တစ္ကားေပါင္း မိုးအလင္း

29 November 2010



ရိွရင္းစြဲထက္ပို၍ အိုမင္းေနပံုရေသာ ညသည္ အခ်ိန္မတိုင္ခင္ တိတ္ဆိတ္ေနျခင္းေၾကာင့္ ျဖစ္မည္။ ၿမိဳ႕ျပတခုအတြက္ ည ၁၀ နာရီ အခ်ိန္သည္ တိတ္တဆိတ္ ျဖစ္ေနရမည့္ အခ်ိန္မဟုတ္ေသာ္လည္း ေမွာင္မိုက္ျခင္း လႊမ္းျခံဳထားသျဖင့္ အရာရာသည္ တိတ္ဆိတ္ေနခဲ့သည္။ ေက်ာေအာက္က ပူေလာင္လာ၍ ေဘးတစ္ဖက္ေစာင္းကာ လွည့္အိပ္လိုက္ေသာ္လည္း တဒဂၤအတြင္း ျပန္ပူလာျပန္သျဖင့္ အိပ္ယာထက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္ အလူးအလိမ့္ျဖစ္ေန၏။ ညေလေအး ဝင္ေရာက္လာဖို႔ကို ေမွ်ာ္လင့္လို႔ မရသည့္ အတြက္ ေရထခ်ဳိးလွ်င္ ေကာင္းမလား ေတြးေနမိသည္။

မီးပ်က္ေနေသာ ဒီလိုေႏြညတိုင္းသည္ ပူေလာင္ျခင္းႏွင့္ ေမွာင္မိုက္ျခင္းကို ေရာေမႊကာ လူတိုင္းအေပၚကို အျပည့္အဝ ျဖန္႔က်က္ထားသည္။ ပန္ကာေလး တစ္လံုးပင္ ဖြင့္ခြင့္မရသျဖင့္ ပူေလာင္မႈ၏ အရသာကို မခ်ိမဆန္႔ ခံေနရသည္။ ေလာေလာဆယ္ အေကာင္းဆံုး ေျဖရွင္းနည္းက ၿမိဳ႕ျပတမ္းခ်င္း တစ္ခုျဖစ္သည့္ လွ်ပ္စစ္မီး ျပန္လာဖို႔ပင္။ ဒီအခ်ိန္ မီး ျပန္လာလွ်င္သိပ္ေကာင္းမည္။ အနည္းဆံုး ပန္ကာ တစ္လံုး ဖြင့္နိင္ေလာက္ရံု ပမာဏေလာက္ ျဖစ္ျဖစ္ ျပန္လာလွ်င္ အဆင္ေျပၿပီ။ အတၱႏွင့္ယွဥ္ေသာ ကိုယ့္အေတြးကိုယ္ သေဘာက် သြားသျဖင့္ ျပံဳးလိုက္မိသည္။

ဒီဘက္ေခတ္တြင္ လွ်ပ္စစ္မီး၏ အခန္းက႑သည္ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ဘဝေနထိုင္မႈ အစိတ္အပိုင္း ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားႏွင့္ တိုက္ရိုက္သက္ဆိုင္ေနခဲ့ၿပီ။ အေမွာင္ဆိုသည္မွာ ရိွသင့္သည့္ အခ်ိန္အတိုင္းအတာတခုထိသာ ရိွေကာင္းသည္မဟုတ္လား။ အခုဆို ၿမိဳ႕ျပလူထု၏ အနားယူ အပန္းေျဖျခင္းသည္ လွ်ပ္စစ္မီးေပၚမွာ အမ်ားဆံုး မူတည္သည့္ ေခတ္ကို ေရာက္ေနခဲ့ၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္လည္း လွ်ပ္စစ္မီးလာဖို႔ကို ညတိုင္းလိုလို ေမွ်ာ္လင့္ေနရသူ ျဖစ္သည္။ ေထြေထြထူးထူး လုပ္ဖို႔ရန္ မရိွဘဲႏွင့္ကို မီးျပန္လာျခင္းမွာ ကြ်န္ေတာ္ ေပ်ာ္ရႊင္ေန တတ္သည္။



ေတာင့္တေနခ်ိန္မွာပင္ အခန္းထဲတြင္ လင္းခနဲ ျဖစ္သြားသည္။ မီးျပန္လာၿပီ။ လွ်ပ္စစ္မီး ျပန္လာၿပီးေနာက္ ေဟး ခနဲ ေအာ္သံေတြကိုပါ တၿပိဳင္နက္ထဲ ၾကားလိုက္ရ၏။ ျမန္မာနိင္ငံတြင္ ဘာသာမတူသူမ်ား ၊အသားအေရာင္ မတူညီသူမ်ား ၊ စိတ္အေတြး မတူညီသူမ်ားအားလံုးကို တစုတစည္းထဲ တညီတညြတ္ထဲ တစ္သံတည္း ညီညီညာညာ ထြက္ေစနိင္ေသာ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာေဘာလံုးအသင္း ဂိုးသြင္းခ်ိန္ႏွင့္ မီးျပန္လာ ခ်ိန္သာရိွသည္။

နာရီကို ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ၁၀ နာရီခြဲျပီ။ လွ်ပ္စစ္မီးကို အသံုးခ်ၿပီး တခုခု လုပ္ဖို႔ရန္ေတာ့ အခ်ိန္ေႏွာင္းေနၿပီ။ မနက္ ၆ နာရီတိုင္း အိပ္ယာထ ရေသာ ကြ်န္ေတာ့္ အတြက္ အိပ္သင့္ခ်ိန္ကို ေက်ာ္လြန္ေနခဲ့ၿပီေလ။ ထို႔ေၾကာင့္ အခန္းမီးကို ထပိတ္ကာ ပန္ကာဖြင့္လိုက္ျခင္းျဖင့္ အိပ္ဖို႔ရန္ ျပင္ဆင္ၿပီး ျဖစ္သြားေတာ့သည္။

ထိုအခ်ိန္မွာပင္ က်ယ္ေလာင္ေသာ အသံတစ္ခုထြက္ေပၚလာသည္။ နိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ ေလးရပ္ ဆိုသည့္ ၾကားေနက်အသံ ေဘးကပ္ရပ္အခန္းမွ ထြက္ေပၚလာျခင္းျဖစ္သည္။ မီးျပန္လာခိုက္ အခ်ိန္ရတုန္းေလး ငွားထားသည့္ အေခြ ဖြင့္ၾကည့္ၾကျခင္း ျဖစ္မည္။ စားသုတ္သုတ္ သြားသုတ္သုတ္ ေခတ္တြင္ အခ်ိန္ကိုလည္း စနစ္တက် စီမံခန္႔ခြဲ ၾကရတာပဲ မဟုတ္လား။ ေနာက္တေန႔ မီးလာဖို႔ ဆိုသည္မွာ မေသခ်ာသျဖင့္ အခ်ိန္အနည္းငယ္ ေနာက္က်ေနေသာ္လည္း ယခုလို မီးလာခ်ိန္တြင္ ဖြင့္ၾကည့္ၾကျခင္းကို အျပစ္လို႔ေတာ့ ဆို၍မရနိင္ပါ။

သို႔ေသာ္ အေခြဖြင့္စက္ကို စပီကာႏွင့္ တြဲထားသည့္အတြက္ လိုအပ္သည္ထက္ ပိုက်ယ္ေနေသာ အသံ ေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ အနည္းငယ္ စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္သြားသည္။ အသံတိုးဖို႔ လက္မအား ၾကတာမ်ားလား ဆိုၿပီး ေစာင့္ေနေပးေသာ္လည္း လူမႈေရး ဦးတည္ခ်က္ ေလးရပ္ ေရာက္သည္အထိ အသံက က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနတုန္းပဲ ျဖစ္သည္။

ထို႔ေနာက္... ျမန္မာ ဇာတ္လမ္းေခြတို႔တြင္ ပါဝင္ေသာ အဂၤါရပ္မ်ားအတိုင္း ဦးတည္ခ်က္ ၃ ရပ္ ၿပီးသည့္ေနာက္ မူးယစ္ေဆးဝါးတိုက္ဖ်က္ေရး ... ထို႔ေနာက္ ဇာတ္လမ္းအသစ္ ေၾကာ္ျငာမ်ား ဆက္တိုက္ ထြက္ေပၚလာသည္။ အသံကေတာ့ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေနဆဲပဲ ျဖစ္သည္။ တခုခုေတာ့ လြဲေနၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ တစ္ခု သတိရလိုက္သျဖင့္ ေခါင္းနပန္း ထူပူသြားရသည္။ ညေနက ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္မွ ျပန္လာခ်ိန္ ေဘးခန္းတြင္ ေနေသာ ေက်ာ္သူရ ေျပာတာ သတိရလိုက္သည္။

“ အကိုေရ.. ဦးေလး မေန႔ထဲက ေဆးရံုတင္ထားရတာ အဲဒါ ဒီည ကြ်န္ေတာ္ လူနာေစာင့္ သြားအိပ္ေပးရမွာ ဆိုေတာ့ အိမ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ေပးထားပါေနာ္ ” တဲ့။ တူဝရီး ႏွစ္ေယာက္ထဲ ေနေသာ အိမ္တြင္ ယခုေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မရိွေတာ့။ ဗီဒီယိုၾကည့္ေနရင္း မီးပ်က္ခ်ိန္တြင္ ပိတ္ဖို႔ ေမ့ေလ်ာ့ခဲ့ေသာ ဖြင့္လ်က္သား စက္မ်ားသာ ခ်န္ထားခဲ့သည္။ သြားၿပီ။ ဒီေန႔ညေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ ဒုကၡေရာက္ရၿပီ။ မနက္ ၆ နာရီထရမည့္ ကြ်န္ေတာ္ႏွင့္ ဒီဇာတ္လမ္းေခြ နပန္းလံုးရေတာ့မည္။

စိတ္ညစ္ညဴးမႈေၾကာင့္ အိပ္ယာထက္မွ ငုတ္တုတ္ထထိုင္လိုက္သည္။ အေျခအေနက ဆိုးပါသည္။ ဘဝတြင္ တခါတေလ ေျပာင္းလဲ၍ မရနိင္သည့္ စိတ္ညစ္ညဴးဖြယ္ရာ အေျခအေနေတြကို ၾကံဳဖူးၾကမည္။ ဘာမွ် လုပ္မရဘဲ လည္စင္းခံ ေပးေနရသလို ထိုင္ေစာင့္ၾကည့္ေနရတဲ့ အေျခအေနမ်ဳိးျဖစ္သည္။ ယခုလည္း ထိုအေျခအေနမ်ဳိးကို ၾကံဳေနရၿပီ။ ကြ်န္ေတာ္ ဘာလုပ္ရမလဲ စဥ္းစားေသာ္လည္း ဘာမွ် လုပ္၍ မရနိင္သည္ကို  သိေနသည္။ အဓိကက ဇာတ္လမ္းအေခြ မဟုတ္။ စပီကာမွ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေနသည့္ အသံသာျဖစ္သည္။ အိမ္ခန္းကို ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ေပးရန္ မွာသြားေသာ္လည္း အိမ္ေသာ့ မေပးခဲ့သျဖင့္ စက္ေတြကို သြားပိတ္ဖို႔ရန္လည္း မျဖစ္နိင္ပါ။

ေက်ာ္သူရ ဖြင့္ၾကည့္ခ်ိန္မွာ Remote ျဖင့္အသံတိုးထားနိင္ေပမယ့္ မီးျပန္လာသည့္အခါ ဖြင့္ထားလက္စ စက္ကေနာက္တႀကိမ္ ျပန္အပြင့္တြင္ မူလတင္ထားသေလာက္ ပမာဏ အတိုင္း အသံထြက္လာေနမွန္း လြယ္ကူစြာ တြက္လို႔ရပါသည္။ ဘာလုပ္ရမွန္း မသိေတာ့သည့္အတြက္ အိပ္ယာထက္က ဆင္းၿပီး အခန္းထဲမွာ လမ္းေလွ်ာက္ေနမိသည္။ ကြ်န္ေတာ္ တခုခုသာ မလုပ္နိင္ခဲ့ရင္ မနက္ ၆ နာရီကို ငုတ္တုတ္ ထိုင္ေစာင့္ေနရမည့္ ကိန္း ဆိုက္ေနၿပီ။ ဒါေပမယ့္ ကြ်န္ေတာ္ ဘာမွ မလုပ္နိင္ခဲ့ပါ။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ အိပ္ယာေပၚ ျပန္လွဲလိုက္သည္။

“ မင္းနဲ႔ငါၾကားမွာ ပါတ္သတ္စရာ ရိွေသးလို႔လား ”
“ အဲဒီလို ရင့္ရင့္သီးသီးေတာ့ မေျပာပါနဲ႔ အကိုရယ္ ”
“ ဒါ မင္းကို အညွာတာဆံုး ေျပာတာ မင္းလုပ္ ခဲ့သမွ်ေတြ အတြက္ ခြင့္လႊတ္ဖို႔ရာ ဘာအေၾကာင္းမွ မရိွဘူးကြ ”
“ ျမ ေျပာတာကို ဆံုးေအာင္ နားေထာင္ေပးပါ ”

ဇာတ္လမ္းက အဖြင့္မွာထဲက ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္ ေဒါသခန္းျဖင့္စသည္။ စိတ္က သတိထားမိသည့္ အရာေတြဆို ပို၍ အႏုစိတ္က်က် ျမင္ေယာင္ ၾကားေယာင္ တတ္သည့္ သဘာဝအတိုင္းပင္ ဇာတ္လမ္းထဲမွ ေအာ္သံမ်ားက ကြ်န္ေတာ့္နားထဲကို ဆူညံစြာ တိုးဝင္လာသည္။ ကြ်န္ေတာ္ ေတာ္ေတာ္ေလး စိတ္ဓါတ္က်သြားရသည္။ သြားၿပီ။ ဒီေန႔ညကေတာ့ ၾကက္ေျခခတ္ထားရမည့္ ည ပါပဲ။

နားထဲဝင္လာသည့္ အသံေတြကို ေဒါသထြက္ေနရင္းႏွင့္ပင္ မင္းသမီးက ခိုင္သင္းၾကည္ အသံမွန္း မွတ္မိ လိုက္သည္။ မင္းသားကေရာ ဘယ္သူပါလိမ့္..။ အို.. ဘာမင္းသားပဲ ျဖစ္ျဖစ္ကြာ။ လြတ္ထြက္သြားေသာ စိတ္ကို သတိထားမိ၍ စိတ္တိုသြားရသည္။ ဘရတ္ပစ္ ပဲျဖစ္ျဖစ္....။ ဒီဇာတ္ကား ျမန္ျမန္ၿပီးရင္ ေက်နပ္ၿပီ။ ယခုမွ စတင္သည့္ ဇာတ္ကားကေတာ့ ၿပီးဖို႔ရန္ အမ်ားႀကီး လိုေနအံုးမည္။

မဟုတ္ေသးဘူး။ လက္ေတြ႔က်က် တြက္မယ္ကြာ။ အခု ၁၁ နာရီရိွၿပီ။ ျမန္မာ ဇာတ္ကားမ်ားရဲ႕ အစအဆံုး အခ်ိန္က ဘယ္ေလာက္ပါလိမ့္။ လိုလိုမယ္မယ္ ၂ နာရီ ခြဲေလာက္ ၾကာနိင္တယ္ ထား။ ဒါဆို ည ၁ နာရီ ခြဲေလာက္ဆို ၿပီးမွာပဲ။ ည ၂ နာရီေလာက္မွာ အိပ္ေပ်ာ္နိင္ရင္ အိပ္ခ်ိန္ ၄ နာရီ ေလာက္ရမယ္။ စိတ္ကလည္းတြက္ လက္လည္းလိုက္ခ်ဳိးရင္း ႏွင့္ ကြ်န္ေတာ္ အလုပ္ရႈပ္သြားရသည္။  ေသေသခ်ာခ်ာ ေတြးမိမွ ထင္သေလာက္ အေျခအေန မဆိုးေသးမွန္း သတိထားမိသြားသျဖင့္ ေက်နပ္သြား၏။

ဘာပဲ ျဖစ္ျဖစ္ တခုခုၾကံဳတိုင္း မထူပူဖို႔ လက္ေတြ႔က်က် ေတြးတတ္ဖို႔ သတိထားသင့္ေၾကာင္း ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သင္ခန္းစာ ေပးထားလိုက္သည္။ သင္ခန္းစာဆိုမွ အဆိုးဆံုး အေျခအေနထဲက အေကာင္းဆံုးေတြကို ႏႈတ္ယူရမည့္ သင္ခန္းစာကို သတိရလိုက္သည္။ ဟုတ္ၿပီ ။ ဝင္သက္ထြက္သက္ မွတ္ရမွာေပါ့။ အရင္ကလည္း အိပ္မေပ်ာ္တိုင္း ဝင္သက္ထြက္သက္မွတ္ၿပီး အိပ္ေပ်ာ္ေအာင္ ႀကိဳးစားေနၾကဆိုေတာ့ အခုအိပ္ေပ်ာ္ သြားရင္လည္း အျမတ္ပဲ မဟုတ္လား။

အိပ္ယာေပၚ ပက္လက္လွဲကာ ျခင္မကိုက္ေအာင္ ေစာင္ပါးေလးကို လႊမ္းျခံဳထားလိုက္သည္။ လက္ ႏွစ္ဖက္ကို ေဘးကို ခ်ထား ။ သက္ေသာင့္သက္သာ ျဖစ္ပေစ။ အေၾကာေတြ အားလံုးကို ေလွ်ာ့။ အိုေကၿပီ။ ႏွာသီးဝက ဝင္ေလ ထြက္ေလကို သတိေလးကပ္ၿပီး မွတ္။ အသက္ကို မွ်င္းၿပီး ရွဴ ။ ဝင္တယ္ ။ ထြက္တယ္။ ဝင္ ။ ထြက္ ။ ဝင္..

“ ကြ်န္မကို ကယ္ပါအံုး အကို သူတို႔ အတင္းအဓမၼ ..”
“ ေဟ့ေကာင္ ဒီေနရာ မင္း သူရဲေကာင္း လုပ္ရမယ့္ ေနရာ မဟုတ္ဘူး ျမန္ျမန္ ထြက္သြားစမ္း ”
“ ထြက္သြားရမွာ ငါမဟုတ္ဘူး မင္းတို႔ကြ ”
“ ဒီေလာက္ေတာင္ ေျပာမရ ရင္လည္း ဆံုးမလိုက္ၾကစမ္းကြာ ”
“ ဝွစ္ ”
“ ဘုန္း ”
“ အီး ”

ခ်ကုန္ၾကေလၿပီ။ ကန္ၾက ေက်ာက္ၾက ထိုးၾက ႀကိတ္ၾကေသာ အသံေတြ ေအာက္တြင္ ကြ်န္ေတာ္မွတ္ေနေသာ ဝင္သက္ ထြက္သက္ လြင့္ထြက္သြားရ၏။ ျမန္မာ့ လက္သီးေတြ ထိုမွ်ေလာက္ အသံက်ယ္က်ယ္ ထြက္ေစနိင္သည္ကိုလည္း ကြ်န္ေတာ္ အခုေတာ့ ေသေသခ်ာခ်ာ သိရၿပီ။ ယခုလို ဆူညံေနပံုမ်ဳိးႏွင့္ဆို ကိုယ့္ကိုကိုယ္ ေျခဖ်ားမွစ၍ အိပ္ေမြ႔ခ်နည္းလည္း အသံုးဝင္မည္ မထင္ေပ။ ဝင္သက္ထြက္သက္ကို နံပါတ္စဥ္ မွတ္သည့္နည္း ဆိုလွ်င္ေရာ..။ ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စမ္းၾကည့္မည္။

အာရံုကို မလြင့္ေစနဲ႔ ႏွာသီးဝမွာ ထား။ ဝင္တယ္ ထြက္တယ္ .. တစ္ ။ ဝင္တယ္ ထြက္တယ္ .. ႏွစ္ ။ ... သံုး...။ ...ေလး...။.... ။ .....၊၊ .... ဆယ့္တစ္.. ။

“ ေက်းဇူးတင္လိုက္တာ အကိုရယ္ ဘယ္လိုေက်းဇူးဆပ္ရမွန္းေတာင္ မသိေတာ့ပါဘူးရွင္ ”
“ ဒီလို အခ်ိန္ထိ လမ္းမ ေပၚမွာ ရိွေနရင္ ဒီအျဖစ္မ်ဳိးက ၾကံဳေနအံုးမွာပဲ”
“ ျမ က မိေကာင္းဖခင္ သားသမီးပါရွင္.. ဒီေန႔ကလည္း ပန္းေတြ ေတာ္ေတာ္နဲ႔ မကုန္လို႔ ေစာင့္ေရာင္းေနလို႔ပါ”

ေအာ္..ခိုင္သင္းၾကည္က ပန္း ေရာင္းတာကိုး။ ျပန္လာတာေနာက္က်၍ လူရမ္းကားမ်ားႏွင့္ ေတြ႔သြားပံုရသည္။ အင္းး... ထိုးႏွက္ခန္းႏွင့္ လူရမ္းကား မပါလွ်င္ ျမန္မာ ဇာတ္လမ္းအဂၤ ါရပ္ျဖင့္ ျပည့္စံုပံုမရ။ လူေတြ လူေတြ ဘာေၾကာင့္ ရမ္းကားခ်င္ၾကတာပါလိမ့္။ ဘဝကို အစြန္းအထင္း မရိွ ျဖတ္သန္းဖို႔ လိပ္ျပာလံုစြာ ရွင္သန္ေနထိုင္ဖို႔ ဘာလို႔ တန္ဖိုးမထားၾကတာပါလိမ့္။ အသံေနာက္ကို အာရံုက လိုက္ပါသြားမိသျဖင့္ နံပါတ္စဥ္ ဘယ္ေလာက္ ေရာက္ကုန္မွန္းပင္ မသိေတာ့။ ကိုယ့္ကိုကိုယ္ သတိထားမိမွ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ သက္ျပင္း မႈတ္ထုတ္လိုက္မိသည္။ ကဲ..ဘာမွလည္း မွတ္မေနနဲ႔ေတာ့။ ဒုကၡနဲ႔ အလိုက္သင့္သာ ေနလိုက္ေတာ့။

နားထဲဝင္လာေသာ အသံေတြကို ပံုေဖာ္ရင္း ဇာတ္လမ္းထဲ လိုက္ပါေနမိသည္။ ငယ္ငယ္က ေရဒီယိုကလာသည့္ ဇာတ္လမ္းပမာနားဆင္စရာ က႑ကို မွတ္မိသည္။ ညစာစားၿပီး ထမင္းလံုး စီရင္း နားေထာင္ခဲ့ၾကဖူးသည္။ ေနာက္ေတာ့ ေခတ္က တျဖည္းျဖည္း တိုးတက္လာသည္။ ကက္ဆက္ ၊ တီဗီ ကေန ဗီဒီယိုေတြ ကာရာအိုေက ေတြအထိ ျဖစ္လာသည္။ ခုဆို 3D စနစ္အထိ တိုးတက္လာၿပီ။ ဇာတ္လမ္းထဲ အာရံု ဝင္စားလိုက္သျဖင့္ ေယာက္ယက္ခတ္ေနေသာ စိတ္ အနည္းငယ္ ၿငိမ္သက္သြားသည္။

ဇာတ္လမ္းကို ၾကားရသေလာက္ဆိုရင္ ခိုင္သင္းၾကည္ကို ကယ္တင္ေပးရင္း ေနာက္ေတာ့ ခ်စ္သူေတြ ျဖစ္သြားၾကသည္။ ခိုင္းသင္းၾကည္ အိမ္အထိ သြားလည္ရင္း မိဘေတြႏွင့္ပါ အဆင္ေျပ သြားသည္။ ဘဝက အဲဒီလို ရုပ္ရွင္ဆန္ရင္ သိပ္ေကာင္းမွာပဲ။ ငါ့တုန္းကလည္း အဲဒီလို သူ႔မိဘေတြနဲ႔ အဆင္ေျပခဲ့ရင္ ေတာ္ေတာ္ ေကာင္းမယ္။ အခ်စ္ေဟာင္း အေၾကာင္း ေတြးမိသျဖင့္ စိတ္က ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေညာင္း စီးဆင္းသြားသည္။ အင္း.. သူ႔ အေၾကာင္း မေတြးျဖစ္သည္မွာ ၾကာၿပီ။ သူဘာေတြကို လုပ္ေနမလဲ။ ငါ့ကို သတိမွ ရပါအံုးမလား။ အင္းေလ...အခ်စ္ဆိုတာကလည္း တကယ္ေတာ့..

“အမေလး လက္မဲႀကီး လက္မဲႀကီး”
“ဒီေန႔မင္းကို ငါသတ္ရလိမ့္မယ္”
“က်ေနာ့္မွာ ဘာအျပစ္ရိွလို႔လဲ”

စူးစူးဝါးဝါး ထြက္ေပၚလာေသာ ကေလးတစ္ေယာက္ ေအာ္သံေၾကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ လန္႔သြားရသည္။ အေတြးထဲ နစ္ေမ်ာ ေနသျဖင့္ ရုတ္တရက္ ဘာျဖစ္မွန္း မသိလိုက္။ ေနာက္မွ ဗီဒီယို ထဲက ပညာေပး ေၾကာ္ျငာမွန္း သိလိုက္သည္။ ဖ်တ္ခနဲ လန္႔သြားေသာ စိတ္ေၾကာင့္ ရင္ေတြ တုန္ေနမိသည္။ အခ်စ္ေဟာင္း လည္း ဘယ္ေရာက္သြားမွန္း မသိေတာ့။ စိတ္တိုတိုျဖင့္ လက္သီးကို က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကာ အိပ္ယာေပၚ ထုခ်လိုက္သည္။ လန္႔သြားေသာ စိတ္ေၾကာင့္ တုန္ယင္ေနေသာ ႏွလံုးခုန္သံကို မနည္းျပန္ထိန္းလိုက္ရသည္။ ကြ်န္ေတာ့္မွာေရာ ဘာအျပစ္ရိွလို႔လဲ ဆိုၿပီး ဗီဒီယိုထဲကလိုသာ ေအာ္လိုက္ခ်င္သည္။ နာရီကို ၾကည့္မိေတာ့ ည ၁၂ နာရီ ၄၀ ရိွၿပီ။ ေနာက္ တစ္နာရီေလာက္ ဒုကၡဆက္ခံရအံုးမည္။

“အဘေရ”
“ေဟ”
“အလႉအတြက္ ကုန္က်စရိတ္ စာရင္းရၿပီ”

ဤသို႔ျဖင့္ အသံမ်ား အေတြးမ်ားျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ လံုးလည္ ခ်ာလည္ လိုက္ေနခဲ့သည္။ စပီကာမွ ထြက္ေပၚေနေသာ အသံကေတာ့ က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေနဆဲ ျဖစ္၏။ တျဖည္းျဖည္း ညဥ့္နက္လာၿပီ္။ မၾကာခင္ ဇာတ္ကား ၿပီးေတာ့မည္။ ထို႔ေနာက္ ခ်ၾက ႏွက္ၾက သံ ထြက္လာျပန္သည္။ ဇာတ္ရည္ဝေနေသာ အသိေၾကာင့္ ဒီတခါ ခ်ၾက ႏွက္ၾက ျခင္းသည္ ေနာက္ဆံုးခန္း ေရာက္ၿပီ ဆိုသည့္ သေဘာျဖစ္မည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခ်ႏွက္သံမ်ားကို နားေထာင္ရင္း ကြ်န္ေတာ္ ဝမ္းသာေနမိသည္။ ခ်.. ခ်... ျမန္ျမန္သာ ခ်ၾက။

“ အကို အေနာက္မွာ သတိထား ”
“ အင့္ဟာ ”
“ အား...”

ခိုင္သံၾကည္၏ အားခနဲ ေအာ္သံ ထြက္လာသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ ေဝခြဲမရ ျဖစ္သြားရသည္။ သူက သတိေပးတာ မဟုတ္လား။ ဘယ္လို ျဖစ္တာပါလိမ့္။

“ အိုးးး ျမရယ္ ဘာလို႔ ဝင္ခံလိုက္ရတာလဲကြာ ”

ေအာ္။ သတိေပးရင္းနဲ႔ ဓါးခ်က္ကို ဝင္ခံေပးလိုက္တာကိုး။ ေသေတာ့မယ္ ဆိုေတာ့ ဒါ ၿပီးၿပီ ဆိုတဲ့သေဘာပဲ။ စိတ္ထဲမွာ ေပ်ာ္ရႊင္သြားရသည္။ သူမ်ား ဓါးထိုးခံရသည္ကို ေပ်ာ္ရႊင္မိသည္မွာ ဘဝတြင္ ဤတစ္ႀကိမ္သာ ရိွမည္ထင္သည္။
“ တစ္ေယာက္မွ မေျပးၾကနဲ႔ သူတို႔ကို ဖမ္းခ်ဳပ္လိုက္ၾက ”

ျပည္သူ႔ရဲေတြလည္း ေရာက္လာၿပီ။ ဒီ့ထက္ေသခ်ာေသာ ဇာတ္ကားၿပီးခန္း မရိွနိင္ေတာ့။ ဟိုဘက္အခန္းက ျပည္သူ႔ရဲေတြကို စိတ္ထဲမွ ေသာင္းေသာင္းျဖျဖ ႀကိဳဆိုလိုက္မိသည္။ ကြ်န္ေတာ့္ေနရာမွာ မိတ္ေဆြဆိုလည္း ဒီလိုပဲ ႀကိဳဆိုမယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ ေလာင္းရဲပါသည္။ ထို႔ေနာက္ ငိုရိႈက္ခန္းမ်ား အလြမ္းတီးလံုးသံမ်ား ထြက္ေပၚလာသည္။ ကဲ.. ဝဋ္ကြ်တ္ၿပီ။ အိပ္ေပေတာ့ပဲ။ ထို႔ေနာက္ အသံေတြ တိတ္ ..ဆိတ္... သြားေတာ့သည္။

သို႔ေသာ္ တဒဂၤ တိတ္သြားျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ နိင္ငံေရး ဦးတည္ခ်က္ ေလးရပ္ ဆိုၿပီး အသံက်ယ္ေလာင္စြာ ျပန္လည္ ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ ကြ်န္ေတာ္ အိပ္ယာေပၚမွ ခုန္ထမိသည္အထိ စိတ္ညစ္သြားရသည္။ ဟာ ဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ။ ဇာတ္လမ္းက ၿပီးၿပီမဟုတ္လား။ သို႔ေသာ္ ဦးတည္ခ်က္ေလးရပ္က အစီအစဥ္တက် ဆက္တုိက္ထြက္လာေန၏။

အျဖစ္နိင္ဆံုးကို ေတြးၾကည့္မိေတာ့ အေခြဖြင့္စက္ကို အစအဆံုး ျပန္လည္ေအာင္ လုပ္ထားတာမွန္း ေတြးမိသည္။ သီခ်င္းေခြေတြ နားေထာင္ရင္း တပတ္ၿပီးတပတ္ မနားတမ္း ဖြင့္သည့္အခါမွာ ဒီလိုပဲ လုပ္ထားတတ္ေၾကာင္း ကြ်န္ေတာ္ နားလည္လိုက္သည္။ ဒီပံုစံဆို ဒီတစ္ညလံုး ေနာက္တစ္ေန႔လံုး မပိတ္မခ်င္း ဆက္တိုက္ လည္ေနေတာ့မည္။ အိပ္ခြင့္မရသည့္ ညသန္းေခါင္တြင္ သြားစရာ ေနရာမရိွဘဲ ကြ်န္ေတာ္ ထြက္ေပါက္မဲ့ သြားရ၏။ ဘာကိုအျပစ္တင္ရမွန္း မသိသည့္ စိတ္ေၾကာင့္ သက္ျပင္းတစ္ခ်က္ကိုသာ ေလးေလးပင္ပင္ ခ်လိုက္မိသည္။

ဘဝတြင္ ကိုယ္မုန္းတီးေသာ အရာမ်ား မလိုခ်င္ဆံုးေသာ အေျခအေနမ်ားကို တခါတေလ လိုလိုခ်င္ခ်င္ ေတာင့္တ ရတတ္သည္ ဆိုသည့္သေဘာတရားကို ၾကားဖူးသည္။ ယခုေတာ့ ထိုသေဘာတရားအတိုင္း  ကြ်န္ေတာ္ မလိုခ်င္ေသာ မျဖစ္ခ်င္ေသာ အေျခအေန တခုကို ဆုေတာင္းေနရၿပီ။

ေရွးလူႀကီးမ်ား ထားခဲ့သည့္ ဆိုရိုးစကားမ်ားမွာ သိပ္မွန္လြန္းပါသည္။ ေက်ာပူတာႏွင့္ နားပူတာတြင္ ေက်ာပူတာပဲ ခံခ်င္သည္ဆိုသည့္ ဆိုရိုးအတိုင္းပင္ ယခုလည္း ေက်ာပူခ်င္ ပူပါေစေတာ့။ လွ်ပ္စစ္မီး မလာသည္ကို မႏွစ္သက္သည့္ ကြ်န္ေတာ္ ယခုေတာ့ မီး ျမန္ျမန္ျပန္ပ်က္ဖို႔ ဆုေတာင္းေနရၿပီ။

တစ္ဘက္ခန္းတြင္ေတာ့ ဇာတ္လမ္းေခြ တစ္ေခြတြင္ ပါဝင္ေသာ အစီအစဥ္မ်ား က်ယ္ေလာင္စြာ ထြက္ေပၚေနဆဲ ျဖစ္သည္။ ဒီညတြင္ မီးျပန္မပ်က္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ ထိုVCD စက္သည္ မိုးလင္းသည္အထိ ထိုေနာက္ အိမ္ရွင္ျပန္ေရာက္လာသည္အထိ တာဝန္ေက်စြာ ဆက္လက္ ထပ္ကာထပ္ကာ လည္ပတ္ေနအံုးမည္။ ကြ်န္ေတာ္သည္လည္း သိၿပီးသား ဇာတ္လမ္းႀကီးကို ေနာက္တစ္ႀကိမ္ ပူေလာင္စြာ နားဆင္ရင္း ဒီညကို ျဖတ္သန္းရေတာ့မည္။ ေတြးၾကည့္ရံုႏွင့္ပင္ ေတာ္ေတာ္ကို စိတ္မသက္မသာျဖစ္ရပါသည္။ ကြ်န္ေတာ္ဘာမွ် မတတ္နိင္ပါ။ စိတ္ပ်က္လက္ပ်က္ျဖင့္ သက္ျပင္းေမာၾကီးကိုသာ မႈတ္ထုတ္ေနမိပါေတာ့သည္။

မီးဘယ္အခ်ိန္ ျပန္ပ်က္မည္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ ကြ်န္ေတာ္ တကယ္ကို မသိနိင္ပါ။

။.........................................................................။

54 comments:

ကြာေစ့ေလး said...

ဟိုင္း
အသစ္ကေလး ဖတ္ရလို႕ ၀မ္းသာပါတယ္.. (ေက်းဇူး)
ပို႕စၤဖတ္ၿပီးေတာ့ ၿပံဳးမိေသးတယ္ ... ဘာလို႕လဲ ဆိုေတာ့ ၿမန္မာက အက်င့္က ခုထိ ပါလာေသးတယ္ . တစ္ခါတစ္ေလ ဒီနိုင္ငံမွာ မီးပ်က္ၿပီး မီးၿပန္လာရင္ *ေဟး*ဆိုၿပီး ေအာ္ တာ အက်င့္ၿဖစ္ေနလို႕ အဲ့ဒီအက်င့္ၿဖတ္ေနရတယ္...မဟုတ္ရင္ (အခ်င္းခ်င္း အဖဲ့ ခံရတယ္ ) ...*မိန္း* သြားခ်လိုက္ေလ.... ( ေစာေစာ က မေၿပာဘူး .. လာကူညီေပးတာေပါ့ ... း)


အားေပးလ်က္ ........

ညိမ္းႏိုင္ said...

ေကာင္းတယ္ဗ်ိုး...။ရီလိုက္ရတာ...။

...အလင္းစက္မ်ား said...

မီးဘယ္ခ်ိန္ျပန္ပ်က္မည္ ဆိုသည္ကိုေတာ့ ..... အင္း..... “ဘယ္သူေျပာႏိုင္မွာလဲ” စုိင္းထီးဆိုင္ပဲေပါ့ေလ...

ေသာ္ဇင္စိုး said...

ေတာ္ေတာ္ဆိုးတဲ႔ညပဲ ကိုၿမစ္ေရ.. 'မီးဘယ္အခ်ိန္ ၿပန္ပ်က္မည္ ဆိုသည္ကိုေတာ႔ ကၽြန္ေတာ္ တကယ္ကိုမသိႏိုင္ပါလို႔ဆိုသြားတယ္ေနာ္..'
တစ္ခုကိုေၿပာခ်င္ေနတာထင္တယ္.. ရင္ထဲကေတာ႔ ၾကားမိသလိုပဲ.. တိုးတိုးေလး..

Mg Mg Zaw Htet said...

ဆရာၿမစ္ေရ
ရယ္စရာေလး ဖတ္ခြင့္ရလို႕ ေက်းဇူးပါ။
ၿမန္မာၿပည္မွာ ညဆယ္နာရီက စၿပီး ညလံုးေပါက္ မီးလာတယ္ ဆိုေတာ့ ဘယ္ႏွ ခုႏွစ္ကလဲဟင္။ ၂၀၅၀ ေလာက္မွ ၿဖစ္မယ့္ အေၿခအေနကို ေရးထားတာလား ခင္ဗ်ာ:P ။
ခင္မင္စြာၿဖင့္
mmzh

ေရႊရတုမွတ္တမ္း said...

အဟီး..ရီရတယ္...
နားေထာင္ခ်င္လို႔ေထာင္ေနျပီး စက္ကို အျပစ္တင္မေနနဲ႔ေလ

ခ်စ္ၾကည္ေအး said...

ေမာင္ျမစ္ပိုင္...ျဖစ္ရေလ...ဒါမ်ိဳး ျဖစ္တတ္တာေပါ့၊ အနတၱလို႔သာမွတ္၊ မီးဆိုတာက သူ႔သေဘာနဲ႔သူ လာခ်င္လာ ပ်က္ခ်င္ပ်က္...ကိုယ့္သေဘာအတိုင္း မျဖစ္ဘူး မဟုတ္လား ဟိဟိ.....:)

ႏွင္းနဲ႔မာယာ said...

ကိုျမစ္
ျဖစ္ရေလတယ္...
မီးျမန္ျမန္ျပန္ပ်က္ပါေစ....
တိတ္တိတ္ေလးဆုေတာင္းေပးသြားတယ္....
ျမန္မာျပည္က လူေတြမၾကားခင္..


ႏွင္း

လသာည said...

မီးကလည္း ခက္လိုက္တာေနာ္။

ဖတ္ျပီး သေဘာက်လိုက္တာ။ ကုိယ္သာ အဲလိုျဖစ္ရင္ ဘယ္လိုေနမလဲလို႔လည္း ေတြးမိတယ္။

Hnin Si Than Sin said...

ဒါေလးမ်ား ကိုယ္႕ကို ေခၚလိုက္ျပီးေရာ ကြာ.....အေျပးေလးလာျပီး မိန္းခ်ေပးလိုက္မွာေပါ႔ ။

ဒါမွ မဟုတ္လဲ ၀ရံတာထြက္ျပီး လေရာင္တမ္းခ်င္းအတူတူ ရြတ္ဆိုေပးမွာေပါ႔ ။ (ခိ ခိ ခိ)

ေငြလမင္း said...

တကယ္ပါဘဲ ဖတ္ရင္းကို ေတာ္ေတာ္ ေလး ရီမိပါတယ္
သိပ္အေရးေကာင္းတယ္ 'အိပ္ရ်္မေပ်ာ္ေသာ ညတည သံသရာလည္ ' ေပါ့

Anonymous said...

ရသေတြ စံုလြန္းတယ္ အစ္ကို ျမစ္က်ိဳးအင္းးးးေရ။
ဟာသေႏွာထားသလို၊ အသိနဲ ့သတိ မကြာ ရွိေနျပန္တဲ့
စိတ္၊ သီးခံျခင္းေတြ နဲ ့အတူ ၿပီးေအာင္ၾကည့္ခဲ့ေသးတဲ့
ဇာတ္ကားေလးေပါ့ေလ။ :)
ဒါနဲ ့ခု....အိမ္ေတာ္ျပန္ခရီးမွာလား...:)
..ခင္မင္ေလးစားလွ်က္..ခင္မာလာေအာင္.:)

sosegado said...

လက္မဲႀကီးကုိ အရမ္းေၾကာက္တဲ့ တူေလးတစ္ေယာက္ရွိတယ္၊ တီဗီေရွ႕လာရႈပ္ေနရင္ လက္မဲႀကီးဖြင့္လုိက္မွာဆုိေျပးေရာ္၊
ဟုိဘက္ခန္းက ခုိင္သင္းၾကည္က သနားပါတယ္ တညလုံး ေဖ်ာ္ေျဖေနရလုိ႔၊

ရဲထြန္းေဇာ္ said...

လာဖတ္သြားတယ္ေနာ္ သယ္ရင္း...
မီးျပတ္ေစခ်င္ရင္ဓါတ္တိုင္ကိုသြားျပီးတုတ္နဲ႕ထိုးလိုက္တာမဟုတ္ဘူး...ဓါတ္တိုင္ထိမသြားခ်င္ရင္အိမ္ေရွ့ကဓါတ္ႀကိဳးကိုဓါးနဲ႕ခုတ္လိုက္ေပါ့...ဘယ္အခ်ိန္ေလာက္က်မွအိပ္ေပ်ာ္သြားလဲ?

မိုးေခတ္ said...

ေရးထားတာ အရမ္းေကာင္းတယ္အစ္ကုိေရ...သေဘာက်တဲ့ေနရာေလးေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားပဲ.. လက္မဲၾကီး ဆိုတဲ့ေနရာမွာ အသံထြက္ျပီးေတာင္ ရယ္မိတယ္ဗ်..:D..နုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ေတြ လာေနကတည္းက လူမရွိမွန္း သိသင့္တယ္...ဘယ္သူမွမၾကည္႕ဘူးေလ..အဲ့နားကေတာ့...:P

ဆလူး said...

ခစ္ခစ္ သနားလိုက္ထ်ာာ ဗ်ာ ဟားဟားးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးးး

အဲဒီ ကားနံမည္ ဘာတံုးဗ် ခုိင္သင္းၾကည္ကား မၾကည္႕တာ ၾကာေပါ႕

moe nge said...

ရီလိုက္ရတာ သူမို့ေတြးပဲေတြးတက္တယ္

ကုိေအာင္ said...

ေဖဖၚ၀ါရီလ ၃၀ ေန႕ကစျပီး လွ်ပ္စစ္မီး မွန္မွန္
လာေတာ့မွာပါ။

ျမစ္က်ဳိးအင္း said...

>>ဆလူး >>>
စိတ္ကူးနဲ႔ ရိုက္လိုက္တဲ့ ကားေပါ့။
အျပင္မွာ တကယ္မရိွဘူး။ ရွာေနမွာ စိုးလို႔။

ကိုေဇာ္ said...

မိုးေတြ ျပန္ရြာေနျပီတဲ႔ ...
ဒီေတာ႔ ေရအား လွ်ပ္စစ္က အလြန္ေကာင္းေနတယ္ ဆိုပဲ။ ကဲပါ အိပ္မေနပါနဲ႔ေတာ႔ကြာ။ ထျပီး ရပ္ကြက္သာ ပတ္ေျပးလိုက္။ ေမာသြားရင္ အိပ္ေပ်ာ္သြားလိမ္႔မယ္။ အဲ မီးေတာ႔ လာေနပေစေပါ႔။ ႏို႕မို႕ ေမွာင္နဲ႔ မည္းမည္းမွာ . . .

အိပ္မက္႐ွင္ said...

ရယ္ရတယ္အကိုျမစ္၊ ဒါေပမယ့္ ေတြးစရာေတြ ပိုရလိုက္လို ့ ပိုစ့္ေလးကို သိပ္သေဘာက်ေနမိပါတယ္၊ ကိုယ္အေတာင္းတ အလိုခ်င္ဆံုးအရာကို အေျခအေနတစ္ရပ္ေၾကာင့္ မလိုခ်င္ေတာ့တာေလးကို ဖြဲ ့ထားတာေလး တအားလွတယ္၊ သေဘာက်ႏွစ္္သက္မိပါေၾကာင္း...။

ခင္မင္ေလးစားစြာျဖင့္

chindwinthu said...

ဖတ္ရင္းနဲ႔ဘဲ မ်က္လံုးထဲမွာ ျမင္ေယာင္လာတယ္။ အဲဒီေနရာမွာ ကိုယ္ဆို ဘယ္လိုေနမလဲေတြးမိတယ္။ တခါတရံမွာ အလိုခ်င္ဆံုးေတြက မလိုခ်င္ဆံုးေတြ ျဖစ္လာတတ္တယ္ေနာ္။

ဂ်စ္တူး ( မံုရြာ ) said...

ဇတ္ဆရာေရ---
မဂၤလာပါခင္ဗ်ာ-
က်န္းခန့္သာလို့မာရဲ ့ေနာ္-
တရားမွတ္ၾကည့္ေပါ ့ ေနာက္တစ္ခါအဲလိုျဖစ္လာခဲ့ရင္-
ဇတ္ဆရာကိုင္လိုက္ရင္တကယ္အသက္ဝင္တယ္ဗ်ာ-
အဟုတ္-

အုပ္ႀကီး said...

ေၾသာ္ ..စိတ္ကူးနဲ ့ရိုက္ထားတဲ့ကားကိုးဗ် ..
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္လည္းၾကားေနရတယ္...

"..လက္မည္းႀကီး ..လက္မည္းႀကီး ......

ၾဆာမ သမီးဗိုက္ထဲကေအာင့္ေအာင့္ေနတယ္ ...."

ေမာင္မိုး said...

အမေလး လက္မဲၾကီးလက္မဲၾကီး
ဒီေန႔မင္းကိုငါသတ္ရလိမ္႔မယ္
က်ေနာ႔္မွာ ဘာအျပစ္ရွိလို႔လဲ

အဟီးးးက်ေနာ္ပ်င္းရင္ ေအာ္ေနၾကဟာေလး..။။ လက္မဲၾကီး လက္မဲၾကီးလို႔ေတာ႔မေအာ္ဘူး။။ လမဲၾကီးလမဲၾကီး လို႔ေအာ္တာ။ (လူမဲၾကီး)ဟုဖတ္ပါရန္။

သဒၶါလိႈင္း said...

မီးျမန္ျမန္ပ်က္ပါေစလို႔ေတြ႔ေတာ့ လန္႔သြားတယ္။
တခ်ဳိ႕ေတြမၾကားမိေစနဲ႔အံုးေနာ္ကိုျမစ္...
ခင္မင္စြာ
သဒၶါ

kiki said...

လာရင္လာတယ္ စိတ္မွာမွတ္ ...
ပ်က္ရင္ ပ်က္တယ္ စိတ္မွာမွတ္....ဆရာျမစ္ ေရ ...

ဒီလို နဲ့ မိုးလင္းခဲ့ရတ့ဲညေတြ အေတာ္မ်ားေနေရာေပါ့ ေနာ။ း)) ရည္းစားလြမ္းေနတာ တကယ္ လား ဗ်ိ္ဳးးးး

ခုေတာ့ ေရႊျပည္ၾကီးမွာ မီးးးးးးး လာေတာ့ လာသည္ ။။ မီးအားေတြ က် ေနလို ့.. ဘာမွေတာ့ သံုး မရ ။ မီးးးးး ေတြ မွန္မွန္ေပးေတာ့မည္ လို့ ေျပာထား တာလည္း ၾကာပါေရာ့လား ။ သူတို့ ဂတိ အတိုင္း ေပးေတာ့ ေပးပါသည္၊ ဗို ့အား က ၈၀ ပဲ ရွိလို ့ ပိုးစုန္းၾကဴးေတာင္ ငိုခ်င္သြားသည္ ။

ပံု
ခိုင္သင္းကိ...
( မေတြ့တာၾကာလို့ စ, သြားသည္ )

YoungGun said...

ရယ္ရမလို ငိုရမလိုနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေတာ့ တခြီးခြီး ျမည္ေအာင္ကို ရယ္ခ်လိုက္ပါတယ္။ ..

may16 said...

ဟား ဟား ဒုကၡပဲ ေနာ္ ကိုျမစ္ စိတ္ညစ္စရာၾကီး .

PhyoPhyo said...

အင္မတန္အေရးေကာင္းတဲ့ သူပါလား

မိုးယံ said...

အဲဒီအခ်ိန္ သမထ မလုပ္နဲ႕ ၀ိပႆနာလုပ္ ၾကားရင္ ၾကားတယ္မွတ္ ... ဂြီ


ဦးျမစ္ႀကီး ဒြတ္ခေရာက္တာ ေကာင္းတယ္. .. ဒါမွ အသစ္ဖတ္ရတယ္... ႏို႕မို႕ဆို အသစ္ တင္ဖို႕ၾကာတယ္

မီးလာေအာင္ ေတာင့္တၿပီး လာေတာ့လည္း စိတ္ညစ္တယ္တဲ့... ဦးျမစ္အလို နတ္မလိုက္ႏိုင္...ဂြီ

Bravo said...

း)
က်ေနာ္လည္း အေခြ ထဲမွာတဲ႔ ပညာေပးေတြေရာ
ေၾကာ္ျငာေတြေရာ အကုန္ေက်ာ္ပစ္တယ္ဗ်

မီးအေၾကာင္းေတာ႔မေျပာနဲ႔
ဟိုတေလာက FB ထဲမွာ
“အျမင္႔ဆံုးတက္ အခ်စ္ဆံုးကို ဖက္ျပီး
အားရပါးရ ေအာ္လိုက္မယ္ မီးလာျပီ မီးလာျပီ မီးလာျပီ”
ဆိုလားပဲဗ်ာ
သယ္သူေရးလိုက္သလဲေတာ႕ မသိဘူး

ေခ်ာ(အစိမ္းေရာင္လြင္ျပင္) said...

အျပင္မွာ တကယ္ဆို မီးက မနက္ထိေတာင္ လာမယ္ မထင္ပါဘူးကြာ...
ခုေတာ႕ ၀တၳဳထဲမွာမို႕ စာေရးသူက တစ္ညလံုး မီးလာခိုင္းထားတာ.. မယံုရင္ ရန္ကုန္ကလူေတြေမးၾကည္႕ တစ္ညလံုး မီးလာရဲ႕လားလို႕ း) ၄နာရီ ၅နာရီ ဆက္တိုက္လာရင္ဘဲ ကံေကာင္း... ေနာက္ဆိုရင္ လွ်ပ္စစ္မီးဆိုတာ ခ်ိဳနဲ႕လားလို႔ေမးရမယ္.. မရွိေတာ႕ဘူး ေရာင္းစားလို႔ကုန္ျပီေလ း)
လူေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာကို ေရးထားပံုကေတာ႕ ပီျပင္တယ္ကြာ.. မလုိတစ္မ်ဳိး လိုတစ္မ်ိဳးလို႕ ေျပာရမယ္... ခုေတာ႔လည္း မီးလာေစခ်င္တာ သူမဟုတ္သလိုနဲ႔ ..
မီးမလာတုန္းကေတာ႕ လာေစခ်င္လိုက္တာ မီးလဲလာေရာ နားပူျပန္ေတာ႕ မီးပ်က္ေစခ်င္ျပန္ျပီ..
ျဖစ္တတ္တဲ႔ လူေတြရဲ႕ စိတ္သေဘာေလးကို ထင္ဟပ္ေစတယ္.. ေကာင္းေလစြ ဆရာျမစ္..

သိဂၤါေက်ာ္ said...

ဖတ္ရတာေတာင္ စိတ္ညစ္သြားတယ္
ရယ္လည္း ရယ္ရတယ္..
အဲလို ျမန္မာဇာတ္လမ္းကို အသံက်ယ္က်ယ္ ၾကားေနရရင္ စိတ္ကုန္စရာ ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္...

~ဏီလင္းညိဳ~ said...

ကိုယ္ဆို....အခုဒီကအိမ္က အခန္းထဲမွာ စာေရးတုန္း သူတို႔႐ုပ္႐ွင္ေတြအျပင္မွာၾကည့္ေနခ်ိန္ဆို.......နားကို...နားက်ပ္နဲ႔ အုပ္ထားတယ္......ဟိဟိ။
ျမန္မာကားေတြ မႀကိဳက္လို႔ရယ္မဟုတ္ဘူး....။ မၾကည့္ျဖစ္တာေလ....။ အဲ့ဒီေတာ့ နားထဲအသံေတြ ၀င္မလာေတာ့ဘူးေပါ့........ပိုင္တယ္ေနာ္.......း))
ဘိုင္ဒယ္ေ၀းးးးးး၀တၱဳေလးဖတ္ေကာင္းတယ္သယ္ရင္း....။ ေခတ္ကိုထင္ဟပ္ေစပါသည္။

ခင္မင္ျခင္းအားျဖင့္.....
ဏီလင္းညိဳ

Anonymous said...

သနားစရာ ပါလား ဒါက မီးပ်က္ ရာက လာတဲ႔ မီးမပ်က္တဲ႔ ဒုကၡ

ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး

Beauty Studio USA Branded Store said...

ဖတ္ရင္းနဲ႔ပဲ ကိုယ္ဘာသာကိုယ္ေတာင္ ျမန္မာကားထဲက ဟိုဟာဒီဟာ အတိုအစ ေၾကာ္ျငာေတြ ျပန္သတိရသြားတယ္။ ျမန္မာကားဆို ဒီလိုအတိုအထြာေနရာေတြဆို အျမဲေက်ာ္ၾကည့္ေနၾကျဖစ္ေနလို႔ ေမ့ေတ့ေတ့ရယ္။ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္း စာဖတ္ေတာ့မွပဲ အင္း ျမန္မာကားေတြထဲ သူတို႔လဲ မပါမျဖစ္ေတြကိုး။ ေကာင္းလိုက္တဲ့ပိုစ္ပဲ။ လူတိုင္းသိျပီး မေတြးမိတဲ့
ေခတ္သေရာ္စာပဲဗ်ာ။

လင္းစင္ေယာ္ said...

ကိုပိုင္ေရ......
မိုးလင္းထိ ဇာတ္ကားၾကည့္သြားပါတယ္
အေတာ္ေလး အိပ္ေရးပ်က္သြားတယ္ေနာ္...:P

သူႀကီးမင္း (တုုံးဖလား) said...

ဆရာျမစ္တုိ႔က ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္ေအာင္ေရးတတ္တယ္။ ေတြးလဲ ေတြးတတ္တယ္။ ဒီလုိမ်ိဳးအျဖစ္အပ်က္ေတြက ေနရာအေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ရွိေနေပမဲ့ အခုလုိ ေရေရလည္လည္တင္ျပဖုိ႔က်ေတာ့ သိပ္မလြယ္လွဘူးေလ။ ဒါေၾကာင့္ ဒါေၾကာင့္ ဆရာျမစ္ဆုိၿပီး နာမည္တစ္လုံးရေနတာကိုး။

ဖတ္ရင္းနဲ႔ ရယ္ခ်င္သလုိျဖစ္မိေပမဲ့ ဇာတ္ေကာင္ေနရာမွာ ကိုယ္တုိင္ ခံစားၾကည့္လုိက္တဲ့အခါ တကယ္ကုိ စိတ္ညစ္ရပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲဆုိေတာ့ က်ေနာ္လဲ very sensative ျဖစ္ေနလုိ႔ပါဘဲ။ ဘယ္ေလာက္အထိ ျဖစ္လဲဆုိေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနရင္း ကုိယ့္အသက္ရွဴသံကုိယ္ ျပန္လန္႔ႏုိးတဲ့ အႀကိမ္မနည္းေတာ့ဘူး။ ဒါေတာင္ အိပ္ေဟာက္တတ္တဲ့ အက်င့္မရွိလုိ႔။ ဒါေၾကာင့္ ျဖတ္သန္းလာခဲ့တဲ့ ဘ၀တစ္ေလ်ာက္မွာ အိပ္ေရး၀တဲ့ ည မ်ားမ်ားစားစားမရွိခဲ့ဘူး။ အခုလုိ ဇာတ္အိမ္ထဲမွာ က်ေနာ္သာ ပါ၀င္ခဲ့ရင္ အခုဇာတ္ေကာင္ထက္ အဆေထာင္ေပါင္းမ်ားစြာ စိတ္ညစ္ေလာက္တယ္။ မီးပ်က္ပါေစ၊ မီးပ်က္ပါေစ ဆုိၿပီး ဆုေတာင္းေနမွာလဲ ေသခ်ာတယ္။ ဒါမွ မဟုတ္ အဲဒီအိမ္ကုိ သြယ္ထားတဲ့ လ်ပ္စစ္ႀကိဳးကုိ စိတ္ေပါက္ေပါက္နဲ႔ သြားျဖတ္ပစ္မိမလားဘဲ။ ၿပီးမွ အက်ိဳးအေၾကာင္းေျပာျပ ေတာင္းပန္ရုံဘဲေပါ့။

ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစဆရာျမစ္ေရ.. မေရာက္တာလဲ အေတာ္ေလးၾကာသြားၿပီ။ လက္က်န္ႏွစ္ပုဒ္ကုိလဲ ဖတ္ျဖစ္ေအာင္ လာဖတ္ပါဦးမယ္။

ခင္မင္လ်က္
ကုိကိုေမာင္(ပန္းရနံ႔)

tonelay said...

ေကာင္းလိုက္တာ

လင္းျမၾကည္ျဖဴ said...

ဒီလိုစိတ္ဒုကၡမ်ိဳး ခံစားဖူးတယ္
ညအိပ္ခ်ိန္မွာ တစ္ဖက္အိမ္က သီခ်င္းေတြအက်ယ္ၾကီးဖြင္႕တာတို႕ တီဗီအက်ယ္ၾကီးဖြင္႕တာတို႕ေလ..
ဟုတ္ပ အဲဒီခ်ိန္မ်ား မီးျမန္ျမန္ပ်က္ေစခ်င္မိေတာ႕တယ္..
ေက်ပူတာခံႏိုင္တယ္ နားပူတာ မခံႏိုင္ဘူးဆိုတာ တယ္လဲမွန္သကိုး..
ခိုင္သင္းၾကည္အသံဆိုေတာ႕ ေတာ္ေသးတယ္ေျပာရမယ္.. ငိုခ်င္းရွည္ခ်တဲ႕ဇာတ္ကားမ်ားသာဆို သြားျပီ း)

ုျမတ္မြန္ said...

ုျဖစ္ရေလ..
ဒါမ်ိဳးေတြလဲ ျဖစ္တတ္တာပဲ..ဝရန္တာ ထြက္အိပ္ ျပီးေရာ ဦးျမစ္ကလည္း..။
ပန္ကာလဲ မလို
အအိုက္လဲ သက္သာ..ေလ..။

ၾကံၾကံဖန္ဖန္စဥ္းစားတက္ပါ၏ေလ..။

အေနာ္ said...

မီးျပန္လာပီဆုိတာနဲ႔ အိမ္တုိင္း အိမ္တုိင္း
ႏုိင္ငံေရးဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္ဆုိပီး
ႏုိင္ငံေရး ႏုိင္ငံေရးေတြ တေနတာ သံကုန္ပဲ ဟိဟိ...
ျမန္မာကားေတြကလဲ အရုပ္ေရာ အသံေရာေပါင္းပီး တီဗီေရွ႕ထုိင္ၾကည့္ေနရင္သာ အသံက နည္းနည္းဆူတယ္ ထင္ရတာ..အရုပ္မျမင္ရဘဲ အသံခ်ည္းသာၾကားရလုိ႔ကေတာ့ ဟုိဒင္း က်ားဝင္ကုိက္ေနသလုိကုိ ေအာ္ေနဟစ္ေနလုိက္ၾကတာဆုိတာမ်ား.. ကုိယ္ခ်င္းစာသဗ်ာ ငါ့အကုိ... :)))))

Anonymous said...

ကိုျမစ္က စိတ္ကူယဥ္ရုပ္ရွင္ရိုက္တာေတာင္ ဦတည္ခ်က္၃ရပ္နဲ လက္မဲႀကီးကပါေသးတယ္ :P

Unknown said...

ဟာ့ ဟာ့ ဟား အရမ္းသေဘာက်တာပဲ..
ဒို့ အကိုႀကီးမို့ ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ ေတြးတတ္ ေရးတတ္ ပါေပတယ္...
ေအာ္....ေရးတတ္တဲ့ သူမ်ားႀကေတာ့လည္ ဒီလို အေႀကာင္းအရာေလးကိုေတာင္ စိတ္ဝင္စားေအာင္ စြဲေဆာင္မွဳ ရွိေအာင္ေရးနိုင္တယ္ေနာ္...
အရမ္း ေလးစားအားက်ပါတယ္ ....

Unknown said...

ဟာ့ ဟာ့ ဟား အရမ္းသေဘာက်တာပဲ..
ဒို့ အကိုႀကီးမို့ ႀကံႀကံ ဖန္ဖန္ ေတြးတတ္ ေရးတတ္ ပါေပတယ္...
ေအာ္....ေရးတတ္တဲ့ သူမ်ားႀကေတာ့လည္ ဒီလို အေႀကာင္းအရာေလးကိုေတာင္ စိတ္ဝင္စားေအာင္ စြဲေဆာင္မွဳ ရွိေအာင္ေရးနိုင္တယ္ေနာ္...
အရမ္း ေလးစားအားက်ပါတယ္ ....

အရိုင္းပန္း said...

ရီလည္း ရီ ရ တယ္ ..စိတ္၀င္စားစရာ လည္းေကာင္းတယ္ ...ဆရာမွ်စ္ တို. လက္ရည္ က ေတာ့ ...ဘယ္ေတာ့မွ က်မသြားတာေတာ့ အမွန္ပဲ ...ညီမ အရွုပ္ေတြ လုပ္ေနလို. မေရာက္ၿဖစ္တာ ၾကာၿပီ အကို ေရ...ေေနာက္က် ေပမဲ့ ဖတ္လိုက္ ရ လို...ေက်နပ္ပါတယ္..=)

ဖိုးၾကယ္ said...

ဟဟဟ အစိုးမရတဲ့အထဲမွာ မီးဆိုတာထိပ္ဆံုးကပါပဲ.. ကဲကဲ ကိုျမစ္ေရ...အိပ္မေနနဲ႔ေတာ့ လာေဒါင္ဆိုင္သြားျပီး ေလကန္ၾကရေအာင္ :)

ခင္တဲ့(ဖိုးၾကယ္)

အျဖဴေရာင္နတ္သမီး said...

ဖတ္ၿပီးတာ ႀကာေပါ႔..
အခုမွ လာမန္႔ၿဖစ္တယ္..။
ေလွ်ာက္လည္ေနလို႕...ဟိ

အမွန္ေတြသိပ္မေရးနဲ႕...
ဟိုမွာ မ်က္ေစာင္းေတြထိုးေနႀကၿပီ...
:P

lwin said...

လူေတြရဲ႕ သေဘာကုိ
ေတြးျပီေခတ္နဲ႔အညီီ
သေရာ္စာေလးေရးထားတာ ေကာင္းလုိက္တာ..။
လူသေဘာကေတာ့ ဒီလုိပါဘဲ ရတာမလုိ လုိတာမရတဲ့ ေနာက္တခါ ကုိယ္တုိင္ၾကဳံရင္ တရားဘဲ မွတ္လုိက္ေပါ့ ျဖစ္ပ်က္ ျဖစ္ပ်က္လုိ႔ေလ...။
ကဲကဲ...ေနာက္ဆုံးမန္႔တယ္ထင္တာဘဲ အသစ္တင္ေတာ့...။
ခင္တဲ့

ယြန္း said...

ဦးျမစ္ေရ..ဖတ္ျပီးရီလိုက္ရတာ ...
မီးကလည္း အဲဒိေန ့က်မွ မပ်က္ဘူးဆိုေတာ့ ..
တစ္ညလံုးေတာ္ေတာ္ အိပ္ေရးပ်က္လိုက္မွာေပါ့ေနာ္..

ခင္တဲ့
တူမျကီးးး :))) :D

ညယံ said...

ဟုတ္တယ္။ဇာတ္လမ္းတို ့သီခ်င္းေခြတို ့မွာ လက္မဲၾကီး၊လက္မဲၾကီးနဲ ့ေအာ္တာေလာက္ စိတ္ပ်က္တာမရွိ။
စကားမစပ္~~လင့္ေလးခ်ိတ္ခြင့္ၿပဳအုန္းေနာ္ ...

Angelhlaing(May everybody be happy and healthy! said...

အင္းၿဖစ္လဲၿဖစ္တက္၊ ၾကံဳလဲၾကံဳတက္တဲ႕
အၿဖစ္အပ်က္ေလးပဲေနာ္...မီးပ်က္ဖို႕ဆုေတာင္းမိတဲ႕
ညေလးေပါ့ေနာ္...

Anonymous said...

ၿမစ္က်ိဳးအင္းတဲ့ နံမည္းေလးေရြးထာတာလွပ၏ .. တိတ္တိတ္ေလးဖတ္ပီးေနမလို့ပဲ့ ဒီ ပို့စ္ ေလးကိုဖတ္ပီး မန့္ခ်င္စိတ္ေပါက္မိတယ္....
blogger မဟုတ္ပါ... ဘေလာ့မ်ားကို စြဲစြဲၿမဲၿမဲ အသဲအမဲ လိုက္ဖတ္ေနသူတေယာက္ပါ...
လိုအပ္ခ်ိန္မွာ မရပဲ မလိုအပ္ခ်ိန္မွာ လာပီး အက်ိဳးမရွိတာမ်ိဳးေတြေပါ့.... ဘယ္သူ့ကို အၿပစ္တင္ရမွန္းလည္းမသိ ၿဖစ္ရၿပန္တယ္... ကိုယ္ကိုတိုင္ခံစားပီး အိပ္မေပ်ာ္ ေခါင္းကိုက္ေ၀ဒနာ ကို ခံစားသြားပါေၾကာင္း......
မခ်ိဳမာ

 

Posts Comments

©2006-2010 ·TNB