အနာဂတ္ ႏုိင္ငံေတာ္

11 September 2010



အခ်ိန္က ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ႏွစ္ဆန္းပိုင္း ျဖစ္၏။ အရာရာ သစ္လြင္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္ အျဖစ္သို႔ ေရာက္ရိွရန္ အစိုးရ အသစ္မ်ား ႀကိဳးစားအားထုတ္ေနၾကခ်ိန္ ျဖစ္သည္။ ထုတ္ကုန္ႏွစ္ဆ တိုးျမွင့္ၾကသလို ၊ ဆက္သြယ္ေရးႏွင္႕ သတင္းက႑မ်ားတြင္လည္း အခ်ိန္ႏွင့္တေျပးညီ ျဖစ္ေအာင္လည္း ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္။ ေရေလွာင္တမံမ်ားမွ ထုတ္လုပ္ေသာ လွ်ပ္စစ္ဓါတ္အားမ်ားျဖင့္ ႏုိင္ငံအႏွံ႔ ထိန္ထိန္လင္း ေနခ်ိန္လည္း ျဖစ္သည္။

ေခတ္မွီဖြံ႔ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္အသစ္အတြက္ ဌာနေပါင္းစံုမွ ေန႔မအားညမအား ႀကိဳးစားေနၾကခ်ိန္ အားလံုးထဲတြင္ ထူးထူးျခားျခား နာမည္ထြက္လာသည္မွာ ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီး ျဖစ္သည္။ ႏိုင္ငံ၏ အရင္းအျမစ္မ်ားကို ေဖာ္ထုတ္ၿပီး မသမာမႈမ်ား လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈမ်ားကို ျပင္းျပင္းထန္ထန္ ကိုင္တြယ္ေနသျဖင့္ သူ႔လက္ခ်က္ေၾကာင့္ ရာထူးမွ ဖယ္ရွားခံရသူမ်ား၊ ရာထူးေလ်ာက်သူမ်ား အမ်ားအျပား ေပၚထြက္လာသျဖင္႕ ျပည္သူအမ်ား ေက်နပ္ပီတိ ျဖစ္ေနၾကရသည္။ သူ႔ထံ ခ်ဥ္းကပ္ၿပီး လာဘ္ေပးရန္ ၾကံစည္ေသာ စီးပြားေရး သမားမ်ားကို ကိုယ္တိုင္ သက္ေသ လုပ္ၿပီး ျပစ္ဒဏ္က်ခံေစေသာေၾကာင္႕ မသမာသည့္ စီးပြားေရးသမားမ်ား မလႈပ္ဝံ့ေတာ့ေပ။ ရိုးရိုးသားသား လုပ္ကိုင္သူမ်ားကေတာ့ ႏွစ္ေထာင္းအားရ ျဖစ္ကာ ႏုိင္ငံဆိုတာ ဒါမ်ဳိးျဖစ္ရမွာဟု အခ်င္းခ်င္း လက္ဝါးရိုက္ၿပီး အားပါးတရ ေရရြတ္ၾကသည္။

ဘ႑ာေရး ဝန္ႀကီး၏ လက္ေစာင္းထက္မႈသည္ ႏိုင္ငံေတာ္သမၼတႀကီး နားသို႔တိုင္ ေပါက္ၾကားသြားသျဖင့္ မၾကာမွီ ေခၚယူေတြ႔ဆံုျခင္း ခံရေလသည္။ သမၼတႀကီးမွ လက္ဝါးႏွစ္ဖက္ ပြတ္ကာ


“ သိပ္ေကာင္းတယ္ ဝန္ႀကီး... မသမာမႈေတြ လာဘ္ေပးလာဘ္ယူမႈေတြကို ဖိဖိစီးစီး ကိုင္တြယ္ေနတယ္ ၾကားလို႔ က်ဳပ္တကယ္ကို အားရမိတယ္။ ”

ဝန္ႀကီးျဖစ္သူမွ မတ္တပ္ထရပ္ၿပီး ဦးညႊတ္ကာ

“ ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ သမၼတႀကီးခင္ဗ်ာ.. ႏုိင္ငံေတာ္က ေပးအပ္တဲ့ တာဝန္ကို ေက်ပြန္စြာ ထမ္းေဆာင္ သြားပါ့မယ္လို႔ ကတိျပဳပါတယ္ခင္ဗ်ာ”

ဟုျပန္ေျပာလိုက္သျဖင့္ သမၼတႀကီး၏ မ်က္နာထက္တြင္ အျပံဳးပြင့္မ်ား ေဝဆာေနေလေတာ့သည္။ ဝန္ႀကီးမွ

“ သမၼတႀကီးခင္ဗ်ာ... ကြ်န္ေတာ့္ကို ဆက္လက္ တင္ျပခြင့္ျပဳပါ။ စံုစမ္းရသေလာက္ ႏုိင္ငံေတာ္မွာ အႀကီးဆံုး ယိုေပါက္ေတြ ရိွေနပါေသးတယ္။ ေငြေၾကး ခဝါခ်မႈေတြလည္း အျမစ္မျပတ္ေသးသလို အဓိက ယိုေပါက္ အျဖစ္ ႏိုင္ငံပိုင္ ေက်ာက္မ်က္ရတနာေတြ တရားမဝင္တဲ့ နည္းလမ္းေတြနဲ႔ ႏိုင္ငံ့ အျပင္ဘက္ကို ထြက္ေနပါေသးတယ္.. ဒါကေတာ့ ျပည့္ျပည့္စံုစံု ေရးထားတဲ့ အစီရင္ခံလႊာပါခင္ဗ်ာ”

အဆင္သင့္ ယူေဆာင္လာေသာ အစီရင္ခံလႊာကို သမၼတႀကီး လက္သို႔ ေပးအပ္လိုက္၏။ သမၼတႀကီးမွ

“က်ဳပ္ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ပါ့မယ္ ဒီယိုေပါက္ေတြကို တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကိုင္တြယ္ဖို႔ ဆက္လက္တာဝန္ယူပါ ”

“ သမၼတႀကီး ခင္ဗ်ာ...ဆက္လက္တင္ျပခြင့္ၿပဳပါ။ ဒီကိစၥမွာ ႏုိင္ငံရဲ႕ ထိပ္တန္း အရာရိွေတြလည္း ပါဝင္ ပတ္သက္ေနတယ္လို႔ သတင္းရထားတဲ့ အတြက္ ကိုင္တြယ္ရ ခက္ခဲပါတယ္။ ဒီေတာ့ အထူးခြင့္ျပဳခ်က္ တစ္ခုကို ေပးေစခ်င္ပါတယ္”

“ က်ဳပ္ ဘာကူညီရမလဲ ဝန္ႀကီး... ေျပာပါ ”
“ တင္းတင္းက်ပ္က်ပ္ ကိုင္တြယ္ဖို႔ သမၼတႀကီး ကိုယ္တိုင္ လက္မွတ္ထိုးထားတဲ့ အထူးခြင့္ျပဳမိန္႔ လိုခ်င္ပါတယ္”

“ အျပန္အလွန္ အစစ္အေဆး မရိွဖို႔ ဆိုပါေတာ့ ”

“ မွန္ပါတယ္ ခင္ဗ်ာ လိုအပ္ရင္ ႏိုင္ငံျပင္ပထိ ထြက္ရမွာ မို႔လို႔ပါ။ အခ်ိန္မေရြး လွ်ဳိ႕ဝွက္ၿပီး ထြက္ရမွာ ျဖစ္တာေၾကာင့္ အစစ္အေဆး မရိွတဲ့ အထူးခြင့္ျပဳမိန္႔ လိုခ်င္ပါတယ္ ”


သမၼတႀကီးမွ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ျဖင့္ သေဘာက်ဟန္ ျပံဳးကာ

“ ေကာင္းၿပီ ဝန္ႀကီး က်ဳပ္ ဒီအစီရင္ခံစာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ဖတ္ၿပီးရင္ ခြင့္ျပဳမိန္႔ ေပးပါ့မယ္။ ”

ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဝန္ႀကီး တင္ျပထားေသာ အစီရင္ခံစာကို ဖတ္ကာ သေဘာက် ႏွစ္သက္သျဖင့္ ၂ ရက္အၾကာတြင္ ခြင့္ျပဳမိန္႔ ပို႔ေပးလိုက္သည္။ ထိုအခ်ိန္မွ စ၍ အထူးအာဏာျဖင့္ ယခင္ကထက္ ပို၍ တင္းက်ပ္စြာ ကိုင္တြယ္ေလေတာ့သည္။ ဝမ္းေျမာက္ဝမ္းသာ ရိွၾကေသာ ျပည္သူမ်ား၏ ေမတၱာပို႔သံ အျခားတစ္ဖက္တြင္ေတာ့ မလိုမုန္းထားသူမ်ားလည္း ပို၍ မ်ားျပားလာေလသည္။

တိတ္တဆိတ္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားသို႔ ထြက္ၿပီးတိုင္း ဝန္ႀကီး လက္ခ်က္ျဖင့္ ရာထူးေလ်ာက် ခံရေသာ အရာရိွမ်ား ပို၍ မ်ားျပားလာသည္။ သို႔ျဖင့္ ေအာက္ေျခဝန္ထမ္းမ်ားပင္ လာဘ္မစားရဲေတာ့ေပ။ ထို႔ေနာက္ တတိယ အေခါက္ အျဖစ္ ႏုိင္ငံရပ္ျခားသို႔ ရုပ္ဖ်က္ကာ တစ္ဦးတည္း တိတ္တဆိတ္ ထြက္ခြာသြားေလသည္။ ဒီတႀကိမ္ သြားသည္ကေတာ့ ေငြေၾကးခဝါခ်မႈမ်ားအတြက္ အထူးနာမည္ႀကီးေနေသာ စကၤာပူ နိင္ငံသို႔ ျဖစ္သည္။

လက္ဆြဲအိတ္ တစ္လံုးဆြဲကာ စကၤာပူ ေရာက္ၿပီးေနာက္ အလတ္တန္းစား ဟိုတယ္တစ္ခုတြင္ မထင္မရွား တည္းခိုသည္။ ထို႔ေနာက္စံုစမ္းမႈမ်ားကို ၂ ရက္ဆက္တိုက္ လုပ္ေဆာင္သည္။ ေတြ႔ရိွခ်က္မ်ားကို စနစ္တက် ျပဳစုၿပီးေနာက္ စာရြက္ေပၚရိွ စာရင္းထဲမွ နာမည္တစ္ခု၏ ေဘးတြင္ ၾကယ္ပြင့္အမွတ္အသားႀကီးႀကီး ျခစ္ၿပီး ႏွစ္ႏွစ္ကာကာ ျပံဳးလိုက္၏။ သူ ၾကယ္ပြင့္ျခစ္လိုက္သည့္ နာမည္က National Trade Bank ျဖစ္၏။

ေနာက္တစ္ေန႔တြင္ လက္ဆြဲအိတ္ဆြဲကာ ဘဏ္သို႔ထြက္လာခဲ့သည္။ ဘဏ္သို႔ေရာက္လ်င္ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္သူႏွင့္ ေတြ႔ဆံုၿပီးေနာက္ ထိုဘဏ္၏ အႀကီးဆံုး အုပ္ခ်ဳပ္သူထံ လိုက္ပို႔ခိုင္းသည္။ ေနာက္ ၁၅ မိနစ္ခန္႔တြင္ အုပ္ခ်ဳပ္သူ၏ ရံုးခန္းထဲတြင္ ဝန္ႀကီး ၊ ဘဏ္အုပ္ခ်ဳပ္သူ အႀကီးအကဲႏွင့္ မန္ေနဂ်ာ ၃ ေယာက္ ေတြ႔ဆံုေနေလသည္။ ဘဏ္အႀကီးအကဲမွ

“က်ေနာ္ ဘာကူညီရမလဲ လူႀကီးမင္း ခင္ဗ်ာ”

ဝန္ႀကီးျဖစ္သူမွ လက္ဆြဲ ေသတၱာကို ဖြင့္ကာ စာရြက္တစ္ခ်ဳိ႕ကို ဆြဲထုတ္ၿပီး ေရွ႕သို႔တြန္းပို႔လိုက္သည္။

“ က်ဳပ္က (.....) ႏုိင္ငံရဲ႕ အထူးအာဏာကုန္ လြဲအပ္ျခင္း ခံရတဲ့ ဘ႑ာေရးဝန္ႀကီးပါ ဒါက ႏုိင္ငံေတာ္သမၼတရဲ႕ အထူးခြင့္ျပဳမိန္႔ပါ ”

ဘဏ္အႀကီးအကဲမွ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို ၾကည့္သည္ဆိုရံုမွ် ဝတ္ေက်တန္းေက် တစ္ခ်က္ၾကည့္ၿပီးေနာက္

“ ဒီေတာ့ က်ေနာ္တို႔ ဘယ္လို အကူအညီ ေပးဖို႔ လိုအပ္မလဲခင္ဗ်ာ”

“ဟုတ္ၿပီ... က်ဳပ္ ခပ္ရွင္းရွင္းပဲ ေျပာမယ္။ က်ဳပ္ရဲ႕ တာဝန္အရ ခင္မ်ားတို႔ ဘဏ္မွာ ေငြအပ္ထားတဲ့ က်ဳပ္တို႔ နိင္ငံသားေတြရဲ႕ ကိုယ္ေရး အခ်က္အလက္ေတြ ၊ စာရင္ဇယားေတြ လိုခ်င္တယ္”

ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ ေခါင္းယမ္းၿပီးေနာက္
“ဝမ္းနည္းပါတယ္ လူႀကီးမင္း ... ဒါဟာ က်ေနာ္တို႔ဘဏ္ရဲ႕ လုပ္ထံုးလုပ္နည္းနဲ႔ ဆန္႔က်င္ဘက္ ျဖစ္ေနပါတယ္ ဒီအကူအညီကို မေပးနိင္တာ ဝမ္းနည္းပါတယ္”

ဝန္ႀကီးမွ စိတ္အားထက္သန္ဟန္ျဖင့္ ကိုယ္ကို ေရွ႕သို႔ ခပ္ငိုက္ငိုက္ တိုးကာ စားပြဲကို လက္ျဖင့္ တခ်က္ ခပ္ဖြဖြ ပုတ္ၿပီး..

“ ဒီလုိ အေျဖမ်ဳိးကို က်ဳပ္ေမွ်ာ္လင့္ထားၿပီးသားပါ။ ဒီမွာ... က်ဳပ္တို႔ အေပးအယူ တစ္ခု လုပ္ရေအာင္ဗ်ာ ထိုက္သင့္တဲ့ ေငြေၾကးတစ္ရပ္နဲ႔ က်ဳပ္ခင္ဗ်ားကို ဂုဏ္ျပဳမယ္ ခင္ဗ်ားက က်ဳပ္လိုခ်င္တဲ့စာရင္း ထုတ္ေပးေပါ့ ကဲ..ဘယ္လိုလဲ ”

“ လာဘ္ထိုးေနတဲ့ အဓိပၸါယ္မ်ားလား လူႀကီးမင္း ခင္ဗ်ာ”

“ ဟုတ္တယ္လို႔ပဲ ခပ္လြယ္လြယ္ ဆိုၾကပါစို႔ ”

ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ စားပြဲကို လက္ေထာက္ကာ ေရွ႕တိုးလာၿပီး ဝန္ႀကီး မ်က္နာကို ေစ့ေစ့ၾကည့္ကာ

“ က်ေနာ္ လက္မခံနိင္ပါဘူး လူႀကီးမင္း ... က်ေနာ္ မသမာမႈေတြ မလုပ္ခဲ့ဖူးပါဘူး ”

“ က်ဳပ္ႏုိင္ငံအတြက္ လုပ္ေဆာင္ေနတာ ျဖစ္လို႔ အတတ္နိင္ဆံုး ကူညီေစခ်င္ပါတယ္ ”

“ လူႀကီးမင္းအေနနဲ႔ က်ေနာ့္ကို ေခ်ာ့ေျပာလို႔လည္း မရနိင္သလို ေျခာက္ေျပာလို႔လည္း ရမွာမဟုတ္ပါဘူး က်ေနာ္တို႔ ဘဏ္ရဲ႕ အဓိက ေဆာင္ပုဒ္က “စိတ္ခ်မွန္ကန္” ပါ။ က်ေနာ္ မကူညီနိင္ပါဘူး ဒါ ေနာက္ဆံုး စကားပါပဲ”

ဝန္ႀကီးျဖစ္သူမွ စာရြက္စာတမ္းမ်ားကို လက္ဆြဲေသတၱာထဲ ျပန္ထည့္ရင္း

“ ဟုတ္ၿပီေလ ဒါဆို က်ဳပ္လုပ္စရာ တစ္နည္းပဲ ရိွေတာ့တာေပါ့ ”

ဟု ေျပာရင္း လက္ဆြဲေသတၱာထဲမွ ပစၥတိုလ္ေသနတ္ကို ထုတ္ယူကာ ဘဏ္အႀကီးအကဲ ကို ခ်ိန္လိုက္၏။

ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျခအေနေၾကာင့္ ဘဏ္မန္ေနဂ်ာေရာ ဘဏ္အႀကီးအကဲပါ တုန္လႈပ္သြားသည္။

“ က်ဳပ္ရဲ႕ တာဝန္ေက်ပြန္ဖို႔ အတြက္ လူသတ္ရဖို႔လည္း ဝန္မေလးဘူး.. မန္ေနဂ်ာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရပ္ေနပါ ... ကဲ က်ဳပ္လိုခ်င္တဲ့ စာရင္းကို အခုဆို ထုတ္ေပးလို႔ ရၿပီလား ”

မန္ေနဂ်ာ၏ လက္မ်ား တစ္ဆတ္ဆတ္ တုန္ေနသည္ကို တခ်က္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ ခ်ကာ

“ ဝမ္းနည္းပါတယ္ လူႀကီးမင္း က်ေနာ္ မလုပ္နိင္ပါဘူး က်ေနာ့္အေနနဲ႔လည္း ဘဏ္ရဲ႕ ဂုဏ္သိကၡာကို အသက္နဲ႔ လဲဖို႔ ဝန္မေလးပါဘူး။ ဒီေတာ့ လူႀကီးမင္း လိုခ်င္တဲ့စာရင္း က်ေနာ္ မထုတ္ေပးနိင္ပါဘူး ပစ္ခ်င္ပစ္လိုက္ပါ ”

“ ခင္ဗ်ားကို က်ဳပ္က ေျခာက္ေနတယ္မ်ား ထင္ေနတာလား က်ဳပ္တကယ္ပစ္မွာေနာ္ ”

ေမာင္းကို ဆြဲတင္ရင္း ဘဏ္အႀကီးအက၏ နားထင္သို႔ ေတ့ကာ ေျပာလိုက္သည္။ အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ ခႏၶာကိုယ္ကုိ ခပ္ေလ်ာ့ေလ်ာ့ ရပ္ရင္း စိတ္ကို ေလွ်ာ့ခ်ဟန္ျဖင့္ မ်က္လံုးမွိတ္ထားလိုက္သည္။ တင္းတင္းေစ့ထားေသာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကေတာ့ သူ၏ရပ္တည္ခ်က္ကို မေျပာင္းလဲဘူး ဆိုသည့္ သေဘာကို ထင္ထင္ရွားရွား ျပေနေလ၏။ မန္ေနဂ်ာကေတာ့ မ်က္စိမ်က္နာပ်က္ကာ တိုက္တြန္းခ်င္ဟန္ျဖင့္ ဘဏ္အႀကီးအကဲ မ်က္နာသို႔သာ ၾကည့္ေနေတာ့သည္။

“ ဟုတ္ၿပီေလ... ကိုယ့္ရပ္တည္ခ်က္နဲ႔ ကိုယ္ဆိုေတာ့ အဆံုးသတ္က ဒီလိုျဖစ္လာရတာ ဝမ္းနည္းစရာပဲ။ ဒီေတာ့ ခင္ဗ်ား စဥ္းစားခ်ိန္ရေအာင္လို႔ က်ဳပ္ တစ္ကေန သံုး အထိ ေရေပး မယ္။ သံုး ေရာက္လို႔မွ စာရင္းထုတ္ေပးမယ္ မေျပာရင္ က်ဳပ္တကယ္ ပစ္ၿပီ ”

“ တစ္ ”

ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွာသက္ျပင္း တစ္ခ်က္ ခ်လိုက္သည္။ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကေတာ့ တင္းတင္းေစ့ထားဆဲ။

“လူႀကီးမင္း..”


ဘဏ္မန္ေနဂ်ာ၏ အသံတုန္တုန္ယင္ယင္ထြက္လာသည္။

“ ခင္ဗ်ား ဝင္မေျပာနဲ႔ တိတ္တိတ္ေန ”

ဝန္ႀကီးျဖစ္သူ၏ ႀကိမ္းေမာင္းသံေၾကာင့္ မန္ေနဂ်ာထံမွ အသံထပ္ မထြက္လာေတာ့ေပ။

“ ႏွစ္ ”

တည္ၿငိမ္ေသာ ေရရြတ္သံ ထြက္လာသည္။ ဘဏ္အႀကီးအကဲ ကေတာ့ မ်က္လံုး မွိတ္ထားဆဲ။ ေအးစက္ေနေသာ အခန္းထဲတြင္ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္သူမ်က္နာတြင္ ေခြ်းေစးမ်ား ယိုစိမ့္ကာ ထြက္လာၿပီး မ်က္လံုးကို စံုမိွတ္လိုက္ေတာ့သည္။ ဝန္ႀကီးျဖစ္သူမွ ပစၥတိုလ္ကို နားထင္သို႔ ပို၍ ဖိေထာက္ရင္း

“ ေနာက္ဆံုး အခြင့္အေရးပဲေနာ္ .. စာရင္းထုတ္ေပးမွာလား ”

မည္သို႔မွ် မတုန္႔ျပန္ဘဲ မ်က္လံုးမွိတ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ တင္းတင္းေစ့ထားဆဲ။ အဆံုးသတ္ အခ်ိန္ကေတာ့ ေရာက္ေလၿပီ။

“ သံုး ”

ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူ မသိမသာ တခ်က္ တုန္သြားသည္။ မန္ေနဂ်ာကေတာ့ ၾကမ္းျပင္ေပၚသို႔ ထိုင္ခ်လိုက္သည္။ ၂ ဦးစလံုး ထံမွ မည္သည့္အသံမွ ထြက္မလာ။ မၾကာမွီ ထြက္ေပၚလာမည့္ ေသနတ္သံကို ေစာင့္ဆိုင္းေနရေလၿပီ။ စကၠန္႔တို႔၏ သြားႏႈန္းသည္ပင္ တစ္ကမာၻခန္႔ ၾကာသည္ထင္ေနရသည္။

အခ်ိန္အတန္ၾကာသည္အထိ ေသနတ္သံ မထြက္လာသျဖင့္ ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူ မ်က္လံုးဖြင့္ၾကည့္သည္။ သူ႔ကို ျပံဳးရႊင္စြာ ၾကည့္ေနေသာ ဝန္ႀကီးကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ေသနတ္ကိုေတာ့ စားပြဲေပၚတြင္ တင္ထား၏။ ၿပံဳးေနသည့္ ဝန္ႀကီး၏ စိတ္အေတြးထဲထိ ဝင္ၾကည့္နိင္ခဲ့လ်င္ “ သူ၏ မိတ္ေဆြျဖစ္ေသာ ျပည္ထဲေရးဝန္ႀကီး၏ ဤဘဏ္အေပၚ စိတ္ခ်လံုျခံဳသည္ဟု ခ်ီးမႊန္းသည့္ စကားမ်ားသည္  လိုေနေသးေၾကာင္း သူေျပာသည္ထက္ ႏႈတ္လံုေၾကာင္း” ေတြးေနသည္ကို သိရလိမ့္မည္။

ထို႔ေနာက္ ဘဏ္အႀကီးအကဲ၏ လက္ကို အားပါးတရဆြဲကာ ႏႈတ္ဆက္ေလသည္။ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျခအေနကို နားမလည္ဟန္ျဖင့္ ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူ ေၾကာင္ေငးေနသည္။

“ အားရလိုက္တာဗ်ာ.. တကယ္ကို အားရလိုက္တာ.. သိပ္ေကာင္းတာပဲ။ က်ဳပ္ေတာ့ ေနရာေရြး မွန္သြားၿပီ က်ဳပ္လိုခ်င္တာလည္း ကုိယ္ေရးအခ်က္အလက္ေတြကို အသက္နဲ႔လဲျပီး လွ်ဳိ႕ဝွက္ေပးနိင္မယ့္ ဘဏ္မ်ဳိးပါ။ ဒီလိုဘဏ္မ်ဳိးေပါ့ဗ်ာ.. ဒီလိုဘဏ္မ်ဳိးေပါ့။ သိပ္ေကာင္းတာပဲ။”

ဝန္ႀကီးထံမွ လိႈက္လွဲေသာ စကားသံကို ၾကားရေသာ္လည္း ယခုေလးတင္ အႏၱရာယ္ဆိုးမွ လြတ္ေျမာက္လာသည့္ ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူထံမွ မည္သည့္အသံမွ် ထြက္မလာနိင္ေသးေပ။ ဝန္ႀကီးျဖစ္သူက ခံုေပၚတြင္ ျပန္ထိုင္ခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ ေသနတ္ကို လက္ဆြဲေသတၱာထဲ ျပန္ထည့္လိုက္သည္။ ထို႔ေနာက္ လက္ဆြဲေသတၱာေဘးက ခလုတ္တခုကို ႏွိပ္လိုက္ၿပီး အေပၚယံ စာရြက္စာတမ္းမ်ားႏွင့္ ပစၥတို ထည့္ထားေသာ အကန္႔ ကို လွန္လိုက္၏။ ထိုအကန္႔ေအာက္တြင္ေတာ့ အံဝွက္တစ္ခု ရိွေနသည္။

“ ကဲ အလုပ္ အေၾကာင္းေလး ေျပာၾကရေအာင္ ”

ထို႔ေနာက္ ဖြင့္ထားေသာ အံဝွက္ကို ဘဏ္အႀကီးအကဲ ဘက္သို႔ လွည့္ျပလိုက္သည္။ လက္ဆြဲေသတၱာထဲတြင္ေတာ့ အေမရိကန္ေဒၚလာမ်ား အထပ္လိုက္ အစီအရီ သပ္သပ္ရပ္ရပ္ ရိွေန၏။

“ ဒါက ေဒၚလာ၂ သန္းတိတိပါ။ က်ဳပ္ ဒီဘဏ္မွာ စာရင္း ဖြင့္ခ်င္ပါတယ္။ ေနာက္ထပ္လည္း ေရရွည္ ဆက္ဆံ သြားဖို႔ ရည္ရြယ္ထားပါတယ္။ ”

အေတြ႕အၾကံဳမ်ားေသာ ဘဏ္အႀကီးအကဲ ျဖစ္သူမွ ေျပာင္းလဲသြားေသာ အေျခအေနကို လိုက္ေလ်ာ ညီေထြ ျဖစ္ဟန္ျဖင့္

“ က်ေနာ္တို႔ National Trade Bank မွ လူႀကီးမင္းကို လိႈက္လွဲစြာ ႀကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ။ ”

ဝပ္ေနရာမွ ထလာေသာ မန္ေနဂ်ာ ျဖစ္သူမွာ အေျခအေနကို နားမလည္ေသးဟန္ျဖင့္ ေဒၚလာအုပ္ မ်ားကို တစ္လွည့္ ဝန္ႀကီး ျဖစ္သူမ်က္နာကို တစ္လွည့္ အေငးသား ၾကည့္ေနေလေတာ့သည္။ ဝန္ႀကီးကေတာ့ ပီတိမ်ားျဖင့္ ရႊင္လန္းေနေလၿပီ။ သူ႔အတြက္ ဝင္လာမစဲ တသဲသဲ ျဖစ္ေနေသာ လာဘ္ေငြမ်ားအတြက္ အမွန္တကယ္စိတ္ခ်လံုျခံဳရေသာ ေနရာရၿပီ မဟုတ္ပါလား။

။..............................................................။
Jeffrey Archer ၏ ဝတၳဳတို တစ္ပုဒ္မွ ဇာတ္ေက်ာရိုးကို ယူေရးပါသည္။ အနီေရာင္ ျပထားေသာ စာသားမ်ားကိုေတာ့ လက္လွမ္းမွီရာ ျမန္မာသတင္းစာမွ ကူးယူပါသည္။

မည္သည့္နိင္ငံဟု ထည့္မေရးထားသျဖင့္ စာဖတ္သူမ်ား ႏွစ္သက္ရာနိင္ငံ ကို အစားထိုးၿပီး ဖတ္ေစခ်င္ပါေၾကာင္း.....။


48 comments:

Mg Mg Zaw Htet said...

အင္း...ေကာင္းပါ႕ဗ်ာ။ အနီေရာင္ စာလံုးေတြက ၿငိေနၿပီေနာ္။
အစဥ္အားေပးလ်က္

ကြာေစ့ေလး said...

ကြန္မန္႕ အရင္ေပးလိုက္ဦးမယ္.. ေနရာယူဖို႕
ဖတ္ၿပီးေတာ့မွ ထပ္မန္႕လိုက္မယ္ .. း)

ျမေသြးနီ said...

ကိုျမစ္ေရ...
ဇာတ္က အစအဆံုး ဆြဲေခၚသြားတယ္။
ဒီလို လာဘ္ထိုးလို႕လက္မခံတာမ်ဳိးက ရွာမွရွားေနာ္..။
ဒါမ်ဳိးေတြ တကယ္ရွိေနလို႕လား..? တကယ္ေရာ 2012မွာ ရွိလာႏိုင္ပါ့မလားဟင္...ဟင္..?? ။
မထင္...မထင္...မထင္ေရးခ် မထင္...။
စာလံုးအနီေတြကလည္း...တကတည္း..။
လစ္ၿပီ..။ :)

SHWE ZIN U said...

အင္း အနာဂတ္ ႏိုင္ငံေတာ္ ကေတာ႔ မိုက္တယ္ဗ်ာ ...

အဲလိုျဖစ္မွာ ဘဲ ေသခ်ာပါတယ္ အဲဒါ အေကာင္းဆံုး မွန္းထားတာ ဒါေတာင္ မထင္ မထင္


ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

Anonymous said...

ေကာင္းတယ္ကိုျမစ္ သေဘာက်တယ္
အနီေရာင္စာေတြက ဘာျဖစ္လဲ
သူတို႔သတင္းစာမွာကို ေရးထားတဲ့ဟာပဲ
ဖန္တီးျပီးေရးတာမွမဟုတ္တာကို

ၾကည္ျဖဴပိုင္ said...

လာေရာက္ဖတ္ရွဳသြားပါသည္။ စာမေရးတာနည္းနည္းၾကာသြားျပီေနာ္စာေရးဆရာ
ျပန္ေရးဦးဆက္တုိက္။ း)

အေနာ္ said...

နားမလည္သလုိလုိ ခံစားမိလုိ႔ ခန ခန ျပန္ဖတ္မိသည္.. နားလည္သြားသလုိလုိ..
အနီေရာင္စာသားေတြရဲ႕ လႊမ္းမုိးမႈနဲ႔ ဒီပုိ႔စ္ကုိ
ျပန္ျပန္ဖတ္ရင္း ပုိက္ဆံ ၂ သန္းမွာတင္ နားလည္မႈေတြ ရပ္ရပ္သြားတယ္... ဒါမွမဟုတ္ ပုိရွင္းသြားသလုိလုိပဲ .... :P
(မူရင္းဝတၳဳကို ဖတ္ရရင္ ပုိနားလည္သြားမလား ဒါမွမဟုတ္ :) )

jr said...

မိုက္သကြာ။
သူငယ္ခ်င္း လက္ေစာင္းထက္သဗွ်။
း)

sosegado said...

ဘဏ္ကုိမသြားရဘူး ဟုိေနရာကုိသြားရမွာ အကုန္ရတယ္ အေပးအယူေပါ့၊ အကုန္လုံးကုိ အဲဒီကကုိင္ထားတာ၊

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေအာ္.............အဲလိုျကီးလား............။

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ကိုဆုံဆီ ေျပာသလိူပဲဗ်.....
သူလဲဒီလိုနဲ႔ ၂ သန္း ရလာတာပဲမို႔လား

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

ကိုဆုံဆီ ေျပာသလိူပဲဗ်.....
သူလဲဒီလိုနဲ႔ ၂ သန္း ရလာတာပဲမို႔လား

ဝက္ဝံေလး said...

ဟိ စီေဘာက်လယ္ကြယ္ ဟက္ ဟက္ မ်ားေနာ္ ေခြ်တံုးတဲ႕အင္တာျဖဴနဲ႕လာတာ စီေဘာေပါက္ ဒါျဗဲ

မာဖီးယား ေရးမယ္ ခုထိ ေရးတံဳး စကားလံုးေတြ သြက္ေအာင္ မ်က္စိထဲျမင္ေအာင္ ဇာတ္အိမ္ ခ်ိတ္ဆက္မိေအာင္ အဓိပါယ္ ရွိေအာင္ လုပ္ေနလုိ႕ ၾကာမယ္ကြယ္ ေမွ်ာ္.............. ေပါ႕

မိုးယံ said...

ဦးျမစ္တို႕ အိုင္ဒီယာ လန္ထြက္ေနတယ္။ ကမၻာပ်က္ရင္ ပ်က္ မပ်က္ရင္ ဦးျမစ္ေျပာသလိုမ်ိဳး 2012 မွာ......


အနီေရာင္ေတြ ေသခ်ာဖတ္တယ္။ နီးစပ္တဲ့ ႏိုင္ငံတစ္ခုကို အစားထိုးဖတ္သြားပါတယ္ဗ်ာ

blackroze said...

ပါးပါးေလးနဲ႕ထိေအာင္ပစ္ခ်လိုက္ဘဲေနာ္..ဦးျမစ္

YoungGun said...

အနာဂတ္ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ့ မလုပ္နဲ႔ဗ်ာ စိတ္ကူးယဥ္ႏုိင္ငံေတာ္ေတာ့ ထားလုိက္ေနာ္.. ေစ်းဆစ္ၾကည့္တာပါ ဟဲဟဲ.

Zay Tar Yar said...

အင္း နီးစပ္တဲ႔ ႏုိင္ငံဆုိလို႕ ဟိုႏုိင္ငံဘဲ ရွိမွာေပါ႔ အနီေရာင္ စာေတြက ဟိုႏုိင္ငံ ထုတ္သတင္းစာမွာ အၿမဲတမ္းစာလုံး မဲၾကီးေတြနဲ႕ ပါေနတဲ႔ စာလုံးေတြနဲ႕ ခြ်တ္စြတ္တူတာကို ဗ်

ကုိေအာင္ said...

အနာဂတ္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ ရွိပါ့အုံးမလား။

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

ဇတ္ဆရာတို ့ကေတာ့ဗ်ာ
ဘက္စံုပါဘဲ-
အင္း- - -
ဘယ္နိုင္လို ့ယူဆရရင္ေကာင္းမလဲ ?????????????
တခါတည္းေရးေပးလိုက္ျပီးေရာ -

ေမဓာ၀ီ said...

ေၾသာ္ ဒီလိုကိုး ..........
အဆံုးသတ္ လွည့္ကြက္ကေလးက မိုက္တယ္ ဆရာျမစ္။
ဂ်က္ဖရီရဲ႕ ဘယ္၀တၳဳမ်ားပါလိမ့္။ နာမည္ေလးသိရရင္ ရွာဖတ္ခ်င္လို႔ပါ။

သူ႔၀တၳဳကို လက္ရွိအေျခအေနနဲ႔ေလ်ာ္ညီေအာင္ အနီစာလံုးေလးေတြနဲ႔ တန္ဆာဆင္ၿပီး ေရးႏိုင္တဲ့ ဆရာျမစ္ကို ခ်ီးက်ဴးပါတယ္။
တခ်ဳိ႕ေနရာေလးေတြမွာေတာ့ ဘာသာျပန္ နည္းနည္း ဆန္ေနသလားပဲ။
ဥပမာ - "သူ၏ မိတ္ေဆြ ၀န္ႀကီးျဖစ္သူရဲ႕ ဤဘဏ္အေပၚ ..." အဲဒီ၀ါက်ကို သေဘာေပါက္ေအာင္ ၂ ေခါက္ေလာက္ ဖတ္လိုက္ရတယ္။ အဲဒီ၀ါက်က ျမန္မာဟန္ သိပ္မဆန္သလိုပဲ။ တိုက္႐ိုက္ဘာသာျပန္ထားသလို ျဖစ္ေနတယ္။
အားလံုးျခံဳေျပာရရင္ေတာ့ အေတြးဆန္းကေလးမို႔ ေကာင္းပါတယ္။ (အဲလိုလဲ နည္းနည္းေတာ့ ျပန္ဖားရတာေပါ့ေလ :P)

ဒါက ဂ်က္ဖရီရဲ႕ ဘေလာ့ခ္လင့္။ ဖတ္ခ်င္ ဖတ္ၾကည့္ရေအာင္လို႔ ... ။
http://www.jeffreyarchers.blogspot.com/

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

မေမဓါဝီေရ... က်ေနာ္က ဇာတ္ေက်ာရိုး ေလာက္ပဲ ယူေရးေလ့ ရိွပါတယ္။ ဆိုလိုတာက အတိအက် တေၾကာင္းခ်င္းစီ ျပန္ျပီးေရးတာမ်ဳိး မဟုတ္ပါဘူး။ ဒီဇာတ္လမ္း မွာလည္း ေနာက္ဆံုးလွည့္ကြက္ေလးကို သေဘာက်လို႔ ေရးျဖစ္ပါတယ္။ အထဲမွာ ပါတဲ့ စကားေျပာခန္းေတြက က်ေနာ္ ဖန္တီး ထားတာ သက္သက္ပါ။ ေနာက္ဆံုးခန္း တစ္ ႏွစ္ သံုး ေရတြက္တာလည္း ကိုယ့္ဘာသာ ေလးနက္ေအာင္ ထပ္ျဖည့္တာမ်ဳိးပါ၊ မူရင္းကို ဖတ္မိရင္လည္း တူတာဆိုလို႔ ဇာတ္လမ္းရဲ႕ ေက်ာရိုးပဲ ျဖစ္လိမ့္မယ္။ ျပီးေတာ့ ဒီဇာတ္အိမ္ေလးက ဖတ္ဖူးတဲ့ သူငယ္ခ်င္း စကားစပ္မိလို႔ ေျပာျပတာကို သေဘာက်ၿပီး ေရးျဖစ္သြားသလို ကိုယ္ပိုင္အေတြးမဟုတ္ဘဲ မီွး ေရးတာျဖစ္လို႔ မူရင္းစာေရးသူ နာမည္ကို ထည့္ထား ေပးတာပါ။

Anonymous said...

ဖတ္သြားပါတယ္
ခင္မင္စြာျဖင့္
ယြန္း

thawzin said...

တင္ထားတဲ့ပုံရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကြာဟလိုက္တာဗ်ေနာ္။ ပုိ႔စ္ကေတာ့ တကယ္ သမာဓိ သမာသမတ္က်ျပီး အားက်ရေလာက္တဲ့ စရုိက္ေတြနဲ႕ပါ။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာနုိင္ငံအေနနဲ႕ဆုိရင္ အဲဒီအဆင့္က ေျပာျပစရာမရွိေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေရႊျမန္မာေတြက ဗုဒၶအဆုံးအမေတြ ေဘးခ်။ မဟုတ္ဟုတ္ကေတြ လုပ္ေနၾကေတာ့ တုိးတက္မလာဘူးဗ်ဳိ႕။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ဘယ္လို ခြါယူရမလဲ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနၾကတယ္ဗ်ာ။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ “အရဟံ”ဂုဏ္ေတာ္ေလး တစ္ခုတည္းနဲကို နုိင္ငံၾကီးတည္ေဆာက္နုိင္ပါတယ္။ “စိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ မေကာင္းမႈကိုျပဳေတာ္မမႈ၊ၾကံစည္ေတာ္မမႈေသာ”ဆုိတာေလ။ ျပဳက်င့္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းနုိင္ေသာ အက်င့္တစ္ခုပါ။ က်င့္ဖူးသူတုိင္းလဲ အတုိင္းမသိစိတ္ခ်မ္းသာရတဲ့ အက်ဳိးကိုခံစားရတယ္ဗ်။ နုိင္ငံမကပါဘူး၊ တစ္ကမၻာလုံး၊ စၾက၀႒ာတစ္ခုလုံး၊ အနႏၱစၾကာ၀႒ာအားလုံးကိုေတာင္ တည္ျငိမ္ေအာင္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္နုိင္တဲ့ ဗုဒၶအဆုံးအမကုိ ခ၀ါခ်ေနသေရြ႕ တုိးတက္သာယာစည္ပင္ခ်မ္းသာေသာ နုိင္ငံၾကီးအျဖစ္ေတာ့ မျမင္နုိင္ေသးပါဘူး အစ္ကိုေရ။ ပုိ႔စ္ေလးအတြက္ ဗုဒၶရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေလး ပြားမိသြားတဲ့အတြက္ အကိုျမစ္က်ဳိးအင္းကို ေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္း။ အဆင္ေျပသာယာခ်မ္းေျမ႔ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း။ ခင္မင္လွ်က္-
ညီေလး ေသာ္ဇင္

thawzin said...

တင္ထားတဲ့ပုံရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ကြာဟလိုက္တာဗ်ေနာ္။ ပုိ႔စ္ကေတာ့ တကယ္ သမာဓိ သမာသမတ္က်ျပီး အားက်ရေလာက္တဲ့ စရုိက္ေတြနဲ႕ပါ။ ဗုဒၶဘာသာျမန္မာနုိင္ငံအေနနဲ႕ဆုိရင္ အဲဒီအဆင့္က ေျပာျပစရာမရွိေလာက္ပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ေရႊျမန္မာေတြက ဗုဒၶအဆုံးအမေတြ ေဘးခ်။ မဟုတ္ဟုတ္ကေတြ လုပ္ေနၾကေတာ့ တုိးတက္မလာဘူးဗ်ဳိ႕။ တေယာက္နဲ႕တေယာက္ ဘယ္လို ခြါယူရမလဲ အၾကည့္ေတြနဲ႕ ျပည့္ႏွက္ေနၾကတယ္ဗ်ာ။ ျမတ္စြာဘုရားရဲ႕ “အရဟံ”ဂုဏ္ေတာ္ေလး တစ္ခုတည္းနဲကို နုိင္ငံၾကီးတည္ေဆာက္နုိင္ပါတယ္။ “စိတ္ကြယ္ရာအရပ္၌ မေကာင္းမႈကိုျပဳေတာ္မမႈ၊ၾကံစည္ေတာ္မမႈေသာ”ဆုိတာေလ။ ျပဳက်င့္ဖုိ႔ ခဲယဥ္းနုိင္ေသာ အက်င့္တစ္ခုပါ။ က်င့္ဖူးသူတုိင္းလဲ အတုိင္းမသိစိတ္ခ်မ္းသာရတဲ့ အက်ဳိးကိုခံစားရတယ္ဗ်။ နုိင္ငံမကပါဘူး၊ တစ္ကမၻာလုံး၊ စၾက၀႒ာတစ္ခုလုံး၊ အနႏၱစၾကာ၀႒ာအားလုံးကိုေတာင္ တည္ျငိမ္ေအာင္ ဖန္တီးတည္ေဆာက္နုိင္တဲ့ ဗုဒၶအဆုံးအမကုိ ခ၀ါခ်ေနသေရြ႕ တုိးတက္သာယာစည္ပင္ခ်မ္းသာေသာ နုိင္ငံၾကီးအျဖစ္ေတာ့ မျမင္နုိင္ေသးပါဘူး အစ္ကိုေရ။ ပုိ႔စ္ေလးအတြက္ ဗုဒၶရဲ႕ ဂုဏ္ေတာ္ေလး ပြားမိသြားတဲ့အတြက္ အကိုျမစ္က်ဳိးအင္းကို ေက်းဇူးတင္မိပါေၾကာင္း။ အဆင္ေျပသာယာခ်မ္းေျမ႔ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း။ ခင္မင္လွ်က္-
ညီေလး ေသာ္ဇင္

may16 said...

ဟီး ဖတ္ေတာ့ဖတ္သြားတယ္ ကိုျမစ္ နည္း၂ စဥ္းစားစရာေတြ ရသြားပါတယ္ :)

ႏွင္းမိုး said...

ကိုျမစ္ေရ...
လာဖတ္သြားျပီ...
နားလည္သလို ဖတ္သြားတယ္...
ေရးခ်က္ကေတာ့ စံပါပဲကြယ္....
ေလးစားစြာျဖင့္
ႏွင္းမိုးမိုး

ႏွင္းေဟမာ said...

အစ္ကိုေရ...
အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ကို ဖတ္ရင္း ေတာ္ေတာ္ေလးစိတ္ကူးယဥ္ပစ္လိုက္တယ္ ..း)
အိုက္ဒီယာ ေကာင္းေလးနဲ႔ သည္းထိတ္ရင္ဖိုျဖစ္ေအာင္ ေရးဖြဲ႕ထားတာျဖစ္လို႔
ဖတ္လို႔ လည္း ေျပာစရာမရိွေအာင္ကို အရမ္းေကာင္းပါတယ္...

အျမဲအားေပးလွ်က္ပါ
ႏွင္း

ေႏြဆူးလကၤာ said...

အင္း .... ဂလိုကိုး .....

ကိုေဇာ္ said...

မလစ္ရင္ မလုပ္ပါဘူးကြာ။
အဲ...
မပိုင္ရင္လည္း မလုပ္ဘူး။

ညလင္းအိမ္ said...

အိုးဟိုး .. .. ေရးခ်က္ကေတာ႔ဗ်ာ ..

ေဆြေလးမြန္ said...

ေမွ်ာ္လင့္တယ္ တစ္ကယ္႕ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္..

သဒၶါလိႈင္း said...

ျဖစ္ခ်င္တဲ့ အနာဂတ္ႏိုင္ငံေတာ္ႀကီး
ဘယ္ေတာ့မ်ားမွ ျဖစ္လာမွာပါလိမ့္..။
ဘယ္ေနရမွာျဖစ္ျဖစ္ခုလိုအေျခအေနေတြ
ကေတာ့ရိွေနအုံးမယ္ထင္တယ္ေနာ္..။

ခင္တဲ့
သဒၶါ

kiki said...

ဒီလိုပဲ ျဖစ္လာမယ္ .. ဒါမွ မဟုတ္ ဒီ့ထက္ ဆိုး တာ ေတြ ပဲ ျဖစ္လာမယ္ ထင္တာပဲ ေနာ္ ...လူရိုး ဆိုတာ သင္းခ်ိဳင္းမွာ ေတာင္ မရွိေတာ့တဲ့ ေခတ္ၾကီး ေပကိုး .. ေဒၚလာ ၂ သန္း က နဲေသးတယ္ ေနာ။
အိုင္ဒီယာေလးေရာ ၊ အေရးအသားေလးပါ သေဘာက်သကြယ္ ...

minthu said...

thar kyi lout hla kyi lar

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

ေခတ္မွီ ဖြင္႕ျဖိဳးတိုးတက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ဆီသို႕ ...................
ဘယ္ႏိုင္ငံအတြက္မဆို ဒီလို ၀န္ၾကီးမ်ိဳးေတြ ရွိမလာပါေစနဲ႕ ဆုေတာင္းရမွာဘဲ.. မဟုတ္လို႕ကေတာ႕ ဖြတ္ထြက္တာထက္ မြဲမွာ ေသခ်ာတယ္. ဒီလို၀န္ၾကီးမ်ိဳး မ်ားမ်ားသာ ရွိလို႕ကေတာ႕ ဘယ္ႏိုင္ငံမွ မခံႏိုင္ဘူး.. အကုန္ေျပာင္မွာ ေသခ်ာတယ္.. အဂတိလိုက္စားမႈ၊ လာဘ္စားမႈမ်ား ကင္းရွင္းပေပ်ာက္ေသာ ႏိုင္ငံေတာ္သစ္ၾကီး ျဖစ္လာပါေစ။

An Asian Tour Operator said...

Blogger ကုိေအာင္(ပ်ဴႏုိင္ငံ) said...

"အနာဂတ္မွာ ႏုိင္ငံေတာ္ ရွိပါ့အုံးမလား။"

ေမာ...သြားတယ္။

အင္ၾကင္းသန္႕ said...

တကယ္ကုိ ေတာ္ပါေပတယ္ ကိုၿမစ္က်ိဳးအင္းေရ....(အဲဒီလို ခဏခဏသာေၿပာေနရတာ ဘာမုန္႕မွလည္း မစားရပါဘူး။ း)

ေနာက္တာေနာ္....တကယ္ idea ေတြ ေကာင္းလုိ႕ပါ....

ျမတ္မြန္ said...

အိမ္မက္ထဲက အနာဂါတ္နိုင္ငံေတာ္ထင္ပါတယ္ေလ။
အိမ္မက္ထဲမွာဆို အကုန္ျဖစ္ခ်င္တာ ျဖစ္လို႔ရတယ္ေလ။

အဂၤလိပ္ကား ၾကည္႔ေနရသလိုပါပဲေနာ္။

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဆရာျမစ္တုိ႔လဲ အဲဒီဘဏ္ထဲ ေဒၚလာေတြ ဘယ္ေလာက္ အပ္ထားၿပီးၿပီလဲဗ်။ း)))

ခင္မင္လ်က္
ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

၀တၱဳေလးက အဆံုးသတ္ေလးမွာ လွည့္ကြက္ေလးနဲ႔........။
သေဘာက်တယ္........။

ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္........
ဏီလင္းညိဳ

ေငြလမင္း said...

စာဖတ္၇င္းနဲ့ တစ္ကယ္ပစ္ေတာ့မယ္ ထင္ေနတာ ျပီးခါနီးမွ ေအာ္ဒီလိုကိုး လို့သိတယ္ အင္း ဖတ္လို့ေကာင္းတယ္ ျကိုက္တယ္

ေငြလမင္းဘေလာ့ကို လာလည္တာေက်းဇူးေနာ္
မအားလို့ လာမလည္ျဖစ္ဘူး
အား၇င္ ေငြလမင္းဘေလာ့ကို လာလည္ဦး လိုတာရွိလဲ ေျပာေပးပါ

ခုိင္နုငယ္ said...

ေရာက္တာေတာ႔ နွစ္ေခါက္ရွိျပီ။
ကုိျမစ္က်ိဳးအင္းေရ..ဖတ္လုိက္ ျပန္ထြက္လုိက္နဲ႔
ေနာက္းဆုံးလွည္႔ကြက္ေလးကုိ သေဘာက်မိတယ္။
ေနာက္ဆုံးေတာ႔လည္း ကုိယ္႔အိပ္ကပ္ေဖာင္းေရးသာ
ပါပဲ။

ပန္းႏုႏွင္းဆီ said...

အေပၚမွာေတာ႕ ၀န္ၾကီးက ေတာ္လိုက္တာ ခ်ီးက်ဴးဖို႕ေကာင္းလိုက္တာဆိုျပီး ေလးစားေနတာ။ ဒီလို ၀န္ၾကီးမ်ိဳး ငါတို႕ႏိုင္ငံအတြက္ လိုခ်င္လိုက္တာလို႕ စိတ္ကူးေနမိတာ။
ေအာက္ေရာက္ေတာ႕မွ ဒီပုတ္ထဲက ဒီပဲမွန္း သိေတာ႕တယ္။
မလိုခ်င္ဘူး ဒီလို၀န္ၾကီးမ်ဳိးေတြ။ ကုိယ္က်ိဳးရွာသမားေတြ ရွိေနသေရြ႔ တိုင္းျပည္မြဲမွာ ေသခ်ာတယ္.

blackcoffee said...

အနာဂါတ္ ႏိုင္ငံအေၾကာင္းကို စဥ္းစားမိရင္ တကယ္ရင္ေလးတယ္ ကိုျမစ္ၾကီးေရ...........

ပံုမွန္ (ဆင္တဲကေဖး) said...

ကို ၿမစ္ႀကီးတို႕ကေတာ့ လုပ္ခ်လိုက္ၿပန္ဘီ။ ဘာမွတ္ခ်က္မွေတာ့ မေပးရဲဘူးေနာ္.....ဟီးး

Unknown said...

လွည္႔ကြက္ကေလးကေတာ႕ မိုက္တယ္..
ဒီလို၀န္ၾကီးေတြ မ်ားလာရင္ မလြယ္

purplemay said...

အနီေရာင္ျပထားေသာ စာသားမ်ားကို သေဘာက်ဧ။္......:P

Anonymous said...

တင္ျပပံုေလး တအားသေဘာက်တယ္..

ေဒၚလာႏွစ္သန္းမတိုင္ခင္အထိ ၀န္ၾကီးကို သေဘာက်ေနတယ္။ အဲလို၀န္ၾကီးမ်ိဳး ရရင္ သိပ္ေကာင္းမွာလို႔.. ေတြးေနတာ :D။

ltn

ps: လာေရာက္ျပီး အားေပးစကားေျပာသြားတာ တအား ေက်းဇူးတင္ပါတယ္

 

Posts Comments

©2006-2010 ·TNB