၻက္ရည္ဆိုင္ကို ခ်ီတတ္ၾကတယ္. ေတာင္ေျပာ ေျမာက္ေျပာနဲ႔ အခ်ိန္ျဖဳန္းျပီး ထျပန္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္က ဒီထဲကေငြနဲ႔ လဘၻက္ရည္ဘိုး ရွင္းမယ္ဆိုတာေတာင္ ဒီေကာင္က သဘူမေတာ (သေဘာမတူ)ဘူး..။ သူ႔သေဘာက အလုပ္ကို စနစ္တက် လုပ္ရမယ္လို႔ေတာင္ ဆံုးမျပီး သူပဲရွင္း လိုက္တယ္...။

ျပီးေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္အိမ္ လိုက္လာတယ္...။ အိမ္ကေတာ့ သူတို႔အတြက္ အခ်ိန္မေရြး ၀င္ထြက္လို႔ရတယ္..။
အိမ္မွာက ဒီေကာင္ေတြ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ေနလို႔ရေတာ့ အျမဲတမ္းလာၾကတာပဲ....။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ ဂ်ာနယ္ႏွစ္ေစာင္ ေရွ႕ခ်ျပီး ျဖစ္နိင္တဲ့ ပြဲေလးေတြ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ျပီး ေရြးၾကတယ္...။

ဒီအသင္းက အမွတ္သိပ္မလိုဘူး လုပ္စားသြားလိမ့္မယ္.. ဒီအသင္းက နာမည္ၾကီးကစားသမား ဒဏ္ရာရေနတယ္ နိင္ဘို႔မလြယ္ဘူး..ဒီအသင္းက အိမ္ကြင္းေကာင္းတယ္..။ ဒီအသင္းက ဒီပြဲနိင္ရင္ ဥေရာပပြဲေတြကို ၀င္ခြင့္ရမွာ ဆိုေတာ့ ဒီေကာင္တကယ္ရုန္းမွာေသခ်ာတယ္..စသျဖင့္ တြက္ခ်က္လိုက္တာ အျဖစ္နိင္ဆံုးနဲ႔ စိတ္ၾကိဳက္ပြဲေတြ ရလာတယ္..။

ညေနေရာက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ ျမိဳ႕ထဲကို ျပန္လာၾကတယ္....။ရဲၾကီးအိမ္ကို လိုက္သြားျပီး ဒီေကာင္ေရခ်ဳိးတာကို ေစာင့္ျပီးျမိဳ ့ထဲက က်ဳိက္ေဒးယံု ဘုရားကို ထြက္လာၾကတယ္....။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႔ ရဲၾကီး ဘုရားကို တနဂၤေႏြညေန တုိင္းသြားျပီး တံမ်က္စည္းလွည္း ေလ့ရိွေပမယ့္ ဒီစေနကေတာ့ အထူးရွယ္ အေနနဲ႔ သပ္သပ္ထပ္သြားျပီး သန္႔ရွင္းေရး သြားလုပ္ၾကတာ....။

ဘုရားကို ဦးခ်ျပီး အၾကံအစည္ေတြ ေအာင္ပါေစလိ႔ု တဖက္လွည့္နဲ႔ ဆုေတာင္းလိုက္တယ္..။ ဟုတ္တယ္ေလ တပည့္ေတာ္ ေဘာ္လံုးပြဲေလာင္းတာ နိင္ရပါလို၏ လို႔ဆုေတာင္းလို႔မွ မေကာင္းတာဆိုေတာ့ အၾကံအစည္ေတြ ေအာင္ပါေစလို႔ပဲ ဆုေတာင္းလိုက္ရတယ္..။ ရံႈးမွာေၾကာက္ေတာ့ စကားေျပာရင္ေတာင္ ေကာင္းတာေတြပဲ ေရြးေျပာတယ္..ဒီေန႔ရာသီဥတုက သာယာတယ္ကြ..။ ဘုရားေပၚေရာက္တာ စိတ္ကိုေအးခ်မ္းသြားပဲကြာ...။ ညေနမို႔လို႔ ေလတိုက္တာေတာင္ “ရဲၾကီးေတြ႔လား ဒီေန႔ ေလလာေနတယ္ကြ ေလလာရင္ သိတယ္ေနာ္” ေမးေတာ့ ရဲၾကီးကလဲ “သိတာေပါ့ကြ ေလလာရင္ ေသခ်ာျပီေလကြာ” အတိုင္အေဖာက္ညီညီ ျပန္ေျဖျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၾကည္ႏူးေနၾကတယ္..။

နမိတ္မေကာင္းတဲ့ စကားမပါသြားဘို႔ ႏွစ္ေယာက္စလံုး ဂရုစိုက္ေနၾကရတယ္..အရင္ကလို ဘုရားေပၚက ျမက္ပင္ႏႈတ္တဲ့ အလုပ္ေတာင္ ဒီေန႔မလုပ္ပဲ တံမ်က္စည္းပဲ လွည္းၾကတယ္...။ အႏႈတ္ခံရတဲ့ မ်က္ပင္လို ျပဳတ္မွာ ေၾကာက္လို႔ေလ..။ လမ္းေလွ်ာက္တာေတာင္ ခလုတ္မတိုက္ေအာင္ သတိထား ေနရတယ္လို႔ ေျပာရင္ပိုတယ္ထင္မယ္...။ လုပ္ငန္းစတဲ့ ေန႔မွာဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အမွားအယြင္း အျဖစ္မခံ နိင္ဘူးေလ...။ ညဘက္ေရာက္လာေတာ့ ပထမဆံုး ေဘာ္လံုးပြဲ ေလာင္းေၾကးစာရြက္ သြားယူျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ျပီး တိုင္ပင္လိုက္ကာ အပိုင္ဆံုးေလးပြဲ ေရြးလိုက္ၾကတယ္...။

ကြ်န္ေတာ္တို႔ ေလာင္းမယ့္ ေလးပြဲမွာ သံုးပြဲက အရင္ကန္ျပီး ေရွ႕ပြဲေတြျပီးမွ ေနာက္ပြဲကကန္မွာ ဆိုေတာ့ ပိုျပီး
ေကာင္းတယ္ေလ..။ ေရွ႕မွာႏိုင္ထား လို႔ကေတာ့ ေနာက္ပြဲကို အျပီကိုင္မယ္ဆိုျပီး ႏွစ္ေယာက္သား ၾကံဳး၀ါး ထားၾကတယ္။ ေတြးရင္း ေတြးရင္းန႔ဲ နိင္မွာေသခ်ာတယ္ ဆိုျပီးေတာ့ကို ေလာဘေတြ ျဖစ္ေနေသးတယ္...။ လူ႔သဘာ၀မ်ား ေျပာပါတယ္ ေလာင္းကစားမွာ ေသခ်ာတာ မရိွဘူး ဆိုတာကိုပါ မျမင္နိင္တဲ့ အထိပါပဲ...။ အဲဒါနဲ႔ တပြဲကို ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာနဲ႔ သံုးပြဲအရင္ တင္လိုက္တယ္.အနည္းဆံုး ႏွစ္ပြဲနိင္ရင္ေတာင္ ႏွစ္ေထာင္ေက်ာ္ေလာက္ စ၀င္မွာ ဆိုေတာ့ ေခါင္းထဲ အဲဒီအေၾကာင္းပဲ ေရာက္ေနေတာ့တယ္..။

ေလာင္းျပီးေတာ့ ႏွစ္ေယာက္သား လၻက္ရည္ဆိုင္သြားထိုင္ၾကတယ္.အဲဒီအေၾကာင္းကိုေတာင္ မေျပာေတာ့ပဲ ဂရုမစိုက္ခ်င္ေယာင္ ေဆာင္ျပီး ေရာက္တတ္ရာရာေတြေလွ်ာက္ေျပာ ၾကည့္ေပမယ့္ မရပါဘူး...။ စိတ္ကေလာင္းထားတဲ့ ေဘာ္ပြဲစီပဲ ေရာက္ေနတာ ဆိုေတာ့ တျခားအေၾကာင္းေျပာရင္းနဲ႔ ရပ္ရပ္သြားတယ္...။

ပြဲစလို႔ မိနစ္၃၀ေလာက္ ေနေတာ့ ရဲၾကီးကမေနနိင္ေတာ့ဘူး “ငါအေျခအေန တခ်က္ေလာက္ သြားၾကည့္ လိုက္အံုးမယ္”ဆိုျပီး ထသြားတယ္...။ေဘာ္လံုးပြဲ ျပတဲ့ရံု ကလည္းအနားမွာ ရိွတာဆိုေတာ့ စိတ္သြားတိုင္း ကိုယ္ပါေနတာေပါ့...။ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ ဒီေကာင္ျပန္လာရင္ ဘာေတြၾကားရမလဲ လို႔စိတ္ေစာေနမိတယ္...။

ေငြတေသာင္းက မ်ားတယ္မဟုတ္ေပမယ့္ ေခ်းငွားျပီး လုပ္ထားရတာ ဆိုေတာ့ ဘုရင့္ေနာင္က သူ႔ေဖာင္ေတြ
ဖ်က္ေနတုန္းခံစားခ်က္ေလာက္ ျပင္းထန္မွာ မဟုတ္ေပမယ့္ ကိုယ္လည္း ကိုယ့္အထြာနဲ႔ ကိုယ္စိတ္ပူေန မိတာပါပဲ...။ ခဏေနေတာ့ ရဲၾကီး ျပန္ေရာက္လာတယ္.မ်က္နာက စပ္ျဖဲျဖဲနဲ႔ မို႔လို႔အေျခေန ေကာင္းျပီထင္တုန္း ဒီေကာင္ ငါတို႔ “ဂိုးေပါင္းေလာင္းထားတဲ့ ပြဲေတာ့ ျပီးသြားျပီ” တဲ့ ဂိုးေပါင္းဆိုတာက ႏွစ္သင္းလံုးရဲ့ သြင္းတဲ့ဂိုးအေရအတြက္ကို ေပါင္းျပီး သံုးဂိုးနဲ႔ အထက္ဘက္မွာ ေနမလား သံုးဂိုးေအာက္မွာ ေနမလားဆိုျပီး ေလာင္းရ တာမ်ဳိးေလ...။ ကြ်န္ေတာ္တို႔က သံုးဂိုးအထိ မသြင္းနိင္ဘူး ဆိုျပီးေအာက္မွာ ေနထားတာ...

“ဘာျဖစ္သြားျပီလဲ” ေမးေတာ့ “ဒီေကာင္က မိုက္ရိုင္းတယ္ကြာ နာရီ၀က္ပဲ ရိွေသးတယ္ တူးတူး(2-2) ျဖစ္သြားျပီ” တဲ့

“ဟာ ကားျပီေပါ့” လို႔ပဲကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေျပာနိင္တယ္.
“တသက္လံုး ဂိုးမသြင္းတဲ့ အသင္းေတြကြာခုမွ ဘာစိတ္ကူးေပါက္ျပီး အဲဒီေလာက္ သြင္းကုန္ၾကလဲ မသိဘူး”
ဆိုျပီး ရဲၾကီး ျငီးပါေလေရာ...။

ဟုတ္ေတာ့လဲ ဟုတ္တယ္ ဂ်ာနယ္ ႏွစ္ေစာင္လံုးကလဲ အဲဒီပြဲ ဂိုးနည္းမယ္ လို႔ေရးထားတာေလ...။ ေတျပီ ဆရာလို႔ပဲ ေျပာရေတာ့မယ္...။ဘယ္တတ္နိင္မလဲ ကြာေနာက္ပြဲေတြ ရမွာေပါ့ လို႔ႏွစ္သိမ့္ရင္း အဲဒီပြဲေတြေရာ အေျခအေန ဘယ္လိုလဲ ေမးေတာ့ ခုထိေတာ့ မလႈပ္ေသးဘူးတဲ့...။ ေအးေဆးေပါ့ကြာ လို႔ျပန္ေျပာရင္း ဒီ့ျပင္အေၾကာင္း ေတြပဲ ေျပာေနမိတယ္...။

ပထမပိုင္း ျပီးခ်ိန္ေရာက္ေတာ ့ရဲၾကီး ေနာက္တေခါက္ အေျခအေန ထပ္သြားၾကည့္တယ္...။ ျပန္လာေတာ့ “ဒီအတိုင္းပဲေဟ့ လႈပ္ကိုမလႈပ္ဘူး ဒီေကာင္ေတြ ကန္ေရာ ကန္ရဲ ့လားမသိဘူးတဲ့”
“ကန္ေတာ့ ကန္မွာပါကြာ ကြင္းထဲမွာ ထိုင္ေနလို႔မွ မရတာ ”လို႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေျပာလိုက္ေပမယ့္ ရင္ထဲမွာေတာ့
ေႏြးစျပဳလာျပီး စိုးရိမ္စိတ္ေတြ နဲနဲ၀င္လာတယ္..။

ဒုတိယပိုင္းစျပီး မိနစ္(၂၀) ေလာက္ၾကေတာ့ ရဲၾကီး တစ္ေခါက္ထပ္ သြားျပန္တယ္...။ ခပ္သုတ္သုတ္ ျပန္လာတဲ့ ဒီေကာင့္ကိုၾကည့္ျပီး ဒီတခါေတာ့ ဂြတ္ျပီနဲ႔ တူတယ္လို႔ ေတြးလို႔ေတာင္ မဆံုးေသးဘူး
“ေသာက္တလြဲပဲေဟ့ ဟိုဘက္ကေတာင္ ျပန္သြင္းထားတယ္”
ရင္ထဲမွာ နဲနဲဟာသလို ျဖစ္သြားျပီး လာကြာ ငါပါလိုက္ၾကည့္မယ္ ဆိုျပီး အတူတူ ထြက္လာေတာ့တယ္..။

စိတ္ထဲမွာေတာ့ ဒီေကာင္သြားၾကည့္တာ lucky မေကာင္းဘူး အစထဲက ငါ့ဘာသာ သြားၾကည့္ရင္ ေကာင္းအံုးမယ္ လို႔ မဆီမဆိုင္ ေတြးမိေသးတယ္..။ ဒါေပမယ့္လည္း ပ်က္ခ်ိန္တန္လာရင္ ဘာမွတားလို႔ မရဘူးဆိုတဲ႔ အတိုင္းပါပဲ ၾကမၼာဆိုးကို မလွန္နိင္ပဲ ေရွ ့ဆံုး သံုးပြဲစလံုး စံုးစံုးျမဳပ္ သြားေတာ့တယ္... တေယာက္မ်က္နာ တေယာက္ ၾကည့္ရင္း လက္က်န္ ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာကို ဘာလုပ္ရမွန္း ေ၀ခြဲလို႔ မရေတာ့ပဲ လူေတြလဲ ထူပူေန ေတာ့တယ္...။

ေနာက္ဆံုးေတာ့ ရဲၾကီးရာ မထူပါဘူးကြာ ဆက္ခ် ရမွာပဲလို႔ သဘူေတာျပီး ေနာက္ဆံုး ေရြးထားတဲ့ ပြဲကို လက္က်န္ ႏွစ္ေထာင့္ငါးရာ လံုး အကုန္ေလာင္းျပီး စိတ္မေပါ့မပါးနဲ႔ အိမ္ျပန္ခဲ့ၾကရတယ္..။အဲဒီညက ကြ်န္ေတာ္ အိပ္မေပ်ာ္ပါဘူး.ရဲၾကီးလည္း အိပ္မေပ်ာ္နိင္ဘူး ျဖစ္ေနမယ္ ဆိုတာ ေနာက္တေသာင္းခြဲေလာက္ ထပ္ေခ်းျပီး
ေလာင္းလိုက္ ခ်င္ေသးတယ္...(ဒါမွအေၾကြးဆပ္ျပီးသံုးေထာင္ေလာက္က်န္မွာ)

မနက္အိပ္ရာႏိုးႏိုးခ်င္း အေတြးထဲ ေရာက္လာတာက ညက ပြဲ အေျခအေနပါပဲ ...အဆင္မွ ေျပပါ့မလားေတြးျပီး
မ်က္နာသစ္လည္း ဒီစိတ္ ေရခ်ဳိးလည္း အဲဒီစိတ္ပဲ ၀င္ေနတယ္. စိတ္ကို ၾကည္ၾကည္လင္လင္ ထားျပီး ေကာင္းတာေတြပဲေရြးေတြး ေနမိတယ္...။ေငြေလး တေသာင္းေလာက္နဲ႔ စိတ္ဒုကၡေတြ မ်ားလိုက္တာ လို႔ထင္ၾကမွာပဲ..။

၁၀ တန္းျပီးခါစ အလုပ္မရိွတဲ့ အခ်ိန္ ေငြတန္ဘိုး အနည္းငယ္ရိွေသးတဲ့ အခ်ိန္ဆိုေတာ့လည္း ၀န္ထုပ္၀န္ပိုး ျဖစ္ေစနိင္တဲ့ ပမာဏပါပဲ...။အဲဒါနဲ႔ မနက္စာ စားျပီး ရဲၾကီးဆီ ထြက္လာခဲ့တယ္....။ ဘာေတြပဲ ေကာင္းတာ ေတြးေတြး စိုးရိမ္စိတ္ကေတာ ့ၾကီးေနတာပါပဲ...။ ရဲၾကီးကလဲ သူ႔အိမ္ေရွ႕က အုတ္ခံုမွာ ကြ်န္ေတာ့္ကို ထိုင္ေစာင့္ေနတယ္..။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္း ရဲၾကီးက ငပိုင္ေရ ငါတို႔ေတာ့ ကုန္ျပီဟ တဲ့ ဆီးေျပာလိုက္တာ လူမွာ အေမာေတာင္ဆို႔တယ္...။

ႏွစ္ေယာက္လံုး စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္နဲ႔ လၻက္ရည္ဆိုင္မွာ ထိုင္ဆဲ ေနရေတာ့တယ္...အခုခ်ိန္မွာ လုပ္လို႔ရနိင္တာ
ဒါပဲရိွေတာ့တယ္ေလ...။ကံဆိုးမသြားရာ မိုးလိုက္ရြာတာ မဟုတ္ဘူး မိုးရြာတဲ့ထဲကို ကံဆိုးမက တိုး၀င္သြားတာမ်ဳိးပဲ။ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ကို အဂၤလန္က ၀ီလွ်ံေဟးပဲ စားသြားတာလား.. ျမန္မာျပည္က ဘယ္သူေဌးပဲ စားသြားလဲမသိဘူး ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာေတာ့ ကားျပီး က်န္ခဲ့တာပါပဲ...။

ေငြတစ္ေသာင္းကေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ကို အဖက္ေတာင္မလုပ္ဘူး ပလံုလို႔လဲ အသံမျမည္ဘဲ နစ္ျမဳပ္သြားေတာ့တယ္။ တလလံုးလံုး အေၾကြး ျပန္ဆပ္ေနရ တာနဲ႔ လဘၻက္ရည္ဆိုင္ေတာင္ သိပ္မေရာက္ ျဖစ္ေတာ့ပါဘူး. ညေတြဆို လၻက္ရည္ဆိုင္ မသြားနိင္ဘဲ ရဲၾကီးတို႔ အိမ္ေရွ ့က အုတ္ခံုမွာ ထိုင္ရင္း ေလကန္ေနရ ေတာ့တယ္..။

အခုထိမွတ္မိေနေသးတာက အေၾကြးရွင္ အမနာမည္က မရီ၀င္းတဲ့...။ ဗုဒၶဟူး သမီးနဲ႔ အက်ဳိးေပးတယ္ ဆိုျပီး
သူငယ္ခ်င္းေတြ ၾကားထဲမွာေတာ့ ေျပာစမွတ္ကို တြင္က်န္ခဲ့တာပါပဲ...။ သတိရတိုင္းလည္း ေျပာျဖစ္ေတာ့တယ္...ခုေတာ့လည္း ျပန္ေတြးရင္ ရယ္စရာ တခုေလာက္သာ ျမင္မိေတာ့ပါတယ္...။

.............................................

သင္ ေဘာပြဲေလာင္းတာ ၀ါသနာပါခဲ့ရင္ ကြ်န္ေတာ္ဆီမွ ေဘာ္ပြဲခန္႔မွန္းရလဒ္မ်ား အၾကံဥာဏ္ လွမ္းေတာင္းလို႔ရပါတယ္..။ လိပ္စာက ah.hlu.taw@gmail.com ပါ...။
မ Add ခင္ mail နာမည္ကို ေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာဖတ္ေစခ်င္ပါတယ္..။

။........................................................။

(သူငယ္ခ်င္းရဲၾကီးသို႔အမွတ္တရ)