မုန္႔အလကားစားနည္း

က်ဳပ္ဘ၀မွာ ထူးထူးဆန္းဆန္းၾကံဳေတြ႔ခဲ့ရတာေတြ အမ်ားၾကီးရိွခဲ့သလို မွတ္မွတ္ထင္ထင္ ရိွတဲ့ အျဖစ္အပ်က္ေတြလည္း အမ်ားၾကီးပါပဲ။ အဲဒီထဲက အခုေျပာျပခ်င္တာ မုန္႔အလကားစားနည္းပါ။ က်ဳပ္ဘဝမွာ မုန္႔အလကားစားခဲ့ရတဲ့ ဂြင္ တစ္ခု ၾကံဳခဲ့ရတယ္။ စားရတာမွ ခဏေလး မဟုတ္ဘူးေနာ္။ ႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္အထိကို အလကားစားရတာ။ ေအာ္ .. ေစတနာရိွလို႔ ေကြ်းတာမဟုတ္ပါဘူးဗ်ာ။ ခြင္( ဂြင္) လို႔ပဲ ဆိုဆို အညွာကိုင္မိတယ္လို႔ပဲ ေျပာေျပာ တဘက္သား လြန္ဆန္မရတဲ့ အခ်က္တစ္ခုကို အပိုင္ကိုင္ထားလို႔ ဒီလို စားခဲ့ရတာ။ အျဖစ္က ဒီလို...

က်ဳပ္မွာ အစ္မတစ္ေယာက္ရိွတယ္။ အစ္မနဲ႔က်ဳပ္က အသက္ ၂ ႏွစ္ေလာက္ပဲကြာတာဗ်။ က်ဳပ္အသက္ ၁၃ ႏွစ္ေလာက္ရိွေတာ့ အစ္မနဲ႔ အရပ္အေမာင္းခ်င္း ရြယ္တူတန္းတူ ျဖစ္လာတယ္။ ဒီေတာ့ က်ဳပ္အစ္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ လည္း ရြယ္တူျဖစ္လာတာေပါ့။

အစ္မရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာ ဟိႏၵဴဘာသာဝင္ေကာင္မေလး တေယာက္ရိွတယ္ခင္ဗ်။ သူတို႔မိသားစုက က်ဳပ္တို႔ အိမ္ေရွ႕မွာ ေလးတိုင္စင္တဲေလးထိုးၿပီး တိုရွည္ဆိုင္ေလးဖြင့္တယ္။ တိုရွည္ေရာင္းတာက က်ဳပ္အစ္မရဲ႕ သူငယ္ခ်င္း အဲဒီေကာင္မေလးေပါ့။ က်ဳပ္ထက္ ႏွစ္ ႏွစ္ေလာက္ၾကီးေပမယ့္ က်ဳပ္ကေတာင္ အရြယ္ပိုၾကီး ပါေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ က်ဳပ္က ဗလ အားကိုးနဲ႔ မုန္႔အလကားစားခဲ့တာ မဟုတ္ပါဘူး။

ေစတနာရိွလို႔ ေကြ်းတာမ်ဳိးလည္း မဟုတ္သလို သူနဲ႔ရည္းစားျဖစ္လို႔လဲ မဟုတ္ဘူးဗ်။ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ ေျပာပါ့မယ္ဗ်ာ။ ေျပာခ်င္လို႔လည္း ဒီလိုနိဒါန္းေတြ ခ်ီေနရတာေပါ့။

အဓိက က ခြင္(ဂြင္)ေကာင္းေကာင္း မိဘို႔လိုတဲ့အေၾကာင္းေျပာခ်င္တာပါ။

အဲဒီခြင္ေၾကာင့္ က်ဳပ္ ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ တိုရွည္ အလကားစားခဲ့ရတယ္။

မနက္မိုးလင္းလို႔ က်ဳပ္ကိုေတြ႔တာနဲ႔ အဲဒီေကာင္မေလးက ဘာမွ မေျပာဘူး။ တန္းျပီး တိုရွည္တခု လုပ္ေပးရတယ္။ မေပးလို႔လည္း မရဘူးေလ။ က်ဳပ္မွာ သူ႔ေၾကာက္တဲ့ လွ်ဳိ႕၀ွက္ခ်က္တခု ရိွတာကိုး။ အမွန္ေတာ့ အနိင္က်င့္တာဗ်။ ဒါလည္း အသက္ၾကီးမွပဲ သိတာပါ။ ေတာ္ေသးတာက တိုရွည္တခုက ဘယ္ေလာက္မွ တန္ဖိုးမရိွေတာ့ သူ႔အတြက္ သိပ္ေတာ့မထိ ခိုက္ပါဘူးေလ။

က်ဳပ္ရဲ႕ခြင္ကို သိခ်င္ၾကမွာပဲ။ ေျပာပါ့မယ္ဗ်ာ...အျဖစ္ကဒီလိုပါ။

မနက္ဆိုရင္ေစာေစာ မႏိုးတတ္တဲ့ က်ဳပ္ကို နတ္ေကာင္းနတ္ျမတ္ေတြက မ ခ်င္လို႔လားမသိဘူး။ တေန႔ေတာ့ က်ဳပ္အေစာၾကီးႏိုးလာတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဘာရယ္မဟုတ္ဘဲ ျခံေရွ႕ကိုထြက္လာျဖစ္တယ္။ ေစာေသးေတာ့ တိုရွည္တဲမွာ ဝယ္သူမရိွဘူး။ ေကာင္မေလးေတာင္  မီးဖိုကာစပဲ ရိွေသးတယ္။

တိုရွည္တဲနားကို က်ဳပ္ေရာက္တဲ့အခ်ိန္ သူက တိုရွည္ဒယ္အိုးကို အ၀တ္တခုနဲ႔ ပြတ္ေနတယ္။ က်ဳပ္အနားေရာက္ေနတာ သူမသိဘူး။ က်ဳပ္က သူလုပ္တာကုိ ဘာရယ္မဟုတ္ ၾကည့္ေနရင္း သူဒယ္အိုးပြတ္တဲ့ အ၀တ္ကို ၾကည့္မိေတာ့ တခုခုနဲ႔ တူတယ္လို႔ ထင္မိတယ္။

သူ႕အနားကို တိတ္တိတ္ေလးကပ္သြားျပီး ၾကည့္ေတာ့ က်ဳပ္ထင္တာေသခ်ာသေလာက္ျဖစ္ေနတယ္။ အဲဒါနဲ႔ သူသုတ္ေနတဲ့ အ၀တ္စကို ဖ်တ္ခနဲ ဆြဲယူျပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့  သူသုတ္ေနတဲ့ အ၀တ္စက အမ်ဳိးသမီး အတြင္း၀တ္ ေဘာ္လီ ျဖစ္ေနတာကိုး။ အဲဒီအဝတ္လို႔ ထင္ထားေပမယ့္ လက္ထဲပါလာတာဆိုေတာ့ က်ဳပ္ေတာင္လန္႔သြားေသးတယ္။

“နင္ ဒယ္အိုးကို ဒီအ၀တ္နဲ႔ သုတ္ေနတယ္ ဟုတ္လား”
က်ဳပ္က အဲဒီအဝတ္ကို ျပန္မေပးဘဲ ေမးေတာ့ သူဘာမွ ျပန္မေျပာဘူး။ မ်က္စိမ်က္နာပ်က္လို႔။ 
 
“ ေအး ငါ သူမ်ားေတြကို ေလွ်ာက္ေျပာမယ္” 

ဆိုေတာ့မွ စီးပြါးပ်က္မွာ စိုးလို႔နဲ႔တူပါရဲ႕ျပာျပာသလဲ ေတာင္းပန္ရွာတယ္။ ေလွ်ာက္မေျပာပါနဲ႔တဲ့ သူဒီေန႔မွ အ၀တ္စုတ္ခ်င္း မွားျပီးယူလာမိတာပါ။ ခဏေနလို႔ သူ႔အေမလာမွ သြားျပန္လဲမလို႔ပါ ဆိုျပီးရွင္းျပတယ္။ သူေျပာတာဟုတ္မဟုတ္ မသိေပမယ့္ ေဘာ္လီကေတာ့ အစုတ္ၾကီးဆိုတာေတာ့ အမွန္ပဲဗ်။

အဲဒါနဲ႔ က်ဳပ္က “ေအး.. မေျပာေစခ်င္ရင္ ငါ့ကို ေန႔တိုင္း တိုရွည္ေကြ်းရမယ္ ဆိုျပီးညိွေတာ့ သူက သေဘာတူတယ္။ အဲဒီေန႔ကစျပီး က်ဳပ္အတြက္ေတာ့ ေအးရာေအးေၾကာင္း စားရိတ္ျငိမ္း ျဖစ္သြားတယ္။ က်ဳပ္ကိုျမင္တာနဲ႔တိုရွည္ေကြ်းရေတာ့တာပဲ။ သူက ေန႔တိုင္း တိုရွည္ေကြ်းေပမယ့္ က်ဳပ္က သူ႔ဆီသြားတဲ့ ပံုကို ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။

မနက္မိုးလင္းရင္ က်ဳပ္က တိုရွည္တဲကိုသြားတယ္။ သြားပံုက ရိုးရိုးတန္းတန္း သြားတာမဟုတ္ဘူး။ ဟိုအရင္က ျမန္မာဇာတ္ကားေတြ ၾကည့္ဖူးၾကတယ္ မဟုတ္လား။ အဲဒီထဲက ဇာတ္ဝင္ခန္း ပံုစံမ်ဳိး သြားတာ။

အိမ္မွာဘယ္သူမွ မရိွခ်ိန္ ဦးေက်ာက္လံုးက အိမ္ေဖာ္မေလး အခန္းထဲ ၀င္သြားတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးေလ။ ပံုစံက ဒီလိုေလး။ ေျခေထာက္ကို အျမင့္ၾကီးမျပီးမွ  တခ်က္ခ်င္း ခ်လွမ္းတဲ့ ၀့ံ၀ံ့ၾကြားၾကြား ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ တိုရွည္တဲကို သြားတာေလ။ ပါးစပ္ကလည္း ေျပာလိုက္ေသးတယ္။ 

 “ေဟ့...ေကာင္မေလး ငါလာၿပီေနာ္” ဆိုျပီး အသံကို ေလးေလးပင္ပင္ ပီပီသသႀကီး ေျပာတာ။
  ၾကြက္ကို ေၾကာင္က ေျခာက္တဲ့ ပံုစံမ်ဳိးနဲ႔ ဆင္တူမယ္ထင္ပါရဲ႕။

ကုလားမေလးေတာ့မသိဘူး။ က်ဳပ္ေတာ့ အဲဒီပံုစံ အခုျပန္ေတြးရင္ က်ဳပ္ကိုက်ဳပ္ေတာင္ အျမင္ ကပ္မိတယ္။ ကေလးဘ၀လည္းျဖစ္ျပန္ နိင္ကြက္ကလဲ ရိွထားေတာ့ အျမင္ကပ္လည္း ဂရုမစိုက္ဘူးဆိုတဲ့ သေဘာနဲ႔တူပါရဲ႕ဗ်ာ။ ကုလားမေလးခမ်ာ ဘာမွျပန္မေျပာရဲဘူး။ တိုရွည္တခုလုပ္ျပီး က်ဳပ္ကို ေပးရတာပဲ။

ဒီၾကားထဲ က်ဳပ္က သူေမ့သြားမွာ စိုးလို႔ ေဘာ္လီအဝတ္စုတ္ကိစၥကို ခဏခဏ အစေဖာ္ျပီး ခ်ိန္းေျခာက္ရေသးတယ္။အဲဒီလိုနဲ႔ က်ဳပ္ႏွစ္ႏွစ္ေလာက္ တိုရွည္အလကား စားခဲ့ရတာေပါ့ဗ်ာ။ 



ပိုင္လွခ်ည္လား ေညာင္ရမ္းရယ္လို႔ မိတ္ေဆြတို႔ အားက်ရင္ေတာ့ က်ဳပ္လုပ္သလို ဆိုင္တဆိုင္ေရွ႕ကို ေစာေစာစီးစီးသြားၿပီး ၀ီရိယရိွရိွ သြားေစာင့္ၾကည့္ၾကဗ်ာ။ ေစာေစာထတဲ့ငွက္ အစာပိုရတတ္တယ္ မဟုတ္လား။
အဲ...မသကၤာလို႔ ရဲေခၚရင္ေတာ့ က်ဳပ္နဲ႔မဆိုင္ဘူးေနာ္..။

။....................................................................။