ဘေလာ့ဂ္ဂါပြဲေစ်းတန္း (၂)

30 August 2011



ဤပို႔စ္ေလးသည္ ခင္မင္ရေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားစြာကို ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေစ်းေရာင္းခိုင္းကာ ပြဲေစ်းတန္း တစ္ခုအျဖစ္ ဖန္တီးထားသည့္ ပို႔စ္ျဖစ္ပါသည္။ ေစ်းေရာင္းခိုင္းသည္ ဆိုရာတြင္လည္း ဘေလာ့ဂ္နာမည္ကို အေျခခံ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ တင္ထားဖူးသည့္ ပို႔စ္တစ္ပုဒ္ပုဒ္ကို အေျခခံ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ၊ ေနထိုင္သည့္ နိင္ငံကို အေျခခံ၍ေသာ္လည္းေကာင္း ဇာတ္ကြက္မ်ား ဖြဲ႔၍ ေရးထားျခင္းျဖစ္ပါသည္။ ခင္မင္မႈျဖင့္ ေရးထားျခင္းျဖစ္၍ မိမိမႏွစ္သက္သည့္ ဇာတ္ကြက္မ်ား ျဖစ္ေနခဲ့လွ်င္ ျပန္လည္ျပင္ဆင္ေပးပါမည္။ မ်ားျပားလွသည့္ ခင္မင္ရေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားထဲမွ နာမည္က်န္ရစ္ခဲ့သူ ရိွပါက နားလည္ခြင့္လႊတ္ေပးေစခ်င္ပါသည္။ 
ကဲ.. ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္အတူ ပြဲေစ်းတန္းေလး ေလွ်ာက္ၾကည့္လိုက္ၾကရေအာင္။

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

ဘေလာ့ဂ္ဂါ ပြဲေစ်းတန္းကို ကြင္းျပင္က်ယ္ႀကီးထဲတြင္ က်င္းပေသာ္လည္း  ပြဲေစ်းတန္း တည္ေဆာက္ထားပံုက စနစ္တက် ရိွသည္။ အဓိက လမ္းမက်ယ္ႀကီး၏ ေဘးႏွစ္ဖက္တြင္ ေစ်းဆိုင္မ်ား စီတန္းထားသလို လမ္းသြယ္ေလးမ်ားတြင္လည္း ဆိုင္ခန္းမ်ား ရိွေနေသးသည္။ လမ္းမက်ယ္တစ္ေလွ်ာက္တြင္ေတာ့ ပြဲေစ်းလာသူမ်ားျဖင့္ စည္ကားလြန္းေန၏။ ဤပြဲေစ်းတန္းရိွ ေစ်းဆိုင္မ်ားအားလံုးကို ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားမွ တည္ခင္းဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္သည္။

ဘေလာ့ဂ္ဂါ ပြဲေစ်းတန္းဟု အလြယ္ေခၚေသာ္လည္း ဘေလာ့ဂ္ဂါတိုင္း ေစ်းေရာင္းၾကသည္မဟုတ္။ အမ်ားစုက ေစ်းဆိုင္မ်ား ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်ေသာ္လည္း  တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ အမွတ္တရ ျပခန္းမ်ားလုပ္ၾက၏။ တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ မိမိရရိွထားေသာ ဆိုင္ေနရာကို ေစ်းမေရာင္းဘဲ တျခားနည္းျဖင့္ အသံုးခ်သူမ်ားကိုလည္း ေတြ႔ရသည္။ စားေသာက္ဆိုင္မ်ား လၻက္ရည္ဆိုင္၊ ဓါတ္ပံုဆိုင္၊ ရိွသလို တျခားထူးထူးဆန္းဆန္း အစီအစဥ္မ်ားလည္း ရိွေနသည္။


*****
စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ဆိုင္ဖြင့္သူမ်ားထဲတြင္ မိုးယံ ႏွင့္ ေငြလမင္း ပါဝင္သည္။ သူတို႔က ပြဲေစ်းလာသူမ်ား၏ စိတ္ႏွလံုးကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္မ်ားျဖင့္ ေတာက္ပေစသူမ်ားျဖစ္သည္။ သူတို႔ေရာင္းသည္က ထီဆိုင္ ျဖစ္၏။ ဆိုင္နာမည္က ရိုးရိုးရွင္းရွင္းပါပဲ။ “မိုးယံေငြလမင္း” တဲ့။ ျမန္မာျပည္၏ နာမည္ေက်ာ္ ထီအေရာင္းဌာန မိုးယံေရႊလမင္း ကို ပံုတူကူးခ်ျခင္း မဟုတ္ေသာ္လည္း ပြဲေတာ္လာသူေတြက မိုးယံေငြလမင္း ဆိုသည္ႏွင့္ ထီဆိုင္မွန္း တန္းသိေနၾကသျဖင့္ အဆင္ေျပသြားေသာ ဆိုင္နာမည္ ေပးပံုျဖစ္သည္။ ျမန္မာလူမ်ဳိးတို႔သည္ အထိမ္းအမွတ္ ပြဲလမ္းတစ္ခုခုႏွင့္ ကံေကာင္းျခင္းကို တြဲျမင္တတ္ၾကေသာ လူမ်ဳိး ျဖစ္သျဖင့္ ထူးထူးျခားျခား ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ား ေရာင္းသည့္ ထီဆိုင္ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဒါမ်ဳိးက ေပါက္တတ္သည္ဟု ဆိုၿပီး ဝိုင္းဝန္းအားေပးၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မိုးယံေငြလမင္း ထီဆိုင္ ေအာင္ျမင္ေနသည္ဟု ေျပာရမည္။


*****

ဘေလာ့ဂ္ဂါပြဲေစ်းတန္း လုပ္မည္ဟု သတင္းၾကားကတည္းက မည္သည့္ပစၥည္းေရာင္းလွ်င္ ေကာင္းမလဲဟု ကိုယ္စီကိုယ္စီ ေတြးထားၾကသည္။ တစ္ခ်ဳိ႕က ေစာေစာစီးစီး အၾကံဥာဏ္ရေသာ္လည္း တစ္ခ်ဳိ႕ကေတာ့ သြားရင္း လာရင္း စကားေျပာရင္းမွ စိတ္ကူးရသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ 

ထိုသူမ်ားထဲတြင္ေတာ့ ကဗ်ာဆရာအုပ္ႀကီး ပါဝင္သည္။ ကဗ်ာစပ္ရာတြင္ စိတ္ကူးေကာင္းေသာ္လည္း ေစ်းဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ရာေတာ့ အခက္ေတြ႔ေနခ်ိန္ သူ႔အတြက္ စိတ္ကူးေကာင္းရေစေသာ အျဖစ္တစ္ခု ျဖစ္ပြါးသြားခဲ့သည္။ အုပ္ႀကီး ၿမိဳ႕ထဲသြားရင္း လမ္းမွာေတြ႔သည့္ အမ်ဳိးသမီး တစ္ေယာက္က ေမးခြန္းတစ္ခုေမးသည္။ “ေမာင္ေလး LV  BAG အတုေတြ ဘယ္နားမွာေရာင္းသလဲဟင္” တဲ့။ ထိုေမးခြန္းၾကားေတာ့ အုပ္ႀကီး အၾကံရသြားခဲ့သည္။ ထို႔ေနာက္ တရုတ္နယ္စပ္မွ အိတ္အတုမ်ား ဝယ္ကာ ေစ်းေပါေပါျဖင့္ ေရာင္းခ်ေတာ့သည္။

*****

မိမိဝါသနာပါရာ ေရာင္းသူမ်ားထဲတြင္ ဏီလင္းညိဳ လည္း ပါဝင္သည္။ သူကေတာ့ ခေရပန္းေလးမ်ားကို သီကံုးၿပီး ေရာင္းသည္။ သူက ခေရပန္းေတြကို စိတ္ဝင္စားသူ ဆိုေတာ့ မေရာင္းရလည္း ေက်နပ္ေနသူျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ ခေရပန္းကံုးမ်ားမွ ဝင္ေငြကို စိတ္မဝင္စားရျခင္း အေၾကာင္းရင္းကလည္း ရိွေနေသးသည္။ ထိုအရာကေတာ့ ပြဲေတာ္စတင္ၿပီး ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ ကမာၻေက်ာ္ ေရေမႊးကုမၼဏီမ်ားက ဆက္သြယ္လာၾကသည္။ ခေရရနံ႔ေရေမႊးထုတ္ဖို႔ ဏီလင္းညိဳကို အၿပိဳင္အဆိုင္ ကမ္းလွမ္း လာၾကသည္။ D&G ကုမၼဏီ၏ ကမ္းလွမ္းခ်က္က မက္ေမာဖြယ္ရာ ျဖစ္ေသာ္လည္း CHANEL ေရေမႊးကုမၼဏီကိုသာ သူေရြးခ်ယ္လိုက္သည္။ အေၾကာင္းရင္းက ခေရရနံ႔ျဖင့္ ထုတ္မည့္ ေရေမႊးမ်ားကို ခ်န္နယ္ဏီ ဟု နာမည္ေပးမည္ ဆိုေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။

*****

မိမိဆိုင္ေနရာကို ေစ်းမေရာင္းဘဲ အသံုးခ်သူကေတာ့ ဒီကိုလာ ျဖစ္သည္။ သူ႔ဆိုင္ေနရာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျပင္ဆင္သည္။ ပူေဖာင္းမ်ားခ်ိတ္ဆြဲသည္။ ဖဲႀကိဳးမ်ား သြယ္တန္းသည္။ ထို႔ေနာက္ ဖိတ္ေခၚထားေသာ ဘေလာ့ဂါမ်ား စံုလင္ခ်ိန္တြင္ ကိတ္မုန္႔ႀကီး ထုတ္လာကာ ေမြးေန႔ပြဲကုိ က်င္းပသည္။ သူ႔ေမြးေန႔က ေက်ာ္သြားသည္မွာ ၾကာၿပီျဖစ္ေသာ္လည္း ေမြးေန႔အခ်ိန္တုန္းက ပို႔စ္ ၃ ခု ခြဲကာ တင္လိုက္ရသည္ကို အားမရေသာေၾကာင့္ အခုလို ဘေလာ့ဂ္မ်ားတစ္စုတစည္းတည္း ရိွခ်ိန္ ေမြးေန႔ပြဲကုိ ျပန္က်င္းပျခင္းျဖစ္သည္။

*****

မခ်စ္ၾကည္ေအး ကေတာ့ ပြဲေတာ္မစခင္ ႏွစ္ပါတ္ခန္႔ အလိုကတည္းက မည္သည့္ဆိုင္ဖြင့္လွ်င္ ေကာင္းမလဲဆိုသည္ကို စဥ္းစားေသာ္လည္း မရခဲ့။ ေဘးလူမ်ားကို အၾကံဥာဏ္ေတာင္းသည့္အခါ မစည္းစိမ္ က အၾကံေကာင္းေပးသည္။ အစ္မတစ္ခါပို႔စ္တင္ဖူးတဲ့ ခါးပတ္ ေတြကို ဆိုင္ဖြင့္ပါလားဆိုသည့္ အၾကံကို သေဘာက်သြားသျဖင့္ ခါးပတ္ဆိုင္ ဖြင့္သည္။ အရင္းအႏွီးကို သူ႔အမ်ဳိးသား ထုတ္ေပးေသာေၾကာင့္ မေရာင္းရမွာကို ပူပန္ျခင္း မျဖစ္ေပ။ အကယ္၍ မေရာင္းရလ်င္ေတာင္ သူပတ္လို႔ရသည္ မဟုတ္လား။

*****
လသာည ကေတာ့ ေစ်းမေရာင္းပါ။ သူရရိွေသာ ေနရာတြင္ ဇာတ္ရံုအေသးစား ေဆာက္၏။ ေဘးပါတ္လည္ကို ပိတ္စအနက္ေရာင္မ်ား ကာထား၏။ ရံုအတြင္းပိုင္းကို အနည္းငယ္ အေမွာင္ခ်ထား၏။ ရံု နဖူးစည္းႀကီးမွာ ထင္းခနဲျမင္သာေအာင္ နာမည္ထိုးထားသည္။ “လသာည မ်က္လွည့္ရံု”။ မ်က္လွည့္အေၾကာင္းကို ပို႔စ္တင္ဖူးကတည္း သူ၏ မ်က္လွည့္စြမ္းကို ၾကည့္ခ်င္ေနၾကေသာ ပရိတ္သတ္အတြက္ ဆႏၵျပည့္သြားရေလၿပီ။ အကူေကာင္ေလးမ်ား မွားထည့္ထားသျဖင့္ ေသတၱာေလး ထဲမွ ယုန္ထြက္လာရမည့္အစား ၾကြက္ ထြက္လာ၍ လန္႔သြားမိသည္မွလြဲလွ်င္ မ်က္လွည့္ပြဲက ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ျဖစ္သည္။

*****

ပြဲေစ်းတန္း လုပ္မည္ဆိုကတည္းက သူဖြင့္မည့္ဆိုင္ကို အျဖဴေလးက ဆံုးျဖတ္ထားၿပီး ျဖစ္သည္။ “တမ္းတေတာင္တန္း ေကာ္ဖီဆိုင္” ဆိုင္ေလးက ေအးေဆးသည္။ တိတ္ဆိတ္သည္။ ထို႔ျပင္ သူႏွစ္သက္ေသာ ျမဴခိုးမ်ားအျဖစ္ ဆိုင္ထဲတြင္ မီးခိုးခပ္ပါးပါး မႈတ္ထုတ္ေပးထားသလို နံရံတြင္လည္း ျမဴခိုးမ်ားဆိုင္းေနေသာ ေတာင္တန္းမ်ားကို ပန္းခ်ီဆြဲထားသည္။ တစ္ခ်က္ တစ္ခ်က္ တရားေခြ ထထဖြင့္သည္မွ လြဲလွ်င္  “တမ္းတေတာင္တန္း” က ေအးေအးေဆးေဆး ေကာ္ဖီေသာက္သူမ်ားျဖင့္  လြမ္းေမာဖြယ္ရာ တိတ္တဆိတ္ပဲ ရိွေနသည္။ 

*****

တန္ဖိုးႀကီးႀကီး ဆိုင္ဖြင့္သူက မေခ်ာ ႏွင့္ မျမေသြးနီ တို႔ျဖစ္သည္။ မေခ်ာက ကခ်င္ျပည္နယ္မွ ေက်ာက္မ်က္ရတနာမ်ားကို မွာယူကာ ဆိုင္ဖြင့္၏။ ထိုဆိုင္ဖြင့္ရသည့္ အေၾကာင္းရင္းကလည္း ရိွသည္။ တစ္ခါက တင္ဖူးသည့္ ပို႔စ္ထဲတြင္ မည္သည့္လဖြား ၊ မည္သည့္ေန႔ဖြား ဆိုလွ်င္ မည္သည့္ ရတနာ ေဆာင္ထားရမည္ဆိုၿပီး ပို႔စ္တင္ဖူးသည္။ ထိုပို႔စ္ကို အားေပးသူမ်ားေသာေၾကာင့္ ဆိုင္ဖြင့္လ်င္ ေရာင္းရမည္ထင္ၿပီး အေဆာင္ေက်ာက္ အေရာင္းဆိုင္ ဖြင့္ျခင္းျဖစ္သည္။ 

ပို႔စ္တင္စဥ္က ကြန္မန္႔ေပးသည့္အခါ ဝယ္ခ်င္သည္ဟု ကြန္မန္႔မ်ားအလြယ္ေပးၾကေသာ္လည္း တကယ္ေရာင္းသည့္ အခါမွာေတာ့ စီးပြားေရးက်ပ္တည္းၾကသျဖင့္ ထင္သေလာက္ မဝယ္ၾက။ ၾကာလွ်င္ ခြက္ခြက္လန္အရံႈးေပၚေတာ့မွာ ျမင္သျဖင့္ ေက်ာက္မ်ားကို ျပန္ပို႔ၿပီး ေနာက္တစ္မ်ဳိး ျပန္ေရာင္းရသည္။ မျမေသြးနီႏွင့္ ေပါင္းကာ ထမင္းဆိုင္ ဖြင့္ျခင္းျဖစ္သည္။  ဆိုင္နာမည္က “ေဒသအစားအစာမ်ား” တဲ့။ ေဒသအစားအစာ ဟင္း အရသာ လက္ရာဆန္းမ်ားကို လူတိုင္းအားေပးၾကသျဖင့္ ဆိုင္ငွားခ အရင္းေက်သြားေတာ့မွ သူတို႔ခမ်ာ သက္ျပင္းခ်နိင္ေတာ့သည္။ မျမေသြးနီ ၏ ငါးပတ္ေမႊကိုလည္း လူႀကိဳက္မ်ားသျဖင့္ မျမေသြးနီမွာ ပြဲေတာ္ ၿပီးသည္အထိ တေမႊထဲေမႊေနရေတာ့သည္။

*****

အစုအဖြဲ႔ျဖင့္ ေစ်းေရာင္းသူမ်ားထဲတြင္ ထိုင္ဝမ္အုပ္စု ပါဝင္သည္။ သူတို႔က မကီ pauk ျမတ္မြန္ ႏွင့္ blackroze တို႔ျဖစ္သည္။ ထိုင္ဝမ္ အမွတ္တရပစၥည္း အေရာင္းဆိုင္ ဖြင့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ယခင္က ကမာၻအျမင့္ဆံုးျဖစ္ခဲ့ေသာ ၁၀၁ ထပ္တိုက္ပံု ပို႔စကတ္မ်ား၊ ေသာ့ခ်ိတ္မ်ား၊ ဘုရင္မေခါင္းဟု နာမည္ေက်ာ္ေသာ ေက်ာက္တံုးပုံ ေသာ့ခ်ိတ္မ်ား စသည္ျဖင့္ ထိုင္ဝမ္မွ နာမည္ေက်ာ္ ေနရာမ်ား၏ အထိမ္းအမွတ္ ပစၥည္းမ်ားကို ေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ သို႔ေသာ္ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္သူမ်ားမွာ ျမန္မာလူမ်ဳိးမ်ားျဖစ္၍ ကိုယ့္နိင္ငံမဟုတ္သည္ကို စိတ္မဝင္စားၾကသျဖင့္ သူတို႔ အေရာင္းဆိုင္ အေရာင္းထိုင္းေနရသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ထိုင္ဝမ္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ျမစ္က်ဳိးအင္း ထံသြား၍ အၾကံဥာဏ္ သြားေတာင္းၾကသည္။(အဟမ္းး)

“ အမွတ္တရပစၥည္းေတြက ေရာင္းလို႔လည္း မေကာင္းဘူးဦးျမစ္”
“ ဒါဆိုလည္း တစ္ျခားတစ္ခုခု ေျပာင္းေရာင္းေပါ့”
“ ေလာေလာဆယ္ ထိုင္ဝမ္မွာေနတာဆိုေတာ့ အမွတ္တရ ျဖစ္ခ်င္လို႔ေလ ”
“ ထိုင္ဝမ္နဲ႔ သက္ဆိုင္တာလည္း ေရာင္းခ်င္တယ္ ေရာင္းလည္းေရာင္းေကာင္းခ်င္တယ္ေပါ့ .. ဟုတ္လား”
“ အင္း.. အဲဒီလို ျဖစ္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးပဲ ”

“ ကဲ..ဒါဆို ........... အဲဒါေရာင္း”
“ဟင္”
“ အဲဒါႀကီးေတာ့...”
“ အဲဒါႀကီးေတာ့ လုပ္မေနနဲ႔ ဒါမွ ေရာင္းေကာင္းမွာ ထိုင္ဝမ္အမွတ္တရလည္း ျဖစ္မွာ ”

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ထိုင္ဝမ္အုပ္စု အမ်ဳိးအစား ေျပာင္း၍ေရာင္းၾက၏။ သည္အခါေတာ့ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္သူမ်ား သူတို႔ဆိုင္ကို အားေပးၾကသည္။ သူတို႔ေရာင္းသည္က ေျမပဲျပဳတ္ ျဖစ္သည္။ ထိုင္ဝမ္မွထြက္သည့္ ေျမပဲ မဟုတ္ပါ။ ထိုင္ဝမ္ကြ်န္းပံုစံကိုက အခြံမခြ်တ္ရေသးေသာ ေျမပဲေတာင့္ ႏွင့္ တူေသာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။ ခုေတာ့လည္း ထိုင္ဝမ္အဖြဲ႔၏ ေျမပဲျပဳတ္ဆိုင္ ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ေရာင္းေကာင္းေနေတာ့သည္။

*****


ၾကည္ျဖဴပိုင္က ဒန္ေပါက္ဆိုင္ ဖြင့္၏။ သူအေမထံမွလက္ပူတိုက္ၿပီး သင္ထားသည့္ ဒန္ေပါက္ခ်က္နည္း ျဖစ္သည္။ အတတ္နိင္ဆံုး လက္ရာေကာင္းေအာင္ ႀကိဳးစားထားသလို လိုလိုမယ္မယ္ အေနျဖင့္ ဆိုင္ထဲတြင္လည္း အျပစ္မျမင္ပါဘူး ဆိုသည့္ သီခ်င္းကို မနားတမ္း ဖြင့္ထားေပးသည္။ 

*****

ဒန္ေပါက္ဆိုင္ႏွင့္ ကပ္လွ်က္ ဆာရီဆိုင္ ဖြင့္သူက မသိဂၤါေက်ာ္ ျဖစ္၏။ သူ အိႏၵိယသြားလည္ရင္း အျပန္တြင္ ဝယ္လာသည့္ ဆာရီမ်ားကို ဆိုင္ဖြင့္ေရာင္းခ်သည္။ ပုိ၍ေရာင္းရေစရန္ သူကိုယ္တိုင္ ဆာရီဝတ္ၿပီး ေမာ္ဒယ္ လုပ္သျဖင့္ အေရာင္းသြက္ ေနေတာ့သည္။

*****

မိမိေရာင္းရမည့္ ပစၥည္းအမ်ဳိးအစားကို ၾကာၾကာမစဥ္းစားဘဲ အၾကံရသူကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါ 8yar(အိပ္ယာ) ျဖစ္သည္။ မိမိဘေလာ့ဂ္နာမည္ႏွင့္လည္း လိုက္ဖက္ၿပီး ပြဲေစ်းတန္းတြင္ ေရာင္းေလ့ရိွေသာ သင္ဖ်ဴးဖ်ာဆိုင္ ဖြင့္ျခင္းျဖစ္သည္။ 

*****

ျမန္မာအမ်ဳိးသမီးတိုင္း၏ သည္းေျခႀကိဳက္ သနပ္ခါးတံုးမ်ား ေရာင္းသူက ေစာ(အဝါေရာင္ေျမ) ျဖစ္သည္။ သနပ္ခါးတံုး ေရာင္းေသာေၾကာင့္ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္သူ ေကာင္ေလးမ်ားက မထိတထိ စေနာက္ ၾကသည္။ “သနပ္ခါးတံုးေတြက တကယ္ေမႊးလို႔လား” “စမ္းၾကည့္ရမွာလား” စသည္ျဖင့္ ခဏခဏ ေနာက္ၾကသျဖင့္ စိတ္တိုကာ အဘြားႀကီးတစ္ေယာက္ကို သနပ္ခါးလူးေပးၿပီး ဆိုင္ေရွ႕တြင္ ထိုင္ခိုင္းထား၏။ “သည္တစ္ခါ လာေနာက္လို႔ကေတာ့ ေမႊးမေမႊးသိခ်င္ရင္ အဘြားႀကီး ပါးကိုသာ နမ္းၾကည့္” ဟု ဘုေတာ့လႊတ္မည္ဟုပါ ေတြးထားလိုက္သည္။

*****

ပထမအႀကိမ္ ပြဲေစ်းတန္းက်င္းပခဲ့စဥ္က အတိုင္းပင္ ယခုအႀကိမ္တြင္လည္း ဧရာဝတီစာၾကည့္တိုက္ ဖြင့္လွစ္ထားသည္။ စာဖတ္သူမ်ား ၊ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အစုအဖြဲ႔မ်ား၏ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားျဖင့္ စာၾကည့္တိုက္ထဲတြင္ စည္စည္ကားကား ရိွေနသည္။ လတ္တေလာ လူစိတ္ဝင္စားေနၾကေသာ အေၾကာင္းအရာမ်ားကို ေဆြးေႏြးၾကသည္။ ေဆြးေႏြးပြဲမ်ားထဲတြင္ မအိမ့္ခ်မ္းေျမ့မငိုပါနဲ႔ဧရာဝတီ  ဟု ေခါင္းစဥ္ေပးထားသည့္  ေဆြးေႏြးပြဲက အထူးေအာင္ျမင္ခဲ့သည္။

*****
ပြဲေတာ္တြင္ မရိွမျဖစ္လိုအပ္သည္က ေဆးေပးခန္းျဖစ္၏။ ဆရာဝန္မ်ား တိုင္းရင္းေဆးဆရာမ်ားကို ပြဲေစ်းတန္းတြင္ေနရာတစ္ခုေပးထားရသည္။ ေဆးေပးခန္း၏ တာဝန္ခံမ်ားျဖစ္ေသာ မကီ ႏွင့္ ကိုဟန္ၾကည္ တို႔က သူတို႔၏ ဝက္သားတုတ္ထိုးႏွင့္ ေျမပဲျပဳတ္ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းႀကီးကို အဓိက အာရံုစိုက္ေနရသျဖင့္ ေဆးေပးခန္းတြင္ အျမဲရိွေနရသူက ဆရာမႏွင္းႏုလြင္ ျဖစ္သည္။ ေစတနာႏွင့္ စိတ္ဝင္စားေသာ အလုပ္ျဖစ္သျဖင့္ ပြဲေတာ္ ေဆးေပးခန္းတြင္ အျမဲရိွေနရေသာ္လည္း ဆရာမႏွင္းႏုလြင္ကေတာ့ ေက်နပ္ေနသည္။
*****

အျမတ္မ်ားသလို လူတိုင္းအႀကိဳက္ေတြ႔ၾကသည့္ ဝက္သားတုတ္ထိုးဆိုင္ ဖြင့္သူက ဆရာဟန္ ေခၚ ကိုဟန္ၾကည္ ျဖစ္သည္။ သူဝက္သားတုတ္ထိုးဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ အၾကံရပံုကလည္း ဆန္းပါသည္။ ကိုဟန္ၾကည္ႏွင့္ သူ႔မေဟသီတို႔ စကားထိုင္ေျပာၾကရင္း သူ႔မေဟသီမွ ကိုဟန္ၾကည္၏ ပါးဝဝႀကီးကိုဆြဲလိမ္ၿပီး တုတ္ထိုးလုပ္စားရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲဟု ၾကည္စယ္ရာမွာ တုတ္ထိုးဆိုင္ဖြင့္ဖို႔ အၾကံရသြားျခင္းျဖစ္သည္။

*****


ကိုဟန္ၾကည္ကဲ့သုိ႔ တစ္ကိုယ္ေတာ္ဖြင့္ေသာ ဝက္သားတုတ္ထိုးဆိုင္ ရိွသလို အစုအဖြဲျဖင့္ ခမ္းခမ္းနားနားဖြင့္ေသာ ဆိုင္မ်ားလည္းရိွသည္။ ထိုဆိုင္မ်ားထဲတြင္ ဆင္တဲကေဖး လည္းပါဝင္သည္။ အေပါင္းအသင္း စံုလင္စြာျဖင့္ ဖြင့္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဆင္တူအက်ႌမ်ားဝတ္ထားၿပီး ရင္ဘတ္တြင္ ကိုယ္စီနာမည္မ်ားကို ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ေပါ့ဆိမ့္၊ က်ဆိမ့္၊ ေရေႏြးၾကမ္း၊ ဘလက္ေကာ္ဖီ၊ iceေကာ္ဖီ စသည္ျဖင့္ ကိုယ္စီ နာမည္တံဆိပ္မ်ားတပ္ကာ ကိုယ့္အပိုင္းႏွင့္ကိုယ္တာဝန္ယူၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဆက္ဆံေရးလည္း ေျပျပစ္ၾကသျဖင့္ ဆင္တဲကေဖးက လၻက္ရည္ဆိုင္ေကာင္းေလး တစ္ဆိုင္ျဖစ္သည္။

ထိုအခ်ိန္တြင္ ကိုၿငိမ္းနိင္ ဆင္တဲကေဖးထဲ ဝင္လာသည္။ စားသံုးသူ ဝင္လာသျဖင့္ ေပါ့ဆိမ့္တို႔ ဝန္ထမ္းမ်ား ေရာက္လာၾကသည္။

“ဘာေသာက္မလဲအကို”
“လၻက္ရည္တစ္ခြက္ေပးဗ်ာ ”

လၻက္ရည္ မွာသံေၾကာင့္ ေပါ့ဆိမ့္ ၊ က်ဆိမ့္ ၊ ပံုမွန္ ၊ တို႔က မိမိတို႔ ကိုယ္စားျပဳ နာမည္မ်ားအတိုင္း တၿပိဳင္တည္း ေမးၾကေတာ့သည္။

“ ေပါ့ဆိမ့္လား”
“ က်ဆိမ့္ပဲ မဟုတ္လား ”
“ ပံုမွန္ပဲ ေဖ်ာ္လိုက္မယ္ေနာ္”

မိမိတို နာမည္မ်ားအတိုင္း မွာေစခ်င္သည္ကို အေျခအေနကို ရိပ္မိသျဖင့္ ၿငိမ္းနိင္လည္း ဘာမွာရမွန္း မသိေတာ့ေပ။ တစ္မ်ဳိးကို မွာလွ်င္လည္း တျခားသူမ်ားကို အားနာဖို႔ ေကာင္းေနရဦးမည္။ စိတ္အိုက္အိုက္ျဖင့္ ေဘးဘီကို ၾကည့္ရင္ ေၾကာ္ျငာ တစ္ခုကို ေတြ႔သြားသျဖင့္ အားရဝမ္းသာ မွာလိုက္ေတာ့သည္။

“လန္ဒန္ တစ္ပြဲ”

ထိုသို႔ျဖင့္ ဆင္တဲကေဖးတြင္ လၻက္ရည္ ေကာ္ဖီထက္ ေဆးလိပ္မ်ားသာ အေရာင္းသြက္ေန ေတာ့သည္။

*****

အၾကံၾကီးၾကီး ၾကံစည္ထားေသာ္လည္း မလုပ္ျဖစ္သူက မေရႊစင္ျဖစ္သည္။ သူက ပြဲေစ်းတန္းတြင္ အင္တာနက္ကေဖးႏွင့္ စာစီစာရိုက္ဆိုင္ ဖြင့္ရန္ ရည္ရြယ္ထားေသာ္လည္း ကရိကထ မ်ားလြန္းတာေၾကာင့္ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဗန္ဒါပင္ေအာက္၌ ေအးရာေအးေၾကာင္း မုန္႔ေပါင္းဆိုင္ပဲ ဖြင့္လိုက္ေတာ့သည္။

*****

ဘေလာ့ဂ္ဂါ ပြဲေစ်းတန္း က်င္းပမည္ဟု သတင္းၾကားကတည္းက ကိုေဇာ္က နယ္စပ္အထိ သြား၍ ပစၥည္းတက္ဝယ္သည္။ သူဝယ္သည္က ေစ်းသက္သာၿပီး အသံုးဝင္သည့္ တရုတ္ပစၥည္းမ်ားျဖစ္၏။ ကိုေဇာ္ အဓိက ေရာင္းသည္က ဒလက္မဲ့ပန္ကာ မ်ားျဖစ္သည္။ ကေလးမ်ားအတြက္ အႏၱရာယ္ ကင္းေၾကာင္း လက္ေတြ႔ျပသည့္အေနျဖင့္ ဒလက္မဲ့ ပန္ကာကို လည္ပင္းတြင္ စြပ္၍ အာေဘာင္အာရင္းသန္သန္ျဖင့္ ေရာင္းေနေတာ့သည္။

*****

မ လသာည ၏ မ်က္လွည့္ရံုေဘးတြင္ မၿဖိဳးၿဖိဳး၏ ျပပြဲရံု ကပ္လွ်က္ တည္ေဆာက္ထားသည္။ မၿဖိဳး က သူေမြးထားေသာ ခိုေလး pg ႏွင့္ ေခြးေလးမ်ားကို တုတ္တံေလးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးေစခိုင္းကာ ျပပြဲျပျခင္းျဖစ္သည္။ 

*****

မၿဖိဳးကဲ့သို႔ ျပပြဲရံု ေနာက္တစ္ခုလည္း ရိွေသးသည္။ ထိုရံုက ကိုပီတာ ႏွင့္ သက္တန္႔ခ်ဳိ တို႔ ႏွစ္ေယာက္ ေပါင္းကာ ထူးဆန္းအံ့ဖြယ္မ်ားကို ရံုသြင္းျပျခင္းျဖစ္သည္။ ကမာၻအႏွံ႔မွ ထူးဆန္းေသာ သတၱဝါမ်ားကို ဝင္ေၾကးႏွင့္ ျပသထားျခင္းျဖစ္သည္။

*****

ကိုပီတာတို႔လို ျပပြဲရံု လုပ္ခ်င္သူမ်ားထဲတြင္ မေမဓါဝီ ပါသည္။ သူက ျပဇာတ္ရံုအျဖစ္ ခမ္းခမ္းနားနား ကျပခ်င္သည္။ မေမဓါဝီ စင္တင္ခ်င္သည့္ ျပဇာတ္က ဆႏၵန္ဆင္မင္း ဇာတ္ေတာ္ျဖစ္သည္။ တျခားဇာတ္ေကာင္မ်ားကို ရွာ၍ရေသာ္လည္း ေသာႏုတၱရ မုဆိုးအျဖစ္ သရုပ္ေဆာင္ေပးမည့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ရွာမရေသာေၾကာင့္ ျပဇာတ္ကမည့္ အစီအစဥ္ကို စြန္႔လႊတ္ကာ ေနာက္ဆံုးတြင္ ဝတ္ရြတ္အသင္းဖြဲ႔ၿပီး ဝတ္ရြတ္ ေနရေတာ့သည္။

*****

ဝတ္ရြတ္အဖြဲ႔ ေဘးကပ္လွ်က္တြင္ ကုသိုလ္ျဖစ္ ေရခ်မ္းစင္ ရိွသည္။ မိမိရရိွေသာေနရာတြင္ ေစ်းဆိုင္မဖြင့္ဘဲ ကုသိုလ္ယူကာ ေရခ်မ္းစင္ ေဆာက္သူမ်ားက  ကိုဧရာႏွင့္ မသီတာ တို႔ျဖစ္သည္။  ေရခ်မ္းစင္ ေပၚရိွ သဲေျမေပၚတြင္ ေျမအိုးေလးမ်ား စီတန္းထားကာ ရိုးရာမပ်က္ ကုသိုလ္ယူၾကျခင္းျဖစ္သည္။

*****


ဝတ္ရြတ္အဖြဲ႔မ်ား ေရခ်မ္းစင္မ်ား ရိွသကဲ့သို႔ ပြဲေစ်းတန္း၏ အဂၤ ါရပ္ တစ္ခုျဖစ္ေသာ ေလာင္းကစားရံုလည္း ရိွေသးသည္။ ပြဲေစ်းတန္းအတြက္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေဆြေလးမြန္က မကာအို အထိသြားေရာက္ကာ ေလာင္းကစားဝိုင္းမ်ားကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာသည္။ ထို႔ေနာက္ မွတ္သားခဲ့ေသာ နည္းမ်ားကို အသံုးခ်ကာ ပူေပါင္းျမွားပစ္ ႏွင့္ ႏို႔ဆီခြက္ ေဘာ္လံုးထု ကစားနည္းမ်ားျဖင့္ ပြဲေတာ္လာ ပရိတ္သတ္ကို ဖမ္းစားထားေတာ့သည္။ 

*****

စားေသာက္ဆိုင္မ်ားနည္းတူ အသီးႏွံဆိုင္မ်ားလည္း ရိွသည္။ မခ်က္မျပဳတ္ မေၾကာ္ မေလွာ္ရဘဲ သက္ေသာင့္သက္သာ အသီးအႏွံဆိုင္ဖြင့္သူမ်ားထဲတြင္ သူႀကီးမင္း ကိုကိုေမာင္ ႏွင့္ rose တို႔ပါဝင္သည္။ ကိုကိုေမာင္က ျခံထြက္ပန္းသီးမ်ားေရာင္းသက့ဲသို႔ Roseက ဘယ္ရီသီးမ်ားကို ေရာင္း၏။ ျခံထြက္သီးႏွံမ်ားျဖစ္၍ သူတို႔က အျမတ္ေငြက်န္သူမ်ားလည္း ျဖစ္ၾကသည္။ 

*****

ကိုကိုေမာင္တို႔နည္းတူ လရိပ္အိမ္ကလည္း သစ္သီးဆိုင္ဖြင့္ထားသည္။ သစ္သီးတစ္မ်ဳိးျခင္းစီ၏ က်န္းမာေရး အသံုးဝင္ပံုမ်ားကိုပါ ရွင္းျပေပးသျဖင့္ လရိပ္အိမ္၏ သစ္သီးဆိုင္လည္း ေရာင္းေကာင္းသူမ်ား စာရင္းတြင္ ပါဝင္ေနသည္။

*****

ထိုင္ဝမ္အဖြဲ႔ ကဲ့သို႔ လက္ရိွေရာက္ေနသည့္ နိင္ငံ၏ ရိုးရာအစားအစာမ်ားကို ဖြင့္လွစ္ေရာင္းခ်သည့္ ဆိုင္မ်ားလည္း ရိွသည္။ ထိုထဲတြင္ မသဒၵါလိႈင္း၏ ယိုးဒယား သေဘၤာသီးေထာင္း ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ႏွင့္ ငါးခူေၾကာ္ ဆိုင္ကလည္း လူၾကိတ္ၾကိတ္ တိုးေနသည္။ ေရာင္းရလြန္းသျဖင့္ ေမာင္ျဖစ္သူ ေသာ္ဇင္စိုးကိုပါ ဆိုင္တြင္ ဝိုင္းကူခိုင္းထားရသည္။ ေသာ္ဇင္စိုးခမ်ာ ပြဲေစ်းတန္း မေလွ်ာက္ရေသာေၾကာင့္ မေက်နပ္ေသာ္လည္း ဝိုင္းကူေပးေနရေတာ့သည္။ 

*****

မသဒၵါကဲ့သို႔ပင္ မ Rose of Sharon ႏွင့္ မအိမ္သူတို႔လည္း ေဒသအစားအစာ ဆိုင္ဖြင့္သူမ်ား ဖြင့္ထားၾကသည္။ ဗီယက္နမ္ ရိုးရာ အစားအစာႏွင့္ ကေမာၻဒီးယား ေဒသ အစားအစားမ်ားကလည္း ပြဲေစ်းတန္း  ေလွ်ာက္သူမ်ား၏ ႏွစ္သက္ဖြယ္ ဆိုင္မ်ား ျဖစ္ေနခဲ့သည္။ 

*****

စားေသာက္ဆိုင္တန္းတြင္ ျမန္မာဟင္းလက္ရာေကာင္းေသာ ထမင္းဆိုင္ရိွေသးသည္။ ဖြင့္ထားသူက အိုင္အိုရာ ျဖစ္သည္။ သူ႔ဆိုင္မွ ဒန္႔ဒလြန္သီးငါးဟင္းမွာ နာမည္ေက်ာ္ လူႀကိဳက္မ်ားေသာ ဟင္းျဖစ္သည္။ 

*****
ကေလးမ်ားအတြက္ အရုပ္မ်ားေရာင္းသည့္ ေစ်းတန္း တစ္ခုလည္း သီးသန္႔ရိွေသးသည္။ ထိုေစ်းတန္း၏ ထိပ္ဆံုးဆိုင္က ကိုညီလင္းသစ္ ၏ ကေလးကစားစရာ အရုပ္ဆိုင္ျဖစ္သည္။ သူအဓိကေရာင္းသည့္ အရုပ္က နာႏို ရုပ္ကေလးမ်ားျဖစ္သည္။ ထိုအရုပ္မ်ား အေၾကာင္းကို ဘေလာ့ဂ္တြင္  ပို႔စ္ တင္ကတည္း စိတ္ဝင္စားၾကသူမ်ားေသာေၾကာင့္ ကေလးရိွသည့္ မိဘမ်ားက အစံုလိုက္ဝယ္ယူအားေပးၾကသည္။

*****

ကိုညီလင္းသစ္ နည္းတူ အရုပ္ကေလးမ်ား ေရာင္းသည္က  ညီမေလး ျဖစ္သည္။ ပြဲေစ်းတန္း မက်င္းပခင္ကတည္းက ႀကိဳတင္ ျပဳလုပ္ထားသည့္ စကၠဴႀကိဳးၾကာအရုပ္ေရာင္စံုေလးမ်ားကို ဆိုင္ဖြင့္ေရာင္းခ်ျခင္းျဖစ္သည္။ ႀကိဳးၾကာအရုပ္ကေလးမ်ားႏွင့္အတူ အရုပ္ေခါက္ပံု နည္းလမ္းမ်ား ေရးထားသည့္ စာရြက္ေလးမ်ားပါ ေဝငွသျဖင့္ ပရိတ္သတ္ စိတ္ဝင္စားေသာ ဆိုင္လည္းျဖစ္၏။ တနိင္တပိုင္ လုပ္ငန္းျဖစ္ၿပီး အရင္းအႏွီး နည္းသျဖင့္ ဒုတိယည ေရာင္းၿပီးခ်ိန္တြင္ ဆိုင္ငွားခ အရင္းရသြားေလၿပီ။

*****

ပြဲေစ်းတန္းတြင္ မီးေရာင္စံုျဖင့္ စားေသာက္ဆိုင္ႀကီးႀကီးဖြင့္သူက အျဖဴေရာင္ နတ္သမီး ျဖစ္သည္။  လူသိမ်ားသူျဖစ္သလို ဆန္းျပားေသာ လက္ရာႏွင့္ ခမ္းနားစြာ တည္ခင္းမႈမ်ားေၾကာင့္ နတ္သမီး၏ စားေသာက္ဆိုင္ နာမည္ေက်ာ္ေလသည္။ ထို႔ျပင္ ဆိုင္နာမည္က ဟင္းလ်ာမ်ားထက္ပင္ ဆန္းျပားေသးသည္။ သူ႔ဆိုင္နာမည္က
Hi… wanna laugh ? တဲ့။

*****

နတ္သမီး၏ စားေသာက္ဆိုင္ ေရာင္းေကာင္းသျဖင့္ ဝိုင္းကူေပးရန္ ေမာင္မ်ဳိး ႏွင့္ ကိုလတ္ ကို မရမက အကူအညီေတာင္းထားသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ေကာင္တာထိုင္ေပးရင္း ၊ စားပြဲထိုးေပးရင္းျဖင့္ ေမာင္မ်ဳိးႏွင့္ကိုလတ္တို႔ ႏွစ္ေယာက္သား ကိုယ္ပိုင္အစီအစဥ္ မလုပ္လိုက္ရ။ တကယ္ဆိုလွ်င္ ေမာင္မ်ဳိးႏွင့္ ကိုလတ္တို႔ ရည္ရြယ္ထားသည့္ လုပ္ငန္းတစ္ခုရိွေနသည္။ ထိုလုပ္ငန္းကို နိင္ငံတကာ စံခ်ိန္စံညႊန္းမ်ားအတိုင္း သပ္သပ္ရပ္ရပ္လုပ္ဖို႔အထိ ေတြးထားခဲ့ၾကသည္။ ခုေတာ့ မလုပ္ျဖစ္လိုက္။ သူတို႔ လုပ္ခ်င္သည့္ လုပ္ငန္းက “ေၾကာင္အေမႊးညွပ္ႏွင့္ ေၾကာင္ေရခ်ဳိးသန္႔စင္” လုပ္ငန္းျဖစ္ေလသည္။

*****

အေနာ္ပါးလံုး(ဘဲ) ၊ အိန္ဂ်ယ္(ဆိတ္) ႏွင့္ ဝက္ဆလူးကေလးတို႔ သရဲအိမ္ေဆာက္၍ ဝင္ေၾကးျဖင့္ ျပသည္။ သူတို႔က ပထမအႀကိမ္ ပြဲေစ်းတန္း ကတည္းက ဤလုပ္ငန္းကို လုပ္ခ့ဲၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ယခုအႀကိမ္တြင္ေတာ့ သရဲ အမ်ဳိးအစားအသစ္မ်ား ထပ္တိုးထားသည္။ ပရိတ္သတ္ အထူးႏွစ္သက္ေသာ ျပကြက္မ်ားက ဝက္သရဲ ၊ ဆိတ္သရဲ ႏွင့္ ဘဲ သရဲတို႔၏ ေျခာက္လန္႔မႈ ျပကြက္မ်ားျဖစ္ေလသည္။ 

*****

ေနဝသန္ ႏွင့္ ၾကယ္လြမ္းသူ တို႔က သူတို႔နာမည္မ်ားအတိုင္း ေကာင္းကင္ေပၚက လုပ္ငန္းကို လုပ္ၾကသည္။ ခ်ားရဟတ္ ေထာင္ျခင္းျဖစ္သည္။ ပထမအႀကိမ္ ပြဲေစ်းတန္း၏ ခ်ားရဟတ္ လုပ္ငန္းအေၾကာင္း ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာထား၍ သူတို႔ အဆင္ေျပေျပ လုပ္နိင္ၾကသည္။ ပထမအႀကိမ္ပြဲေစ်းတန္းတြင္ ခ်ားရဟတ္ ေထာင္သူမ်ားက ေလာကြတ္ေခ်ာ္၍ ခ်ားစီးၾကပါအံုးလားဟု ပြဲေစ်းေလွ်ာက္သူမ်ားကို ဖိတ္ေခၚမိသျဖင့္ စီးသူ မရိွဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရေသးသည္။ ထိုအျဖစ္ကို သင္ခန္းစာယူ၍ ေနဝသန္တို႔ ယခုအႀကိမ္တြင္ ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ လုပ္နိင္ခဲ့ေလသည္။ 

*****


ဘေလာ့ဂ္ဂါ ပြဲေစ်းတန္းတြင္ ေစ်းမေရာင္းၾကသည့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားလည္း ရိွသည္။ အန္တီတင့္ မွ သူပို႔စ္တင္ခဲ့ဖူးသည့္ ဘုရားေစတီမ်ား၏ ရာဇဝင္သမိုင္းမ်ားကို ေပါင္းခ်ဳပ္စာအုပ္ထုတ္ၿပီး ေရာင္းသည္။ ထိုလုပ္ငန္းက ကုသိုလ္လည္းရ ဝမ္းလည္းဝသည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ ထို႔ျပင္ အန္တီတင့္ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးေပးသျဖင့္ ဝယ္သူမ်ားလည္း စိတ္ေက်နပ္ၾကရသည္။ 

*****

အန္တီတင့္ကဲ့သို႔ အိန္ဂ်ယ္လိႈင္ ကလည္း သူ႔ကဗ်ာေလးမ်ားကို စာအုပ္ထုတ္ၿပီးေရာင္းခ်သည္။ ခ်စ္စရာ ကဗ်ာေလးမ်ားျဖစ္သလို အိန္ဂ်ယ္လိႈင္က ဘေလာ့ဂ္ေပၚတြင္ ျပံဳးျပံဳးခ်ဳိခ်ဳိ ႏႈတ္ဆက္တတ္သူျဖစ္၍ လူခ်စ္လူခင္ ေပါသူျဖစ္တာေၾကာင့္ သူ႔ကဗ်ာစာအုပ္ ထင္ထားသည္ထက္ ေအာင္ျမင္ေလသည္။ 

*****
အိန္ဂ်ယ္လိႈင္ နည္းတူ  စာအုပ္ထုတ္သူက လင္းသစ္။ သူကေတာ့ ကဗ်ာခ်ည္းပဲ မဟုတ္။ ေရးအားေကာင္းေကာင္းျဖင့္ ေရးထားသည့္ ဝတၳဳတိုႏွင့္ကဗ်ာ ေလးမ်ားကို စုေပါင္း၍ စာအုပ္ထုတ္သည္။ စာအုပ္အမည္က “အလင္းသစ္၏ ေန႔စြဲမ်ား ”  ျဖစ္သည္။ 

*****

အၾကံပိုင္သူက ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ ျဖစ္သည္။ သူက ေစ်းမေရာင္း ၊ စာအုပ္မထုတ္။ သို႔ေသာ္ သူ႔လုပ္ငန္း အျမတ္ေငြမ်ားစြာ ဝင္သည္။ သူေရြးခ်ယ္ထားသည့္ လုပ္ငန္းက “ စက္ဘီး ဆိုင္ကယ္ ၊ ကား ရပ္နားစခန္း” 
ထိုလုပ္ငန္းမွာ မီးခိုးမထြက္ဘဲ အျမတ္ထြက္သည့္ လုပ္ငန္းျဖစ္သည္။ 

*****

ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားစြာ စံုညီသည့္ ပြဲျဖစ္၍ မိမိတို႔ လုပ္ငန္းမ်ားကို ေၾကာ္ျငာၾကသူမ်ားလည္း ရိွသည္။ မမိုးပန္းခ်ီ ႏွင့္ အင္ၾကင္းသန္႔ တို႔မွ သူတို႔ဖြင့္လွစ္ထားသည့္ ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္း အတြက္ ေၾကာ္ျငာစာရြက္မ်ားကို ပြဲေတာ္လာသူမ်ားကို ကမ္းၾကသည္။ 

*****


ကို AATO က သူ၏ ခရီးသြားလုပ္ငန္းအတြက္ ေမာ္ဒယ္မ်ား ငွားကာ ေၾကာ္ျငာသည္။ အဆို ၊ အကအဖြဲ႔မ်ားကိုပါ ငွားရမ္း ေၾကာ္ျငာသျဖင့္ စိတ္ဝင္စားသူမ်ားျပားကာ ပရိတ္သတ္မ်ား ႀကိတ္ႀကိတ္တိုး ေနၾကေတာ့သည္။

*****

စတိတ္ရိႈးေရွ႕တြင္ လူမ်ား အံုေနသကဲ့သို႔ ဘုန္းဘုန္းေတာက္ပၾကယ္စင္၏ တရားပြဲမွာလည္း တရားနာသူ အမ်ားအျပားရိွေနသည္။ ထိုတရားပြဲကိုေတာ့ ဂ်စ္တူး(မံုရြာ) မွ ဦးေဆာင္ စီစဥ္ေပးျခင္းျဖစ္သည္။


*****

ကိုဆိုဆီဂါဒို ကေတာ့ ေစ်းမေရာင္း။ သူက ေအးေအးလူလူ ပြဲေစ်းေလွ်ာက္ခ်င္သူျဖစ္သည္။ ပြဲေစ်းတစ္ေလွ်ာက္ တစ္ဆိုင္ဝင္ တစ္ဆိုင္ထြက္ ႏႈတ္ဆက္ရင္း မုန္႔စားရင္း ပြဲေစ်းတန္းထဲတြင္ လမ္းသလားေနသည္။ လမ္းတြင္ ကိုဆိုဆီႏွင့္ ဆံုသည့္ မဒမ္ကိုး အပါအဝင္ အျခားဇနီးေမာင္ႏွံမ်ားကလည္း ေလာေလာလတ္လတ္ နာမည္ႀကီးထားသည့္ “ခုက်မနဲ႔အိပ္ေနတဲ့သူဟာ က်မေယာက်ာ္း မဟုတ္ဘူး” ဆိုသည့္ ဝတၳဳကို သတိရသျဖင့္  သူတို႔အမ်ဳိးသားျဖင့္ ခ်က္ခ်င္း မိတ္ဆက္ေပးၾကရွာသည္။

“ ဒါ က်မ အမ်ဳိးသားပါ ” တဲ့။

*****


အမ်ားသူငွာကဲ့သို ပြဲေစ်းတန္းတြင္ ေစ်းမေရာင္းရ ၊ ပြဲေစ်း လြတ္လြတ္လပ္လပ္ မေလွ်ာက္ရသူကေတာ့ ကိုသတိုး ျဖစ္သည္။ တကယ္ဆိုလွ်င္ ဒီပြဲက လူပ်ဳိႀကီးအတြက္ အစြံထုတ္မည့္ ပြဲျဖစ္သင့္ေသာ္လည္း ပုဆိုးစဆြဲ၍ ေနာက္က တေကာက္ေကာက္ လိုက္ေနၾကေသာ သူ႔ေက်ာင္းမွ တပည့္ေလးမ်ားေၾကာင့္ လူပ်ဳိႀကီးခမ်ာ ဘာမွ် မတတ္နိင္ရွာေတာ့ေပ။

*****

ပြဲေစ်းတန္း၏ အစြန္ဆံုးတြင္ ဓါတ္ပံုျပခန္းမ်ားရိွသည္။ ထုိဘက္ကေနရာ ပိုက်ယ္ဝန္းသျဖင့္ ဓါတ္ပံုျပခန္းမ်ားကို အစြန္ဘက္တြင္ တည္ေဆာက္ထားျခင္းျဖစ္၏။ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားက မိမိတို႔ လက္စြမ္းျပထားသည့္ ဓါတ္ပံုလက္ရာမ်ားကို ျပပြဲလုပ္ၾကသည္။ ထိုသို႔ ျပပြဲလုပ္သူမ်ားထဲတြင္ ပါဝင္သူမ်ားကေတာ့....

ဂ်စ္တူး(မံုရြာ) ႏွင့္ Sky'blue တို႔က စားေသာက္ဆိုင္မဖြင့္ၾက။ သူတို႔က ဓါတ္ပံုျပခန္းဖြင့္ၾကသည္။ သဘာဝရႈခင္းပံုမ်ားကို ျပပြဲအေနျဖင့္ တင္ထားၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ဝယ္သူရိွပါက ဓါတ္ပံုမ်ားကိုလည္း ေရာင္းခ်ေပးသည္။ ကာလာစိုၿပီးရိုက္ခ်က္ဆန္းသျဖင့္ သူတို႔ဆိုင္လည္း အေတာ္အသင့္ အလုပ္ျဖစ္ၾကသည္။  ေရာင္းရသည္။ သို႔ေသာ္ မခင္ဦးေမကိုေတာ့ မမွီနိင္ၾကေပ။

*****

ဟုတ္သည္။ ဤပြဲေစ်းတန္းတြင္ မခင္ဦးေမ ကလည္း ဓါတ္ပံုျပခန္းဆိုင္ ဖြင့္ထားျခင္းျဖစ္သည္။ သူရိုက္ထားခဲ့ေသာ ဓါတ္ပံုမ်ားကို ျပလည္းျပ ေရာင္းလည္းေရာင္းျခင္းျဖစ္သည္။ ပြဲေတာ္၏ ဒုတိယ ညမွာပဲ မခင္ဦးေမ၏ လက္ရာဓါတ္ပံုမ်ား ကုန္သေလာက္ရိွသြားခဲ့ၿပီ။ ဝက္ဝက္ကြဲ ေရာင္းခ်ရသျဖင့္ ေအာင္ျမင္ေသာ ျပပြဲတစ္ခုျဖစ္ခဲ့သည္။

မခင္ဦးေမ၏ လက္ရာမ်ားကို မ်က္စိစမ္းသပ္ခန္းမ်ားမွ အၿပိဳင္အဆိုင္ ဝယ္ယူၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုဓါတ္ပံုမ်ားကိုေတာ့ မ်က္စိစမ္းသပ္ရာတြင္ အနီးမႈန္ ၊ အေဝးမႈန္သမားမ်ားအတြက္ အသံုးျပဳမည္ဟု သတင္းရရိွေလသည္။

*****

ဤသို႔ျဖင့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါပြဲေစ်းတန္းႀကီးမွာ ေရာင္းသူ ဝယ္သူမ်ား ႀကိတ္ႀကိတ္တိုးကာ မီးေရာင္စံုျဖင့္ ဆူညံ  လႈပ္ရွား သက္ဝင္ေနေလေတာ့သည္။

။~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~။

လက္လွမ္းမီသမွ် မိတ္ေဆြမ်ားကို နာမည္သံုးရန္ ခြင့္ေတာင္းျဖစ္ေပမယ့္ တစ္ခ်ဳိ႕ကိုေတာ့ ခြင့္မေတာင္းနိင္ခဲ့ပါ။ ထို႔ေၾကာင့္  ခြင့္မေတာင္းရေသးသူမ်ား၏ နာမည္အသံုးျပဳထားျခင္းကို ပို႔စ္တင္ရင္းႏွင့္ တခါတည္း ခြင့္ေတာင္းပါရေစ။ မႏွစ္သက္သူမ်ားရိွပါကလည္း ေျပာသြားနိင္ပါသည္။

နစ္နာေစလိုသည့္ သေဘာမရိွဘဲ ျပံဳးေပ်ာ္ေစရန္ ရည္ရြယ္ေရးသားထားျခင္းေၾကာင့္ မိမိတို႔၏ ဇာတ္ကြက္မ်ားအေပၚ နားလည္ေပးေစခ်င္ပါသည္။

ယခုပို႔စ္သည္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ ပြဲေစ်းတန္း (၂) ျဖစ္ပါသည္။ အရင္တစ္ၾကိမ္တင္ဖူးသည့္ ပြဲေစ်းတန္း (၁) ႏွင့္ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားကို ဇာတ္ေကာင္ဖန္တီးထားေသာ ပို႔စ္မ်ားကို ဖတ္လိုလွ်င္ ေအာက္တြင္ ကလစ္ႏိွပ္၍ ဖတ္ရႈ နိင္ပါသည္။

ဘေလာ့ဂ္ဂါပြဲေစ်းတန္း (၁)

 ဘေလာ့ဂ္ဂါႏွင့္ အဏၰဝါ  အပိုင္း (၁)
 ဘေလာ့ဂ္ဂါႏွင့္ အဏၰဝါ အပိုင္း (၂)
 ဘေလာ့ဂ္ဂါႏွင့္ အဏၰဝါ ဇာတ္သိမ္း

61 comments:

sosegado said...

တကယ္ပြဲေစ်းတန္းကုိ ေရာက္သြားရသလုိပါပဲ၊ ေလးစားမိပါသည္၊
လုိအပ္လွ်င္ အၾကံဥာဏ္မ်ား ေတာင္းႏုိင္ေသာ သူတစ္ေယာက္ေတာ့ ရွာေတြ႔သြားပါၿပီ၊
ေျမပဲျပဳတ္ေတာ့ မေရာင္းပါရေစနဲ႔။
က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ။

ညိမ္းႏိုင္ said...

ဟားဟား...တကယ္ရီရတယ္...ကိုျမစ္ရာ...၊အစ္မကြန္ရဲ့
ဓာတ္ပံုဆိုင္ကုိ သေဘာအက်ဆံုးပဲ...၊ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္
လည္း သနားပါတယ္...သူရို့ချမာ ေၾကာင္ေမြးညွပ္ခ်င္ၾက
တာ...ခုေတာ့ Hi...wanna laugh မွာ စားပြဲထိုးရရွာတယ္...
ဟိ....:)))

rose of sharon said...

မမခင္ဦးေမရဲ႕ဓာတ္ပံုၿပခန္းေလးကို သေဘာအက်ဆံုးဘဲ... အိုင္ဒီယာအရမ္းေကာင္းတယ္...

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

ပို႕စ္ေလးက သိုသုိသိပ္သိပ္ အေရးအသားညက္ညက္ေလးနဲ႕ စာဖတ္သူကုိစဲြေဆာင္သြားတယ္။ တကယ့္အျပင္ဖက္ မီးေရာင္ေတြေအာက္က အသံမ်ိဳးစံု နဲ႕ ေပ်ာ္စရာသိပ္ေကာင္းတဲ့ (တန္ေဆာင္တိုင္ပဲြေစ်းတန္းလိုမိ်ဳး) ပဲြေစ်းတန္းကို ျပန္ေရာက္သြားခဲ့တယ္။ သိပ္ခ်စ္ဖို႕ေကာင္းတဲ့ပို႕စ္ေလးတစ္ပုဒ္ပါပဲ။ ေပ်ာ္ရႊင္မွဳကုိခံစားလိုက္ရတယ္။ ေတာ္တယ္ဦးျမစ္... :)

Sonata Cantata said...

ေရခ်မ္းအိုးကေတာ့ ရိုးရာမပ်က္ ၂၄လံုးတိတိကို ကုသိုလ္ယူထားပါတယ္။
တေန႔ ၂၄နာရီ ေသာက္သံုးႏိုင္ေအာင္ပါ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္းေရ႕... း)

ညီလင္းသစ္ said...

အစတစ္ေၾကာင္းကေန အဆံုးေရာက္တဲ့အထိ တၿပံဳးၿပံဳးနဲ႔ကို ဖတ္သြားရတယ္ဗ်ာ..၊ း) အရမ္းေကာင္းတယ္ ကိုျမစ္က်ိဳး..၊ တစ္ဦးခ်င္းစီရဲ႕ ဝိေသသ လကၡဏာေတြကို လိုက္႐ွာၿပီး အဲဒီအေပၚမွာ ဇဝနဥာဏ္ ႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔မို႔ တကယ့္ပြဲေစ်းတန္းကို ေရာက္သြားရ သလိုပဲ၊ ႏွာဝမွာ ဖုန္မႈန္႔ေတြနဲ႔ မီးခိုးနံ႔ေတြ ေတာင္ ရလာခဲ့တယ္၊ တကယ့္ကို Thumbs up ပါပဲ..။

သတုိး said...

ပြဲေစ်းတန္းထဲ စ၀င္ကတည္းက ၿပံဳးေနမိေတာ့တာ။ မ်က္မွန္းတန္းမိေနတဲ့ဆုိင္၊ ခင္မင္ရသူေတြရဲ႕ဆုိင္...။ ေစ်းတန္းဆုံးခါနီးမွ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိယ္ ျပန္ေတြ႔လုိက္ရေတာ့...ဟား...ဟား။ တတ္လည္း တတ္ႏုိင္တဲ့ ကုိျမစ္။ း))

SHWE ZIN U said...

အမယ္ေလးဗ်ာ ေရာင္းခိုင္း ျပန္ၿပီ မုန္႕ေပါင္း ေကာင္းတာ ေကာင္းတာ ေအာ္တဲ႕ လူေတာ႔ နာၿပီမွတ္

သဒၶါလိႈင္း said...

ယိုးဒယား သေဘၤာသီးေထာင္း ၊ ေကာက္ညွင္းေပါင္း ႏွင့္ ငါးခူေၾကာ္ေတြေနာ္..။(လက္ရာကေကာင္းၿပီးသား)။
ေစ်းေရာင္းေနရင္းနဲ႔ ဘယ္ရမလဲ ပဲြေစ်းတန္းကိုရေအာင္ ေလွ်ာက္သြားလိုက္တာေပ့ါ။
ကိုျမစ္ရဲ႕ပင္ပင္ပန္းပန္းအေလးထားေရးသားမႈကို အရမ္းခ်ီးက်ဴးေလးစားမိပါတယ္။
ခင္မင္လ်က္
သဒၶါ

ဖိုးၾကယ္ said...

ဟားဟားဟား....ဂြတ္တယ္ဗ်ိဳ႕...ကိုၾကီးျမစ္ ေျပာတဲ့လုပ္ငန္းမဆိုးဘူး...ေျပာတတ္ဖို႔ေတာ့လိုတာအမွန္ပဲ :P

ခင္တဲ့(ဖိုးၾကယ္)

ကိုေဇာ္ said...

မင္းကြာ . . . .
ငါ့မွာ ပန္ကာၾကီး လည္ပင္းစြပ္ျပီး အေနရခက္ထွာ . . .
မေက်နပ္ဘူးကြာ။ ပြဲခင္းက်င္းပတဲ့ အတြက္ ပြဲခင္းခ မေပးဘူးကြာ။ အကုန္ ေရာင္းကုန္မွ ေပးမယ္ ဒါဘဲ။ အခုေတာ့ အေၾကြးမွတ္ထား . . .။

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ဟဲ့.. ဘယ္မတုန္း ေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္...
စားပြဲထိုးပါဆိုမွယယ ဘေလာ့ဂ္ဂင္းေနၾကတယ္..
ဟြင္းးးးးးးးးးး



ဟားဟား..ရီရတယ္ကိုျမစ္..
ဒီတခါေတာ့ “စ” “ဆံုး” ပါပေစေနာ္..ဒါပဲ..သိတယ္မလား..း)

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အဟီး ေပ်ာ္စရာၾကိးပဲ အကိုေရ ဆင္ႏြဲပါဝင္ခြင့္ရလို႕ ေက်းဇူးပါအကို...:):)
ေဟာဒီမွာ ..ဗ်ိဳ႕ ...ကဗ်ာစာအုပ္ေတြ ရမယ္လို႕ :P:P

အေနာ္ said...

တရဲ တရဲ.. အမေရး ဒီတခါလဲ ဝတ္ရုံနက္ႀကီးၿခဳံၿပီး သရဲေျခာက္ရဦးမွာပါလား.. ဟိဟိ
ဝက္ဆလူး၊ ဘဲနဲ႔ ဆိတ္ ဆုိေတာ့ မီးက ဘာေကာင္လုပ္ရပါ့ :)))

ညီရဲ said...

စိတ္ကူးေလး ေကာင္းတယ္ အစ္ကို...
ေရးတတ္လိုက္တာ။ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ္က ဆင္တဲကေဖးက ဘလက္ေကာ္ဖီပါ။ ခု ညီရဲသစ္နာမည္နဲ ့ဘေလာ့ဂ္တစ္ခုလုပ္ထားတယ္။ အစ္ကို ့လင့္ေလးကိုလဲ ယူသြားပါတယ္။ အစ္ကိုလဲအားရင္ လာျပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆံုးမ လမ္းညႊန္ေပးပါဦး။

blackroze said...
This comment has been removed by the author.
blackroze said...

ဦးျမစ္ေ၇..တကယ့္ပြဲေစ်းတန္းထဲ
ေရာက္သြားသလိုပါဘဲေလ
ဦးျမစ္ေရးထားသလိုဘဲ
တခ်ိန္မွာဘေလာ့ဂါေတြစုျပီး
ေစ်းေရာင္းပြဲေလးလုပ္ေစခ်င္စမ္းပါရဲ႕ေလ

ခင္တဲ့...blackroze

mstint said...

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေကာင္းေသာ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားရဲ႕ ပြဲေစ်းတန္းေလးကို ေရာက္ခဲ့ပါတယ္ကြယ္။
အိုင္ဒီယာေတြက ေကာင္းလိုက္တာေနာ္။
ဒီဘေလာ့ဂ္ဂါပြဲၿပီးသြားရင္ သမိုင္းစာအုပ္ထုတ္ ေရာင္းဖို႔အႀကံရသြားၿပီ း)))
စိတ္ဓာတ္အစဥ္ၾကည္လင္ေအးျမပါေစကြယ္။

ေမတၱာျဖင့္
အန္တီတင့္

ေမသိမ့္သိမ့္ေက်ာ္ said...

ပြဲေတာ္လာ ကိုကို မမမ်ားရွင္.. စက္ဘီး မ်ားအပ္ႏွံႏိုင္ပါတယ္။ ဆိုင္ကယ္ႏွင့္ကားမ်ားလည္း အပ္ႏွံႏိုင္ပါတယ္။ စိတ္ခ်လက္ခ်သြားပါ။ ေပ်ာက္လ်ွင္တာဝန္မယူ။ း)


ခင္တဲ့

khin oo may said...

ရယ္ရတယ္ အဟိ။

ေတာက္ပၾကယ္စင္ said...

ဟာ ကိုျမစ္ေရ ေဆာရီးေနာ္ ပြဲေစ်းတန္းထဲ ေရာက္လာတာ ေနာက္က်သြားတယ္။ေက်ာင္းက မထြက္ခင္တုန္းက ကားဆရာကို ေသေသခ်ာခ်ာေျပာထားပါတယ္။ ကားကို ေသခ်ာစစ္ေနာ္လုိ႔။ ခုသြားရမွာ နည္းတဲ့ခရီးမဟုတ္ဘူးလုိ႔ ေျပာထားရက္သားနဲ႔။ တင္ပါ့ဘုရားဆုိၿပီး လြယ္လြယ္နဲ႔ျပန္ေလွ်ာက္တယ္။ လမ္းခုလတ္ ဆုိင္မရွိ၊ လူမေနတဲ့ လယ္ကြင္းေတြေဘးမွာ ဓာတ္ဆီက ျပတ္ပါေလေရာ။ အဲဒါနဲ႔ သြားလာေနတဲ့ကားကို အကူအညီေတာင္းၿပီး ၿမဳိ႕ထဲ ျပန္သြားၿပီး ဓာတ္ဆီျပန္သြားယူေနရလုိ႔ ေနာက္က်သြားတာပါ။ ပင့္ထားတဲ့တရားပြဲကို တန္းတန္းမတ္မတ္ သြားလုိက္ပါတယ္။ ပရိသတ္ေတြကို အားလည္းနာ ေကး်ဇူးလည္းတင္ပါတယ္။ သူတုိ႔ခင္ဗ်ာ ေစာင့္ေနရွာတယ္။ တရားပြဲၿပီးမွပဲ ပြဲေစ်းတန္းကို လွည့္လည္ႀကည့္ရႈစစ္ေဆးၿပီး လုိအပ္တာမ်ား မွာႀကားသြားပါတယ္ ေလးစားအပ္ပါေသာ ဒကာေတာ္ ကိုျမစ္ေရ။ ပြဲစီစဥ္သူ ဥကၠဌကိုျမစ္လည္း က်န္းမာေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ...

အလင္းသစ္ said...

ကိုျမစ္ေရ...ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ စာအုပ္ေတြ ေရာင္းေကာင္းလြန္းလို႕..ဟီးးး... ဆိုင္ခန္းခကို ေနာက္တစ္ေခါက္ ပြဲေစ်းတန္းက်မွ ေပါင္းေပးပါရေစေတာ့... ေနာက္ႏွစ္ ပြဲေစ်းတန္းမွာ "အလင္းသစ္၏ ေရာင္းမကုန္ ဝတၳဳတိုမ်ား" ဆိုျပီး ဆိုင္ခန္းထပ္ဖြင့္မယ္ေလ။။။ ဟီးးး။။။ အစ၊အဆံုး တျပံဳးျပံဳးနဲ႕ (တခ်ိဳ႕ေနရာေတြမွာ ဝါးလံုးကြဲ ရယ္ျပီး အားေပးသြားပါတယ္။။) ပါဝင္ဆင္ႏႊဲခြင့္ ရတာကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဗ်။။။

မိုးယံ said...

“မိုးယံေငြလမင္း ”ထီဆိုင္ကသာ ေအာင္ျမင္တာပါ... အဲဒီဆိုင္ရွင္ေတြထဲဟိုလူ မိုးယံက မေန႕ကထိ ထီကို မေပါက္ဖူးေသးတာ..။

မခ်စ္ၾကည္ကေတာ့ အၾကံပိုင္ပါ့ဗ်ာ..မေရာင္းရလည္းသူပတ္ေပါ့..ေရင္းရေအာင္လည္း သူပဲ မယ္ေဒၚအျဖစ္ ပတ္ျပေပါ့။

ေဒသအစားအစာ မေအာင္ျမင္ရင္ မေခ်ာတို႕က သဘာ၀ ဖန္တံုးေလးေတြကိုပဲ ကမ္းေျခကေန ေကာက္ေရာင္းမလို႕ၾကံေနေလရဲ႕။

ေအာ္...မကိက ေဆးလဲကု ဓါတ္စာအျဖစ္ အသားဓါတ္မ်ားတဲ့ ေျမပဲျပဳတ္ေလးလဲေရာင္းေပါ့ေလ..ေကာင္းလိုက္တဲ့အၾကံ။

မသိဂၤါေက်ာ္ ကို ဟိုတစ္ေလာက ျမင္မိေတာ့ ဆာရီနဲ႕ အတ္ရွ၀ါရိုင္းမွတ္တာ...:P

အေ၀ါေရာင္ေျမ မေစာေတာ့ ဘုေတာ့ဖို႕ ၾကံေနေလရဲ႕...ဟီးဟီး...ရယ္ရတယ္။

ဆရာဟန္က မင္းသားပါ ဒီဇတ္ကားမွာေတာ့ ဇတ္ရုပ္က ၀တ္သားဒုတ္ထိုးသည္ေပါ့ေလ...ဟာဟ။

ဆင္တဲကေဖး တစ္ေခါက္ေရာက္တုန္းက က်ဆိမ့္ေသာက္ေနၾကမို႕..ေပါ့ဆိမ့္ေလး ေျပာင္းေသာက္ၾကည့္တာ ေကာင္းမွေကာင္း။တစ္ခါတစ္ရံပိုက္ဆံမရွိရင္ ေရသန္႕ေသာက္ၿပီး ျပန္ေပမယ့္..မ်ားသြားတဲ့ ညေတြရွိခဲ့ရင္ေတာ့ မနက္ဖက္ ဘလက္ေကာ္ဖီေလးကို သံပုရာညွစ္ၿပီး ျပန္ေျဖ ရတာပဲ၊အဲဒီေတာ့မွ ပံုမွန္ျပန္ျဖစ္ေတာ့တယ္.။ ဟီးဟီး။

ဟင္ မေရႊစင္ရဲ႕ မုန္႕ေပါင္းဆိုင္နားမွာကိုေဇာ့္ ဒလက္မဲ့ ပန္ကာေတြ ဖြင့္ၿပီး စြတ္ေအာ္ေန မုန္႕ဖတ္ေလးေတြ လြင့္ကုန္ေတာ့မွာေပါ့...ဟဲဟဲ။

ကိုပီတာတို႕ ကိုသက္တန္႕တို႕ ရံုႀကီးကေတာ့ လူအရမ္းစီတာပဲ...ထူးထူးဆန္းဆန္းေတြ ဗ်..မိုက္ဒယ္ဗ်ာ...။

ဟာဟ မေမဓါ၀ီေတာ့....ကုသုိလ္ေတြ လႊတ္ရၿပီ...သာဓု သာဓု သာဓု.....။

မအိမ္သူတို႕ ဆီက ကေမၻာဒီးယား အစားအစာေတြကလည္း လႊတ္ေကာင္းဗ်ာ.။

နတ္သမီးဆိုင္က ဟင္းေတြက ေကာင္းသေလာက္ လူေတြက ဆိုင္နံမည္ကို ခပ္လန္႕လန္႕ရယ္..။

ဟားဟား ဟိုေၾကာင္ႏွစ္ေကာင္ကလည္း လာဘ္ျမင္တတ္လိုက္ၾကတာ။

၀က္သရဲနဲ႕ ဆိတ္သရဲကိုေတာ့ တစ္ကယ္လန္႕ပါသည္။

ေန၀သန္ ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ့လူ...ဘယ္ႏွယ္လူေတြကို ခ်ားစီးဦးမလား လိုက္ေခၚတယ္...ေတာ္ေသးတာေပါ့ ေနာက္တစ္ေခါက္မွ ႏွစ္ေယာက္ေပါင္းၿပီး “ ရဟတ္စီး ၾကဦးမလားဗ်ိဳးးး” လို႕ ေအာ္ၾကလို႕။ :P

ကိုေအေအတူက ေမာ္ဒယ္ေတြနဲ႕ သိပ္ပိုင္သကိုး.... မမခင္ကို သတိထားခိုင္းရမွာပဲ။

ကိုဆိုဆီ လုပ္တာနဲ႕ မဒမ္းကိုးတို႕ ေမာင္ႏွံ .....ဟီးဟီးးးးးးးးး

ေနာက္ဆံုးမေတာ့ မကြန္လက္ရာေတြက မ်က္လံုးသမားေတြအတြက္ အေထာက္အကူ ျဖစ္လို႕ ပိုအက်ိဳးရွိသဗ်ာ...ဟားဟား

ကိုျမစ္ၾကည့္ေတာ့ရုပ္တည္နဲ႕ အေတာ္ေနာက္တဲ့လူ။

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ဟင္
တို႕ကိုမ်ား ခြက္ခြက္လန္ေအာင္ ရႈံးမေလး ဘာေလးနဲ႔
ရႈံးစရာလား မေရာင္းရရင္ လက္ေဆာင္ေပးပစ္မွာေပါ႔
ဘေလာ္ဂါေတြကို ။
ေတာ္ေသးတာေပါ႔ ေဒသအစားအစာနဲ႔ ဆိုင္ခန္းခေလး ေက်သြားတာ မဟုတ္ရင္ ဘေလာ္ဂါေတြ႔ရဲ႕ ပြဲေစ်းကေန အရွက္ကြဲျပီး ထြက္ေျပးရမဲ႔ အေပါက္။
စကားမစပ္ မျမေသြးက ငါးပတ္ေမႊ ခုထိ ေမႊေနတုန္းလား
မလုပ္ပါနဲ႔ေအ လက္ေညာင္းရွာပါဦးမယ္ ဟိဟိ
ေပ်ာ္စရာဘေလာ္႕ေဒးပါလား
ဒီေန႔မွာမွာ ေစ်းလာေရာင္းရတယ္လို႔ ျဖစ္ရေလေနာ္

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

အားရပါးရ ခ်က္မလား
အားရပါးရ ေထာင္းမလား
အားရပါးရ သုပ္မလား
အားရပါးရ တု႔ိမလား

ပန္းသီးေတြရမယ္။ ပန္းသီး ခ်ဥ္ခ်ဥ္ေလးေတြ ရမယ္။ း))
....

နာမည္ေတြနဲ႔ ဆုိင္နာမည္ေတြ လုိက္ဖက္ေအာင္ စီမံထားတာက တကယ့္ကို ကြက္တိက်ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ အုတ္တေစာင့္ရြာထဲ.. အဲေလ.. ပြဲေစ်းတန္းထဲ ေရာက္သြားလုိက္ရသလုိပါဘဲ။

ေပ်ာ္ရႊင္က်န္းမာခ်မ္းသာပါေစ။

ခင္မင္လွ်က္

အိမ့္ခ်မ္းေျမ့ said...

ေသခ်ာပရင့္ထုတ္ဖတ္မွ ျဖစ္မယ္..
မႏိုင္လို႔။

ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ေသာ ဘေလာဂ္ေန႔ ျဖစ္ပါေစရွင္။

ခင္တဲ႔...
မေလး

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

က်န္းမာပါေစမဂၤလာပါ ဇတ္ဆရာ-
ပြဲေစ်းတန္းကို ေျခက်ိဳးေနေပမဲ့အေရာက္လာခဲ့ပါတယ္။
ပြဲေစ်းတန္းမွာဓါတ္ပံုေတြရိုက္ရင္း ဇတ္ဆရာ ရဲ ့ဇတ္ထဲ
မွာ လူရြွင္ေတာ္လုပ္ခဲ့ရတာေတြကိုသြားသတိရေနတယ္ဗ်ာ-

Anonymous said...

ဘၾကီးျမစ္ ေဗဒင္ေဟာတဲ့အခန္းက်န္ေနေသးတယ္ ထပ္ျဖည့္ခ်င္ျဖည့္ဦး။ ရွယ္နဲ သုံးေနက်ဆုိေတာ့ ...ခ်န္နယ္ဏီ ေရေမြးတပုလင္းမွာခ်င္တယ္။ ခေရပန္းအနံေလးပါရင္ေကာင္းမွာပါ။ တုိ႔ေမာင္ေလး ကုိသတုိးကုိေတာ့ လူပ်ဳိၾကီးျဖစ္ပေစတဲ့။ ညဏ္မ်ားတဲ့ ဘၾကီးျမစ္လဲ မိန္းမတသက္လုံးမရပါေစနဲ႔... ရီရပ။ ဒီေလာက္ဆုိလွ်င္သိ။

8Yar said...

ဖ်ာရမယ္ဗ်ိဳး။ ဖ်ာရမယ္... တစ္ေယာက္အိပ္၊ ႏွစ္ေယာက္အိပ္၊ မိသားစုအိပ္ အားလုံးရွိတယ္ဗ်ိဳး။ ခစ္ခစ္ အခုမွပဲ 8Yar တို႕ဆိုင္ပိုင္၊ ကႏၷားပိုင္ ျဖစ္ေတာ့တယ္။ ဖတ္လို႕အရမ္းေကာင္းတယ္။ ေက်းဇူးပါ အစ္ကိုျမစ္ေရ.....

Maung Myo said...

ကုိျမစ္တဲ့ ပို႔စ္ေလးဖတ္ျပီး အဲ့လုပ္ငန္းတကယ္ လုပ္ရင္ေကာင္းမလားလို႕ ။ း)

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

ဖတ္ရတာ သြက္လည္းသြက္၊ ရီလည္းရီရ...တယ္လည္းေတာ္တဲ့ ဘၾကီးၿမစ္ပါလား....ဘေလာ့ဂါေတြထဲက အပ်ိဳၾကီးလူပ်ိဳၾကီးမ်ား (ဘၾကီးၿမစ္အပါအ၀င္) အိမ္ေထာင္ၿမန္ၿမန္ၿပဳၾကပါ။ ဒါမွ ေန႕ကေလးထိန္းေက်ာင္းက အလုပ္ၿဖစ္မွာပါ။ ဘေလာ့ေလာကမွာ အပ်ိဳၾကီးလူပ်ိဳၾကီးေတြမ်ားေနတဲ့ အတြက္ ေန႕ကေလးထိန္းေက်ာင္းက ေလာေလာဆယ္ အရႈံးေပၚေနပါတယ္။ ဘၾကီးၿမစ္ ၿဖစ္ႏုိင္မယ္ဆုိရင္ ဖူးစာဖက္ရွာေပးတဲ့ လုပ္ငန္းေလးပါ လုပ္တဲ့သူရွိရင္ေကာင္းမယ္ထင္တယ္ေနာ္။ :D :D

ျမေသြးနီ said...

Blog Day မွာ ေစ်းဆိုင္ဖြင့္ၿပီး ေစ်းေရာင္းခိုင္းတဲ့ လူပ်ဳိႀကီးျမစ္..။ ညည္းက ေရာင္းခိုင္းစရာရွားလို႔ေအ..
ငါးပတ္ေမႊတဲ့... ဟြန္း..။ တိုင္ဆိုင္တာက ငါးပတ္ေမႊဟင္းက အစ္မအၾကိဳက္ဆံုး၊ ေကာင္းေကာင္းခ်က္တတ္တဲ့ ဟင္းလ်ာပါ ျမစ္ေရ...။ ေပ်ာ္စရာ ပြဲေစ်းတန္းႀကီးမွာ တကယ္သာ အခုလို ဘေလာ့ဂါေတြ ဆိုင္ဖြင့္ရင္ ေပ်ာ္စရာႀကီးေနမွာေနာ္..။ အခုပဲ ဘေလာ့ဂါအၿငိမ့္နဲ႔ ဘေလာ့ဂါနဲ႔အဏၰ၀ါေတာင္ အလြမ္းေျပ ျပန္ဖတ္လိုက္ေသးတယ္...။ ဘေလာ့ဂါမ်ားကို ေပ်ာ္ရႊင္ၾကည္ႏူးေစတဲ့ အခုလို ပို႔စ္ေလးေတြ ေရးေပးတဲ့ ျမစ္ရဲ႕ အားထုတ္မွဳကို ေလးစားလွ်က္ပါ ျမစ္ေရ...။
(အစ္မက ငါးပတ္ဟင္းသာ ေမႊတတ္တာပါကြယ္ - ဤကားစာၾကြင္း :))

ေန၀သန္ said...

ကိုျမစ္ေရ.. ဟက္ပီးဘေလာ့ခ္ေဒးေလးပါဗ်.. ေရးလည္းေရးတတ္ပါ့.. း))... ေဟာဒီမွာ ေန၀သန္ေထာင္ထားတဲ့ ခ်ားစီးၾကမလား ခ်ားစီးၾကမလား.. ဟားဟား.. :D

ခင္မင္လ်က္
ေန၀သန္

kiki said...

“ေဟာဒီက ဝက္သားတုတ္ထိုးနဲ့ ေျမပဲျပဳတ္ ပူပူေလ.. .. လာၾကေနာ္ လာၾက .. ဘိုင္ဝမ္းးး ဂက္ တူး ဖရီး.... ရပ္ၾကည့္လို့ အျမတ္မရွိ ၊ စားၾကည့္မွ တကယ္သြား၏ ။ ( ဝမ္းဒလေဟာ)..”
အဲေလ.. ဖတ္ေနရင္းနဲ့ ေရာင္းအားျမွင့္တင္ေရး အတြက္ ေအာ္ေရာင္းဖို့ ေလ့က်င့္ေနတာ ..
ဟားဟား.. လန္းတယ္ ဆရာျမစ္ေရ..ေရးလည္း ေရးတတ္ပါေပရဲ့..

ပံု/
တုတ္ထိုးဝိဇၨာ ဆရာ ကိ..

ေစာ(အဝါရောင်မြေ) said...

Happy Blogger Day ပါရွင္
က်ေတာ္ သနပ္ခါးၾကိဳက္တာ ဘယ္လို သိပါလိမ့္လို ့ေတာင္ ေတြးမိသြားေသးတယ္။
အင္း ေတာ္ပါေသးတယ္ အဘြားၾကီးတစ္ေယာက္က ကယ္လိုက္လို ့။
ဟ ဟား။

ေမဓာ၀ီ said...

ေသာႏုတၳိဳရ္ မုဆိုးေနရာမွာ သ႐ုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ ဆရာျမစ္ကို လာငွါးပါတယ္။ :))

ေငြလမင္း said...

မိုးယံေငြလမင္း ထီဆိုင္ နာမည္ေပးတတ္တယ္ ကိုမိုးယံနဲ႔ တုိင္ပင္ျပီး ထီဆိုင္ဖြင့္အုန္းမွ
ေငြလမင္း ဘေလာ့ေလး စလုပ္တုန္းက ကိုၾကီးေက်ာက္က စီေဘာက္မွာ လာေမးဖူးတယ္ မိုးယံနဲ႔ ေငြလမင္း ဘာေတာ္လဲ ထီဆိုင္လာဆိုျပီး ေမးဖူးတာေလး ျပန္သတိရသြားမွိတယ္
အစအဆုံး ဖတ္ျပီး ရီလိုက္ျပဳံးလိုက္နဲ႔ သေဘာက်သြားပါတယ္

ျမတ္မြန္ said...

ေျမပဲနဲ႔ ဘယ္ေတာ့မ်ား ကင္းကင္းရွင္းရွင္းေနရပါ့မလဲမသိပါဘူးေတာ္..။ ေဟာ့ဒီက ေျမပဲျပဳတ္..။

အၾကိဳက္ဆံုးက ကိုဆိုဆီကိုေရးထားတာ ဂြတ္တယ္။ ဟက္ဟက္။

ဟက္ပီဘေလာ့ေဒးပါ ဦးျမစ္ေေရ..။
အၾကံေကာင္းလို႔ ေတာ္ေသးတယ္ အရင္းမျပဳတ္တာ..။:P

seesein said...

မျပံဳးဘဲ မေနႏိုင္ ဖတ္ရင္းနဲ႕ လန္းသြားတယ္
စိတ္ေပ်ာ္သြားတယ္ ဂ်င္းတို႕အရံႈးေပၚေနဆိုဘဲ
ကူညီေပးလိုက္ပါအံုး
အမခ်စ္ေရ အၾကံေပးခ ခါးပတ္ ဆိုက္လြန္ ငါးေခ်ာင္း ဖရီးေပးပါ

ခင္မင္တဲ့
စစ

Anonymous said...

ေဟာသည္က..
ေျမပဲျပဳပ္...



ေပါက္

ဟန္ၾကည္ said...

လုပ္ရက္ပါ့ ကိုျမစ္ရယ္...
ဒိပို႔စ္ကို မဒမ္ဟန္ၾကည္ကို ျပလိုက္ေတာ့ သူက ဦးဟန္ၾကည္ရဲ႕ ပါးေဖာင္းေဖာင္းကို မ်က္ေစာင္းထိုးသဗ်...စိတ္ထဲမွာမ်ား တုတ္ထိုးလုပ္စားေနသလား မသိေတာ့ပါဘူး...ႀကံႀကံဖန္ဖန္ ေရးလည္းေရးတတ္တဲ့ ကိုျမစ္ေပပဲ...

ေဆြေလးမြန္ said...

ေပ်ာ္စရာၾကီး ကိုၿမစ္..

အဟုတ္တစ္ကယ္ပစ္ၾကမယ္ေနာ္
ေဟာဒီက ၿမွားပစ္....

ပန္းခ်ီ said...

(((ဟင္)))...((((ဟမ္)))..အုိ...ဘယ္လုိအာေမဋိတ္ရမွန္းေတာင္မသိေတာ့ပါဘူးရွင္..း)))) ေဟာဒီက ေန႔ကေလးထိန္းေက်ာင္းလုိ႔ ေအာ္လုိက္ရမလား...

ေပ်ာ္လုိ႔ပါေနာက္တာပါဗ်ာ..တကယ္ေနာက္လည္းေနာက္တဲ့ ကုိျမစ္ ကုိက်ိဳး ကုိအင္းရယ္..းD

ေပ်ာ္ရႊင္စရာဘေလာ့ဂ္ေန႔ပါ အစ္ကုိေရ..စာေတြဒိထက္အမ်ားႀကီးမွ အမ်ားႀကီး ဆက္လက္ေရးသားႏုိင္ပါေစေနာ္။ တလက္စတည္း ေက်းဇူးေတြတစ္ေလွႀကီးလည္းတင္ပါတယ္ရွင္ း)

ခရမ္းျပာက်ဴးလစ္ said...

အဟီးးး
ပြဲေစ်းတန္း အေနာက္ဘက္မွာ စြန္႔ပစ္ထားတဲ့
စြန္႔ပစ္ ပစၥည္းေတြ လိုက္ေကာက္ေနတာက ဘယ္သူမ်ားပါလိမ့္...းP
ဒို႔အကိုၾကီးရဲ႔စာေတြ မဖတ္ရတာၾကာေပါ့..
ဖတ္ျပီး အားရပါးရရယ္ေမာသြားတယ္ဗ်ိဳ႕

Anonymous said...

ဒီနံပါတ္ ၂ ကို ဖတ္ရင္း
ဟိုလင့္ခ္ ေရာက္လိုက္
ဒီလင့္ခ္ ေရာက္လိုက္
ကိုမွ်စ္ ဟာ လာၿပန္ဖတ္လိုက္နဲ႕ .. :D
ဟက္ပီး ဘေလာ့ေဒးပါ .. း))

ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္

Myo Aung said...

Blog ပြဲေဈးတန္းျဖစ္ေျမာက္ေရးေကာ္မတိ ဥကၠဌႀကီး ဥိးျမစ္က်ဳိးအင္း ခင္ဗ်ာ။ ကေလးတေယာက္ လက္ခံရရွိထားပါတယ္ သက္ဆိုင္ရာကိုအေၾကာင္းၾကားေပးပါခင္ဗ်ာ။

An Asian Tour Operator said...

ဇာတ္ဆရာ ကိုျမစ္ ေၾကာင့္ ပြဲေစ်းတန္းကို ေျခေအး၀မ္းေယာင္ တ၀ ႀကီး ေလွ်ာက္ မိသြားတယ္ :))

AATO က ေမာ္ဒယ္ေတြ နဲ႕ ေၾကာ္ျငာ တာ အားမရ လုိ႕ ကိုယ္တိုင္ ေမာ္ဒယ္ လုပ္ၿပီး ေၾကာ္ျငာရတယ္ဗ်ာ.. ေရာင္းတဲ့ ခရီးစဥ္ က သူႀကီးမင္း တို႕ တုန္းဖလား အသစ္စက္စက္ လူတကာ သြားခ်င္လြန္းအားႀကီး တဲ့ ေနရာမလို႕..။ :)

PhyoPhyo said...

ရႈံးဒယ္ ရႈံးဒယ္။
ေဘးမွာ မလသာညမ်က္လွည့္ရုံရယ္၊ ဆရာေလး သက္တန္႔ခ်ဳိ႕နဲ႔ ကိုပီတာတို႔ရဲ႕ အထူးအဆန္းေတြျပေနမွေတာ့ အစ္မဆပ္ကပ္ဘယ္သူက လာၾကည့္ေတာ့မွာလဲလို႔။ ကေလးေတြေတာင္ ေယာင္ၿပီးလာမၾကည့္ဘူး။
ပီဂ်ီကလည္း ပြဲခင္းထဲအလည္လြန္ ေခြးေတြကလည္းေျပာမေကာင္း။
ဒါေၾကာင့္ အစ္မလည္းပြဲခင္းထဲပဲလွည့္ေနရေတာ့တယ္။
မျမတ္တဲ့အျပင္ ေျခေထာက္ေတြေတာင္ေညာင္းပါေပါ့။

အျမတ္က်န္တဲ့သူေတြအားက်လိုက္တာေနာ္ ဟီးဟီး။
ကိုျမစ္ရယ္ ေရးလည္းေရးတတ္တယ္။
ရယ္လိုက္ရတာ။ တကယ့္ပြဲေစ်းထဲေလွ်ာက္ရသလုိပဲ။ ေပ်ာ္စရာႀကီးရယ္။

ကိုျမစ္လည္း အျမတ္က်န္ပါေစရွင္။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

တစ္ဦးခ်င္းစီကို စာမျပန္ျဖစ္ေပမယ့္ ဒီပို႔စ္ဖတ္ရသူမိတ္ေဆြမ်ား ေပ်ာ္ရႊင္ ရယ္ျပံဳး ၾကရတယ္ဆိုလို႔ ဝမ္းသာမိပါတယ္။
အားေပးၾကတဲ့ မိတ္ေဆြသူငယ္ခ်င္းမ်ားနဲ႔ စာဖတ္သူမ်ား အားလံုးကိုလည္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ...။

Anonymous said...

အားလုံးကို စုစုစည္းစည္းနဲ႔ ဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေလး။ ေရးတ့ဲ အႀကံေလး ေကာင္းလုိက္တာ။ blueberries သီးေတြ လာေရာင္းတယ္ း)1 kg ကို 20 နဲ႔ း)
rose

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ငယ္ငယ္ကတည္းက ပြဲေတာ္ေတြဆို ဘယ္ကိုမွ မလႊတ္ၾကဘူး.. အခုလည္း ဆိုင္မွာ ဝိုင္းကူေနရျပန္ၿပီ.. အဟင့္.. :D

သတိတရရိွလို႔ ေက်းဇူးပါ ကိုျမစ္.. ခင္ဗ်ား..

TZA said...

အင္ၾကင္းေျပာသလိုပဲ ဒီလူ အိမ္ေထာင္ျမန္ျမန္က်မွေအးမယ္.. :p

(ေက်ာ္သြားေပမယ့္) ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ဘေလာ့ဂ္ေဒးျဖစ္ပါေစဗ်ား...

lwannaung said...

ေကာင္းပါ့ဗ်ာ..။တကယ့္ပြဲေစ်းတန္းေရာက္ခဲ့သလိုပါပဲ.။
ေရးထားတဲ့ဘေလာ့ေလးေတြနဲ႕ သင့္တင့္တဲ့ ဆိုင္ဖြင့္ေပးတာကိုက ေလးစားစရာပါဗ်ာ.။

...အလင္းစက္မ်ား said...

ေအာင္မေငးဇတ္ဆာရယ္...... နတ္သမီး လက္မွ အပ္ရတယ္လို ့ ဘ၀ေတာ့ ပ်က္ပါဘီ..... :(

ညယံ said...

ဖတ္ၿပီးေတာ့ ရီလိုက္ရတာ။ မ်က္စိထဲ ေပၚေအာင္ကို ေရးတက္တယ္။

ကိုကိုးအိမ္(မႏၱေလး) said...

ပြဲေစ်းတန္းကအျပန္ မမကြန္ရဲ႕ ပုရြက္ဆိတ္ေတြ ၀ိုင္းအံုေနတဲ့ မနု္႕ပံုေလးကို ၀ယ္တြားဒယ္.. နတ္သမီးရဲ႕ wanna laught ကေတာ့ သူေက်ြးတာစားဖူးလို႕ အီဆိမ့္ေနတာနဲ႕ ထပ္မ၀င္ခဲ့ေတာ့ဘူးဗ်ာ... ဟဲဟဲ... မအိပ္ခ်မ္းေျမရဲ႕ မငိုပါနဲ႕ ဧရာ၀တီမွာ ကြ်န္ေတာ္ေတာ့ ငိုခ်င္မိတယ္ဗ်ာ...

ခင္မင္စြာျဖင့္

Anonymous said...

ဒီေန႔ေတာ့ ...ပြဲေစ်းကို တစ္၀ႀကီးကို ပတ္ပစ္လိုက္တယ္..... :P

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ကိုျမစ္..
ထပ္ေရာက္..ထပ္ဖတ္သြားတယ္..
ဟီးဟီး..ရီရတယ္..
ေၾကာင္မ်ိဳးနဲ႔ ေၾကာင္လတ္ကို အကြက္ႀကံဳတုန္း ခိုင္းထားအံုးမွ..ဟိ

flowerpoem said...

ပဲြေစ်းလာေလွ်ာက္ပါတယ္ . . ကိုျမစ္ မအားလို႕ခုမွ စာလာဖတ္ျဖစ္ပါတယ္ရွင္..

ဆင္တဲကေဖး said...

ဦးၿမစ္ေရ ကၽြန္ေတာ္တို႕ ဆင္တဲကေဖး ဘေလာ့ေလးကိုလည္း အမွတ္တရ ထည့္ေပးထားတဲ့ အတြက္ ဂုဏ္ယူဝမ္းေၿမာက္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လက္ဖက္ရည္ဆိုင္ကို လာၿပီး ကၽြန္ေတာ္တို႕ ငယ္ငယ္တုန္းကလိုပဲ ေဆးလိပ္ပဲ မွာေသာက္ရင္ေတာ့ ခ်ိတ္ခ်ိဳးမွာပဲေနာ္..ခင္မင္စြာၿဖင့္..

ကုိဒဲရစ္ said...

very nice Ko Myit...

 

Posts Comments

©2006-2010 ·TNB