သတၱိရိွလား

28 June 2009

က်ဳပ္ ၁၂ ႏွစ္သားေလာက္တုန္းက ရြာဘုရားပြဲမွာ လက္ေ၀ွ႔ထိုးဘို႔အထိ ျဖစ္ခဲ့ဖူးတယ္...။
လက္ေ၀ွ႔ပြဲက သက္ငယ္တန္းျပိဳင္ပြဲ မဟုတ္သလို အလံလုပြဲလည္း မဟုတ္ပါဘူး...။ေျမေပၚမွာ ေကာက္ရိုးခင္းထားျပီး
လူေတြက ေဘးကေန ၀ိုင္းၾကည့္ရတဲ့ ေျမ၀ိုင္းလက္ေ၀ွ႔ပြဲပါ...။လူၾကီးေတြအတြက္ေတာ့ စင္နဲ႔ထိုးရတာေပါ့...။
က်ဳပ္လက္ေ၀ွ႔၀င္ထိုးတာက အေပ်ာ္သေဘာ ထက္ေတာ့ပိုတယ္။က်ဳပ္မွာ ရည္ရြယ္ခ်က္ ရိွတယ္..။

က်ဳပ္က အိမ္ထဲက အိမ္ျပင္သိပ္ထြက္ရတဲ့ ကေလးမဟုတ္ဘူးဗ်..။က်ဳပ္အေဖေၾကာင့္ က်ဳပ္အျပင္မထြက္ရတာေလ..။
အေဖကက်ဳပ္အျပင္ထြက္တာမၾကိဳက္သလို အဘိုးကလည္း မၾကိဳက္ဘူးဗ်..။
က်ဳပ္အျပင္မွာ သြားကစားျပီး ျပန္လာရင္ အရိုက္ခံရတာက မ်ားတယ္...။
ကစားရတာ ခဏေလာက္နဲ႔ အရိုက္ခံရတာ သိပ္ေတာ့ မတန္ဘူးေပါ့ဗ်ာ..။

က်ဳပ္တို႔ရြာမွာ ဘုရားပြဲ ႏွစ္တိုင္းလုပ္ေပမယ့္ က်ဳပ္လက္ေ၀ွ႔တက္ထိုး ျဖစ္ေတာ့ က်ဳပ္အသက္ ၁၂ ႏွစ္ေလာက္ရိွျပီ...။
ဘုရားပြဲက်င္းပရင္ တပါတ္ ၁၀ ရက္ေလာက္ၾကာတယ္ဗ်..။လူငယ္သဘာ၀ အတိုင္း သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔
ဘုရားပြဲသြားၾကတာေပါ့ဗ်ာ...။

ဒီအတိုင္းေတာင္ က်ဳပ္က အျပင္မွာ ေနခ်င္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ ဘုရားပြဲရိွမွေတာ့ အိမ္ကိုေတာင္
မျပန္ခ်င္ဘူးေလ..။ ခက္တာက က်ဳပ္အျပင္မွာ တပါတ္ေလာက္ေနဘို႔ အတြက္ ေငြလိုတယ္..။
အိမ္ေပၚျပန္တက္ရင္ အမႈေတြ မမ်ားခ်င္လို႔ အိမ္ကလည္း မခိုးခ်င္ဘူး...။

ဒီေတာ့ ေငြရေပါက္ရလမ္းကို စဥ္းစားၾကည့္တာ လက္ေ၀ွ႔ပြဲကို သြားေတြ႔တယ္..။အေပ်ာ္တမ္းပြဲေတြ အတြက္
နိင္ရင္၅ က်ပ္ ရံႈးရင္ ၃ က်ပ္ဆိုေတာ့ မဆိုးဘူး...။အဲဒီအခ်ိန္က ၃ က်ပ္ဆိုရင္ ပုဆိုးေကာင္းေကာင္းတထည္
၀ယ္လို႔ရတယ္...။တက္ထိုးမယ္ ရည္ရြယ္တုန္းက ၅ က်ပ္ရဘို႔ အတြက္ပဲ ေတြးထားတာဗ်..။
ရံႈးမွသာ ရံႈးေရာဗ်ာ..ထိုးမယ္ဆံုးျဖတ္မွေတာ့ နိင္ေအာင္ေတာ့ ထိုးမွာပဲေလ..။

က်ဳပ္က လက္ေ၀ွ႔ထိုးမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ျပီးတာနဲ႔ ဒိုင္ဆီကိုသြားျပီး စာရင္းေပးလိုက္တယ္...။
က်ဳပ္နာမည္ရယ္ အေဖနာမည္ စာရင္းေပးရတယ္ေလ...။ပြဲမစခင္မွာပဲ ဆိုင္းသံေတြၾကားရတာ စိတ္ေတြလႈပ္ရွားျပီး
တတ္ၾကြေနမိတယ္..။က်ဳပ္နဲ႔ထိုးရမယ့္ ျပိဳင္ဘက္က က်ဳပ္တို႔ရြာထဲကပါပဲ...။

စင္ေပၚမွာ လက္ေ၀ွ႔ထိုး ရေပမယ့္ ရန္ျငိဳးရန္စလည္း မရိွပါဘူး...။ဒီေကာင္က က်ဳပ္ထက္ နဲနဲေတာ့ အေကာင္ၾကီး
ေပမယ့္ က်ဳပ္ကေတာ့ မေၾကာက္ပါဘူးဗ်ာ...။အဲဒီလိုနဲ႔ ေရွ႕ပြဲေတြျပီးေတာ့ က်ဳပ္တို႔ အတြဲအလွည့္ေရာက္လာတယ္...။
အမွတ္ေပးတဲ့ ဒိုင္ေတြက က်ဳပ္တို႔ အတြဲရဲ႕နာမည္ေတြကို အေဖနာမည္နဲ႔တြဲျပီး ေအာ္ေပးတယ္..။

အသံခ်ဲ႕စက္နဲ႔ ေအာ္တာဆိုေတာ့ ဘုရာပြဲေတာ္ရဲ႕ ေနရာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ၾကားရတာေပါ့....။
က်ဳပ္လက္ေ၀ွ႔ တက္ထိုးမယ္ဆိုထဲက က်ဳပ္သူငယ္ခ်င္းတေယာက္က က်ဳပ္အဘြားကို ေျပးေခၚထားတာ
က်ဳပ္မသိလိုက္ဘူး...။

နာမည္ေၾကညာေပးတဲ့သူက က်ဳပ္နာမည္နဲ႔ အေဖ့နာမည္လည္း ေအာ္ျပီးခ်ိန္ေရာက္ေရာ အဘြားလည္း
ဖိုသီဖတ္သီနဲ႔ အေျပးအလႊား ေရာက္လာတယ္...။ေျမ၀ိုင္းထဲမွာေဘာင္းဘီ အတိုေလးနဲ႔ လက္ေ၀ွ႔ထိုးဘို႔
အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ့ က်ဳပ္ကိုျမင္ေရာ အဖြားရင္ဘတ္ဖိျပီး...
“ဟဲ့ဟဲ့ ငါ့ေျမးနင္ဘာလုပ္မလို႔လဲ အခုထြက္လာခဲ့”
အဘြားက က်ဳပ္ကို ၀ိုင္းထဲက ျပန္ထြက္လာဘို႔ေအာ္ေနေပမယ့္ ဆိုင္းတီးတဲ့ အဖြဲ႔က ဗိန္းေမာင္းတီးေနျပီ...
“နင္တို႔ေတြဆက္မတီးၾကနဲ႔ ငါ့ေျမးမထိုးျဖစ္ဘူး” ဆိုျပီးဆိုင္းတီးတဲ့အဖြဲ႔ကို အဖြားက လွမ္းေအာ္တယ္..။
လက္ေ၀ွ႔ထိုးမယ့္ က်ဳပ္တို႔အတြဲ လည္း ဘာဆက္လုပ္ရမွန္းမသိဘဲ အဖြားကိုပဲ ၾကည့္ေနတယ္..
လက္ေ၀ွ႔ပြဲၾကည့္တဲ့ ပရိသတ္ကလည္း အဖြားကို ၾကည့္ျပီး တ၀ါး၀ါးနဲ႔ ပြဲက်ေနတယ္..။

“ငါ့ေျမးဆက္မထိုးနဲ႔ ဟိုတေယာက္က နင့္ထက္အေကာင္ၾကီးတယ္ နင္ပဲ နာမွာ”
“ဟဲ့ေက်ာ္စိန္႔သား နင္ငါ့ေျမးကို ထိုးရင္ ငါနင့္အေဖနဲ႔ သြားတိုင္မွာေနာ္”
ကြ်န္ေတာ္ရဲ႕ျပိဳင္ဘက္ကိုလည္း သူ႔အေဖနာမည္တပ္ျပီး ျခိမ္းေျခာက္လိုက္ေသးတယ္..။

“ငါ့ေျမးကိုအဖြားမုန္႔ဘိုးေပးမယ္ မထိုးနဲ႔ျပန္ဆင္းခဲ့ေတာ့” ဆိုျပီးက်ဳပ္ကိုေခ်ာ့လိုက္
“ဒီပြဲဖ်က္ေပးပါ ကြ်န္မသေဘာမတူဘူး” ဆိုျပီး အဖြားက ဒိုင္လုပ္တဲ့သူေတြကို ေျပးေျပာလိုက္နဲ႔ အဖြားခမ်ာ
ေယာက္ယက္ခပ္ ေနေတာ့ က်ဳပ္ေတာင္ၾကည့္ရင္း သနားသြားမိတယ္..။
ဒိုင္ေတြကလည္း က်ဳပ္လိုပဲ ခံစားရလို႔နဲ႔တူပါရဲ႕က်ဳပ္တို႔ အဆိုင္းကို ပြဲဖ်က္ေပးလိုက္ရေတာ့တယ္...။

ပြဲဖ်က္ေပမယ့္ က်ဳပ္က အဖြားေပးတဲ့ မုန္႔ဘိုး ၅ က်ပ္ရလိုက္ေတာ့ တြက္ေျခကိုက္သြားတယ္...။
က်ဳပ္ျပိဳင္ဘက္ ဦးေက်ာ္စိန္ သားကေတာ့ ပြဲဖ်က္လိုက္တဲ့အတြက္ တျပားမွ မရလိုက္ဘူး...။
က်ဳပ္လည္းရထားတဲ့ ၅က်ပ္နဲ႔ ဘုရားပြဲျပီးတဲ့အထိ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ၾကီး ကဲ ေနလိုက္ေတာ့တယ္..။
အိမ္ေပၚျပန္တက္ေတာ့ အရိုက္ခံရေပမယ့္ အျပင္မွာ အၾကာၾကီးေနလိုက္ရလို႔ က်ဳပ္ကေတာ့ ေက်နပ္တယ္..။

...............................................................................................................................................။

ခင္မ်ားတို႔ကေတာ့ က်ဳပ္ကို လက္ေ၀ွ႔မထိုးျဖစ္လိုက္လို႔ သတၱိမရိွဘူး ထင္ၾကမွာပဲ...။
အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံရရင္ က်ဳပ္မွာ “ဇြဲ” ရိွေပမယ့္ “သတၳိ” မရိွဘူး...။ “သတၱိ” မရိွပံုကလည္း ဒီလိုဗ်...။

အရင္တႏွစ္က ရြာဘုရားပြဲ လုပ္ေတာ့ က်ဳပ္က ဘုရားပြဲ သြားလည္ဘို႔ အဘိုးကို ခြင့္ေတာင္းတယ္ ..။
အဘိုးက က်ဳပ္ကို သြားခ်င္ရင္ သူခိုင္းတာ လုပ္ရမယ္တဲ့ေလ..။ဒါနဲ႔က်ဳပ္က ဘာလုပ္ရမွာလဲ ေမးေတာ့
အဘိုးက က်ဳပ္ကို ပုဆိုးလွန္ျပတယ္..။ၾကည့္ျပီးက်ဳပ္လန္႔သြားတယ္..မဟုတ္တာမေတြးၾကနဲ႔ဗ်..။

အမွန္က အဘိုးရဲ႕ေပါင္မွာ ထိုးထားတဲ့ ထိုးကြင္းမင္ေၾကာင္ ေတြကို ျပတာဗ်..။ေပါင္လယ္ေလာက္ကေန စျပီး
ခါးေလာက္အထိ ထိုးကြင္းေတြထိုးထားတဲ့အျပင္ တင္ပါးမွာပါ ထိုးထားတာေလ..။
ေရွးလူၾကီးေတြရဲ႕ထံုးစံအတိုင္းေပါ့ဗ်ာ..။က်ဳပ္ကိုလည္း အမ်ားၾကီးမထိုးရင္ေတာင္မွ နဲနဲေလာက္ေတာ့
ေဆးမင္ေၾကာင္ ထိုးေစခ်င္တယ္တဲ့ေလ..။

အဘိုးက က်ဳပ္ကို လက္ေမာင္းမွာ ဟသၤာရုပ္ တစ္ရုပ္ထိုးခဲ့မယ္ဆို ဘုရားပြဲ သြားခြင့္ျပဳမယ္ဆိုျပီး
အေပးအယူလုပ္တယ္..။က်ဳပ္ကိုေယာက်ာၤးပီသေစခ်င္မွန္းသိလို႔ က်ဳပ္ကလည္း ဟသၤာရုပ္ထိုးခဲ့မယ္လို႔
ကတိေပးလိုက္တယ္...။ဟသၤာရုပ္တရုပ္ထိုးရင္ စုတ္ထိုးခက တစ္က်ပ္ ေပးရတယ္..။
အဲဒါနဲ႔ အဘိုးက က်ဳပ္ကို မုန္႔ဘိုးရယ္ ေဆးမင္ထိုးဘို႔ တက်ပ္ရယ္ ေပးလိုက္တယ္..။

ဘုရားပြဲေစ်းတန္းေရာက္ေတာ့ က်ဳပ္က စုတ္ထိုးဘို႔ေမ့ျပီး သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ မုန္႔ေတြေလွ်ာက္စားတယ္...။
လမ္းေဘးက ေျမြ က်ား ၾကက္ ၀က္ ဆိုတဲ့ ေလာင္းကစားမွာလည္း နဲနဲ၀င္ထိုးလိုက္ေသးတယ္..။
ခဏေနေတာ့ ပါလာတဲ့ေငြေလး ကုန္လုနီးနီးျဖစ္မွပဲ အဘိုးထိုးခိုင္းတဲ့ ေဆးမင္ထိုးဘို႔ သတိရမိတယ္..။

အဲဒါနဲ႔ပဲ အရံႈးနဲ႔ ရပ္လိုက္ျပီး စုတ္ထိုးတဲ့ ဆိုင္ကိုသြားတာေပါ့..။သြားသာသြားရတာ က်ဳပ္လက္ထဲမွာကလည္း
၁၅ ျပားပဲ က်န္ေတာ့တယ္..။ဆိုင္ေရာက္ေတာ့ ၁၅ ျပားနဲ႔ စုတ္ထိုးလို႔ရတာ ဘာစာလံုးမွမရိွဘူး...။
ေစ်းအနည္းဆံုးက “ဇြဲ” နဲ႔ “သတၱိ” ႏွစ္လံုးေပါင္း ထိုးရင္ေတာင္ ၂၅ ျပားတဲ့ေလ..။
က်ဳပ္လည္း ၾကံရာမရတာနဲ႔ပဲ လက္ထဲက်န္တဲ့ ၁၅ ျပားေပးျပီး “ ဇြဲ ” တလံုးထဲ ထိုးျပီးျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္..။

အိမ္ေရာက္ေတာ့ အဘိုးက က်ဳပ္ထိုးထားတဲ့ “ဇြဲ ” စာလံုးကိုျမင္ေတာ့ ရယ္တယ္...။
က်ဳပ္ေတာ့ အဗ်င္း ခံရေတာ့မယ္ဆိုတာ သိလိုက္ျပီ..။
အဘိုးက သူရိုက္ခါနီးတိုင္း ရယ္သံတမ်ဳိးနဲ႔ ရယ္တတ္တယ္..။အခုလည္း အဲဒီလို ရယ္ေနျပီေလ...။
မၾကာပါဘူး က်ဳပ္လဲ အလြဲသံုးစား လုပ္မႈနဲ႔ အရိုက္ခံရတာပါပဲ...။

အဲဒါေၾကာင့္ က်ဳပ္မွာ “ ဇြဲ ” ရိွျပီး “သတၱိ” မရိွဘူးလို႔ ေျပာတာေပါ့ဗ်ာ...။
က်ဳပ္ရဲ႕ညာဘက္လက္ခံုေပၚမွာ “ ဇြဲ ” စာလံုး အခုထိရိွပါေသးတယ္..။ ဒါေပမယ့္ “သတၱိ” ေတာ့ မရိွပါဘူး...။

အဲဒီေတာ့ ၀ိုင္းထဲ၀င္ျပီးမွ လက္ေ၀ွ႔မထိုးျဖစ္ပဲ ျပန္ထြက္လာတာကို သတၱိမရိွဘူးလို႔ ေျပာခ်င္လည္း ေျပာၾကေပါ့ဗ်ာ
က်ဳပ္မွာတကယ္ကို “သတၱိ” မရိွတာကိုး....ဘာေၾကာင့္ဆိုေတာ့ အဲဒီတုန္းက လက္ထဲမွာ ၁၅ ျပားပဲ က်န္ခဲ့လို႔ေလ..။


(ေညာင္ရမ္းရဲ႕ငယ္ဘ၀ပါ)

36 comments:

Anonymous said...

၁ ယူၾကည့္ဦးမယ္ :D

ဂ်စ္တူးေလး said...

၂ ကြ...၂ကြ....

Anonymous said...

သတိၱမရွိဘူးဆိုေပမယ့္ အျပစ္မဆိုသာပါဘူးေလ ...
ေနာက္တပ္ ၁၀ ျပားသာထပ္ေပါင္းရင္ ခုခ်ိန္ဆို သတၱိ ရွိေနေလာက္ပါၿပီ .. :D

ေနေဒးသစ္။

ဂ်စ္ said...

ကိုအင္းေရ...
ဖတ္ရတာ...ရယ္ရလို႔ ဗိုက္ေတာင္နာတယ္ ။
စာေရးေကာင္းတယ္လို႔ ခ်ီးက်ဴးရမွာပဲ...

ေလးစားစြာၿဖင့္
ငဂ်စ္

ငခ်မ္းေကာင္ said...

ႀကဳံဖူးေပါင္ ဂုဏ္ထူးေဆာင္ဗ်ာ။ ဂြတ္(ဒ)မယ္ထင္ရင္ေတာ႔ ဒူးသာဒူး။
အဖြားျပာယာခတ္ေနပံုကုိ စိတ္ကူးနဲ႔ ျမင္ေအာင္ၾကည္႔လုိ႔ရတယ္။ ဘာလုိ႔လဲဆုိေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္႔အဖြားက ကၽြန္ေတာ္ကုိ အရမ္းခ်စ္တာ။ လာထိလုိ႔ကေတာ႔ မုိးမီးေလာင္သြားမယ္မွတ္။

ေမဇင္ said...

ဟဟဟဟဟ ရယ္ရတယ္...ကိုအင္းရယ္...တကယ္ပါပဲ... အဖြားပုံ ကိုျမင္ေယာင္ျပီးေတာ့ ေပါ့...ကံေကာင္းတယ္ ေနာ္. .အဲ့လို အဘုိး၊ အဖြားေတြနဲ႕ အတူေနခြင့္ရခဲ့တယ္...။ သတၱိ မရွိေပမယ့္...ဇြဲ ရွိရင္ ရပါတယ္ေလ...။ း))

ေမဇင္ said...

ဟဟဟဟဟ ရယ္ရတယ္...ကိုအင္းရယ္...တကယ္ပါပဲ... အဖြားပုံ ကိုျမင္ေယာင္ျပီးေတာ့ ေပါ့...ကံေကာင္းတယ္ ေနာ္. .အဲ့လို အဘုိး၊ အဖြားေတြနဲ႕ အတူေနခြင့္ရခဲ့တယ္...။ သတၱိ မရွိေပမယ့္...ဇြဲ ရွိရင္ ရပါတယ္ေလ...။ း))

ျမဴး said...

ကိုၾကီး
ရီရတယ္သိလား
း)

မယ္႔ကိုး said...

အဖြားကို သရုပ္ေဖာ္ထားတာ ေတာ္ေတာ္သနားဖို ့ ေကာင္းပါတယ္။
ကိုေညာင္ရမ္းငယ္ဘ၀ကို ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း ေရးတတ္တာေၾကာင့္ ဒီေလာက္စိတ္ဝင္တစားရႊင္ျမဴးရတယ္လို ့ပဲ ထင္ေနမိပါတယ္...

Anonymous said...

ဇြဲပဲရွိတယ္ သတိၱမရွိဘူး ဆုိတာသိသြားၿပီဗ်ဳိ႕

ေရတမာ said...

အရမ္းေကာင္းတယ္....... ဇြဲအျပင္ သတၱိပါ ရွိရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ျမင္မိတယ္

ahphyulay said...

ရယ္ရပါတယ္၊အေရးေကာင္းလို ့ပါ။
ကြ်န္ေတာ္လဲ ရယ္ရေအာင္ေရးယင္းနဲ ့
မရယ္ရဘူးၿဖစ္ေနတယ္။
အေရးမေကာင္းေသးလို ့ၿဖစ္မွာ။

ေမေလး said...

ကုိက်ိဳး
လာရယ္သြားပါၿပီ။

thawzin said...

အခုပို႔စ္ေတာ့ မန္႔ထားတာနည္းေသးတယ္ ေစာေစာေရာက္လို႔ လား မသိဘူး, ေဆးမွင္ေၾကာင္ ျပတာလား? အင္း............ ေတာ္ေသးတာေပါ့

Ree Noe Mann said...

ငပိုင္ သယ္ရင္းက သူငယ္ခ်င္း အေၾကာင္းေတြ
ေရးထား အရမ္းဖတ္လို႕ေကာင္းတယ္။
ကိုယ္ အေၾကာင္းလည္းေရးေပးပါလား။

ဟဲဟဲ

သယ္ရင္း ရီနို

သုေျဒၷ said...

ဒါေပါ ့ကြာ....ေတ ြ ့မယ္ဒီတခါရြာဘုရားပြဲမွာ...............ဆံုျဖစ္ရင္....အဖိုးထိုးခိုင္းတဲ ့...ဟသာ`္ရုပ္၇ယ္...........က်န္ခဲ ့တဲ ့သတၱိရယ္...ထိုးေပးျပီးေတာ ့.....အဖြားတား.ထားတဲ ့မထိုးရလက္ေ၀ွ ့ပြဲ...တက္ထိုးခိုင္းမယ္ဗ်ာ........ေကာင္းဘူးလား....ဒါဆိုရင္...ျဖစ္ခ်င္တာေတြ...အားလံုး.....ျပည္ ့စံုသြားမယ္ထင္တယ္.. ....ခင္မင္မႈ...မ်ားစြာျဖင္ ့.....အကို....သုေျဒၷ

ကိုလူေထြး said...

အဟက္ဟက္ဟက္...

အဘိုးလူေထြးရယ္ေနျပီ... ကိုေညာင္ရမ္းေရ သတိသာထားေတာ့...

ျမစ္က်ိဳးက ေရးတတ္ေတာ့ ေညာင္ရမ္းဂြတိုက မင္းသားလံုးလံုး ျဖစ္သြားတာေပါ့...

kaungkinpyar said...

အခု ေနာက္လက္ဖ်ံ တဖက္မွာ သတၱိ လို႔ ထိုးလိုက္ပါေလ၊ ဇြဲ ေရာ သတၱိ ေရာ ရွိသြားမွာပါ၊ :)

kiki said...

ဇြဲ ရွိ တဲ ့ကိုေညာင္ရမ္းၾကီး...
က်န္တဲ့ သတိၱ ကေတာ့ ကိုက်ိဳးတာဝန္ ေပါ့ေနာ္ ။
ဒါမွ အတြဲ ညီမွာ ။
ဒီတပြဲ မွာ ဒိုင္လူၾကီးက ကို အျဖဴေလး လုပ္ ။

ဖြားကိ က ေျမးေတြ ကို လိုက္ မဆြဲေတာ့ဘူး ။
ပြဲသြင္းတဲ့ ကန္ထရုိက္ လုပ္မယ္ေလ
ုျပီးရင္ ေျမးတေယာက္ ကို ေငြ ၅ က်ပ္စီ ဆုခ်မယ္ ။

သားၾကီး said...

၁၅ျပားမ႐ွိလို႔ သတၱိမ႐ွိဘူးျဖစ္သြားရတယ္ ဟားဟား
အဖြားလာေခၚတဲ့ျမင္ကြင္းကို မ်က္စိထဲျမင္ေယာင္ျပီး ရယ္ခ်င္ေနတယ္ဗ်ိဴ႕ :)

မငံု said...

ကိုျမစ္ ..အဘိုးဘယ္လို၇ယ္တာလဲ ဆိုတာ ေျပာဦးေလ။
မ်က္စိထဲပို ျမင္ေယာင္ျပီး ဖတ္သြားပါတယ္။

chitpalone said...

အတစ္ရွိတာ မတိလို႔ ေနာက္ဆံုးပိတ္ အိတ္နဲ႔လြယ္ၿပီး အျပတ္အသတ္ ေအာ္ရယ္သြားတယ္ဗ်ာ။ ညစ္ေနတာေတြေတာင္ ေပ်ာက္ကုန္တယ္။ တကယ္ပါပဲ။ အထူးလူသား ကုိေညာင္ရမ္းႀကီးကုိေတာ့ ျမင္ဖူးခ်င္သား။ အဟိ။
ကုိျမစ္က်ဳိးႀကီးက စာေရးေတာ္ေတာ္ေကာငး္တယ္။ အားက်မိပါတယ္။
ခင္မင္ေလးစားလွ်က္
ညီမေလး ပုန္းပုန္း

တလႏြန္ said...

ဆယ့္ငါးၿပားပဲရွိလုိ ့ ဇြဲ တစ္လုံးပဲရွိၿပီး သတၱိ မရွိဘူးဆုိ
တာ ေရးထားတာေလး အရမ္းသေဘာက်တယ္။
ကုိၿမစ္က်ိဳး ေရးတတ္ပုံႏွင့္ ကုိေညာင္ရမ္း အၿဖစ္အပ်က္
ေတြက ဖတ္ရင္း သေဘာက်ေနမိတယ္ :)

ခင္မင္ၿခင္းႏွင့္
တလႏြန္

Anonymous said...

ေရးထားတာေလးဖတ္လို႔ ေကာင္းတယ္ဗ်ာ။ ဆယ္ျပားရွိလဲ က်ေနာ္ကေတာ့ သတၱိ နည္းလို႔ ထုိးမွာ မဟုတ္ဘူးပဲ။ အဟီး.. ေႀကာက္တယ္ဗ်ာ။ ေဆးမင္ ထိုးရမွာကိုေတာ့။

ေဇာ္ said...

=)
ေကာင္း၏ ကုိက်ိဳး။ =)

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

သတၱိရွိဖုိ႔ လုံေလာက္တဲ့အခါက်မွ သတၱိကုိ မလုိအပ္မွန္း သိသြားၿပီေပါ့ေလ။ လုိအပ္ေသးတယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိျမစ္က်ိဳးတစ္ကုိယ္လုံး သတၱိေတြ ရွိလာႏုိင္တယ္ေနာ။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဗ်ာ။

Sein Lyan Tun said...

ဖုိးစိန္လဲ သတိၱရွိတယ္...

လာထားကြ...


ဆံုလာရင္ ဒူးေၿပးဖက္ဖို႔ မေႀကာက္တဲ့ သတၱိကြ....

အဟားးး

အေပါင္သားနဲ႔ ေမာ္လၿမိဳင္သား ဆံုခ်င္စမ္းပါဘိ

ခ်စ္ခင္စြာၿဖင့္

ဖိုးစိန္

Anonymous said...

ဟဟ သတၱိမရွိဘူးဆိုလုိ႔ဘာမ်ားလဲလို႔ တကယ္ေတာ႔ ပုိက္ဆံမေလာက္လုိ႔ကိုး ေပါ႔ေပါ႔ပါးပါးေလး ရယ္သြားတယ္ဗ်ာ
အဆင္ေျပေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ

ဂ်ာမုန္းဒန္ said...

သတၱိမရွေပမယ္႔ဇြဲရွိရင္လံုးေလာက္ပါတယ္ေလ။
ဖတ္လို႔ေကာင္းေကာင္းနဲ႔ ဖတ္ေနလိုက္တာ ျပန္ဖို႔ေတာင္ေမ႔သြားတယ္။
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစရွင္
ခင္တဲ့
ဂ်ာမုန္းဒန္

ယြန္း said...

အဟားးေတာ္ေတာ္ေနာက္တာပဲ..ရီရတာအူေတာင္နာတယ္..စာအေရးအသားအရမ္းေကာင္းတာပဲ..
အားပါးတရရယ္သြားတယ္ေနာ္
ကိုျမစ္ျကီးးအဆင္ေျပပါေစ..

mgnge said...

ဟားဟား..... လူဇုိး...

မိုးခါး said...

မိုးခါးမွာဆို ဇြဲေရာ သတိၱေရာ မရွိဘူး :P
ကိုျမစ္က်ိဳးအင္းက သာပါတယ္ :D
ေကာမင့္က ကလိတာလြန္သြားလို႕ ခုရသြားဘီ :D:D

မီးမီးခ်စ္ said...

ဇြဲ က ၁၅ ျပားေတာင္ ေပးရတာ ပိုတန္ဖိုးရွိတယ္... း))
ရယ္ရတာေလး ေတြ သေဘာက်မွ က်

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

ဟီးဟီး..............ရီဖို႕ေကာင္းတယ္ကိုက်ိဳးရ..ေကာင္းတယ္ ေကာင္းတယ္ ဒါမ်ိုဳးေလးေတြေရး

flowerpoem said...

ကိုေညာင္ရမ္းရယ္ အဲဒီတုန္းက လုိတဲ့ ၁၀ျပားလာေပးပါတယ္ ဟီး၂

littlebrook said...

အားရပါးရ သေဘာက်သြားတယ္ဗ်

 

Posts Comments

©2006-2010 ·TNB