အတိတ္စိမ္း

သူ႕အေရွ႕တြင္ခ်ထားသည့္ ေကာ္ဖီခြက္ႏွင့္ မနက္စာကို စိုက္ၾကည့္ေနေသာ္လည္း သူတကယ္ျမင္ေနသည္က ေငြပံုႀကီးျဖစ္သည္။  အထုပ္လိုက္ အထပ္လိုက္ရိွသည့္ ေငြထုပ္မ်ားကို ျမင္ေနရ၏။ ထို႔ေနာက္ ထိုေငြထုပ္မ်ားကို ပစ္ေျမွာက္ကာ ခုန္ေပါက္ ေပ်ာ္ျမဴးေနၾကေသာ လူအစုအေဝးကို ျပန္ျမင္ေနမိသည္။ ညက အိပ္မက္သည္ ေတာ္ေတာ္ထင္ရွားသည့္ အိပ္မက္ျဖစ္၏။

အိပ္မက္ထဲတြင္ လူအမ်ားႀကီးကို ေတြ႔ရသည္။ ထိုလူမ်ား ကိုင္ထားသည့္ ေငြထုပ္မ်ားစြာကိုလည္း ျမင္ရ၏။ ထိုသူမ်ားသည္ အစိမ္းေရာင္ သံပန္းျခံစည္းရိုး တစ္ခုအေရွ႕တြင္ ေပ်ာ္ရႊင္စြာ ခုန္ေပါက္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုျခံစည္းရိုးကို သူမွတ္မိသည္။ ေအာက္ပိုင္းတဝက္ကို အုတ္ျဖင့္စီထားၿပီး အေပၚပိုင္း သံပန္းပံုစံတပ္ထားကာ အစိမ္းေရာင္ သေဘာၤေဆး သုတ္ထားေသာ ထိုျခံစည္းရိုးသည္ သူ႔အိမ္၏ျခံစည္းရိုးျဖစ္ေၾကာင္း  ေသခ်ာခ်ာ မွတ္မိေနသည္။ သူတို႔ျခံအျပင္ဘက္တြင္ သူမမွတ္မိေသာ လူမ်ားစြာက ေငြထုပ္မ်ားကို ပစ္ေျမွာက္ကာ
 ေပ်ာ္ရႊင္ခုန္ေပါက္ ေနၾကသည္ကို အိပ္မက္ မက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။

ထိုသူမ်ားအားလံုးသည္ ညေနခင္းတိုင္း ၾကားရေလ့ရိွေသာ ႏွစ္လံုးတြဲကိန္းဂဏန္းနံပါတ္တစ္ခုႏွင့္ သူတို႔စိတ္ကူး တိုက္ဆိုင္သြားျခင္းေၾကာင့္ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကျခင္းျဖစ္သည္ကိုလည္း အိပ္မက္ထဲတြင္ သိခဲ့ရသည္။ သုိ႔ေသာ္ ထိုႏွစ္လံုးတြဲကိန္းဂဏန္းသည္ မည္သည့္နံပါတ္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ သူေသေသခ်ာခ်ာ မမွတ္မိပါ။ မနက္အိပ္ယာႏိုးခ်ိန္မွစ၍ အိမ္သာတက္ရင္း၊ မ်က္နာသစ္ရင္း၊ အဝတ္လဲရင္း၊ သူအျပင္းအထန္ ေတြးေနမိသည္မွာ အိပ္မက္ထဲမွ ဂဏန္းနံပါတ္ ျဖစ္သည္။ ဂဏန္း ႏွစ္လံုးထဲ ျဖစ္လွ်က္ႏွင့္ သူ မမွတ္မိျခင္းကို အားမလိုအားမရ ျဖစ္ေနရ၏။ ေရွ႕ဂဏန္းက ၃ ႏွင့္ စသည္ဟု ထင္မိေသာ္လည္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးၾကည့္ျပန္ေတာ့ မဟုတ္ေသးဘူးဟု ထင္မိသည္။ ဒါဆို ၈ မ်ားလား ဆိုေတာ့လည္း မေသခ်ာ မေရရာ။

ထိုနံပါတ္ကို သိရမွ ျဖစ္မည္။ ဒီလိုအိပ္မက္မ်ဳိးကို သူယံုၾကည္သည္။ အိပ္မက္မက္သည့္ နံပါတ္မ်ားကို ပိုင္ပိုင္နိင္နိင္ အသံုးခ်ကာ တခ်ီထဲျဖင့္ ပြေပါက္တိုးသြားေသာ လူမ်ားကို အခါခါေတြ႔ခဲ့ဖူးသည္။ စဥ္းစားစမ္းး.. ဒီ ဂဏန္းေလး ႏွစ္လံုးထဲကို ဘာအတြက္ ေတြးလို႔မရမွာလဲဟု သူ႔ကိုယ္သူ အားေပးေနမိသည္။ ထိုနံပါတ္ကို သူ သိရမွ ျဖစ္မည္။ ပိုင္ပိုင္နိင္နိင္ အသံုးခ်တတ္လွ်င္ ဘဝ အေျပာင္းအလဲ ျဖစ္သြားနိင္သည့္နံပါတ္ ျဖစ္သည္။ စာရြက္တစ္ရြက္ကို ေရွ႕ခ်ကာ သူ႔အိပ္မက္ကို အစေနရာမွ ျပန္ေတြးၾကည့္သည္။



အိပ္မက္ထဲမွလူမ်ား လက္ထဲတြင္ လက္တဝါးအရြယ္ မရိွတရိွ ေဘာက္ခ်ာ အပိုင္းေလးေတြ ကိုယ္စီကိုင္ရင္း လမ္းမေပၚ ထြက္လာၾက၏။ လူတစ္ခ်ဳိ႕က ေအာ္ဟစ္ေနၾက၏။ တစ္ခ်ဳိ႕က ခုန္ေပါက္ရင္း အခ်င္းခ်င္း ေဘာက္ခ်ာေလးေတြ ျပကာ ေပြ႔ဖက္ၾက၏။ တစ္ေယာက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္ လက္မ်ားဆြဲယမ္းကာ ဝမ္းသာ ရႊင္ျမဴးေနၾက၏။ လမ္းမတစ္ေလွ်ာက္လံုးတြင္လည္း ထိုသူတို႔၏ ေအာ္သံမ်ားျဖင့္ ဆူညံေနသည္။

ထို႔ေနာက္ ျမင္ကြင္းက ေနာက္တစ္ခုေျပာင္းသြားျပန္သည္။ ထိုသူေတြအားလံုး သူ႔ျခံေရွ႕တြင္ စုေဝးေနၾကသည္။ ထိုလူအုပ္ႀကီး၏ လက္ထဲတြင္ အစိမ္းေရာင္ ၊ အနီေရာင္ ေငြထုပ္မ်ား ပစ္ေျမွာက္ေနသည္ကို ေတြ႕ရသည္။ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကသည္။ လမ္းမမွ ျဖတ္သြားသူတစ္ဦးက ဘာနံပါတ္ ထြက္လဲဟု လွမ္းေမးသံကို ပီပီသသ ၾကားရသည္။ လူအုပ္ထဲမွ ျပန္ေျဖသံ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ထြက္လာေသာ္လည္း ထိုနံပါတ္ကို သူ မသဲမကြဲသာ ၾကားလိုက္ရ၏။ သူအခု စဥ္းစားေနသည္မွာ ထိုနံပါတ္ကို ျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ အခုထိ ထိုနံပါတ္ကို စဥ္းစား၍မရ။ ျဖစ္နိင္မည္ထင္ေသာ နံပါတ္မ်ားကို စာရြက္ေပၚတြင္ ခ်ေရးထားသည္မွာလည္း ေတာ္ေတာ္မ်ားေနခဲ့ၿပီ။ ထိုနံပါတ္မ်ား တစ္ခုမွ မျဖစ္နိင္ဘူးဟုလည္း စိတ္ထဲတြင္ ထင္ေနမိျပန္သည္။ အိပ္မက္ထဲတြင္ နံပါတ္ကို ေသခ်ာ ေသကြဲစြာ မၾကားလိုက္ရသည္မွအပ က်န္သည့္ျဖစ္စဥ္မ်ားအားလံုးက ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ရိွလြန္းလွသည္။

အဲဒါ ဘာနံပါတ္လဲ။ ေခါင္းပူလာေအာင္ ေတြးေသာ္လည္း ဂဏန္းႏွစ္လံုးတြဲ နံပါတ္ေလး တစ္ခုကို အစေဖာ္၍မရ ျဖစ္ေနသည္။ မနက္စာကို မတို႔မထိ ရေသးေသာေၾကာင့္ သူ႔ဇနီးျဖစ္သူက လွမ္းၾကည့္ သည္ကိုလည္း သူမျမင္။

“ ေကာ္ဖီေတြ ေအးကုန္ေတာ့မယ္ေလ။ ဘာလုပ္ေနတာလဲ”
“ “ဟာ..ကြာ....”
အေတြးထဲ နစ္ေနသျဖင့္ သူ လန္႔ သြားမိသည္။

“ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ေနေပးကြာ ဒီမွာအေရးႀကီးတာ ေတြးေနလို႔ ”
“ ရွင္ ရံုး ေနာက္က်အံုးမယ္ေနာ္”
“ က်..က် ကြာ”

နားမလည္နိင္စြာ ၾကည့္ၿပီး သူ႔ဇနီးျဖစ္သူ မနက္စာကို ဆက္စားေနသည္။ သူကေတာ့ ေတြးေကာင္းတုန္း။ သည္နံပါတ္ ျမန္ျမန္သိရမွ ျဖစ္မည္။ တစ္ၿမိဳ႕လံုးမွ နံပါတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံ ထိုဂဏန္းကို ပံုေအာရမည္။ နိင္ငံျခားေရာက္ေနသည့္ သူ႔အတြက္ မိသားစုကိုဖုန္းဆက္ကာ တစ္ၿမိဳ႕လံုးရိွ ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံ သြားခိုင္း၍ ထိုနံပါတ္ကို ခ်ည္တုပ္ရမည္။ အနီးပါတ္ဝန္းက်င္ ၿမိဳ႕မ်ားအထိလက္လွမ္းမွီသမွ် အုပ္ရမည္။ ညေနခင္းေရာက္လွ်င္ေတာ့ ထိုႏွစ္လံုးတဲြ နံပါတ္ေလး၏ အက်ဳိးေက်းဇူးျဖင့္ သူ႔ဘဏ္စာရင္းထဲသို႔ ဓနဥစၥာမ်ား ထပ္မံေပါင္းစည္းလာမည္။

နံပါတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံမွ ေငြေၾကးမ်ား သူ႔ဆီေရာက္ဖို႔ လက္တစ္ကမ္း အကြာတြင္သာ ရိွေတာ့သည္။ အိပ္မက္ထဲမွ ေငြထုပ္ႀကီးမ်ားက သူ႔အာရံုထဲတြင္ ရစ္ဝဲေနသည္။ သူအျပင္းအထန္ ေတြးသည္။ သုိ႔ေသာ္ နံပါတ္ကို ေဖာ္မရ။ သူ မခ်င့္မရဲ ျဖစ္လာမိေတာ့သည္။ ေဒါသထြက္စျပဳလာသည္။

နာရီကို ၾကည့္မိေတာ့ သူအလုပ္သြားဖို႔ အခ်ိန္ေက်ာ္လြန္ေနၿပီ။ သို႔ေသာ္ ကိစၥမရိွ။ သည္နံပါတ္ကိုသာ ေဖာ္နိင္ခဲ့ရင္ သူတို႔ ျမန္မာျပည္ျပန္ၿပီး အေျခခ်နိင္ၿပီ။ ခ်မ္းသာျခင္းက လက္တစ္ကမ္း အကြာသို႔ ေရာက္ေနၿပီဟု ခံစားမိသည္။ နံပါတ္ကိုေဖာ္ရင္း စိိတ္ထဲမွ ျမင္ေယာင္ေနမိသည္မွာ သူတို႔ျခံေရွ႕မွ ေပ်ာ္ရႊင္ေနၾကေသာ လူတစ္စုျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အစိမ္းေရာင္ အနီေရာင္ ေငြထုပ္မ်ားျဖစ္၏။

ေကာ္ဖီတစ္ငံုေသာက္လိုက္ေသာ္လည္း အာရံုေတြက ထူးျခားမလာ။ အခ်ိန္ေတြ တေရြ႕ေရြ႕ကုန္လာသျဖင့္ သူ ဂဏာမၿငိမ္ျဖစ္လာသည္။ ခ်မ္းသာျခင္း၏ လက္တကမ္းထိ ေရာက္ၿပီးမွ သူလက္လႊတ္ရေတာ့မည္ ထင္သည္။ ဧည့္ခန္းတြင္ ေခါက္တုန္႔ေခါက္ျပန္ လမ္းေလွ်ာက္ရင္း သူအေၾကာင္းအရာ တစ္ခုစဥ္းစားလိုက္မိသည္။ ထိုအခါ သူ႔ရင္တစ္ခုလံုး ဟိုက္ခနဲျဖစ္ၿပီး ေအးသြား၏။ လက္ဖ်ားမ်ားပင္ ခ်က္ခ်င္း ေအးစက္လာကာ စိတ္လႈပ္ရွားမႈေၾကာင့္ ခႏၶာကိုယ္တစ္ခုလံုး တုန္ယင္လာ၏။

ထို႔ေနာက္ အိမ္ဖုန္းရိွရာကုိ အေျပးအလႊား သြားမိသည္။ ျမန္မာျပည္မွ သူ႔အိမ္ဖုန္းနံပါတ္ကို ႏွိပ္ေနရင္း အခ်ိန္မွီပါ့မလားဟု သူ႔ေခါင္းထဲတြင္ တရံမလပ္ ေတြးေနမိသည္။ အေရးႀကီးသည္ဆိုမွ ဖုန္းလိုင္းမ်ားက ခ်က္ခ်င္းမဝင္။ အထပ္ထပ္ေခၚဆိုေနရင္း သူစိတ္လႈပ္ရွားေနမိ၏။ ေလးႀကိမ္ေျမာက္လား၊ ငါးႀကိမ္ ေျမာက္လားဟု သူ သတိမထားနိင္သည့္ အႀကိမ္မွာ ဖုန္းလိုင္းဝင္သြားသည္။

“ဟယ္လို..”

တစ္ဘက္မွ ဖုန္းလာကိုင္သူသည္ သူ႔အစ္မ ျဖစ္ေနသည္။

“ မမ.. ကြ်န္ေတာ္ပါ ကိုကိုရိွေနလား ျမန္ျမန္ေခၚေပး”
“ ေမာင္ေလးလား... နင္ေနေကာင္းလား”
“ အဲဒါေတြ ေနာက္မွ ေျပာ။ ကိုကို႔ ကိုျမန္ျမန္ေခၚလိုက္”
“ေအး.. ေအးး”

ထို႔ေနာက္ လွမ္းေခၚသံမ်ား ၾကားလိုက္ရသည္။ ခဏၾကာၿပီးေနာက္

“ဟဲ..လို ညီညီ.. ေျပာ... ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
“ညီေျပာတာ ေသခ်ာနားေထာင္... ၾကားရလား”
“ ေအး ၾကားရတယ္ကြ.. ေျပာေလ ”
“ နံပါတ္ေတြ ေရာင္းၿပီးၿပီလား ”
“မင္းကလည္း အေစာႀကီး ရိွေသးတာ ဘယ္လို ေရာင္းရအံုးမလဲ”
“ ေတာ္ေသးတယ္.. ဒါဆိုရင္ ဒီေန႔ မကိုင္နဲ႔ေတာ့ အကုန္ ပိတ္ထားလိုက္”
“ ဘာျဖစ္လို႔တုန္း စီမံခ်က္ ရိွလို႔လား”
“ အာာ... မဟုတ္ဘူး.. ဒါေပမယ့္ ဒီေန႔ ပိတ္ထားလိုက္ကြာ အေရးႀကီးတယ္ ”
“ ေအး..ေအး ၿပီးတာပဲ ”

ဖုန္းခြက္ကို ခ်ၿပီးေနာက္ သူသက္ျပင္းေမာႀကီး ခ်လိုက္မိသည္။ ေတာ္ေသးတယ္ အခ်ိန္မွီေသးလို႔ ဟု ေတြးရင္း ေလပူေတြ မႈတ္ထုတ္မိသည္။ သူသာအခ်ိန္မွီ မတားနိင္ခဲ့လွ်င္ သူရင္းႏွီးထားသည့္ ပိုက္ဆံေလးမ်ား ပါသြားနိင္သည္။ တျခားနံပါတ္ကိုယ္စားလွယ္မ်ားထံမွ ေငြကိုရယူဖို႔သာ ေတြးေနမိသျဖင့္ ကိုယ္တိုင္ နံပါတ္ကိုယ္စားလွယ္ ျဖစ္ေနသည္ကို ေမ့ေလ်ာ့ေနမိသည္။ အခ်ိန္မွီသတိရသည္မွာ ကံေကာင္းလြန္း၏။ အနည္းငယ္ ေနာက္က်ေနသည့္ အလုပ္ကိုသြားရန္ ျပင္ဆင္ေနရင္း သူစိတ္လက္ေပါ့ပါးစြာျဖင့္ ေလတစ္ခ်က္ ခြ်န္လိုက္မိသည္။ အိပ္မက္ထဲမွ ဂဏန္းကို မေဖာ္နိင္ေသာ္လည္း သူႏွင့္သူ႔အစ္ကို ႏွစ္ေယာက္စပ္တူ လုပ္ၾကေသာ ႏွစ္လံုးတြဲနံပါတ္လုပ္ငန္းအတြက္ အခုေတာ့ သူစိတ္ခ်သြားရေလၿပီ။

။................................................................။