ေနာက္ဆက္တြဲ..အလြဲ

သူငယ္ခ်င္းတေယာက္ အေၾကာင္းဖြေပးလိုက္ျပီး ကိုယ့္ဘာသာ ျပန္ဖတ္တာ သေဘာေတြက်ေနမိတယ္။ ကိုယ္ေရးတာ မို႔လို႔သေဘာက်တာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒါျဖစ္တဲ့ အခ်ိန္မွာ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေဘးနားမွာ ရိွေနလို႔ ပိုျပီးကြင္းကြင္းကြက္ကြက္ ျပန္ျမင္မိလို႔ပါ။ ဒီေကာင္က ေတြ႔လိုက္တာနဲ႔ သူေျပာခ်င္တာ ေျပာတတ္တာပဲ။ သူေျပာခ်င္တာဆိုတဲ့ အတိုင္းပဲ သူေျပာတဲ့ အဓိပၸါယ္ သူပဲသိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ဆိုရင္ ေဟ့ေကာင္ ျမန္မာလိုပဲ ေျပာစမ္းပါ ဘာသာျပန္ရတာ ေခါင္းမူးလြန္းလို႔ပါဆိုျပီး ေတာင္းပန္ထားရတယ္။ အဲဒီလို အေျပာေကာင္းလို႔ တခါက လြဲဖူးတာေလး ညကထပ္ျပီးသတိရမိလို႔ ဒီလို ေနာက္ဆက္တြဲ ဆိုျပီးထပ္တင္လိုက္ရတယ္။

အဲဒီတုန္းကေတာ့ စကားေတာင္ ေျပာရတဲ့ အဆင့္ထိေတာင္ မေရာက္လိုက္ပါဘူး။ ေတြ႔ေတြ႔ခ်င္းႏႈတ္ဆက္တာ နဲ႔ တန္းျပီးလြဲေတာ့တယ္။သူကေျမပဲကို ခင္ခင္မင္မင္ ျဖစ္ေအာင္ နာမည္စေမးတယ္။

ေမးရမွာက ' နီေက်ာက္စေမာ မင္းက်စ္' (你叫什麼 名字) မင္းနာမည္ ဘယ္လိုေခၚလဲေပါ့။ ဒါေပမယ့္ တကယ္ေမးလိုက္ေတာ့ 'နီေဟြ႔စေမာ ေမးေစ' (你為什麼 沒死) တဲ့။ အဓိပၸါယ္က ရိုက္ေပါက္ပါပဲ

' မင္းဘာျဖစ္လို႔ မေသ ေသးတာလဲ ' တဲ့
သူ႔အျပစ္ေတာ့လည္း မဟုတ္ပါဘူး ။ တရုတ္စကားကိုက တလံုးေလာက္လြဲလိုက္တာနဲ႔ အဓိပၸါယ္က တျခားစီ ျဖစ္သြားတာကိုး။

.................................................................................................................................................

အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ က်ေနာ္တို႔ တရုတ္စာသင္တဲ့ အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္။ တရုတ္စကား ေျပာရတာ အဆင္ေျပေအာင္ဆိုျပီး ကြ်န္ေတာ္တို႔ေတြ တရုတ္စကားေျပာ သင္ျဖစ္ၾကတယ္။ ကြ်န္ေတာ္အမ ကသင္ေပးတာပါ။ သင္တန္းသားက ေလးေယာက္ထဲ ရိွတယ္ ..ကြ်န္ေတာ္ရယ္ အျဖဴေလးရယ္ ေနာက္ႏွစ္ေယာက္ ရယ္ေပါ့။ ကြ်န္ေတာ့္သူငယ္ခ်င္းကေတာ့ ထပ္မတက္ ေတာ့ဘူး။ သူကသူ႔ကိုယ္သူ ေအာင္လက္မွတ္ေပးျပီး သင္တန္းဆင္းသြားျပီ။

အခုလက္ရိွ သင္တန္းသားထဲက တေယာက္ကေတာ့ ေန႔တိုင္းတက္ခ်င္တယ္ဆိုပဲ။ ေန႔တိုင္းစာသင္ခ်င္လို႔ေတာ့ မဟုတ္ဘူး။သင္တန္းမွာက အျဖဴေလးရိွေတာ့ သူတို႔ေတြ တခ်ိန္လံုးရယ္ေနရလို႔ေလ။ အျဖဴေလးကလည္း ေရာက္တဲ့ေနရာတိုင္း ေျခရာထင္က်န္တယ္ ေျပာရမယ္။ ဖဲ၀ိုင္းမွာလဲ ဆူညံပူညံ ျဖစ္ေအာင္ လုပ္တယ္။ စာသင္ေတာ့လည္း သူ႔ပဲ ေျပာဆိုေနရတယ္။

စာသင္တဲ့ေန႔ေတြဆို အဲဒီေန႔ေမးမယ့္ စာမက်က္ထားလို႔ ကေတာ့ TV ၾကည့္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ျပီး စာခိုး က်က္တတ္တယ္။ သူစာက်က္တယ္ ဆိုတာလည္း ကြ်န္ေတာ္တို႔ သိမွာ ေၾကာက္ေသးတယ္ေလ။ စာစသင္ျပီ ဆိုတာနဲ႔ သူက ဆရာမကို ဟိုေန႔က ေမးမယ္ဆိုတာေတြ ေမးေလ ဆိုျပီး အားလံုးကို အခြ်န္နဲ႔ပင့္တတ္ ေသးတယ္။ သူ႔ကို အားလံုးက မၾကည္တဲ့ အၾကည့္နဲ႔ ၀ိုင္းၾကည့္ရင္ သူကေပ်ာ္ေနေရာ။

သူစာမရေပမယ့္ စာရြက္ၾကည့္ခြင့္ရလို႔ကေတာ့ ဆရာမက အစဥ္လိုက္ေမးသြားရင္ သူက အေျဖေတာင္ ၾကိဳျပီး ဆိုလိုက္ေသးတယ္။ အဲဒီအခါမ်ဳိးဆို ဆရာမက တခုေက်ာ္ျပီး ေမးလိုက္ရင္ သူေထာင္ေခ်ာက္ထဲကို တန္းျပီး ၀င္သြားတာပဲ။ ေမးတာ တျခား ေျဖတာ တျခားျဖစ္ကုန္ေရာ။ အဲဒီအခါဆိုရင္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔အလွည့္ေရာက္ျပီ။ သူမသိမွာစိုးလို႔ အျဖဴေလးကို လက္ညိဳးထိုးျပီး အသံက်ယ္က်ယ္နဲ႔ ရယ္ပစ္လိုက္တယ္။

တကယ့္ကေလးဆိုးၾကီးလိုပါပဲ သူရတဲ့စာေတြဆို သူမ်ားထက္ ဦးေအာင္ ေအာ္တတ္လြန္းလို႔ ကြ်န္ေတာ္က
ေျဖးေျဖးဆိုပါဗ်ာ..ေတာ္ၾကာ နဖူး လည္းကိုက္မိေနအံုးမယ္လို႔ ခပ္ရြဲ႕ရြဲ႕ ေျပာမိေသးတယ္။ ဒီလိုနဲ႔ လံုလည္ခ်ာလည္လိုက္ရင္း စာသင္ရက္ေတြကို ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ျဖတ္သန္းေနခဲ့ၾကတယ္။