အျဖဴေလး မ်က္လံုးကြယ္သြားျခင္း

အျဖဴေလးအေၾကာင္းကေတာ့ ေရးစရာရယ္ တပံုတပင္ လို႔ဆိုရမယ္။ ျပီးခဲ့တဲ့ ေသာၾကာေန႔(၁.၅.၀၉) က ေတာ္ေတာ္ၾကီးက်ယ္တဲ့ အျဖစ္အပ်က္တခု ျဖစ္သြားေသးတယ္။ အျဖဴေလးရဲ႕ ေျပာပံုအရဆို သူ႔အျမင္အာရံုေတြ
ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ထိခိုက္သြားခဲ့တယ္။ ၾကာသာပေတးေန႔ညက နာဂစ္မုန္တိုင္း တႏွစ္ျပည့္နဲ႔ ပါတ္သတ္ျပီး ကြ်န္ေတာ္ ပို႔စ္ေလးတပုဒ္တင္လိုက္တယ္။ အဲဒီညက ေတာ္ေတာ္ ညဥ့္နက္မွ အိပ္ျဖစ္ေတာ့ ေနာက္တေန႔ (ေမေဒးေန႔) မွာ ကြ်န္ေတာ္ ေန႔လည္ေလာက္မွႏိုးလာတယ္။

အျပင္မွာတခုခု သြားစားမလို႔ အခန္းအျပင္ ထြက္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တခု သတိရသြားတယ္။ ညကတင္လိုက္တဲ့ နာဂစ္ အေၾကာင္းမ်ား အျဖဴေလး ဖတ္ခ်င္မလား ဆိုျပီး သတိရေတာ့ အျဖဴေလးရဲ႕ အခန္းတံခါးကို　ေခါက္ျပီး စာဖတ္မလား ေမးၾကည့္မိတယ္။ အျဖဴေလးက အခန္းတံခါးပိတ္ ၀တၳဳေရးေနရာကေန ထလာျပီး ဖတ္မယ္ ဆိုတာနဲ႔ ကြ်န္ေတာ့္ ကြန္ျပဴတာကို ဧည့္ခန္းထဲကို ထုတ္ထားေပးခဲ့တယ္။ကြ်န္ေတာ္တို႔ မသြားခင္မွာပဲ အျဖဴေလးက ဖတ္ျပီးသြားေတာ့ ကြ်န္ေတာ့္ကိုမင္းေရးထားတာ ဖတ္ရတာ ငါစိတ္ေတာင္မေကာင္းဘူးကြာတဲ့...။

ကြ်န္ေတာ္က ဖတ္ခ်င္တာ ဖတ္လို႔ရေအာင္ ကြန္ျပဴတာကို ဒီတိုင္းထားေပးခဲ့မယ္ ဆိုျပီးကြ်န္ေတာ္တို႔လည္း အိမ္ေအာက္ ဆင္းလာခဲ့ေတာ့တယ္။ သူလည္းေနာက္တေခါက္ထပ္ဖတ္ ေနလို႔ သီခ်င္းသံပါၾကားေနရတယ္။ အိမ္ေပၚက ဆင္းလာလို႔ ေလွကား တ၀က္ေလာက္လည္း ေရာက္ေရာ ကြ်န္ေတာ္ဆီကို ဖုန္း၀င္လာတယ္။ ဘယ္သူလဲၾကည့္ေတာ့ အျဖဴေလး ျဖစ္ေနတယ္။

စိတ္ထဲမွာေတာ့ သူစားခ်င္တာ တခုခု မွာမယ္ထင္တယ္ဆိုျပီး ေတြးမိေသးတယ္။ အဲဒါနဲ႔ ဖုန္းထူးလိုက္ေတာ့ အျဖဴေလးက ငိုသံပါၾကီးနဲ႔ မင္းေရးထားတဲ့စာလံုးေတြကို ငါ့မ်က္လံုးေတြမျမင္ရေတာ့ဘူးကြာ တဲ့။ သူ႔ေလသံက သူ႔မ်က္လံုး အျမင္အာရံုေတြ ထိခိုက္သြားျပီဆိုတဲ့ ပံုစံမ်ဳိးဆိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ပထမ လန္႔သြားတယ္။ ေနာက္ေတာ့ စပ္ဆက္မိျပီး စိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားရတယ္။

အဲဒီရက္ပိုင္း ညဘက္ေဘာလံုးပြဲေတြ ရိွေတာ့ အျဖဴေလးကို ကြ်န္ေတာ္က ေဘာပြဲၾကည့္ဘို႔ အေဖာ္ဆြယ္ျပီး ညသန္းေခါင္ ႏွစ္ရက္ဆက္တိုက္ ႏိႈးမိတယ္။ ေန႔လည္ေရာက္ေတာ့လည္း သူစာေတြ တကုပ္ကုပ္နဲ႔ ေရးေတာ့ သူ႔မ်က္လံုး ထိခိုက္သြားျပီ ထင္မိတယ္။

အဲဒီစာေရးတာကလည္း ကြ်န္ေတာ္က အားေပးအားေျမွာက္ လုပ္ထားတာဆိုေတာ့ အျဖဴေလး အခုလို အျမင္အာရံု ထိခိုက္တာကြ်န္ေတာ့္ အျပစ္ေတြပါေနတယ္ေလ။ အိမ္ေပၚျပန္တက္ရင္ ေကာင္းမလား စဥ္းစားမိေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ့္ျမင္ရင္ သူပိုၿပီးစိတ္မေကာင္း ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ အိပ္ေရးပ်က္တာမ်ားလို႔ ပါဗ်ာ မ်က္လံုးကို အနားေပးလိုက္ စာလည္းဆက္မေရးနဲ႔ေတာ့ ဆိုၿပီးေျပာလိုက္ရတယ္။ အျဖဴေလးကေတာ့ ေအးပါကြာ..တဲ့ဆိုျပီး ဖုန္းခ်သြားတယ္။

ကြ်န္ေတာ့္ေကာင္မေလးက အျဖဴေလး ဘာျဖစ္လို႔လဲ ေမးတာေတာင္ သူတို႔တေတြပါ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မွာစိုးလို႔
ဘာမွ မဟုတ္ပါဘူး သူ႔မ်က္လံုးေတြ အားနည္းေနတယ္လို႔ ေျပာတာပါ ဆိုျပီး ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေျပာလိုက္ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္တလမ္းလံုး အျဖဴေလးေျပာတာပဲ စိတ္ထဲေရာက္ေနေတာ့တယ္။

တကယ္သာ အျမင္အာရံုထိခိုက္သြားရင္ ဒါေပါ့ေပါ့ေသးေသး မဟုတ္ဘူး ေနာက္ဆက္တြဲ ျပႆနာေတြ အမ်ားႀကီး ရိွတယ္ဆိုျပီး စိတ္မေကာင္းေတြ ျဖစ္ေနမိတယ္။ အျဖဴေလးကိုလည္း ဖုန္းလွမ္းဆက္ျပီး သက္သာရဲ႕လား အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္အိပ္လိုက္ဗ်ာ ဆိုျပီ သတင္းလွမ္းေမးရေသးတယ္။ စိတ္မပူပါနဲ႔ ကြာဆိုျပီး ျပန္ေျဖတဲ့ အျဖဴေလး အသံကေတာ့ သိပ္မေကာင္းဘူး။

ကြ်န္ေတာ္လည္း စိတ္မေကာင္းလို႔ ထမင္းစားျပီး ေကာ္ဖီေတာင္ ဇိမ္နဲ႔မေသာက္နိင္ပါဘူး အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ေတာ့တယ္။ အိမ္ေရာက္ေတာ့ အျဖဴေလးရဲ႕ အခန္းတံခါးလည္း ပိတ္ေနတယ္ ၊ကြန္ျပဴတာကလည္း မထိတာၾကာလို႔ မီးပိတ္ေနတယ္။ ဒါနဲ႔ ကြန္ျပဴတာကို space တခ်က္ပုတ္လိုက္ေတာ့ အျဖဴေလး ေနာက္ဆံုးၾကည့္ထားတဲ့ စာမ်က္နာက ေပၚလာေတာ့တယ္။

အဲဒီစာမ်က္နာျမင္ေတာ့မွ အေျဖကို တန္းျပီးသိရေတာ့တယ္။အျဖဴေလးက ကြ်န္ေတာ့္ရဲ႕ နာဂစ္ပို႔စ္ထဲက ကေလးေတြ လက္ကိုႀကိဳးနဲ႔ခ်ည္ၿပီး ေသေနတဲ့ပံုကို click ႏွိပ္မိထားပံုရပါတယ္။ ဒီေတာ့့ အဲဒီဓါတ္ပံု တစ္ခုထဲ ဘယ္ဘက္အေပၚေထာင့္မွာေပၚေနျပီး စာေတြက တလံုးမွ မရိွဘဲ အျဖဴထည္ သက္သက္ျဖစ္ေနတာေပါ့..။ မရိွတဲ့စာကို ဖတ္မွေတာ့ သူဘယ္လိုလုပ္ ျမင္ပါ့မလဲ...။

ကြ်န္ေတာ္တို႔မွာ ရယ္လိုက္ရတာ အူေတာင္နာတယ္ ေျပာရမယ္။အျဖဴေလးကိုလည္း ေခၚထုတ္ျပီး ဓါတ္ပံုကို ကလစ္ႏွိပ္မွေတာ ့ဘယ္လိုလုပ္စာလံုးေတြက ေပၚပါ့ေတာ့မလဲ ေျပာရတယ္.. ဒါေတာင္အျဖဴေလးက ငါတကယ္မျမင္ရေတာ့တာကြ ဆိုျပီး ျငင္းေနေသးတယ္။ ဒါနဲ႔ ေနာက္ျပန္သြားတဲ့ back ကို click ျပမွ မူလစာမ်က္နာ ျပန္ေပၚလာျပီး စာလံုးေတြပါ ေပၚလာေတာ့တယ္။

အဲဒါျမင္ေတာ့ အျဖဴေလးမ်က္နာ မေကာင္းျပန္ဘူး...။ ဒီတခါေတာ့ ဘာေၾကာင့္ဆိုတာ ကြ်န္ေတာ္သိလိုက္တယ္။
ညေနလူစံုရင္ ကြ်န္ေတာ္ ျပန္ေဖာက္သည္ခ်ေတာ့မွာ သူသိေနလို႔ေလ..။ ကြ်န္ေတာ္ကလည္း သူစိတ္သက္သာေအာင္ ေျပာေပးပါတယ္...။ အျဖဴေလး ဘာမွမပူနဲ႔ ဘေလာ့ဂ္ေပၚပါ တင္ေပးမယ္ဆိုေတာ့ သြားပါျပီကြာ ဆိုျပီးညည္းပါေလေရာ...။ အျဖဴေလးက မင္းေရးထားတာ ေကာင္းေတာ့ ငါစိတ္မေကာင္းျဖစ္ျပီး မ်က္ရည္၀ဲသြားတာကြ။ အဲဒါေၾကာင့္ အျမင္အာရံုေတြ ေ၀၀ါးသြားတာလို႔ ဆိုၿပီး ေဖာ ၾကည့္ေသးတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူဘယ္လိုေဖာေဖာ ကြ်န္ေတာ္ကေတာ့ မရပါဘူး... ေျပာရမွာပဲ ဘေလာ့ေပၚတင္ရမွာပဲေလ..။

ညေနေရာက္ေတာ့ တေယာက္လာ ကြ်န္ေတာ္က တခါ ျပန္ေျပာျပ.....ရယ္ၾက .....အျဖဴေလးကို ေခၚျပီး လက္ေထာင္ျပျပီး ဒါဘယ္ႏွေခ်ာင္းလည္း ေမးၾက... ေနာက္တေယာက္လာ တခါထပ္ရွင္းျပ .... ဒီအက်ၤ ီ ဘာအေရာင္လဲ ေမးၾကနဲ႔ အျဖဴေလးရဲ႕ အျမင္အာရံုကို စမ္းသပ္ေနၾကတာေလ..။ အျဖဴေလးကေတာ့ ထံုးစံအတိုင္း ဟဲဟဲ..ဟဲဟဲ..နဲ႔ မခ်ိသြားေလး ျဖဲေနရေတာ့တယ္...။

ကိုယ္လည္း သတိမထားမိလိုက္တာရိွေသးတယ္..။ဘာမွမျမင္ရေတာ့ဘူး ေျပာတဲ့သူက ကြ်န္ေတာ့္ ဖုန္းနံပါတ္ကို
ဘယ္လိုရွာေတြ႔သလဲ ဆိုတာ မစဥ္းစားလိုက္မိဘူး။။ ကိုယ့္မွာေတာ့ တလမ္းလံုးစိတ္မေကာင္းေတြ ျဖစ္ျပီး လမ္းသြားရတာေတာင္ စိတ္မေျဖာင့္ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္။

သူနဲ႔ေနရတာ ရယ္လည္းရယ္ရ ေမာလည္းေမာရနဲ႔ တကယ့္ကို ရယ္ေမာေနရတာပါပဲ...အျဖဴေလးဆိုတာ အဲဒီလိုမ်ဳိး....။

.....................................................................................................................................။