ပြဲေတာ္ကြင္းျပင္ဆီမွ ဆိုင္းသံဗံုသံကို သဲ့သဲ့ ၾကားရတာေၾကာင့္ ဘုရားပြဲေတာ္လာသူမ်ား၏ ေျခလွမ္းမ်ား အလိုလို သြက္လက္ လာၾကသည္။ တျဖည္းျဖည္း နီးကပ္လာေလ ဆိုင္းဝိုင္းသံတို႔ ၿမိဳင္လာေလျဖစ္သည္။ သူတို႔ ဦးတည္ေနသည္က ဆိုင္းသံမ်ားထြက္ေပၚလာရာ အၿငိမ့္ရံု ဆီသို႔ျဖစ္သည္။ ထို႔ထက္ပို၍ ဆိုရလ်င္ ဘေလာ့ဂ္ဂါအၿငိမ့္ရံုဆီသို႔ျဖစ္သည္။ ဆိုင္းဆရာ၊ လူရႊင္ေတာ္မ်ားႏွင့္ မင္းသမီးမ်ားအားလံုးသည္ ဘေလာ့ဂ္ဂါမ်ားကိုယ္တိုင္ ပါဝင္ၾကျခင္းျဖစ္သည္။ ထိုသို႔ေျဖေဖ်ာ္ခဲ့သည္မွာ ဘေလာ့ဂ္ဂါအၿငိမ့္ အမွတ္ ၅ သို႔ တိုင္ခဲ့ၿပီ မဟုတ္လား။ တစ္ေန႔တာ အေမာအပန္းမ်ား ေျပေပ်ာက္ဖို႔အတြက္ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အၿငိမ့္ရံုေတာ္ထဲသုိ႔ ပရိတ္သတ္မ်ား တိုးဝင္ေနၾကသည္။
ဇာတ္စင္ေရွ႕မွ အလယ္ေျမကြက္လပ္ကို ဖ်ာမ်ားခင္းထားၿပီး ထိုဖ်ာမ်ား၏ ေဘးႏွစ္ဘက္ အစြန္းတြင္ေတာ့ မီးတိုင္မ်ားကို ၁၀ ေပခန္႔စီခြာၿပီး ထြန္းထားတာေၾကာင့္ ရံုေတာ္ထဲတြင္ မီးေရာင္တို႔ျဖင့္ ထိန္လင္းေန၏။ မီးေရာင္ေအာက္တြင္ မိမိတို႔ ဝယ္ယူထားေသာ ဖ်ာေနရာမ်ားကို ရွာေဖြေနသူမ်ား၊ ေျပးလႊားေနေသာ ကေလးမ်ားျဖင့္ ဇာတ္ရံုထဲတြင္ လႈပ္လႈပ္ရွားရွား ျဖစ္ေနသည္။ အၿငိမ့္စင္၏ ညာဘက္အျခမ္းတြင္ေတာ့ ေရႊေရာင္ဖိတ္ဖိတ္လက္ေနေသာ ျမန္မာ့ဆိုင္းဝုိင္းႀကီး ရိွေနသည္။ အၿငိမ့္စင္၏ ဘယ္ညာေထာင့္ အေပၚဘက္တြင္ေတာ့ မီးဆလိုက္မ်ား တပ္ဆင္ထားသည္။ အၿငိမ့္စင္ကို ဖံုးကြယ္ထားေသာ ခရမ္းေရာင္ ဖဲကတၱီပါလိုက္ကာႀကီးမွာ ခန္႔ညားထည္ဝါလွသည္။ အေပၚဘက္တြင္ေတာ့ ေရႊအိုေရာင္ နဖူးစီး လိုက္ကာ ခ်ိတ္ဆြဲထားသည္။ ထိုနဖူးစီး ေပၚတြင္ရိွ ကြ်န္သစ္သားျပားေပၚတြင္ ထြင္းထုထားေသာ စာတန္း တစ္ခုရိွေန၏။ မီးဆလိုက္ ထိုးထားေသာ ထိုစာတန္းမွာ ဘေလာ့ဂ္ဂါအၿငိမ့္ ျဖစ္၏။
ျမန္မာ့ဆိုင္းဝိုင္းမွ ႏွဲ ႏွင့္ ဗံုသံတို႔ ေပါင္းစပ္ကာ အပ်ဳိးတီးသံ ထြက္ေပၚလာသျဖင့္ မီးကိုေရႏွင့္ဖ်န္းလိုက္သလို ပြဲရံုအတြင္း ၿငိမ္သက္သြားသည္။ မိမိတို႔ေနရာမ်ားတြင္ အတည္တက် ထိုင္လိုက္ၾကရင္း ဆိုင္းသံကို နားစြင့္ ေနၾကသည္။ ျမန္မာ့ဆိုင္းဝုိင္းႀကီးကို ဦးေဆာင္တီးခတ္သူကေတာ့ ဘေလာ့ဂ္ဂါမိုးယံ ျဖစ္သည္။ ထိုအခ်ိန္တြင္ ေဘးႏွစ္ဖက္ရိွ မီးတိုင္တို႔ မွိတ္သြားသျဖင့္ ဇာတ္ရံုတစ္ခုလံုး ေမွာင္က်သြား ေတာ့သည္။ ဆလိုက္မီးေရာင္ ႏွစ္ခု ခရမ္းေရာင္ ကတၱီပါလိုက္ကာႀကီးေပၚ ထိုးစိုက္ကာ ေဝ့ကာ ဝိုက္ကာျဖင့္ တစ္စံုတစ္ရာကို ရွာေနဟန္ ျပဳေပးေနသည္။ ပြဲခင္းထဲမွ ပရိတ္သတ္မ်ားရဲ႕ မ်က္လံုးအစံုသည္လည္း ဆလိုက္မီးေရာင္တို႔ႏွင့္ အတူ အာရံုစူးစိုက္ကာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကေတာ့သည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့ ဆိုင္းဆရာႀကီး မိုးယံဦးေဆာင္ေသာ ျမန္မာ့ ဆိုင္းဝိုင္းႀကီးမွ ဆိုင္းသံ ထြက္ေပၚလာၿပီး ကတၱီပါလိုက္ကာႀကီး အေပၚသို႔ တစ္ေရြ႕ေရြ႕တက္သြားေတာ့သည္။ ဆလိုက္မီးေရာင္ ႏွစ္ခုသည္ အၿငိမ့္စင္၏ အလယ္ဗဟိုသို႔ စုစည္းကာ က်ေရာက္သြား၏။ အၿငိမ့္စင္သည္ကာ ပီပီျပင္ျပင္ ေပၚထြက္လာၿပီျဖစ္သည္။ ဆလိုက္မီးေရာင္ ေအာက္တြင္ေတာ့ ပရိတ္သတ္ကို လက္အုပ္ခ်ီ ႏႈတ္ဆက္ေနသည့္ လူရႊင္ေတာ္ ငါးေယာက္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။
“လျပာသို ခြါညိဳလႊမ္းခ်ိန
ေငြႏွင္းထန္ ေဟမာန္ေဆာင္းရယ္
တို႔႐ိုးရာ အသေရ မႏြမ္းပါဘု ေရွးျမန္မာေတြ တေထြနန္းမွာျဖင့္
ျမင္းခင္းသဘင္ စီရင္ ဆန္းတယ္ ေၾသာ္ … လြမ္းဖြယ့္ ဒီေဆာင္း …”
ေငြႏွင္းထန္ ေဟမာန္ေဆာင္းရယ္
တို႔႐ိုးရာ အသေရ မႏြမ္းပါဘု ေရွးျမန္မာေတြ တေထြနန္းမွာျဖင့္
ျမင္းခင္းသဘင္ စီရင္ ဆန္းတယ္ ေၾသာ္ … လြမ္းဖြယ့္ ဒီေဆာင္း …”
“မဂၤလာရိွပါေပတယ္ ကိုႀကီးေက်ာက္ ေရ”
“ ျပာသိုလဆိုတာ ခြာညိဳပန္းေတြ လိႈင္လိႈင္ပြင့္သလို ေရွးယခင္ဘိုးေဘးမ်ား လက္ထက္ကတည္းက ျမင္ခင္းသဘင္ က်င္းပၾကတာ မဟုတ္လားဗ် ”
“ မွန္ပါတယ္ခင္ဗ်ာ”
“ ျပာသိုလရဲ႕ ရာသီဘြဲ႔ေလး ဆိုၿပီးျပန္ေတာ့ ကြ်န္ေတာ္တို႔ရဲ႕ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို ႏႈတ္ဆက္ခ်င္ေသးသဗ်ာ”
“ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္ ”
“ၾကြလာသူ မိတ္သဟာအေပါင္းရယ္နဲ႔.........
က်န္းမာေစ ေမတၱာေရ ေလာင္းပါ့မယ္..
ကၽြန္ေတာ္တို႔ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အၿငိမ့္သဘင္က ခြန္းေျခြဆုေတာင္းးးးးး။”
“ခ်ဳိခ်ဳိသာသာ ရိွပါေပတယ္ဗ်ာ”
“ ဟုိဘက္က ကိုဆိုဆီ လားခင္ဗ်ာ”
“ဒီဘက္ေဘးက ကိုဒူကဘာ လားဗ်ာ”
“ တင္ပါ့ဘုရား”
“ဂြမ္းးး”
လူရႊင္ေတာ္ ဂ်စ္တူး တစ္ေယာက္ လင္ဗန္းျဖင့္ ေစ်းဦးေပါက္ အတီးခံလိုက္ရသည္။
“ဘယ္ႏွယ့္တင္ပါ့ဘုရားတုန္း ငါပါကြ ဘေလာ့ဂ္ဂါကိုႀကီးေက်ာက္ပါ”
“ ေအာ္မွားသြားလို႔ ကိုေက်ာက္ေရ ဟိုတခါကလို လူနာမည္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးဘေလာ့ဂ္ဂါထင္လို႔ ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ဂ်စ္တူးတို႔မ်ား လိုက္ကာတင္တာနဲ႔ စပ်က္ေတာ့တာကိုး ”
“ဂြမ္းးး”
လူရႊင္ေတာ္ ဂ်စ္တူး တစ္ေယာက္ လင္ဗန္းျဖင့္ ေစ်းဦးေပါက္ အတီးခံလိုက္ရသည္။
“ဘယ္ႏွယ့္တင္ပါ့ဘုရားတုန္း ငါပါကြ ဘေလာ့ဂ္ဂါကိုႀကီးေက်ာက္ပါ”
“ ေအာ္မွားသြားလို႔ ကိုေက်ာက္ေရ ဟိုတခါကလို လူနာမည္နဲ႔ ဘုန္းႀကီးဘေလာ့ဂ္ဂါထင္လို႔ ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ဂ်စ္တူးတို႔မ်ား လိုက္ကာတင္တာနဲ႔ စပ်က္ေတာ့တာကိုး ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ပရိတ္သတ္ႀကီး အေမာအပန္းေျပဖို႔ အတြက္ အခ်ိန္အခါ က်ေရာက္လာျပန္ၿပီ မဟုတ္လားဗ်”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကျပေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သလို အခုလည္း ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္ရဲ႕အစ ပထမဆံုးအခ်ိန္ေလးကို အေပ်ာ္ေလးနဲ႔ ဖြင့္လွစ္ေပးခ်င္တဲ့ ဇာတ္ဆရာရဲ႕ ေစတနာပါပဲ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ မွန္ပါေပတယ္ဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.....။ “၂၀၁၀ ရဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာေတြကို ခ်န္ခဲ့ၿပီး အခုႏွစ္သစ္ ၂၀၁၁ ကိုလည္း ျပည္သူေတြအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကဖို႔ က်ေနာ္တို႔ လူရႊင္ေတာ္မ်ားက ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သပါတယ္ဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ႏွစ္စဥ္ႏွစ္တိုင္း ကျပေဖ်ာ္ေျဖခဲ့သလို အခုလည္း ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္ရဲ႕အစ ပထမဆံုးအခ်ိန္ေလးကို အေပ်ာ္ေလးနဲ႔ ဖြင့္လွစ္ေပးခ်င္တဲ့ ဇာတ္ဆရာရဲ႕ ေစတနာပါပဲ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ မွန္ပါေပတယ္ဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.....။ “၂၀၁၀ ရဲ႕ စိတ္ပ်က္စရာေတြကို ခ်န္ခဲ့ၿပီး အခုႏွစ္သစ္ ၂၀၁၁ ကိုလည္း ျပည္သူေတြအားလံုး ေပ်ာ္ရႊင္ၾကဖို႔ က်ေနာ္တို႔ လူရႊင္ေတာ္မ်ားက ဆုေတာင္းေမတၱာ ပို႔သပါတယ္ဗ်ာ”
ကိုေအာင္၏ စကားဆံုးလ်င္ က်န္သည့္လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွာ ကိုယ္ခႏၶာကို ခါးတျခမ္းေစာင္းကာ လိမ္ဖယ္ဖယ္ လုပ္ၿပီး ပရိတ္သတ္ကို ဂါရဝျပဳ ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
ကိုေအာင္။........။ “ ဒီလူေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတုန္း ခႏၶာကိုယ္ လိမ္ေနၾကပါလား ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ မဟုတ္ပါဘူး ကိုေအာင္ရယ္ မင္းက ၂၀၁၀ ေျပာလို႔ ငါတို႔ေတြ သတိရၿပီး ဒီပံုစံ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ၂၀၁၀ မွာ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘာျဖစ္ခဲ့လို႔တုန္း ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ဤကဲ့သို႔ သံၿပိဳင္ေျဖလိုက္ၾကသည္။
“ ၂၀၁၀ မွာ အလိမ္ခံခဲ့ရလို႔ပါကြာ”
ထို႔ေနာက္ လူရႊင္ေတာ္ ငါးေယာက္စလံုး ညာဘက္လက္ေျမွာက္၍ လက္ညွိဳးေထာင္ကာ ဘယ္ညာ ခါယမ္းၿပီး သီခ်င္းအပိုင္းအစ ကို ညီညီညာညာ သီဆိုၾကကုန္သည္။
“ဒါမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ရိုးရိုးသားသား စြမ္းပကားနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ပါဗ်ဳိ႕”
ပထမဆံုး ပ်က္လံုးမွာတင္ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ လက္ခုပ္သံကို ရသြားသည့္ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ပို၍ လမိုင္းကပ္ လာၾကသည္။ တက္တက္ၾကြၾကြ အတိုင္အေဖာက္ညီညီျဖင့္ ပရိတ္သတ္ကို ဆက္လက္ေဖ်ာ္ေျဖေလၿပီ။
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ က်ေနာ္တို႔ လူရႊင္ေတာ္ေတြဆိုတာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပည္သူနဲ႔ တစ္သားထဲ ရပ္တည္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ မွန္ပါတယ္ဗ်ာ လြဲေနေခ်ာ္ေနတာေတြကို ပ်က္လံုးထုတ္ၿပီး တည့္မတ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ သက္သက္ပါပဲ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူမွ နစ္နာေစခ်င္စိတ္ မရိွပါဘူး ”
ကိုဒူကဘာ ။.......။ “ဒါဟာလည္း က်ရာတာဝန္ ေက်ပြန္ခ်င္စိတ္မဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ မွန္ပါေပတယ္ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ က်ရာတာဝန္ဆိုလို႔ က်ေနာ္ တာဝန္က်တုန္းက အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ေျပာျပပါအံုးဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ ဗိုလ္သင္တန္းၿပီးေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ ေက်ာက္စိမ္းနယ္ေျမမွာ တာဝန္က်တယ္ ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဆက္စမ္းပါအံုး ”
ကိုဆီုဆီ။......။ “ တေန႔ ကခ်င္အဖိုးႀကီး တစ္ေယာက္ တားျမစ္နယ္ေျမထဲမွာ ေက်ာက္လာတူးတာ ေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း ဖိေဟာက္လိုက္တာေပါ့”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဘယ္လိုေဟာက္လိုက္တာတုန္း”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ အဖိုးႀကီး ဒီနယ္ေျမမွာ ေက်ာက္မတူးရဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား အဖမ္းခံခ်င္လို႔လား ဆိုၿပီး ေဟာက္လိုက္ေတာ့ အဖိုးႀကီးက မပီကလာ နဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္”
ကိုေအာင္။.....။ “ဘယ္လိုျပန္ေျပာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “တာတို႔ေျပ တာတို႔ေျမ ဆိုလို႔တူးတာပါဗိုလ္ႀကီးရယ္..။ ဗိုလ္ႀကီးတို႔ေျပ ဗိုလ္ႀကီးတို႔ေျမဆိုရင္ မတူးပါဘူး ဗိုလ္ႀကီးတဲ့”
ကိုဆိုဆီ့ ပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ ပရိတ္သတ္မ်ားထံမွ လက္ခုပ္သံ တေျဖာင္းေျဖာင္း ထြက္ေပၚလာသည္။
ထို႔ေနာက္ ကိုဒူကဘာက ပ်က္လံုးတစ္ခုကို အစပ်ဳိးသည္။
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ကိုဆိုဆီက ကခ်င္ျပည္ အေၾကာင္းေျပာလို႔ က်ေနာ္ ၾကံဳခဲ့တာေလးလည္း ေျပာျပခ်င္ေသးသဗ်”
ကိုေအာင္။.....။ “ လင္းစမ္းပါအံုးဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ က်ေနာ္က ကခ်င္ျပည္နယ္သားဆိုေတာ့ ဖားကန္
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လိုေဘာင္းဘီလဲ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ က်ေနာ္က ကခ်င္ျပည္နယ္သားလူလည္ဆိုတာ သူတို႔က မသိၾကဘူးေလ ရိုးရိုးေျဗာင္ ယူလည္း ၁၅၀၀ နွင္းဆီပန္းပံုပါတဲ့ဟာ လည္း ၁၅၀၀ ပဲတဲ့။ ေစ်းခ်င္းအတူတူမွေတာ့ ပန္းပါတာပဲ ယူလိုက္တာေပါ့”
“ဂြမ္းး”
ကိုဒူကဘာတစ္ေယာက္ လင္ဗန္းျဖင့္ အတီးခံလိုက္ရသည္။
ဂ်စ္တူး။......။ “သူ႔ကိုယ္သူမ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္သား လူလည္တဲ့... က်ေနာ့္လို ရန္ကုန္သားက လူလည္လို႔ ေျပာရင္ ဟုတ္ေသး”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ေအာ္... ဂ်စ္တူးက ရန္ကုန္သားလူလည္ဆိုပါေတာ့... ဒါဆို ရန္ကုန္အေၾကာင္း နဲနဲ ေမးၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဟင္း..ဟင္း...အကုန္သိတယ္ ေမးခ်င္ရာေမး”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ဒါဆို ေမးမယ္ဗ်ာ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကို သြားရင္ ဘုန္းႀကီးလမ္းကနီးလား ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းက နီးလား ”
ေမးခြန္းၾကားၿပီး ဂ်စ္တူး အားရပါးရ ရယ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုဆိုဆီ့ နဖူးကို လက္ညိဳးျဖင့္ထိုးကာ
“ ဒါေလးမ်ား လာေမးေနေသးတယ္။ မေသမခ်င္းမွတ္ထား... ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းနီးတာေပါ့ကြ ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ မျဖစ္နိင္ပါဘူးကြာ”
ဂ်စ္တူး။.......။ “ ဘာလို႔မျဖစ္နိင္ရမွာလဲ ေျမပံုယူၿပီးေတာင္ ျပလိုက္ခ်င္ေသးတယ္”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းနီးတာေတာ့ လံုးဝမျဖစ္နိင္ဘူး”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဘာလို႔မျဖစ္နိင္ရမွာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ကျဖင့္ ေသတာၾကာၿပီဟာကို”
“ဂြမ္းး”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ကိုဆိုဆီ ေခါင္းေပၚကို လင္ဗန္းျဖင့္ဝိုင္းရိုက္ၾကေတာ့သည္။
ကိုေက်ာက္။....။ “ဒီလိုေမးေၾကးဆို ကိုဆိုဆီ့ကိုလည္း ဥာဏ္စမ္းျပန္ေမးမယ္ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ေမးဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ကဲပါဒါဆို အေျဖေျပာျပ”
ကိုေအာင္။........။ “ ဒီလူေတြ ဘယ္လိုျဖစ္ၾကတာတုန္း ခႏၶာကိုယ္ လိမ္ေနၾကပါလား ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ မဟုတ္ပါဘူး ကိုေအာင္ရယ္ မင္းက ၂၀၁၀ ေျပာလို႔ ငါတို႔ေတြ သတိရၿပီး ဒီပံုစံ ျဖစ္ကုန္ၾကတာ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ၂၀၁၀ မွာ ခင္ဗ်ားတို႔က ဘာျဖစ္ခဲ့လို႔တုန္း ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ဤကဲ့သို႔ သံၿပိဳင္ေျဖလိုက္ၾကသည္။
“ ၂၀၁၀ မွာ အလိမ္ခံခဲ့ရလို႔ပါကြာ”
ထို႔ေနာက္ လူရႊင္ေတာ္ ငါးေယာက္စလံုး ညာဘက္လက္ေျမွာက္၍ လက္ညွိဳးေထာင္ကာ ဘယ္ညာ ခါယမ္းၿပီး သီခ်င္းအပိုင္းအစ ကို ညီညီညာညာ သီဆိုၾကကုန္သည္။
“ဒါမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ရိုးရိုးသားသား စြမ္းပကားနဲ႔ ယံုၾကည္မႈေတြ တည္ေဆာက္ပါဗ်ဳိ႕”
ပထမဆံုး ပ်က္လံုးမွာတင္ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ လက္ခုပ္သံကို ရသြားသည့္ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ပို၍ လမိုင္းကပ္ လာၾကသည္။ တက္တက္ၾကြၾကြ အတိုင္အေဖာက္ညီညီျဖင့္ ပရိတ္သတ္ကို ဆက္လက္ေဖ်ာ္ေျဖေလၿပီ။
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ က်ေနာ္တို႔ လူရႊင္ေတာ္ေတြဆိုတာ ေခတ္အဆက္ဆက္ ျပည္သူနဲ႔ တစ္သားထဲ ရပ္တည္ခဲ့ၾကတာပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ မွန္ပါတယ္ဗ်ာ လြဲေနေခ်ာ္ေနတာေတြကို ပ်က္လံုးထုတ္ၿပီး တည့္မတ္ေစခ်င္တဲ့ ေစတနာ သက္သက္ပါပဲ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘယ္သူ႕ ဘယ္သူမွ နစ္နာေစခ်င္စိတ္ မရိွပါဘူး ”
ကိုဒူကဘာ ။.......။ “ဒါဟာလည္း က်ရာတာဝန္ ေက်ပြန္ခ်င္စိတ္မဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ မွန္ပါေပတယ္ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ က်ရာတာဝန္ဆိုလို႔ က်ေနာ္ တာဝန္က်တုန္းက အေၾကာင္းေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ေျပာျပပါအံုးဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဒီလိုဗ် က်ေနာ္ ဗိုလ္သင္တန္းၿပီးေတာ့ ကခ်င္ျပည္နယ္ ေက်ာက္စိမ္းနယ္ေျမမွာ တာဝန္က်တယ္ ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဆက္စမ္းပါအံုး ”
ကိုဆီုဆီ။......။ “ တေန႔ ကခ်င္အဖိုးႀကီး တစ္ေယာက္ တားျမစ္နယ္ေျမထဲမွာ ေက်ာက္လာတူးတာ ေတြ႔ေတာ့ က်ေနာ္ကလည္း ဖိေဟာက္လိုက္တာေပါ့”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဘယ္လိုေဟာက္လိုက္တာတုန္း”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ အဖိုးႀကီး ဒီနယ္ေျမမွာ ေက်ာက္မတူးရဘူးဆိုတာ မသိဘူးလား အဖမ္းခံခ်င္လို႔လား ဆိုၿပီး ေဟာက္လိုက္ေတာ့ အဖိုးႀကီးက မပီကလာ နဲ႔ ျပန္ေျပာတယ္”
ကိုေအာင္။.....။ “ဘယ္လိုျပန္ေျပာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “တာတို႔ေျပ တာတို႔ေျမ ဆိုလို႔တူးတာပါဗိုလ္ႀကီးရယ္..။ ဗိုလ္ႀကီးတို႔ေျပ ဗိုလ္ႀကီးတို႔ေျမဆိုရင္ မတူးပါဘူး ဗိုလ္ႀကီးတဲ့”
ကိုဆိုဆီ့ ပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ ပရိတ္သတ္မ်ားထံမွ လက္ခုပ္သံ တေျဖာင္းေျဖာင္း ထြက္ေပၚလာသည္။
ထို႔ေနာက္ ကိုဒူကဘာက ပ်က္လံုးတစ္ခုကို အစပ်ဳိးသည္။
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ကိုဆိုဆီက ကခ်င္ျပည္ အေၾကာင္းေျပာလို႔ က်ေနာ္ ၾကံဳခဲ့တာေလးလည္း ေျပာျပခ်င္ေသးသဗ်”
ကိုေအာင္။.....။ “ လင္းစမ္းပါအံုးဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ က်ေနာ္က ကခ်င္ျပည္နယ္သားဆိုေတာ့ ဖားကန္
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လိုေဘာင္းဘီလဲ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ က်ေနာ္က ကခ်င္ျပည္နယ္သားလူလည္ဆိုတာ သူတို႔က မသိၾကဘူးေလ ရိုးရိုးေျဗာင္ ယူလည္း ၁၅၀၀ နွင္းဆီပန္းပံုပါတဲ့ဟာ လည္း ၁၅၀၀ ပဲတဲ့။ ေစ်းခ်င္းအတူတူမွေတာ့ ပန္းပါတာပဲ ယူလိုက္တာေပါ့”
“ဂြမ္းး”
ကိုဒူကဘာတစ္ေယာက္ လင္ဗန္းျဖင့္ အတီးခံလိုက္ရသည္။
ဂ်စ္တူး။......။ “သူ႔ကိုယ္သူမ်ား ကခ်င္ျပည္နယ္သား လူလည္တဲ့... က်ေနာ့္လို ရန္ကုန္သားက လူလည္လို႔ ေျပာရင္ ဟုတ္ေသး”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ေအာ္... ဂ်စ္တူးက ရန္ကုန္သားလူလည္ဆိုပါေတာ့... ဒါဆို ရန္ကုန္အေၾကာင္း နဲနဲ ေမးၾကည့္ခ်င္ေသးတယ္”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဟင္း..ဟင္း...အကုန္သိတယ္ ေမးခ်င္ရာေမး”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ဒါဆို ေမးမယ္ဗ်ာ ၿမိဳ႕ေတာ္ခန္းမကို သြားရင္ ဘုန္းႀကီးလမ္းကနီးလား ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းက နီးလား ”
ေမးခြန္းၾကားၿပီး ဂ်စ္တူး အားရပါးရ ရယ္သည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုဆိုဆီ့ နဖူးကို လက္ညိဳးျဖင့္ထိုးကာ
“ ဒါေလးမ်ား လာေမးေနေသးတယ္။ မေသမခ်င္းမွတ္ထား... ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းနီးတာေပါ့ကြ ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ မျဖစ္နိင္ပါဘူးကြာ”
ဂ်စ္တူး။.......။ “ ဘာလို႔မျဖစ္နိင္ရမွာလဲ ေျမပံုယူၿပီးေတာင္ ျပလိုက္ခ်င္ေသးတယ္”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္လမ္းနီးတာေတာ့ လံုးဝမျဖစ္နိင္ဘူး”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဘာလို႔မျဖစ္နိင္ရမွာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဗိုလ္ေအာင္ေက်ာ္ကျဖင့္ ေသတာၾကာၿပီဟာကို”
“ဂြမ္းး”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ကိုဆိုဆီ ေခါင္းေပၚကို လင္ဗန္းျဖင့္ဝိုင္းရိုက္ၾကေတာ့သည္။
ကိုေက်ာက္။....။ “ဒီလိုေမးေၾကးဆို ကိုဆိုဆီ့ကိုလည္း ဥာဏ္စမ္းျပန္ေမးမယ္ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ေမးဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “အစကေတာ့ ေထာင္ေထာင္ ေထာင္ေထာင္နဲ႔ ၿပီးမွ ပိုးလို႔ပက္လက္လဲတာ ဘာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ကိုေက်ာက္ အညွီအေဟာက္ေတြ မပါေၾကး”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ေမးခြန္းက ရိုးရိုးပါကြ မင္းတို႔က ဘယ္လိုထင္လို႔လဲ”
ကိုေအာင္။.....။“ အစကေထာင္ေထာင္နဲ႔ ၿပီးမွ လဲတာဆိုေတာ့ ဟိုဟာသတိရမိလို႔”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဘယ္ဟာတုန္း”
သူ႔ကိုရိုက္ရန္ရြယ္ထားသည္ကို ျမင္သျဖင့္ ကိုေအာင္က ကမန္းကတမ္း ျပန္ေျဖသည္။
သူ႔ကိုရိုက္ရန္ရြယ္ထားသည္ကို ျမင္သျဖင့္ ကိုေအာင္က ကမန္းကတမ္း ျပန္ေျဖသည္။
ကိုေအာင္။....။ “ငယ္ငယ္က အရုပ္ပစ္တာ သတိရတာလို႔ ေျပာမလို႔ပါ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “အရုပ္ကယ္သြားလို႔ေပါ့ကြာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဒါဆိုငါ့ေမးခြန္းကို မေျဖနိင္ၾကဘူးေပါ့ ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ဒီလိုလြယ္လြယ္နဲ႔ေတာ့ ဘယ္ရမလဲ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “စဥ္းစားအံုးမယ္ေပါ့”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ မဟုတ္ဘူး အရံႈးေပးမွာ.. ကဲ... မသိဘူးဗ်ာ အေျဖမွန္ေျပာျပ”
ကိုေက်ာက္။....။ “ အစကေထာင္ေထာင္နဲ႔ ျပီးမွ ပိုးလိုးပက္လက္လဲတာ ဟုိဟာေလကြာ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။.......။ “ဘာမ်ားပါလိမ့္”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ျမန္မာေဘာလံုးအသင္း ”
လက္ခုပ္သံမ်ားထြက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုေအာင္က မိုက္ေရွ႕သို႔တိုးလာကာ..
လက္ခုပ္သံမ်ားထြက္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ကိုေအာင္က မိုက္ေရွ႕သို႔တိုးလာကာ..
“ ဒါဆို ကိုေက်ာက္ကိုလည္း ျပန္ေမးမယ္ဗ်ာ ရေအာင္ေျဖ”
ကိုေက်ာက္။....။ “ ေမးလိုက္စမ္းဘာာာ”
ကိုေအာင္။......။ “ လူစည္ၿပီဆိုရင္ ကိုယ့္ပစၥည္းေလး ထုတ္ထုတ္ပြတ္ျပရတယ္ဗ်ာ အဲဒါဘာပစၥည္းလဲ ရေအာင္ေျဖ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ကိုေအာင္ မညစ္ပတ္နဲ႔ေနာ္ ”
ကိုေအာင္။.....။ “ ရိုးရိုးေမးတာပါဗ် အေတြးမေခ်ာ္စမ္းပါနဲ႔ ”
ကိုေအာင္။.....။ “ ရိုးရိုးေမးတာပါဗ် အေတြးမေခ်ာ္စမ္းပါနဲ႔ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “လူစည္ရင္ ထုတ္ထုတ္ပြတ္ျပတဲ့ ကိုယ့္ပစၥည္းဟုတ္လား”
ကိုေအာင္။....။ “ ဟုတ္တယ္....သိတယ္ေပါ့ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ မသိဘူး အရံႈးေပးတယ္ ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ေတာ္ေတာ္စဥ္းစားလိုက္တဲ့ပံုပဲ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ကိုေက်ာက္ကလည္း နဲနဲပါးပါးေခါင္းသံုးအံုးေလ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ငါကလူႀကီးကြ လူႀကီးဆိုတာ ေခါင္းမသံုးဘူးေလ ဘယ္လူႀကီး ေခါင္းသံုးတာ မင္းျမင္ဖူးလို႔လဲ ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ဟုတ္ပါတယ္...ဟုတ္ပါတယ္ လူႀကီးေတြ ေခါင္းမသံုးတာ က်ေနာ္ သိပါတယ္”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ လူႀကီးေတြ ေခါင္းမသံုးဘူး မေျပာပါနဲ႔ဗ်.. က်ဳပ္လည္း လူႀကီးပါပဲ က်ဳပ္ကေခါင္းသံုးပါတယ္ဗ် ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဘယ္ေနရာေတြမွာ ေခါင္းသံုးတာလဲ ေျပာပါအံုး”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ရလာတဲ့ေငြ ကိုယ့္အိတ္ထဲေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုထည့္ရမလဲ ေတြးတတ္တာကို ေျပာတာဗ်။ ဘယ္နိင္ငံ ဘဏ္မွာ အပ္မလဲဆိုတာလည္း ေခါင္းသံုးၿပီးေတြးရတာပဲေလ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ရလာတဲ့ေငြ ကိုယ့္အိတ္ထဲေရာက္ေအာင္ ဘယ္လိုထည့္ရမလဲ ေတြးတတ္တာကို ေျပာတာဗ်။ ဘယ္နိင္ငံ ဘဏ္မွာ အပ္မလဲဆိုတာလည္း ေခါင္းသံုးၿပီးေတြးရတာပဲေလ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား..။......။“ ေအာ္ ေတာ္ေတာ္ လူႀကီးပီသပါေပတယ္.ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ကဲပါဒါဆို အေျဖေျပာျပ”
ကိုေအာင္။......။ “လူစည္ရင္ ထုတ္ထုတ္ပြတ္ျပရတဲ့ ကိုယ့္ပစၥည္းေလးဆိုတာက..”
ကိုေက်ာက္။......။ “ အဲဒါဘာတုန္း”
ကုိေအာင္။.....။ “ iPhone ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ဟုတ္လို႔လားဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.....။ “ ေစ်းႀကီးႀကီးေပးဝယ္ထားရတာ လူစည္တုန္း ထုတ္ပြတ္မွ တန္မွေပါ့ဗ် မယံုရင္ MRT ေပၚမွာ ေစာင့္ၾကည့္”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...။ဒါဆို...ဒီတခါေတာ့ က်ေနာ္ေမးမယ္ဗ်ာ ေျဖၾက ”
ကိုေအာင္။......။ “ ရတယ္ ႀကိဳက္တာေမး”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ အပင္ေတြထဲမွာ သံုးစားမရတဲ့အပင္က ဘာပင္လဲ”
ဂ်စ္တူးေမးခြန္းဆံုးလ်င္ က်န္သည့္လူရႊင္ေတာ္မ်ား ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ကာ အေျဖရွာဟန္ျပဳသည္။
ကိုေက်ာက္။.......။ “သံုးစားမရတဲ့ အပင္ဆိုတာ မရိွဘူးေလ ႏြယ္ျမက္သစ္ပင္ ေဆးဖက္ဝင္လို႔ ဆိုရိုးရိွတာပဲ ေမးခြန္းမွားေနတယ္ ထင္တယ္ကြ။ ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ မမွားဘူး ရိွတယ္ဗ် ရေအာင္ စဥ္းစား”
ကိုေအာင္။......။ “စဥ္းစားမရဘူးကြာ အရံႈးေပးတယ္ အေျဖေျပာျပ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ လြယ္လြယ္ေလးပါဗ် သံုးစားမရတဲ့အပင္ဆိုတာ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ဘာပင္တုန္း”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ စည္ပင္”
ပရိတ္သတ္၏ ရယ္သံမ်ားကို ေစာင့္ၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ဇာတ္စင္အလယ္တြင္ စုလာၾကသည္။
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ ပရိတ္သတ္ကို ရယ္ေမာေအာင္ ပ်က္လံုးထုတ္လို႔ ေကာင္းေပမယ့္ ကခ်င္ေနရွာတဲ့ မင္းသမီးကိုလည္း အလွည့္ေပးရအံုးမယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ တတ္သည့္ပညာမေနသာ ဆုိသလို ေရွ႕ထြက္မင္းသမီးေလးလည္း ကျပအသံုးေတာ္ ခံခ်င္ရွာမွာပဲ”
ကိုေအာင္။.....။ “ မင္းသမီးက ဘယ္သူမ်ားလဲဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။...။ “ နံမည္ေလးေတြ ၾကားပါရေစလားဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ သဘင္ေလာကမွာ အစဥ္အဆက္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ မႏၱေလးေရႊၿမိဳ႕ေတာ္က မင္းသမီး ေရႊစင္ဦး နဲ႔ ညီမငယ္ စည္းစိမ္ရွင္ ပါတဲ့ဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ဒါဆို ကိုေက်ာက္ပဲ က်ေနာ္တို႔ မင္းသမီးေတြကို ေခၚေပးဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ေမွ်ာ္လင့္တာ ခ်ိန္ခါသင့္ၿပီမို႔ ဝတိ ံသာအျမင့္က တိမ္လႊာဆင့္ကာ ဆင္းခဲ့ပါေတာ့ ေရႊစင္ႏွမတို႔ေရ ”
ကိုေက်ာက္၏ မင္းသမီး ေခၚသံအဆံုးတြင္ ဇာတ္စင္တစ္ခုလံုး မီးေရာင္ မွိန္က်သြားၿပီး ဆိုင္းဆရာႀကီး မိုးယံ၏ ေလေျပထိုးတီးဟန္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆလိုက္မီးေရာင္ ႏွစ္ခု ဇာတ္စင္အလယ္ကို က်ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ မေရႊစင္ အျဖဴေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ မစည္းစိမ္တို႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားဘက္ လွည့္ကာ ႏႈတ္ဆက္ျပန္သည္။
“ေရႊစင့္ရဲ႕ ေမာင္ႏွမမ်ား မဂၤလာပါရွင္”
“ မဂၤလာပါ မင္းသမီးတို႔ေရ”
“ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို ဘယ္လိုသီခ်င္းေလးနဲ႔ ကျပေဖ်ာ္ေျဖမလဲ မင္းသမီးေရ”
“ ေရႊစင္တို႔ညီအမ ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္ သီခ်င္းေလးကေတာ့ ေရႊစင္နဲ႔တကြ ျပည္သူေတြ အားလံုး ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးကို သီခ်င္းေလး အျဖစ္ ဒီလိုဆိုကာ ကလိုက္ခ်င္ပါတယ္ရွင္”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။.......။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းဟန္ျဖင့္ သံၿပိဳင္ ဝင္ဆိုၾကသည္။
သီခ်င္းသံ ဆံုးၿပီးေနာက္ ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ မင္းသမီးမ်ား ဇာတ္စင္အေနာက္သို႔ ဝင္ေရာက္သြားေတာ့သည္။ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ဇာတ္စင္အလယ္သို႔ စုေဝးလာၾကသည္။
ကိုေက်ာက္။......။ “ မင္းသမီးရဲ႕ သီခ်င္းေလး မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ”
ကိုေအာင္။........။ “ အတိတ္ေကာင္း နမိတ္ေကာင္း ေဆာင္တဲ့သီခ်င္းေလးမို႔ နားေထာင္လို႔ မၿငီးဘူးဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။....။ အတိတ္ေကာင္း နမိတ္ေကာင္း ဆိုလို႔ ေျပာရအံုးမယ္။ မင္းသမီး သီခ်င္းဆိုေနတုန္း က်ေနာ့္မွာ စိုးရိမ္လိုက္ရတာဗ်ာ ”
ဂ်စ္တူး ။......။ “ ဘာကို စိုးရိမ္တာလဲ ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ ကေနရင္း ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးရိမ္တာလား”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ မဟုတ္ပါဘူး မီးပ်က္သြားမွာစိုးတာ”
“ ဂြမ္းးး ”
ကိုေအာင္။......။ “အတိတ္ေကာင္း နမိတ္ေကာင္းပါဆိုမွ မီးပ်က္မွာပူေနေသးတယ္။”
ကိုဆိုဆီ။.....။“မင္းသမီးရဲ႕ သီခ်င္းေလး ေကာင္းသလို ကတာေလးလည္း မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။...။ “ သဘင္သည္ေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ ထြက္ေပၚတဲ႔ ေရႊမန္းသူေတြကိုးဗ်”
ဂ်စ္တူး။......။“မင္းသမီး ကတာေကာင္းလြန္းလို႔ ဇာတ္စင္ေထာင့္ကေန မေရႊစင္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည့္ေနတာ က်ေနာ္ေတြ႔လိုက္ေသးတယ္”
ကိုေက်ာက္။......။“သူ႔ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးလား”
ဂ်စ္တူး။......။ “မဟုတ္ဘူး မီးဆလိုက္ႀကီး”
“ဂြမ္း...”
ဂ်စ္တူးးကို ဝိုင္းတီးၾကေတာ့သည္။
ကိုဒူကဘာ။......။ “အၿငိမ့္သီခ်င္း ၾကားေတာ့ နိင္ငံရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ ေျပာင္းသြားတာေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းသြားတာတုန္း ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ အရင္က ျမစ္ကိုျမင္လွ်င္ တံတားဆင္မည္ ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလ အခု အဲဒီလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး”
ကိုေက်ာက္။........။ “ ဘာတဲ့လဲ ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ျမစ္ကိုျမင္လွ်င္ ဆည္တည္ေဆာက္မည္ တဲ့”
ဂ်စ္တူး။.........။ “ ဆည္ေဆာက္ၿပီး ဘာလုပ္မွာလဲ ”
ကိုဒူကဘာ။......။“ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္မွာေလ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “ေအာ္.. ဒို႔ျပည္သူေတြ အတြက္ေပါ့”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “မဟုတ္ပါဘူး သတင္းစာနဲ႔ မိန္႔ခြန္းထဲ ထည့္ၾကြားဖို႔႔”
“ ဂြမ္းးး”
ကိုေက်ာက္ကိုလင္ဗန္းျဖင့္ ဝိုင္းရိုက္ၾကေတာ့သည္။
ကိုေအာင္။........။ “မင္းသမီး သီခ်င္းၾကားလို႔ က်ေနာ္လည္းဟိုတေလာက ဖတ္လိုက္ရတဲ့ သတင္းေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ဗ်”
ကိုဒူကဘာ။.........။ “ ေျပာျပပါအံုးဗ်ာ ”
ကိုေအာင္။.....။ “ က်ေနာ္တို႔ နိင္ငံမွာ မဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့ က႑မရိွဘူး ဆိုၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာသြားတာေလ”
ကုိဆိုဆီ။.......။ “ ၾကားတယ္ေလ အဲဒီလိုေျပာလို႔ နိင္ငံတကာကေတာင္ ေဝဖန္ၾကတာပဲ”
ကိုဆိုဆီ ။........။ “ကိုေအာင္က မိန္႔ခြန္းအေၾကာင္းေျပာေတာ့ က်ေနာ္က တစ္ခုေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ဗ် ”
ဂ်စ္တူး။........။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ မိန္႔ခြန္းေျပာတဲ့အခါ တစ္ခ်ိဳ႔လူႀကီးေတြ စာရြက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာတာ ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား”
ကိုေအာင္။.....။ “ အင္းဟုတ္တယ္ သတိထားမိတယ္ ေျပာရမွာေတြ ေမ့သြားမွာ စိုးလို႔မဟုတ္လား”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ မဟုတ္ဘူးဗ် ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ ဒါမွမဟုတ္ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ မ်က္နာမၾကည့္ရဲလို႔လား”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ ဒါလည္းမဟုတ္ဘူးဗ်”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ အဲဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ စာရြက္ၾကည့္ၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာတာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “သူစာဖတ္တတ္တယ္ဆိုတာ ျပတာေလ”
“ဂြမ္းးး”
လင္ဗန္းျဖင့္ ေခါင္းကို ဝိုင္းတီးၾကေတာ့သည္။
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ေတာ္ၿပီ နိင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြ မပ်က္နဲ႔ေတာ့ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
ဂ်စ္တူး။......။ “စင္ေထာင့္မွာ ဇာတ္ဆရာ မ်က္နာငယ္ေနျပီ”
ကိုေအာင္။.....။ “ကဲဒါဆိုလည္း က်ေနာ္တို႔လူရႊင္ေတာ္ေတြ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုလုပ္ၾကမယ္ဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ ကဲ..ကဲ.. အေျပာင္ အပ်က္ေလးေတြ ေလွ်ာ့ၿပီး အလုပ္ေလးနဲ႔ သက္ေသျပရေအာင္ မင္းသမီးကို ေခၚထုတ္ၾကပါစို႔”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ဒီတခါ အလွည့္က်သူက ဘယ္သူပါလိမ့္”
ကိုေအာင္။.....။ “ ေမဓါဝီ ဆိုတဲ့ ေမကညာမဒီ ပါတဲ့ဗ်ာ”
ဂ်စ္တူး။........။ “ဒါဆို က်ေနာ္ ေခၚမယ္ဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ ေခၚေစဗ်ာ ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ တိုင္းတခြင္မွာ ႏိႈင္းယွဥ္ကာ ျပရရင္ျဖင့္ ေျမကမာၻဒီတေၾကာမွာ ေမဓါဝီကညာေခ်ာကို ရြာစားေရ ရတနာစိန္ထုပ္နဲ႔ အႀကိဳေထာက္ေစဗ်ားးး”
ဂ်စ္တူး၏ မင္းသမီးေခၚသံဆံုးလ်င္ ရြာစားေက်ာ္ စိန္မိုးယံ၏ အပ်ဳိးတီးဟန္ ႏွင့္အတူ ဇာတ္စင္ ညာဘက္အျခမ္းမွ မိုးျပာေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ မင္းသမီး ေမဓါဝီ ထြက္ေပၚလာသည္။ ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားဘက္ လွည့္ကာ...
“ မဂၤလာညခ်မ္းပါ အကိုတို႔ေရ”
“ မဂၤလာရိွေသာ ညခ်မ္းေလးပါပဲ ညီမေရ”
“ ေခါင္း ၊ ခါး ၊ ေျခ၊ လက္ ၊ ဤေလးခ်က္ မပ်က္ေစရ သုခုမလို႔ ဆိုရိုးရိွတယ္ မဟုတ္လားရွင္”
“ မွန္ပါေပတယ္ဗ်ာ”
“ ဒီညမွာေတာ့ တတ္ထားတဲ့ ပညာနဲ႔ အစြမ္းကုန္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖပါ့မယ္ရွင္”
“ ပရိတ္သတ္ႀကီးကလည္း မင္းသမီး ဘယ္လိုကမယ္ ဘယ္လိုဆိုမယ္ဆိုတာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကပါတယ္”
“ မင္းသမီး သီဆိုမယ့္ သီခ်င္းေလးက ပလီပလာကိုကိုညာ လို႔ အမည္ရပါတယ္ နားဆင္ေပးၾကပါအံုး”
“ ၾကားပါရေစဗ်ာ...”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ သံျပိဳင္ဝင္ဆိုေပးသည္။ “ ဆင္..ဆင္..ဆင္ျခင္ပါကြယ္။ ကို..ကို..ကိုပလီပလာရယ္”
ျမဴးၾကြဖြယ္ သီခ်င္းစာသားႏွင့္လိုက္ဖက္ေအာင္ ရြာစားေက်ာ္ စိန္မိုးယံမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတီးဟန္ျဖင့္ ပို႔ေပးတာေၾကာင့္ ပရိတ္သတ္မ်ားပါ တက္ၾကြကုန္သည္။
“ဆရာႀကီးလည္း တအားကိုလုပ္တယ္.
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။......။ “ ဆင္..ဆင္..ဆင္ျခင္ပါကြယ္။ ကို..ကို..ကိုပလီပလာရယ္”
သီခ်င္းစာသားႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ ေခါင္းေလးမ်ား ခါကာ ကရင္း သီခ်င္းဆံုးသြားတာေၾကာင့္ ပရိတ္သတ္ကို လက္အုပ္ခ်ီႏႈတ္ဆက္ၿပီး ဇာတ္စင္ေနာက္သို႔ မင္းသမီးေမဓါဝီ ဝင္ေရာက္သြားသည္။
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဇာတ္ဆရာျမစ္က်ဳိးအင္း ေရြးထားတဲ့ မင္းသမီးေတြက အကေကာင္း အဆိုေကာင္းပါလားဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “ လက္ေရြးစင္ေတြ ေရြးထားတာကိုးဗ်”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ အဆိုအကတင္ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး ပ်က္လံုးေတြလည္း ထိထိမိမိမဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ပ်က္လံုးေတြ ထိမိတာလည္း မေျပာနဲ႔ေလ သူပ်က္လံုးေရးေတာ့ ဟိုဟာေလးကို ျမင္ေယာင္ၿပီး ေရးတာတဲ့ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ဘာေလးတုန္း”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ ကားျပာေလးတဲ့ ”
“ဂြမ္း”
“ကိုယ့္ဇာတ္ဆရာကို အဲဒီလို ပ်က္စရာလား... ညေၾကးျဖတ္ခံေနရမယ္”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ေခတ္ရဲ႕ အလြဲအေခ်ာ္ေလးေတြကို တာဝန္ေက်ခ်င္စိတ္နဲ႔ ပ်က္လံုးထုတ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.........။ “ လြဲေခ်ာ္တာေတြ မျဖစ္သင့္တာေတြကို ျပည္သူထဲက ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပ်က္တဲ့သေဘာကိုးဗ်”
ကိုဆိုဆီ။...........။ “ က်ဳပ္တို႔ကသာ ပ်က္လံုးထုတ္တာပါဗ်ာ တကယ္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အေမွ်ာ္အျမင္ရိွပါတယ္”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ဟုတ္လို႔လားဗ်ာ”ကိုေအာင္။........။ “ အဲဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ အခုဆို လႊတ္ေတာ္ကိုေတာင္ နာမည္ေျပာင္းလိုက္ျပီ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လိုေျပာင္းလိုက္တာလဲ အထက္လႊတ္ေတာ္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ မဟုတ္ဘူးလား”
ကိုေအာင္။.......။ “ မဟုတ္ဘူးဗ် တျခားနာမည္ ”
ဂ်စ္တူး ။.........။ “ ဘာနာမည္လဲ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ အစိမ္းေရာင္လႊတ္ေတာ္ တဲ့”
“ ဂြမ္းးး ”
ကိုဆိုဆီ ။.........။ “ ခင္မ်ားတို႔ ေျပာတဲ့ အေမွ်ာ္အျမင္ရိွရံုတင္ဘယ္ကမလဲ စိတ္ထားလည္း ႏုညံ့ေသးသဗ်”
ဂ်စ္တူး။............။ “ ဘယ္လိုႏုညံ့တာလဲ ရွင္းျပပါအံုးဗ်ာ ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ တိရိစာၦန္ေတြကိုမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ ေမြးျမဴတာဗ် ေဟာ ဆင္ျဖဴေတာ္ဆိုရင္လည္း ဘြဲ႔နာမည္ေတြ အမိုးအကာနဲ႔ အေစာင့္အေရွာက္နဲ႔ ေမြးထားတာ၊ ၾကံ့ေတြဆိုလည္း နိင္ငံျခားက တကူးတက မွာယူၿပီး ေမြးထားတာ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ ဘာလို႔နိင္ငံျခားက မွာတာလဲ ကိုယ့္နိင္ငံမွာ ၾကံ့မရိွလို႔လား ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ ေျပာသံၾကားတာေတာ့ ျပည္တြင္းၾကံ့ေတြက မ်ဳိးမေကာင္းဘူးဆိုလားဘဲ ”
ကိုေအာင္။........။ “ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ တိရိစာၦန္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တာေတာ့သိပါၿပီ ဒါနဲ႔ ျပည္သူေတြကိုေရာ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ ျပည္သူေတြဆိုရင္ မိုးလံုေလလံုနဲ႔ကို ထားတာ ”
ဂ်စ္တူး။...........။ “ အိမ္ယာေတြ ေဆာက္ေပးတာလား ”
ကိုဆိုဆီ။.........။ “ မဟုတ္ဘူး ေထာင္ထဲမွာ ”
“ ဂြမ္း ” လင္ဗန္းျဖင့္ အတီးခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ကိုဆိုဆီ ေခါင္းေလးပြတ္ကာ စပ္ျဖဲျဖဲလုပ္ေနသည္။
ကိုေအာင္။.......။ “ကိုဆိုဆီက လံုလံုျခံဳျခံဳ ထားတယ္ဆိုလို႔ ေျပာရအံုးမယ္ က်ဳပ္ဦးေလးဆို အခု အရက္ဆိုင္မွာ သြားမေသာက္ေတာ့ဘူး အိမ္မွာပဲ လံုလံုျခံဳျခံဳေသာက္ေတာ့တယ္”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ လူျမင္မွာစိုးလို႔လား ”
ကိုေအာင္။.......။ “ မဟုတ္ဘူး အရက္ဆိုင္မွာ ရန္ျဖစ္မွာစိုးလို႔တဲ့ ”
ကိုဒူကဘာ။...........။ “ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ အရက္ဆိုင္မွာ ရန္ျဖစ္တာပဲ သူခ်ကိုယ္ခ်ေပါ့ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ က်ေနာ္လည္း အဲဒီလို ေျပာေတာ့ ဦးေလးက ျပန္ေျဖတယ္ ”
ကိုဆိုဆီ။.........။ “ဘာတ့ဲလဲ”
ကိုေအာင္။........။ “ငါ့မွာ က်ည္ကာအက်ၤ ီမရိွဘူးကြတဲ့ ”
ကိုေအာင္ ပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ေထာင္ထားေသာ လက္ညိဳးမ်ားကို ဘယ္ညာ ခါယမ္းၿပီး တညီတညာ သံၿပိဳင္သီဆိုၾကသည္။
ကိုေက်ာက္။......။ “ ေျပာလို႔သာ ေျပာရတာ တကယ္ေတာ့ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဒီေခတ္ေလာက္ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ တစ္ေသြးထဲ တသားထဲ ျဖစ္တဲ့ေခတ္မရိွဘူးဗ် ”
ကိုဆိုဆီ ။.........။ “ ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္ဗ်ာ ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးေတာ့ ျပည္သူေတြက တခဲနက္ မဲထည့္ၾကတာမ်ား ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ ေက်ာ္တယ္ မဟုတ္လား ”
ဂ်စ္တူး ။..........။ “ မွန္ပါတယ္ ဒါဟာ ျပည္သူေတြ တက္ၾကြတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဒါက ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလကုိ ေျပာျပတာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ အစိုးရက လမ္းျပေျမပံု အတြက္ဆိုၿပီး အာရံုစိုက္ေနေတာ့ ျပည္ေတြကလည္း ေျမပံုေတြ လိုက္လုပ္ၾကတယ္ေလ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ဟုတ္လား ျပည္သူေတြက ဘာေျမပံုလုပ္တာလဲ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ မုန္တိုင္းမိၿပီးေသတဲ့သူေတြ အတြက္ေလ ”
ကိုဆိုဆီ ။........။ “ တက္ညီလက္ညီ ရိွပါေပတယ္ဗ်ာ ”
ကိုဒူကဘာ။.........။ “ကိုေက်ာက္ ေျပာလို႔ ေျပာရအံုးမယ္ က်ေနာ္တို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က လမ္းျပေျမပံုကို နားမလည္ဘူးတဲ့ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ ဂ်စ္တူးက ဘယ္လိုသိသတုန္း”
ကိုဒူကဘာ ။..........။ “ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ အတြင္းသတင္းဆိုပါေတာ့ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ေျပာျပပါအံုးဗ်ာ ”
ကိုဒူကဘာ။...........။ “ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ဝန္ႀကီးက သူ႔အေဖာ္ ဝန္ႀကီးကို ေျပာသတဲ့ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လိုေျပာလဲ”
ကိုဒူကဘာ။..........။ “ေမာင္ဥာဏ္ရာ.. ငါျဖင့္လမ္းစဥ္ ၇ ရပ္ကို နားကိုမလည္ဘူးကြာတဲ့ အဲဒီေတာ့ ေဘးကဝန္ႀကီးက အဘကလဲ ဒါကလြယ္လြယ္ေလး ကြၽန္ေတာ္ရွင္းၿပမယ္ေလလို႔ျပန္ေျပာတယ္ အဲဒီေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဒီလိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္”
ဂ်စ္တူး။.........။ “ ဘယ္လို ျပန္ေျပာလိုက္တာလဲ ”
ကိုဒူကဘာ။........။ “ ဟ..ေမာင္ဥာဏ္ရ အခုပဲ ကုလသမဂၢထိ တက္ရွင္းၿပၿပီးပေလကြာ ငါေၿပာတာ ငါနားမလည္ဘူးပဲေၿပာတာ ရွင္းတာကရွင္းတတ္တယ္ တဲ့”
ကိုေက်ာက္။......။ “ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဝန္ႀကီးအေၾကာင္းေျပာလို႔ က်ေနာ္ကလည္း ေျပာျပခ်င္ေသးသဗ်ာ ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “ လင္းစမ္းပါအံုးဗ်ာ”
ကိုေအာင္။......။ “ဟိုတေလာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လမ္းေပၚထြက္လာေတာ့ ျပည္သူေတြအမ်ားႀကီး လာႏႈတ္ဆက္ၾကတာ ေတြ႔လိုက္တယ္ မဟုတ္လား”
ပရိတ္သတ္၏ ရယ္သံမ်ားကို ေစာင့္ၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ဇာတ္စင္အလယ္တြင္ စုလာၾကသည္။
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ ပရိတ္သတ္ကို ရယ္ေမာေအာင္ ပ်က္လံုးထုတ္လို႔ ေကာင္းေပမယ့္ ကခ်င္ေနရွာတဲ့ မင္းသမီးကိုလည္း အလွည့္ေပးရအံုးမယ္ မဟုတ္လားဗ်ာ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ တတ္သည့္ပညာမေနသာ ဆုိသလို ေရွ႕ထြက္မင္းသမီးေလးလည္း ကျပအသံုးေတာ္ ခံခ်င္ရွာမွာပဲ”
ကိုေအာင္။.....။ “ မင္းသမီးက ဘယ္သူမ်ားလဲဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။...။ “ နံမည္ေလးေတြ ၾကားပါရေစလားဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ သဘင္ေလာကမွာ အစဥ္အဆက္ ေက်ာ္ၾကားခဲ့တဲ့ မႏၱေလးေရႊၿမိဳ႕ေတာ္က မင္းသမီး ေရႊစင္ဦး နဲ႔ ညီမငယ္ စည္းစိမ္ရွင္ ပါတဲ့ဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ဒါဆို ကိုေက်ာက္ပဲ က်ေနာ္တို႔ မင္းသမီးေတြကို ေခၚေပးဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ေမွ်ာ္လင့္တာ ခ်ိန္ခါသင့္ၿပီမို႔ ဝတိ ံသာအျမင့္က တိမ္လႊာဆင့္ကာ ဆင္းခဲ့ပါေတာ့ ေရႊစင္ႏွမတို႔ေရ ”
ကိုေက်ာက္၏ မင္းသမီး ေခၚသံအဆံုးတြင္ ဇာတ္စင္တစ္ခုလံုး မီးေရာင္ မွိန္က်သြားၿပီး ဆိုင္းဆရာႀကီး မိုးယံ၏ ေလေျပထိုးတီးဟန္ ထြက္ေပၚလာသည္။ ထို႔ေနာက္ ဆလိုက္မီးေရာင္ ႏွစ္ခု ဇာတ္စင္အလယ္ကို က်ေရာက္လာသည့္အခါတြင္ေတာ့ ပန္းႏုေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ မေရႊစင္ အျဖဴေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ မစည္းစိမ္တို႔ လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ေနသည္ကို ေတြ႔လိုက္ရသည္။ ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားဘက္ လွည့္ကာ ႏႈတ္ဆက္ျပန္သည္။
“ေရႊစင့္ရဲ႕ ေမာင္ႏွမမ်ား မဂၤလာပါရွင္”
“ မဂၤလာပါ မင္းသမီးတို႔ေရ”
“ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတဲ့ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို ဘယ္လိုသီခ်င္းေလးနဲ႔ ကျပေဖ်ာ္ေျဖမလဲ မင္းသမီးေရ”
“ ေရႊစင္တို႔ညီအမ ေဖ်ာ္ေျဖမယ့္ သီခ်င္းေလးကေတာ့ ေရႊစင္နဲ႔တကြ ျပည္သူေတြ အားလံုး ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့ ဆႏၵေလးကို သီခ်င္းေလး အျဖစ္ ဒီလိုဆိုကာ ကလိုက္ခ်င္ပါတယ္ရွင္”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။.......။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ ”
“ကၽြန္မစိတ္ကူးထဲက ျမန္မာျပည္ အလြန္ႀကီးက်ယ္ခမ
ေရမီးေတြ
လမ္းတံတားေတြလည္
ႏိုင္ငံတကာကို ရင္ေဘာင္တန္းဖို
လူရႊင္ေတာ္မ်ား လက္သီးလက္ေမာင္း တန္းဟန္ျဖင့္ သံၿပိဳင္ ဝင္ဆိုၾကသည္။
“ တို႔ျပည္သူေတြ ေမွ်ာ္လင့္သည္.. ေမွ်ာ္လင့္ေနပါသည္။”
ဆိုင္းဆရာ မိုးယံရဲ႕ ျမဴးၾကြေသာ လက္သံေၾကာင့္ မင္းသမီး၏ သီခ်င္းမွာ ပို၍ျမဴးၾကြလာေလၿပီ။ မင္းသမီးႏွစ္လက္ သူနိင္ကိုယ္နိင္ အၿပိဳင္က်ဲ ၾကေလၿပီ။
“လွမ္းၾကည့္လိုက္
ထုတ္ကုန္ေတြ ပိုလွ်ံေနပါသည္.
ႏိ
သီခ်င္းသံ ဆံုးၿပီးေနာက္ ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ကာ မင္းသမီးမ်ား ဇာတ္စင္အေနာက္သို႔ ဝင္ေရာက္သြားေတာ့သည္။ လူရႊင္ေတာ္မ်ား ဇာတ္စင္အလယ္သို႔ စုေဝးလာၾကသည္။
ကိုေက်ာက္။......။ “ မင္းသမီးရဲ႕ သီခ်င္းေလး မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ”
ကိုေအာင္။........။ “ အတိတ္ေကာင္း နမိတ္ေကာင္း ေဆာင္တဲ့သီခ်င္းေလးမို႔ နားေထာင္လို႔ မၿငီးဘူးဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။....။ အတိတ္ေကာင္း နမိတ္ေကာင္း ဆိုလို႔ ေျပာရအံုးမယ္။ မင္းသမီး သီခ်င္းဆိုေနတုန္း က်ေနာ့္မွာ စိုးရိမ္လိုက္ရတာဗ်ာ ”
ဂ်စ္တူး ။......။ “ ဘာကို စိုးရိမ္တာလဲ ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ ကေနရင္း ေခ်ာ္လဲမွာ စိုးရိမ္တာလား”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ မဟုတ္ပါဘူး မီးပ်က္သြားမွာစိုးတာ”
“ ဂြမ္းးး ”
ကိုေအာင္။......။ “အတိတ္ေကာင္း နမိတ္ေကာင္းပါဆိုမွ မီးပ်က္မွာပူေနေသးတယ္။”
ကိုဆိုဆီ။.....။“မင္းသမီးရဲ႕ သီခ်င္းေလး ေကာင္းသလို ကတာေလးလည္း မေကာင္းဘူးလားဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။...။ “ သဘင္သည္ေတြ ေခတ္အဆက္ဆက္ ထြက္ေပၚတဲ႔ ေရႊမန္းသူေတြကိုးဗ်”
ဂ်စ္တူး။......။“မင္းသမီး ကတာေကာင္းလြန္းလို႔ ဇာတ္စင္ေထာင့္ကေန မေရႊစင္ကို မ်က္ေတာင္မခတ္တမ္း ၾကည့္ေနတာ က်ေနာ္ေတြ႔လိုက္ေသးတယ္”
ကိုေက်ာက္။......။“သူ႔ ခ်စ္ခ်စ္ႀကီးလား”
ဂ်စ္တူး။......။ “မဟုတ္ဘူး မီးဆလိုက္ႀကီး”
“ဂြမ္း...”
ဂ်စ္တူးးကို ဝိုင္းတီးၾကေတာ့သည္။
ကိုဒူကဘာ။......။ “အၿငိမ့္သီခ်င္း ၾကားေတာ့ နိင္ငံရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ ေျပာင္းသြားတာေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘယ္လိုမ်ား ေျပာင္းသြားတာတုန္း ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ အရင္က ျမစ္ကိုျမင္လွ်င္ တံတားဆင္မည္ ဆိုတဲ့ ေဆာင္ပုဒ္ေလ အခု အဲဒီလို မဟုတ္ေတာ့ဘူး”
ကိုေက်ာက္။........။ “ ဘာတဲ့လဲ ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ျမစ္ကိုျမင္လွ်င္ ဆည္တည္ေဆာက္မည္ တဲ့”
ဂ်စ္တူး။.........။ “ ဆည္ေဆာက္ၿပီး ဘာလုပ္မွာလဲ ”
ကိုဒူကဘာ။......။“ေရအားလွ်ပ္စစ္ ထုတ္လုပ္မွာေလ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “ေအာ္.. ဒို႔ျပည္သူေတြ အတြက္ေပါ့”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “မဟုတ္ပါဘူး သတင္းစာနဲ႔ မိန္႔ခြန္းထဲ ထည့္ၾကြားဖို႔႔”
“ ဂြမ္းးး”
ကိုေက်ာက္ကိုလင္ဗန္းျဖင့္ ဝိုင္းရိုက္ၾကေတာ့သည္။
ကိုေအာင္။........။ “မင္းသမီး သီခ်င္းၾကားလို႔ က်ေနာ္လည္းဟိုတေလာက ဖတ္လိုက္ရတဲ့ သတင္းေလး ေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ဗ်”
ကိုဒူကဘာ။.........။ “ ေျပာျပပါအံုးဗ်ာ ”
ကိုေအာင္။.....။ “ က်ေနာ္တို႔ နိင္ငံမွာ မဖြံ႔ၿဖိဳးတဲ့ က႑မရိွဘူး ဆိုၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာသြားတာေလ”
ကုိဆိုဆီ။.......။ “ ၾကားတယ္ေလ အဲဒီလိုေျပာလို႔ နိင္ငံတကာကေတာင္ ေဝဖန္ၾကတာပဲ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဟုတ္တယ္ အဲဒီေဝဖန္တဲ့သူေတြကို မိန္႔ခြန္းေျပာတဲ႔ လူၾကီးက တစ္ခြန္းပဲ ျပန္ေျပာလိုက္တာ အားလံုး အသံတိတ္သြားရတယ္”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ ဘယ္လိုျပန္ေျပာလိုက္လဲ ”
ကိုေအာင္။.....။ “ မယံုရင္ ငါ့အိမ္လာၾကည့္တဲ့ ”
“ဂြမ္းးးး”
“ဂြမ္းးးး”
ကိုဆိုဆီ ။........။ “ကိုေအာင္က မိန္႔ခြန္းအေၾကာင္းေျပာေတာ့ က်ေနာ္က တစ္ခုေျပာျပခ်င္ေသးတယ္ဗ် ”
ဂ်စ္တူး။........။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ မိန္႔ခြန္းေျပာတဲ့အခါ တစ္ခ်ိဳ႔လူႀကီးေတြ စာရြက္ၾကည့္ၿပီး ေျပာတာ ေတြ႔တယ္မဟုတ္လား”
ကိုေအာင္။.....။ “ အင္းဟုတ္တယ္ သတိထားမိတယ္ ေျပာရမွာေတြ ေမ့သြားမွာ စိုးလို႔မဟုတ္လား”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ မဟုတ္ဘူးဗ် ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ ဒါမွမဟုတ္ ပရိတ္သတ္ရဲ႕ မ်က္နာမၾကည့္ရဲလို႔လား”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ ဒါလည္းမဟုတ္ဘူးဗ်”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ အဲဒါဆို ဘာျဖစ္လို႔ စာရြက္ၾကည့္ၿပီး မိန္႔ခြန္းေျပာတာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “သူစာဖတ္တတ္တယ္ဆိုတာ ျပတာေလ”
“ဂြမ္းးး”
လင္ဗန္းျဖင့္ ေခါင္းကို ဝိုင္းတီးၾကေတာ့သည္။
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ေတာ္ၿပီ နိင္ငံေရးအေၾကာင္းေတြ မပ်က္နဲ႔ေတာ့ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
ဂ်စ္တူး။......။ “စင္ေထာင့္မွာ ဇာတ္ဆရာ မ်က္နာငယ္ေနျပီ”
ကိုေအာင္။.....။ “ကဲဒါဆိုလည္း က်ေနာ္တို႔လူရႊင္ေတာ္ေတြ ၿပိဳင္ပြဲတစ္ခုလုပ္ၾကမယ္ဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ဘာၿပိဳင္ပြဲလဲ”
ကိုေအာင္။.......။ “တို႔ေဆြမ်ဳိးေတြထဲမွာ ဘယ္သူအမိုက္ဆံုး ဆိုတာ ၿပိဳင္မယ္”
“ ေအး...ၿပိဳင္မယ္”
“ ေအး...ၿပိဳင္မယ္”
စကားဆံုးလ်င္ က်န္သည့္လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွာ အက်ၤ ီလက္မ်ားပင့္တင္ၾကသည္။ တခ်ဳိ႕က ေတာင္ရွည္ပုဆိုး ကို ခါးေတာင္းက်ဳိက္ကာ အားတက္သေရာ ၿပိဳင္မည့္ပံုစံ ျပၾကသည္။
ကိုေအာင္။...။ “ဒါဆို က်ေနာ္ ပထမဆံုး စၿပိဳင္မယ္ဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။....။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ”
ကိုေအာင္။......။ “ က်ေနာ့္အဖိုးက ဘယ္ေလာက္မိုက္လဲ ဆိုရင္ ပင္လယ္ေရ ခ်ဳိးခ်င္လို႔တဲ့ ရြာထဲက ေရကန္ထဲကို ငန္တ့ဲအထိဆားခတ္တာ ”
ကိုေက်ာက္။....။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ”
ကိုေအာင္။......။ “ က်ေနာ့္အဖိုးက ဘယ္ေလာက္မိုက္လဲ ဆိုရင္ ပင္လယ္ေရ ခ်ဳိးခ်င္လို႔တဲ့ ရြာထဲက ေရကန္ထဲကို ငန္တ့ဲအထိဆားခတ္တာ ”
ကုိဆိုဆီ။......။ “ ေရေတြငန္သြားေရာလား ”
ကိုေအာင္။.....။ “ ဆားဖိုးနဲ႔ မြဲသြားရွာတယ္ ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ကိုေအာင္ အဖိုးက ေတာ္ေတာ္မိုက္တာပဲ ဒါေပမယ့္ က်ေနာ့္အဖိုးကို မမွီဘူးဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဂ်စ္တူးအဖိုးက ဘယ္လိုမိုက္တာလဲ ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ က်ေနာ္အဖိုးက ၾကြက္သတ္ေဆးေသာက္ရင္ ေသမေသ အေလာင္းအစားလုပ္ၿပီး ေသာက္ျပတာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ေသသြားေရာလား”
ဂ်စ္တူး။.......။ “ အခ်ိန္မွီေဆးရံုပို႔လို႔ မေသဘူး ”
ကုိေအာင္။.....။ “ ဒါဆို သူနိင္သြားတာေပါ့ ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ အင္းေပါ့ မေသေတာ့ သူနိင္သြားတာေလ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ဘာေၾကးေလာင္းတာလဲ ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ အင္းေပါ့ မေသေတာ့ သူနိင္သြားတာေလ”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ဘာေၾကးေလာင္းတာလဲ ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ နဖူးေတာက္ေၾကး”
“အင့္ဟာ”
“ဂြမ္းးးး”
ကိုေက်ာက္။.....။“အဟုတ္မွတ္လို႔ နားေထာင္ေနတာ နဖူးေတာက္ေၾကးနဲ႔ ၾကြက္သတ္ေဆး ေသာက္ရတယ္လို႔ ဒါဆိုဂ်စ္တူးအဖိုးက ပိုၿပီးမိုက္တာေပါ့”
ကိုဆိုဆီ။....။ “ ႏိုး .. ႏိုး.. ဂ်စ္တူး အဖိုးထက္ က်ေနာ့္အေဖက ပိုမိုက္တယ္ဗ်”
ကိုဒူကဘာ။.....။ “ ကိုဆိုဆီ အေဖက ဘာလုပ္လို႔လဲ”
ကိုဆိုဆီ။....။ “ ၿပီးခဲ့တဲ့ ေရြးေကာက္ပြဲမွာ အမတ္ဝင္ေရြးတာ ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဝင္ေရြးေတာ့နိင္လား”
ကိုဆိုဆီ။....။ “ ညကေတာ့ နိင္တာပဲ မနက္ေရာက္မွ ရံႈးသြားရတယ္ ”
ကိုေအာင္။.....။ “ ဒါေၾကာင့္ အေစာထဲက မဝင္ပါနဲ႔လို႔ ေျပာသားပဲ”
ကိုဆိုဆီ ။....။ “ အင္းေလ ဒါေၾကာင့္ က်ေနာ္အေဖထက္ မိုက္တဲ့သူ ရိွအံုးမလား ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ဒါဆိုရင္ေတာ့ ကိုဆိုဆီ အေဖက အမိုက္ဆံုး ျဖစ္ၿပီ”
ကိုေက်ာက္။....။ “ ေနၾကအံုး ငါ့ဦးေလးက ကိုဆိုဆီ့ အေဖထက္ ပိုမိုက္တယ္ဗ်ာ ”
ကိုေအာင္။......။ “ ရွင္းျပပါအံုးဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ငါ့ဦးေလးလည္း အမတ္ဝင္ေရြးတာ သူလည္းရံႈးတာပဲ ”
ဂ်စ္တူး။.....။ “ ဒါဆို ကိုဆိုဆီ အေဖနဲ႔ အတူတူပဲေလ”
ကိုေက်ာက္။....။ “ မၿပီးေသးဘူး က်န္ေသးတယ္ ငါ့ဦးေလးက သူရံႈးတာကို မေက်နပ္လို႔ တရားစြဲမလို႔တဲ့ အခုအိမ္ေပါင္ၿပီး ေရြးေကာက္ပြဲေကာ္မရွင္ကိုတင္ဖို႔ ၁၀ သိန္းရွာတယ္ေလ ကဲ ငါ့ဦးေလးထက္ ပိုမိုက္တာ ရိွအံုးမလား”
ကိုေက်ာက္စကားဆံုးလ်င္ က်န္သည့္လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ဆလံသဟန္ လုပ္ကာ တညီတညာထဲ ဝိုင္းေထာက္ခံလိုက္ၾကေတာ့သည္။
“ ကိုေက်ာက္ဦးေလးက အမိုက္ဆံုး ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ အမတ္ေရြးတယ္ဆိုလို႔ ေျပာရအံုးမယ္.. ခင္မ်ားတို႔ အေဖလိုပဲ က်ေနာ့္အေဖလည္း အမတ္ဝင္ေရြးတယ္ဗ် ဒါေပမယ့္ သူကေတာ့ နိင္တယ္”
ကိုဆိုဆီ။.....။ “ ဝမ္းသာစရာ သတင္းေလးပါပဲဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ အခုဆို က်ေနာ့္အေဖ လႊတ္ေတာ္ထဲမွာ လုပ္ေဆာင္ဖို႔ေတြ ႀကိတ္ၿပီးျပင္ဆင္ေနၿပီေလ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ နိင္ငံတိုးတက္ဖို႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးေတြ ဆိုပါေတာ့”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ မဟုတ္ပါဘူး... စကားမေျပာဘဲေခါင္းညိတ္တတ္ေအာင္ က်င့္ေနတာ ”
“ အင့္ဟာ”
ကိုဒူကဘာေခါင္းကို လင္ဗန္းျဖင့္ ရိုက္ၿပီးေနာက္လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ သံၿပိဳင္သီဆိုၾကျပန္သည္။
“ ဒါမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔.. တို႔အမ်ဳိးသားေတြ တိုးတက္ၾကဖို႔ကို လုပ္ၾကပါဗ်ဳိ႕”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ ကဲ..ကဲ.. အေျပာင္ အပ်က္ေလးေတြ ေလွ်ာ့ၿပီး အလုပ္ေလးနဲ႔ သက္ေသျပရေအာင္ မင္းသမီးကို ေခၚထုတ္ၾကပါစို႔”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ဒီတခါ အလွည့္က်သူက ဘယ္သူပါလိမ့္”
ကိုေအာင္။.....။ “ ေမဓါဝီ ဆိုတဲ့ ေမကညာမဒီ ပါတဲ့ဗ်ာ”
ဂ်စ္တူး။........။ “ဒါဆို က်ေနာ္ ေခၚမယ္ဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။....။ “ ေခၚေစဗ်ာ ”
ဂ်စ္တူး။......။ “ တိုင္းတခြင္မွာ ႏိႈင္းယွဥ္ကာ ျပရရင္ျဖင့္ ေျမကမာၻဒီတေၾကာမွာ ေမဓါဝီကညာေခ်ာကို ရြာစားေရ ရတနာစိန္ထုပ္နဲ႔ အႀကိဳေထာက္ေစဗ်ားးး”
ဂ်စ္တူး၏ မင္းသမီးေခၚသံဆံုးလ်င္ ရြာစားေက်ာ္ စိန္မိုးယံ၏ အပ်ဳိးတီးဟန္ ႏွင့္အတူ ဇာတ္စင္ ညာဘက္အျခမ္းမွ မိုးျပာေရာင္ ဝတ္စံုျဖင့္ မင္းသမီး ေမဓါဝီ ထြက္ေပၚလာသည္။ ပရိတ္သတ္ကို ႏႈတ္ဆက္ၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားဘက္ လွည့္ကာ...
“ မဂၤလာညခ်မ္းပါ အကိုတို႔ေရ”
“ မဂၤလာရိွေသာ ညခ်မ္းေလးပါပဲ ညီမေရ”
“ ေခါင္း ၊ ခါး ၊ ေျခ၊ လက္ ၊ ဤေလးခ်က္ မပ်က္ေစရ သုခုမလို႔ ဆိုရိုးရိွတယ္ မဟုတ္လားရွင္”
“ မွန္ပါေပတယ္ဗ်ာ”
“ ဒီညမွာေတာ့ တတ္ထားတဲ့ ပညာနဲ႔ အစြမ္းကုန္ ကျပေဖ်ာ္ေျဖပါ့မယ္ရွင္”
“ ပရိတ္သတ္ႀကီးကလည္း မင္းသမီး ဘယ္လိုကမယ္ ဘယ္လိုဆိုမယ္ဆိုတာ ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနၾကပါတယ္”
“ မင္းသမီး သီဆိုမယ့္ သီခ်င္းေလးက ပလီပလာကိုကိုညာ လို႔ အမည္ရပါတယ္ နားဆင္ေပးၾကပါအံုး”
“ ၾကားပါရေစဗ်ာ...”
“ကၽြန္မမွာရည္းစား ရိွတယ္ရွင္...။ သူစကားေျပာရင္ လိပ္ကေလးသြားသလို ကိုယ့္ဘက္ယက္ကာရယ္ ... ဂ်ပိုးကိုပင္ လိပ္ျဖစ္ေအာင္ ေျပာတတ္သူမို႔ သိပ္ခ်စ္ရပါတယ္။ (သူကေလ) ပိုပိုသာသာလည္း ေျပာတတ္တယ္ လူတိုင္းနဲ႔လည္း မတည္႔ပါဘူးကြယ္.
လိမ္တာညာတာ နည္းနည္းေလွ်ာ႔က
လိမ္တာညာတာ နည္းနည္းေလွ်ာ႔က
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ သံျပိဳင္ဝင္ဆိုေပးသည္။ “ ဆင္..ဆင္..ဆင္ျခင္ပါကြယ္။ ကို..ကို..ကိုပလီပလာရယ္”
ျမဴးၾကြဖြယ္ သီခ်င္းစာသားႏွင့္လိုက္ဖက္ေအာင္ ရြာစားေက်ာ္ စိန္မိုးယံမွ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းတီးဟန္ျဖင့္ ပို႔ေပးတာေၾကာင့္ ပရိတ္သတ္မ်ားပါ တက္ၾကြကုန္သည္။
“ဆရာႀကီးလည္း တအားကိုလုပ္တယ္.
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။......။ “ ဆင္..ဆင္..ဆင္ျခင္ပါကြယ္။ ကို..ကို..ကိုပလီပလာရယ္”
သီခ်င္းစာသားႏွင့္ လိုက္ဖက္ေအာင္ ေခါင္းေလးမ်ား ခါကာ ကရင္း သီခ်င္းဆံုးသြားတာေၾကာင့္ ပရိတ္သတ္ကို လက္အုပ္ခ်ီႏႈတ္ဆက္ၿပီး ဇာတ္စင္ေနာက္သို႔ မင္းသမီးေမဓါဝီ ဝင္ေရာက္သြားသည္။
ဂ်စ္တူး။......။ “ ဇာတ္ဆရာျမစ္က်ဳိးအင္း ေရြးထားတဲ့ မင္းသမီးေတြက အကေကာင္း အဆိုေကာင္းပါလားဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “ လက္ေရြးစင္ေတြ ေရြးထားတာကိုးဗ်”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ အဆိုအကတင္ ေကာင္းတာမဟုတ္ဘူး ပ်က္လံုးေတြလည္း ထိထိမိမိမဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ပ်က္လံုးေတြ ထိမိတာလည္း မေျပာနဲ႔ေလ သူပ်က္လံုးေရးေတာ့ ဟိုဟာေလးကို ျမင္ေယာင္ၿပီး ေရးတာတဲ့ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ဘာေလးတုန္း”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ ကားျပာေလးတဲ့ ”
“ဂြမ္း”
“ကိုယ့္ဇာတ္ဆရာကို အဲဒီလို ပ်က္စရာလား... ညေၾကးျဖတ္ခံေနရမယ္”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ေခတ္ရဲ႕ အလြဲအေခ်ာ္ေလးေတြကို တာဝန္ေက်ခ်င္စိတ္နဲ႔ ပ်က္လံုးထုတ္ၾကတာပဲ မဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.........။ “ လြဲေခ်ာ္တာေတြ မျဖစ္သင့္တာေတြကို ျပည္သူထဲက ျပည္သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ပ်က္တဲ့သေဘာကိုးဗ်”
ကိုဆိုဆီ။...........။ “ က်ဳပ္တို႔ကသာ ပ်က္လံုးထုတ္တာပါဗ်ာ တကယ္ေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ေတြက အေမွ်ာ္အျမင္ရိွပါတယ္”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ဟုတ္လို႔လားဗ်ာ”ကိုေအာင္။........။ “ အဲဒါေတာ့ ဟုတ္တယ္ သဘာဝ ပတ္ဝန္းက်င္ကို ထိန္းသိမ္းဖို႔ အခုဆို လႊတ္ေတာ္ကိုေတာင္ နာမည္ေျပာင္းလိုက္ျပီ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လိုေျပာင္းလိုက္တာလဲ အထက္လႊတ္ေတာ္ ေအာက္လႊတ္ေတာ္ မဟုတ္ဘူးလား”
ကိုေအာင္။.......။ “ မဟုတ္ဘူးဗ် တျခားနာမည္ ”
ဂ်စ္တူး ။.........။ “ ဘာနာမည္လဲ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ အစိမ္းေရာင္လႊတ္ေတာ္ တဲ့”
“ ဂြမ္းးး ”
ကိုဆိုဆီ ။.........။ “ ခင္မ်ားတို႔ ေျပာတဲ့ အေမွ်ာ္အျမင္ရိွရံုတင္ဘယ္ကမလဲ စိတ္ထားလည္း ႏုညံ့ေသးသဗ်”
ဂ်စ္တူး။............။ “ ဘယ္လိုႏုညံ့တာလဲ ရွင္းျပပါအံုးဗ်ာ ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ တိရိစာၦန္ေတြကိုမ်ား ေသေသခ်ာခ်ာ ေမြးျမဴတာဗ် ေဟာ ဆင္ျဖဴေတာ္ဆိုရင္လည္း ဘြဲ႔နာမည္ေတြ အမိုးအကာနဲ႔ အေစာင့္အေရွာက္နဲ႔ ေမြးထားတာ၊ ၾကံ့ေတြဆိုလည္း နိင္ငံျခားက တကူးတက မွာယူၿပီး ေမြးထားတာ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ ဘာလို႔နိင္ငံျခားက မွာတာလဲ ကိုယ့္နိင္ငံမွာ ၾကံ့မရိွလို႔လား ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ ေျပာသံၾကားတာေတာ့ ျပည္တြင္းၾကံ့ေတြက မ်ဳိးမေကာင္းဘူးဆိုလားဘဲ ”
ကိုေအာင္။........။ “ ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ တိရိစာၦန္ေတြကို ေစာင့္ေရွာက္တာေတာ့သိပါၿပီ ဒါနဲ႔ ျပည္သူေတြကိုေရာ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ ျပည္သူေတြဆိုရင္ မိုးလံုေလလံုနဲ႔ကို ထားတာ ”
ဂ်စ္တူး။...........။ “ အိမ္ယာေတြ ေဆာက္ေပးတာလား ”
ကိုဆိုဆီ။.........။ “ မဟုတ္ဘူး ေထာင္ထဲမွာ ”
“ ဂြမ္း ” လင္ဗန္းျဖင့္ အတီးခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ကိုဆိုဆီ ေခါင္းေလးပြတ္ကာ စပ္ျဖဲျဖဲလုပ္ေနသည္။
ကိုေအာင္။.......။ “ကိုဆိုဆီက လံုလံုျခံဳျခံဳ ထားတယ္ဆိုလို႔ ေျပာရအံုးမယ္ က်ဳပ္ဦးေလးဆို အခု အရက္ဆိုင္မွာ သြားမေသာက္ေတာ့ဘူး အိမ္မွာပဲ လံုလံုျခံဳျခံဳေသာက္ေတာ့တယ္”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ လူျမင္မွာစိုးလို႔လား ”
ကိုေအာင္။.......။ “ မဟုတ္ဘူး အရက္ဆိုင္မွာ ရန္ျဖစ္မွာစိုးလို႔တဲ့ ”
ကိုဒူကဘာ။...........။ “ ဘာျဖစ္လဲဗ်ာ အရက္ဆိုင္မွာ ရန္ျဖစ္တာပဲ သူခ်ကိုယ္ခ်ေပါ့ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ က်ေနာ္လည္း အဲဒီလို ေျပာေတာ့ ဦးေလးက ျပန္ေျဖတယ္ ”
ကိုဆိုဆီ။.........။ “ဘာတ့ဲလဲ”
ကိုေအာင္။........။ “ငါ့မွာ က်ည္ကာအက်ၤ ီမရိွဘူးကြတဲ့ ”
ကိုေအာင္ ပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ေထာင္ထားေသာ လက္ညိဳးမ်ားကို ဘယ္ညာ ခါယမ္းၿပီး တညီတညာ သံၿပိဳင္သီဆိုၾကသည္။
“ဒါမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ ျပည္သူေတြကို မွ်မွ်တတ လုပ္ၾကပါဗ်ဳိ႕”
ကိုေက်ာက္။......။ “ ေျပာလို႔သာ ေျပာရတာ တကယ္ေတာ့ ေခတ္အဆက္ဆက္မွာ ဒီေခတ္ေလာက္ အစိုးရနဲ႔ ျပည္သူ တစ္ေသြးထဲ တသားထဲ ျဖစ္တဲ့ေခတ္မရိွဘူးဗ် ”
ကိုဆိုဆီ ။.........။ “ ဘယ္လိုမ်ားပါလိမ့္ဗ်ာ ”
ကိုေက်ာက္။......။ “ အစိုးရက ေရြးေကာက္ပြဲ လုပ္ေပးေတာ့ ျပည္သူေတြက တခဲနက္ မဲထည့္ၾကတာမ်ား ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္းေတာင္ ေက်ာ္တယ္ မဟုတ္လား ”
ဂ်စ္တူး ။..........။ “ မွန္ပါတယ္ ဒါဟာ ျပည္သူေတြ တက္ၾကြတယ္ဆိုတဲ့ သေဘာမဟုတ္လားဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဒါက ေရြးေကာက္ပြဲ ကာလကုိ ေျပာျပတာ ေရြးေကာက္ပြဲ မတိုင္ခင္ အစိုးရက လမ္းျပေျမပံု အတြက္ဆိုၿပီး အာရံုစိုက္ေနေတာ့ ျပည္ေတြကလည္း ေျမပံုေတြ လိုက္လုပ္ၾကတယ္ေလ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ဟုတ္လား ျပည္သူေတြက ဘာေျမပံုလုပ္တာလဲ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ မုန္တိုင္းမိၿပီးေသတဲ့သူေတြ အတြက္ေလ ”
ကိုဆိုဆီ ။........။ “ တက္ညီလက္ညီ ရိွပါေပတယ္ဗ်ာ ”
ကိုဒူကဘာ။.........။ “ကိုေက်ာက္ ေျပာလို႔ ေျပာရအံုးမယ္ က်ေနာ္တို႔ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က လမ္းျပေျမပံုကို နားမလည္ဘူးတဲ့ဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ။..........။ “ ဂ်စ္တူးက ဘယ္လိုသိသတုန္း”
ကိုဒူကဘာ ။..........။ “ သူငယ္ခ်င္း တစ္ေယာက္ေျပာတဲ့ အတြင္းသတင္းဆိုပါေတာ့ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ ေျပာျပပါအံုးဗ်ာ ”
ကိုဒူကဘာ။...........။ “ နယူးေယာက္ၿမိဳ႕ကို ေရာက္ေတာ့ ဝန္ႀကီးက သူ႔အေဖာ္ ဝန္ႀကီးကို ေျပာသတဲ့ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လိုေျပာလဲ”
ကိုဒူကဘာ။..........။ “ေမာင္ဥာဏ္ရာ.. ငါျဖင့္လမ္းစဥ္ ၇ ရပ္ကို နားကိုမလည္ဘူးကြာတဲ့ အဲဒီေတာ့ ေဘးကဝန္ႀကီးက အဘကလဲ ဒါကလြယ္လြယ္ေလး ကြၽန္ေတာ္ရွင္းၿပမယ္ေလလို႔ျပန္ေျပာတယ္ အဲဒီေတာ့ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က ဒီလိုျပန္ေျပာလိုက္တယ္”
ဂ်စ္တူး။.........။ “ ဘယ္လို ျပန္ေျပာလိုက္တာလဲ ”
ကိုဒူကဘာ။........။ “ ဟ..ေမာင္ဥာဏ္ရ အခုပဲ ကုလသမဂၢထိ တက္ရွင္းၿပၿပီးပေလကြာ ငါေၿပာတာ ငါနားမလည္ဘူးပဲေၿပာတာ ရွင္းတာကရွင္းတတ္တယ္ တဲ့”
ကိုေက်ာက္။......။ “ မွတ္သားေလာက္ပါတယ္ဗ်ာ ”
ကိုေအာင္။......။ “ ဝန္ႀကီးအေၾကာင္းေျပာလို႔ က်ေနာ္ကလည္း ေျပာျပခ်င္ေသးသဗ်ာ ”
ကိုဆိုဆီ။........။ “ လင္းစမ္းပါအံုးဗ်ာ”
ကိုေအာင္။......။ “ဟိုတေလာက ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ လမ္းေပၚထြက္လာေတာ့ ျပည္သူေတြအမ်ားႀကီး လာႏႈတ္ဆက္ၾကတာ ေတြ႔လိုက္တယ္ မဟုတ္လား”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ေတြ႔တယ္ေလ”
ဂ်စ္တူး ။.........။ “ ျပည္သူေတြက ခ်စ္ၾကတာကိုး”
ကိုေအာင္။......။“အဲဒါ ေျပာမလို႔..။ ျပည္သူေတြက တခဲနက္ အားေပးၾကတာ ေတြ႔ေတာ့ တို႔ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ကလည္း အဲဒီလို ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ေအးေပါ့ အားက်စရာကိုး”
ကိုေအာင္။......။ “ဒါနဲ႔ ဝန္ႀကီးလည္း ေနာက္ေန႔ လမ္းမေပၚ ထြက္လာတယ္”
ဂ်စ္တူး ။..........။ “ဟုတ္လား လူေတြလာလား”
ကိုေအာင္။......။“အဲဒါ ေျပာမလို႔..။ ျပည္သူေတြက တခဲနက္ အားေပးၾကတာ ေတြ႔ေတာ့ တို႔ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္ ကလည္း အဲဒီလို ျဖစ္ခ်င္တာေပါ့”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ေအးေပါ့ အားက်စရာကိုး”
ကိုေအာင္။......။ “ဒါနဲ႔ ဝန္ႀကီးလည္း ေနာက္ေန႔ လမ္းမေပၚ ထြက္လာတယ္”
ဂ်စ္တူး ။..........။ “ဟုတ္လား လူေတြလာလား”
ကိုေအာင္။.......။ “အားရစရာဗ်ာ လူေတြမွ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ ေန႔ကထက္ကိုမ်ားတယ္”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ျပည္သူေတြလား”
ကိုေအာင္။.......။ “မဟုတ္ဘူး လံုျခံဳေရးေတြ ”
“အင့္ဟာ”
“ဂြမ္းးးး”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ျပည္သူေတြလား”
ကိုေအာင္။.......။ “မဟုတ္ဘူး လံုျခံဳေရးေတြ ”
“အင့္ဟာ”
“ဂြမ္းးးး”
လင္ဗန္းျဖင့္ အတီးခံရေသာ္လည္း ေခါင္းေလးပြတ္ကာ လူရႊင္ေတာ္ကိုေအာင္ ပ်က္လံုးဆက္ထုတ္ျပန္သည္။
ကိုေအာင္။......။ “လံုျခံဳေရးေတြ မ်ားေပမယ့္ ျပည္သူေတြလည္း ရိွတယ္ေလ”
ကိုေအာင္။......။ “လံုျခံဳေရးေတြ မ်ားေပမယ့္ ျပည္သူေတြလည္း ရိွတယ္ေလ”
ကိုဒူကဘာ။........။ “မိန္႔ခြန္းလာနားေထာင္ၾကတာလား”
ကိုေအာင္။......။ “မဟုတ္ပါဘူး။ ေရခဲေရနဲ႔ ေျပာင္းဖူးျပဳတ္သည္ေတြ”
“ဂြမ္းးး”
ကိုေအာင္ပ်က္လံုးဆံုးေတာ့ ကိုဆိုဆီက မိုက္ကိုဆြဲယူကာ ပ်က္လံုးတစ္ခုကို အစပ်ဳိးသည္။
“ဂြမ္းးး”
ကိုေအာင္ပ်က္လံုးဆံုးေတာ့ ကိုဆိုဆီက မိုက္ကိုဆြဲယူကာ ပ်က္လံုးတစ္ခုကို အစပ်ဳိးသည္။
“အဲဒီေန႔ကေပါ့ က်ေနာ့္ညီေလး ေက်ာင္းကအျပန္ မိန္႔ခြန္းသြားနားေထာင္ရင္း မုန္႔ဖိုးေတာင္ ရလိုက္ေသးတယ္”
ဂ်စ္တူး ။.........။ “တယ္ဟုတ္ပါလား”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “သူက ဝန္ႀကီးကို ဘာသြားေျပာလို႔လဲ”
ကိုေအာင္။.......။ “ဘာမွသြားမေျပာဘူး ေရွ႕ဆံုးမွာ ရပ္ၾကည့္ေနတာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘာျဖစ္လို႔ေပးတာလဲ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ မုန္႔ဖိုးေပးရင္း ဝန္ႀကီးက တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာသြားတယ္”
ဂ်စ္တူး ။..........။ “ ဘာတဲ့လဲ”
ဂ်စ္တူး ။.........။ “တယ္ဟုတ္ပါလား”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “သူက ဝန္ႀကီးကို ဘာသြားေျပာလို႔လဲ”
ကိုေအာင္။.......။ “ဘာမွသြားမေျပာဘူး ေရွ႕ဆံုးမွာ ရပ္ၾကည့္ေနတာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘာျဖစ္လို႔ေပးတာလဲ ”
ကိုေအာင္။.......။ “ မုန္႔ဖိုးေပးရင္း ဝန္ႀကီးက တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာသြားတယ္”
ဂ်စ္တူး ။..........။ “ ဘာတဲ့လဲ”
ကိုေအာင္။.......။ “အခုလိုပဲ အျမဲတမ္း အျဖဴနဲ႔အစိမ္း ဝတ္ရင္ မုန္႔ဖိုးေတြ ထပ္ရမယ္တဲ့ေလ”
ကိုေအာင္ပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ ဂ်စ္တူးအလွည့္ ေရာက္လာျပန္သည္။
“က်ေနာ့္ဦးေလးကေတာ့ ကိုေအာင့္ညီအျဖစ္နဲ႔ ေျပာင္းျပန္ဗ်..။ အဲဒီေန႔က က်ေနာ့္ဦးေလး အဖမ္းခံရတာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ဆႏၵသြားျပလို႔လား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ မဟုတ္ဘူး က်ေနာ့္ဦးေလးက ေစ်းေရာင္းရင္း အဖမ္းခံရတာ”
ကိုေအာင္။......။ “ပလက္ေဖာင္းေပၚ တက္ေရာင္းလို႔လား”
ဂ်စ္တူး။........။ “အဲဒါေတာ့ မသိပါဘူးဗ်ာ ေရွ႕မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က မိန္႔ခြန္းေျပာေနတုန္း က်ေနာ့္ဦးေလးက ေစ်းေအာ္ေရာင္းတာေလ”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ဘယ္လိုမ်ား ေအာ္ေရာင္းလို႔လဲ
ဂ်စ္တူး ။......။ “ က်ေနာ့္ဦးေလးက တရုတ္ဘက္က လာတဲ့ အိတ္ေတြ မ်က္မွန္ နာရီ ေတြကို ေရာင္းတာဗ် နာမည္ႀကီး တံဆိပ္အတုေတြ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ”
ကိုေအာင္။......။ “အဲဒါနဲ႔ ဖမ္းေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “မဟုတ္ဘူး။ ဝန္ႀကီးက ေရွ႕က မိန္းခြန္းကို ဒီလိုေျပာတယ္.။ အခုဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔နိင္ငံႀကီး တိုးတက္ေနတာ အားလံုး အျမင္ပဲ မဟုတ္လား တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ က်ေနာ့္ဦးေလးကလည္း သူ႔ေစ်းသူေအာ္ ေရာင္းတာေပါ့”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လို ေအာ္ေရာင္းတုန္း”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ အတုေတြ အတုေတြ တဲ့”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ဒါနဲ႔ ဖမ္းေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “မဖမ္းေသးဘူး ဝန္ႀကီးလည္း မိန္႔ခြန္းဆက္ေျပာတာေပါ့။ အခုဆုိရင္ ကိုယ့္ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ကိုယ့္အစိုးရနဲ႔ ေနရတာ ဘယ္ေလာက္ ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းလဲ တဲ့ က်ေနာ့္ဦးေလးကလည္း သူ႔ေစ်းသူေအာ္ေရာင္းျပန္တယ္”
ကိုေအာင္။.......။ “ဘယ္လိုေအာ္ေရာင္းလဲ”
ကိုေအာင္ပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ ဂ်စ္တူးအလွည့္ ေရာက္လာျပန္သည္။
“က်ေနာ့္ဦးေလးကေတာ့ ကိုေအာင့္ညီအျဖစ္နဲ႔ ေျပာင္းျပန္ဗ်..။ အဲဒီေန႔က က်ေနာ့္ဦးေလး အဖမ္းခံရတာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လုိျဖစ္တာလဲ”
ကိုဆိုဆီ။.......။ “ဆႏၵသြားျပလို႔လား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ မဟုတ္ဘူး က်ေနာ့္ဦးေလးက ေစ်းေရာင္းရင္း အဖမ္းခံရတာ”
ကိုေအာင္။......။ “ပလက္ေဖာင္းေပၚ တက္ေရာင္းလို႔လား”
ဂ်စ္တူး။........။ “အဲဒါေတာ့ မသိပါဘူးဗ်ာ ေရွ႕မွာ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္က မိန္႔ခြန္းေျပာေနတုန္း က်ေနာ့္ဦးေလးက ေစ်းေအာ္ေရာင္းတာေလ”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ဘယ္လိုမ်ား ေအာ္ေရာင္းလို႔လဲ
ဂ်စ္တူး ။......။ “ က်ေနာ့္ဦးေလးက တရုတ္ဘက္က လာတဲ့ အိတ္ေတြ မ်က္မွန္ နာရီ ေတြကို ေရာင္းတာဗ် နာမည္ႀကီး တံဆိပ္အတုေတြ ဆိုပါေတာ့ဗ်ာ”
ကိုေအာင္။......။ “အဲဒါနဲ႔ ဖမ္းေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “မဟုတ္ဘူး။ ဝန္ႀကီးက ေရွ႕က မိန္းခြန္းကို ဒီလိုေျပာတယ္.။ အခုဆိုရင္ က်ဳပ္တို႔နိင္ငံႀကီး တိုးတက္ေနတာ အားလံုး အျမင္ပဲ မဟုတ္လား တဲ့ အဲဒီအခ်ိန္ က်ေနာ့္ဦးေလးကလည္း သူ႔ေစ်းသူေအာ္ ေရာင္းတာေပါ့”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ ဘယ္လို ေအာ္ေရာင္းတုန္း”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ အတုေတြ အတုေတြ တဲ့”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ဒါနဲ႔ ဖမ္းေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “မဖမ္းေသးဘူး ဝန္ႀကီးလည္း မိန္႔ခြန္းဆက္ေျပာတာေပါ့။ အခုဆုိရင္ ကိုယ့္ေနျပည္ေတာ္နဲ႔ ကိုယ့္အစိုးရနဲ႔ ေနရတာ ဘယ္ေလာက္ ေက်နပ္ဖို႔ေကာင္းလဲ တဲ့ က်ေနာ့္ဦးေလးကလည္း သူ႔ေစ်းသူေအာ္ေရာင္းျပန္တယ္”
ကိုေအာင္။.......။ “ဘယ္လိုေအာ္ေရာင္းလဲ”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ အတုေတြ အတုေတြ ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ဖမ္းသြားေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ မဖမ္းေသးဘူး သူ႔ကို ဝန္ၾကီးက တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္တယ္။ သူကေတာ့ အတုေတြလို႔ ေအာ္ေကာင္းတုန္း”
ကိုဆိုဆီ။......။ “သူ႔ေစ်းသူဆက္ေရာင္းေနတာေပါ့”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ေအးေပါ့ ဒါနဲ႔ဝန္ႀကီးလည္း မိန္႔ခြန္းေတြ ဆက္ေဟာတာေပါ့။ အခုဆိုရင္ နိင္ငံတစ္ခုရဲ႕
အဂၤါရပ္နဲ႔ အညီ ဝန္ၾကီးဌာနေတြဆိုလည္းအမ်ားႀကီး ဝန္ႀကီးလုပ္နိင္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရိွေနၿပီတဲ့”
ကိုေက်ာက္။....။ “ဒီေတာ့ အတုေတြလို႔ ေအာ္ျပန္ေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ဒီတခါေတာ့ အတုေတြလို႔ မေအာ္ဘူး ပံုစံေျပာင္းေအာ္တယ္”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘယ္လိုေအာ္တုန္း”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ရမယ္ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ရမယ္ တဲ့ေလ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ အဲဒီေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္လဲ”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ က်ေနာ့္ဦးေလးလည္း အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ပါသြားတာပါပဲဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ အခုေရာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား ”
ဂ်စ္တူး ။......။ “ အိမ္ေတာ့ ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာေတာ့ဘူး”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
ဂ်စ္တူး ။.......။ “ သူဘာေျပာေျပာ နားမွမလည္တာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဘယ္ဘာသာနဲ႔မ်ား ေျပာလို႔တုန္း ”
ဂ်စ္တူး။.......။ “ ျမန္မာစကားပဲ ေျပာတာဗ် ဒါေပမယ့္ ျပန္လာေတာ႔ သြားေတြမွ မရိွေတာ့တာ ”
ဂ်စ္တူးပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ညီညီညာညာ ဆိုၾကျပန္သည္။
ကိုေက်ာက္။.......။ “ က်ေနာ္တို႔ အလွည့္ၿပီးသြားျပန္ေတာ့ မင္းသမီးေလးေတြကို အေခၚထုတ္ဖို႔ အခ်ိန္က်လာျပန္ၿပီ ကိုေအာင္ေရ မင္းသမီးေတြကို ေခၚဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ ဒီတခါေတာ့ မင္းသမီး ၃ လက္ အၿပိဳင္က်ဲမယ့္ အလွည့္ပါပဲဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ ။........။ “ ဘယ္သူေတြမ်ားပါလိမ့္ ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ မင္းသမီးေခ်ာေလးေတြ ျဖစ္တဲ့ အင္ၾကင္းသန္႔ ၊ ျမတ္မြန္ နဲ႔ ယြန္း တို႔ ပါတဲ့ဗ်ာ”
ဂ်စ္တူး။.........။ “ ၾကားသမွ် နားေသာတ ဆင္ရေအာင္ မင္းသမီးေတြကို ေခၚထုတ္ဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.....။ “နတ္သြင္တႏႈန္း၊ ၿပိဳင္ဘက္႐ႈံးကာ အမရာ ကိႏၷရီ မယ္မဒၵီတို႔၊ တုႏႈိင္းမရ ႐ႈတိုင္းလွပါတဲ့ ႏွမ သံုးသြယ္ ၾကယ္စင္သံုးစင္း ျမတ္မြန္ ယြန္း နဲ႔ ေရႊအင္ၾကင္းတို႔ေရ မီးေရာင္ေအာက္ကို ဆင္းခဲ့ၾကပါေတာ့”
ကိုေအာင္၏ ေခၚသံဆံုးလ်င္ မင္းသမီး၃ ေယာက္ ဇာတ္စင္ညာဘက္မွ ထြက္လာၾကသည္။ ၾကည္ျပာေရာင္ ၊ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ႏွင့္ ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ ဝတ္စံုမ်ားျဖင့္ မင္းသမီး ၃ ေယာက္ အလွခ်င္းၿပိဳင္ေနၾကသည္။ ၀တ္စံုတြင္ တြဲသီထားေသာ ေဘာ္ၾကယ္ေလးမ်ားကို ဆလိုက္မီးထိုးသျဖင့္ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေန၏။ ပရိတ္သတ္ကို ဂါရဝျပဳၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
“ မဂၤလာပါ အကိုတို႔ေရ”
“ မဂၤလာပါ ညီမေလးတို႔ေရ ”
“ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို ဘယ္လိုမ်ား ေဖ်ာ္ေျဖၾကမလဲ ေျပာျပပါအံုး”
မင္းသမီး ယြန္းမွ ေရွ႕အနည္းငယ္တိုးကာ ဤသို႔ေျပာလိုက္သည္။
“ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာျပည္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ က်မတို႔ ဘယ္နိင္ငံကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္နိင္ငံကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ရွင္ ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ သံၿပိဳင္ျဖင့္ “ စိတ္တူကိုယ္တူပါပဲ ညီမေရ ” ဟု ျပန္ေျပာၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ျမတ္မြန္မွ..
“အေတြးေခၚအယူအဆေတြ ေဘးေခ်ာ္မတူမွ်ရင္ျဖင့္ ကြ်န္မတို႔ ေရႊျပည္ႀကီး တိုးတက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး မဟုတ္လားရွင္”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ မွန္ပါေပတယ္ ညီမေရ ”
ထိုအခါ အင္ၾကင္းသန္႔ ကေရွ႕အနည္းတိုးလာၿပီး လက္အုပ္ခ်ီကာ ခ်ဳိလြင္ေသာ အသံျဖင့္ ဤသို႔ေျပာလိုက္သည္။
“ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ ညီအစ္မ သံုးေယာက္က ႏွစ္သစ္ဆုမြန္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖလိုက္ခ်င္တာေတာ့ ဒီလိုပါတဲ့ရွင္”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။........။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ”
မီးေရာင္တုိ႔ မွိန္က်သြားၿပီး ဆလိုက္မီးတို႔ စတင္ကစားေလၿပီ။ ျမန္မာ့ဆိုင္းဝိုင္းႀကီးမွ စိန္မိုးယံရဲ႕ လက္သံ စတင္ထြက္ေပၚလာသည္။ ခ်လြင္ ခ်လြင္ဆိုေသာ ခ်ဴသံေလးမ်ားျဖင့္ တီးဟန္က အစပ်ဳိးသည္။ ထို႔ေနာက္ ၿငိမ့္ေညာင္းေသာ ေတးသံႏွင့္အတူ အကအလွတို႔ စတင္ေလၿပီ။
ထိုေနရာ အေရာက္တြင္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားက ဤသို႔သံၿပိဳင္ဝင္ဆိုေပးၾကသည္။
ကိုေက်ာက္။.....။ “ဖမ္းသြားေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ မဖမ္းေသးဘူး သူ႔ကို ဝန္ၾကီးက တစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္တယ္။ သူကေတာ့ အတုေတြလို႔ ေအာ္ေကာင္းတုန္း”
ကိုဆိုဆီ။......။ “သူ႔ေစ်းသူဆက္ေရာင္းေနတာေပါ့”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ေအးေပါ့ ဒါနဲ႔ဝန္ႀကီးလည္း မိန္႔ခြန္းေတြ ဆက္ေဟာတာေပါ့။ အခုဆိုရင္ နိင္ငံတစ္ခုရဲ႕
အဂၤါရပ္နဲ႔ အညီ ဝန္ၾကီးဌာနေတြဆိုလည္းအမ်ားႀကီး ဝန္ႀကီးလုပ္နိင္တဲ့ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေတြလည္း အမ်ားႀကီး ရိွေနၿပီတဲ့”
ကိုေက်ာက္။....။ “ဒီေတာ့ အတုေတြလို႔ ေအာ္ျပန္ေရာလား”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ဒီတခါေတာ့ အတုေတြလို႔ မေအာ္ဘူး ပံုစံေျပာင္းေအာ္တယ္”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘယ္လိုေအာ္တုန္း”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ေစ်းေပါေပါနဲ႔ ရမယ္ ေစ်းေပါေပါနဲ႔ရမယ္ တဲ့ေလ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ အဲဒီေတာ့ ဘာဆက္ျဖစ္လဲ”
ဂ်စ္တူး ။........။ “ က်ေနာ့္ဦးေလးလည္း အဲဒီအခ်ိန္ထဲက ပါသြားတာပါပဲဗ်ာ”
ကိုေက်ာက္။.....။ “ အခုေရာ အိမ္ျပန္ေရာက္ေနၿပီလား ”
ဂ်စ္တူး ။......။ “ အိမ္ေတာ့ ျပန္ေရာက္ေနပါၿပီ ဒါေပမယ့္ ဘယ္သူနဲ႔မွ စကားမေျပာေတာ့ဘူး”
ကိုေအာင္။......။ “ ဘာျဖစ္လို႔လဲ”
ဂ်စ္တူး ။.......။ “ သူဘာေျပာေျပာ နားမွမလည္တာ”
ကိုဆိုဆီ။......။ “ ဘယ္ဘာသာနဲ႔မ်ား ေျပာလို႔တုန္း ”
ဂ်စ္တူး။.......။ “ ျမန္မာစကားပဲ ေျပာတာဗ် ဒါေပမယ့္ ျပန္လာေတာ႔ သြားေတြမွ မရိွေတာ့တာ ”
ဂ်စ္တူးပ်က္လံုးဆံုးလ်င္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ ညီညီညာညာ ဆိုၾကျပန္သည္။
“ဒါမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ပါနဲ႔ ဒီလိုမ်ဳိးေတာ့ မလုပ္ၾကပါနဲ႔ လူသားခ်င္းခ်င္း ႏွိပ္စက္ျခင္း ကင္းၾကပါဗ်ဳိ႕”
ကိုေက်ာက္။.......။ “ က်ေနာ္တို႔ အလွည့္ၿပီးသြားျပန္ေတာ့ မင္းသမီးေလးေတြကို အေခၚထုတ္ဖို႔ အခ်ိန္က်လာျပန္ၿပီ ကိုေအာင္ေရ မင္းသမီးေတြကို ေခၚဗ်ာ”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ ဒီတခါေတာ့ မင္းသမီး ၃ လက္ အၿပိဳင္က်ဲမယ့္ အလွည့္ပါပဲဗ်ာ”
ကိုဆိုဆီ ။........။ “ ဘယ္သူေတြမ်ားပါလိမ့္ ”
ကိုဒူကဘာ။......။ “ မင္းသမီးေခ်ာေလးေတြ ျဖစ္တဲ့ အင္ၾကင္းသန္႔ ၊ ျမတ္မြန္ နဲ႔ ယြန္း တို႔ ပါတဲ့ဗ်ာ”
ဂ်စ္တူး။.........။ “ ၾကားသမွ် နားေသာတ ဆင္ရေအာင္ မင္းသမီးေတြကို ေခၚထုတ္ဗ်ာ”
ကိုေအာင္။.....။ “နတ္သြင္တႏႈန္း၊ ၿပိဳင္ဘက္႐ႈံးကာ အမရာ ကိႏၷရီ မယ္မဒၵီတို႔၊ တုႏႈိင္းမရ ႐ႈတိုင္းလွပါတဲ့ ႏွမ သံုးသြယ္ ၾကယ္စင္သံုးစင္း ျမတ္မြန္ ယြန္း နဲ႔ ေရႊအင္ၾကင္းတို႔ေရ မီးေရာင္ေအာက္ကို ဆင္းခဲ့ၾကပါေတာ့”
ကိုေအာင္၏ ေခၚသံဆံုးလ်င္ မင္းသမီး၃ ေယာက္ ဇာတ္စင္ညာဘက္မွ ထြက္လာၾကသည္။ ၾကည္ျပာေရာင္ ၊ ပုဇြန္ဆီေရာင္ ႏွင့္ ခရမ္းေဖ်ာ့ေရာင္ ဝတ္စံုမ်ားျဖင့္ မင္းသမီး ၃ ေယာက္ အလွခ်င္းၿပိဳင္ေနၾကသည္။ ၀တ္စံုတြင္ တြဲသီထားေသာ ေဘာ္ၾကယ္ေလးမ်ားကို ဆလိုက္မီးထိုးသျဖင့္ တဖ်တ္ဖ်တ္လက္ေန၏။ ပရိတ္သတ္ကို ဂါရဝျပဳၿပီးေနာက္ လူရႊင္ေတာ္မ်ားကို ႏႈတ္ဆက္ၾကသည္။
“ မဂၤလာပါ အကိုတို႔ေရ”
“ မဂၤလာပါ ညီမေလးတို႔ေရ ”
“ ပရိတ္သတ္ႀကီးကို ဘယ္လိုမ်ား ေဖ်ာ္ေျဖၾကမလဲ ေျပာျပပါအံုး”
မင္းသမီး ယြန္းမွ ေရွ႕အနည္းငယ္တိုးကာ ဤသို႔ေျပာလိုက္သည္။
“ျမန္မာျပည္မွာေမြး ျမန္မာျပည္မွာ ႀကီးျပင္းခဲ့တဲ့ က်မတို႔ ဘယ္နိင္ငံကိုပဲ ေရာက္ေရာက္ ကိုယ့္နိင္ငံကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္ရွင္ ”
လူရႊင္ေတာ္မ်ားမွ သံၿပိဳင္ျဖင့္ “ စိတ္တူကိုယ္တူပါပဲ ညီမေရ ” ဟု ျပန္ေျပာၾကသည္။
ထို႔ေနာက္ ျမတ္မြန္မွ..
“အေတြးေခၚအယူအဆေတြ ေဘးေခ်ာ္မတူမွ်ရင္ျဖင့္ ကြ်န္မတို႔ ေရႊျပည္ႀကီး တိုးတက္ဖို႔ မလြယ္ဘူး မဟုတ္လားရွင္”
ကိုဒူကဘာ။.......။ “ မွန္ပါေပတယ္ ညီမေရ ”
ထိုအခါ အင္ၾကင္းသန္႔ ကေရွ႕အနည္းတိုးလာၿပီး လက္အုပ္ခ်ီကာ ခ်ဳိလြင္ေသာ အသံျဖင့္ ဤသို႔ေျပာလိုက္သည္။
“ ဒါေၾကာင့္ က်မတို႔ ညီအစ္မ သံုးေယာက္က ႏွစ္သစ္ဆုမြန္ဆိုတဲ့ သီခ်င္းေလးနဲ႔ ေဖ်ာ္ေျဖလိုက္ခ်င္တာေတာ့ ဒီလိုပါတဲ့ရွင္”
လူရႊင္ေတာ္မ်ား။........။ “ ၾကားပါရေစဗ်ာ”
မီးေရာင္တုိ႔ မွိန္က်သြားၿပီး ဆလိုက္မီးတို႔ စတင္ကစားေလၿပီ။ ျမန္မာ့ဆိုင္းဝိုင္းႀကီးမွ စိန္မိုးယံရဲ႕ လက္သံ စတင္ထြက္ေပၚလာသည္။ ခ်လြင္ ခ်လြင္ဆိုေသာ ခ်ဴသံေလးမ်ားျဖင့္ တီးဟန္က အစပ်ဳိးသည္။ ထို႔ေနာက္ ၿငိမ့္ေညာင္းေသာ ေတးသံႏွင့္အတူ အကအလွတို႔ စတင္ေလၿပီ။
“မိႈင္း..မႈန္..ျပာရီေ၀......... ႏွင္းေျခြေသာ...ေျမာက္ျပန္ေလ..
လေဟမာန္ေဆာင္းေပမို႔... ႏွစ္သစ္ကူး..ေျပာင္းၿပီေလ...
မဂၤလာပါ သဟာေဆြ... .. ေဖာ္ေရြဂါဝရ တရားနဲ႕ ... ႏွစ္သစ္ဆုမြန္ ႏႈတ္ဆက္စကား..ဆိုပါရေစ.......
လူတိုင္းလည္း ၿငိမ္းခ်မ္းၾကေစ.. စစ္ပြဲေတြလည္း ကင္းပါေစ.. ရတနာေရႊေငြ...ေစြကာၿဖိဳး.. မိုးသို႔ရြာပါေစ..
ျပည္သူေတြ ျပည္သူေတြ သာယာၾကပါေစ...ျပည္သူေတြ ျပည္သူေတြ မဂၤလာအျပည့္ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ....။
“ စစ္ပြဲေတြလည္း ကင္းေဝးေစ ရတနာမ်ဳိး မိုးသို႔ေစြ။ ရတနာမ်ဳိး မိုးသို႔ေစြ..စစ္ပြဲေတြလည္း ကင္းေဝးေစ”
ညက္ေညာေသာ အကမ်ားျဖင့္ မင္းသမီး၃လက္ အားပါးတရ ကျပၾကသည္။ ထို႔ေနာက္ ဒုတိယေျမာက္ အပိုဒ္၏ ေတးသံထြက္ေပၚလာျပန္သည္။
“သင္း...ထံု...ႀကိဳင္လႈ
လျပာသိုေဆာင္းေပ
ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစ..
ဆန္ေရစပါးေတြေပါမ်
ျပည္သူေတြ ျပည္သူေတြ သာယာၾကပါေစ...ျပည္သူေတြ ျပည္သူေတြ မဂၤလာအျပည့္ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ...။”
ထိုအခ်ိန္တြင္ ဇာတ္စင္ညာဘက္မွ ေရွ႕ထြက္မင္းသမီးမ်ားျဖစ္ၾကေသာ မေရႊစင္၊ မစည္းစိမ္ႏွင့္ မေမဓါဝီတို႔ ထြက္ေပၚလာကာ လူရႊင္ေတာ္မ်ားႏွင့္ အားလံုးသံၿပိဳင္ သီဆိုၾကသည္။
“ျပည္သူေတြ ျပည္သူေတြ သာယာၾကပါေစ...ျပည္သူေတြ ျပည္သူေတြ မဂၤလာအျပည့္ ႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ။”
ထို႔ေနာက္ တီးလံုးသံ အဆံုးတြင္ မင္းသမီးမ်ားအားလံုးႏွင့္ လူရႊင္ေတာ္မ်ား စီတန္းကာ ပရိတ္သတ္ကို လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ဆုမြန္ေကာင္း ေတာင္းေပးလိုက္ၾကသည္။
“ ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ရာ ႏွစ္သစ္မွာ စိတ္ခ်မ္းသာျခင္းမ်ားနဲ႔ ျပည့္စံုပါေစ ”
ထိုအခ်ိန္တြင္ ခရမ္းရင့္ေရာင္ ကန္႔လန္႔ကာႀကီး တေရြ႕ေရြ႕က်လာကာ ပရိတ္သတ္ႏွင့္ အႏုပညာရွင္မ်ားကုိ စည္းျခားလိုက္ေလၿပီ။
ဤတြင္ ဘေလာ့ဂ္ဂါအၿငိမ့္ (၅) ၿပီးပါၿပီ။
စာဖတ္သူ အားလံုးလည္း ၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ၾကပါေစဗ်ာ။
ခင္မင္ေသာအားျဖင့္...
ျမစ္က်ဳိးအင္း (ဇာတ္ဆရာ)
။......................................................................................................။
ဝန္ခံခ်က္။........။ စည္ပင္ ပ်က္လံုးမွလြဲ၍ က်န္သည့္ ခြန္းေထာက္ ၊ သီခ်င္း ႏွင့္ ပ်က္လံုးမ်ားအားလံုး မည္သည့္စာမ်က္နာထက္တြင္မွ မရိွေသးေသာ ကိုယ္ပိုင္ ႀကိဳးစားအားထုတ္မႈမ်ားျဖစ္ပါသည္။
ဘေလာ့ဂ္ဂါအၿငိမ့္(၅)တြင္ နာမည္အသံုးျပဳခြင့္ေပးခဲ့ၾကေသာ
မင္းသမီးမ်ားအျဖစ္.....
လူရႊင္ေတာ္မ်ားအျဖစ္.....
ကိုဒူကဘာ
ဆိုင္းဆရာအျဖစ္ မိုးယံ တို႔ကို ေက်းဇူးတင္ပါေၾကာင္းမ်က္နာဖံုးပံုကို ဂ်စ္တူး(မံုရြာ) မွ ေမတၱာျဖင့္ ဆြဲေပးျခင္းျဖစ္ပါသည္။
၂၀၁၁ ႏွစ္သစ္ကို အျပံဳးအေပ်ာ္မ်ားျဖင့္ စတင္ဖြင့္လွစ္နိင္ရန္ ရည္ရြယ္ၿပီး ေရးပါသည္။
ဇာတ္ဆရာတို႔ထံုးစံအတိုင္း လူဝင္မ်ားလ်င္ ေနာက္ပြဲမ်ား ဆက္ကပါအံုးမည္။။။
ဇာတ္ဆရာတို႔ထံုးစံအတိုင္း လူဝင္မ်ားလ်င္ ေနာက္ပြဲမ်ား ဆက္ကပါအံုးမည္။။။
ဘေလာဂ္ဂါ အၿငိမ့္ ထပ္ဖတ္ခ်င္ေသးလ်င္....
ဘေလာ့ဂ္ဂါ အၿငိမ့္ (၄)
ဘေလာ့ဂ္ဂါ အၿငိမ့္ (၄)
57 comments:
မင္းသမီးေတြရဲ႕ အကေလးေတြကလည္း လွမွလွ..
လူရႊင္ေတာ္ေတြရဲ႕ ပ်က္လံုးေတြကလည္း ေကာင္းမွေကာင္း...
ႏွစ္သစ္မွာ အၿငိမ္႔ေကာင္းတခုကို ေရွ႕ဆံုးက ပိုက္ဆံမေပးပဲ ႀကည္႕သြားပါသည္ရွင္႔....း)
တာတို ့ေျပ တာတို ့ေျမေပါ့ဗ်ား........ ျမန္မာျပည္ေျခေထာက္ကေတာ့ ထုိင္းက ျဖတ္ယူေတာ့မယ္ထင္ပါ့.... ဘဘဂ်ီးမ်ားအျမဲေျပာတဲ့ ဘာျဖစ္တယ္ငယ္ႏိုင္ေတြပါဆိုပဲ .... ခုေတာ့ ဘာဆက္ေျပာမယ္မသိ.... ကိုဂ်ီးေက်ာက္တုိ ့ လူဂ်ီးေတြ ေခါင္းသံုးၾကေစခ်င္.... :P
ဖတ္ရင္းနဲ႕ ရီရတယ္၊ ေပ်ာ္စရာပါပဲဗ်ာ၊ အရာရာ
ျငိမ္းခ်မ္းလာတဲ့ တစ္ေန႕က်ရင္ ဒီလုိ အျငိမ့္ေတြ
လက္ေတြ႕မွာ ျဖစ္လာၾကမွာပါ ...
တတ္လဲတတ္ႏိုင္လိုက္တာကြယ္.. တစ္ခုခုေတာ့ ထူးျခားတယ္.. လံုး၀ အလန္းေတြခ်ည္းပဲ ဦးျမစ္ေရ...
ေတာ္လုိက္တဲ့သူငယ္ခ်င္း
ထြင္ထားတဲ့ပ်က္လံုးေတြက တကယ့္ကုိပရိုပဲ
တခုနဲ႕တခုလဲမထပ္ဘူး
ေစတနာထားျပီးေတာ့ စာကိုေသေသခ်ာခ်ာေရးတာေပၚလြင္တယ္။
စာကိုျဖစ္ကတတ္ဆန္းမေရးဘူး
ဒါေၾကာင့္ နာမည္ေက်ာ္ၾကားလူၾကိဳက္မ်ားေနတာေပါ့
း)
ေက်းဇူးပါသူငယ္ခ်င္းေရ
ႏွစ္သစ္မွာ
ရီေမာစရာပ်က္လံုးေလးေတြနဲ႕ အရယ္အျပံဳးေတြေပးစြမ္းႏိုင္တဲ့အတြက္
Happy New Year !
ဘယ္သူမွ ကြန္မန္႔မေရးခင္ ဦးဆံုး လာေရးလိုက္တယ္ ဆရာျမစ္ေရ .. ပို႔စ္ေတာင္ မဖတ္ရေသးဘူး။
မဂၤလာႏွစ္သစ္ ျဖစ္ပါေစ ....
ဘ၀ အေမာေတြ ေျဖေဖ်ာက္ေစဖို႕ ဘေလာ့ဂ္ဂါ အျငိမ့္စင္ေလး တင္ဆက္ေပးတ့ဲ ကိုျမစ္ကို အထူး ေက်းဇူးတင္ပါတယ္။ လာေရာက္ အားေပးျပီး ပြဲႀကည္႕ခ့ဲပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ ရႊင္လန္း ခ်မ္းေျမ႕ပါေစရွင္။
ေဟ့ေဟ့ နာ ၁ ပါကြယ္..
ဟက္ပီၤးနယူးရီးယားပါ အကုိျမစ္က်ဳိးအင္းေရ..
ပဲြမစခင္ကတည္းက ဖ်ာခင္းပီး ေနရာဦးထားတာ.. လူျပက္ေတြ ျပက္လုံးထုတ္တာ ရီရင္းရီရင္းနဲ႔ အခု အသံမထြက္ေတာ့ဘူး.. ဟိဟိ
ဘေလာ့ဂါအၿငိမ့္ ၅ မွသည္ ေရွ႕ဆက္ပဲြဆက္ေတြ မ်ားပါေစ.. ရုံျပည့္ရုံလွ်ံပါေစ.. ဖ်ာမ်ားမ်ားေရာင္းရပါေစ.. ေနာက္တခါ ဇာတ္ကရင္ နာမည္ေက်ာ္ ဘေလာ့ဂါဇာတ္မင္းသားေလးေတြလဲ ဦးစားေပးပါဦးဂ်ာ :)))
ျမစ္ျမစ္ေရ ဘေလာ့ဂါ အျငိမ့္ တကယ္ေကာင္း.... ႏွစ္သစ္စစျခင္း အရီအေမာေလးနဲ႕ စခြင့္ရတာ ေက်းဇူးပါပဲျမစ္ေရ....
ဇတ္ဆရာ..မဖတ္ရတာၾကာလို႔..ရီလိုက္ရတာ..
ရြာျပန္ရင္ အတုေတြ ေအာ္မေနႏဲ႔အုန္း..
ဇာတ္ဆရာေရ ...
ခုမွ အစအဆံုး လာဖတ္ပါတယ္။
မင္းသမီးေတြ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ျမိဳင္ျမိဳင္ဆိုင္ဆိုင္နဲ႔ ဘေလာ့ဂါအၿငိမ့္သဘင္ေလး ဖတ္ရတာ ေပ်ာ္စရာေလး။
သီခ်င္းေတြကလဲ ေကာင္း
ျပက္လံုးေတြကလဲ ရယ္ရ
သ႐ုပ္ေဖာ္ပံုေလးကလဲ လွ ...
တခုပဲ ... ေျပာစရာရွိတယ္။
ဒီ အၿငိမ့္မင္းသမီးက အသက္ႀကီးေနလို႔ သိပ္မကႏိုင္ဘူး ... ေမာပါတယ္ဆိုမွ ပလီပလာ ကိုကိုညာနဲ႔ ကခိုင္းတယ္ ......... ဟြင္းးးးးးးးး
အၿငိမ့္လာၾကည့္တာ။ မင္းသမီးေတြက ေခ်ာမွေခ်ာဘဲ။ ေအာ္.. ေခ်ာ လုိ႔ အမေခ်ာလဲ အၿငိမ့္မင္းသမီးထဲ မပါပါလား။ မင္းသားေတြႏွင့္မင္းသမီးေတြနဲ႔ေတာ့ ငယ္ငယ္ရြယ္ရြယ္ အသက္ရြယ္တူေတြဆုိေတာ့ ၾကည့္ရတာ ေကာင္းလွသဗ်ာ။ း၀))
ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္ရပါ၍ ေက်းဇူးအထူးတင္သြားပါသည္။
ႏွစ္သစ္မွာ အားလုံး ေပ်ာ္ရႊင္ႏုိင္ၾကပါေစ။
ခင္မင္လ်က္
ကုိကုိေမာင္(ပန္းရနံ႔)
❤♫❤♫❤.•*¨`*•..¸♥☼♥ ¸.•*¨`*•.♫❤♫❤♫❤
╔═════════ ೋღ❤ღೋ ═════════╗
* ░H░A░P░P░Y░* ░N░E░W░ * ░Y░E░A░R░ *
╚═════════ ೋღ❤ღೋ ═════════╝
❤♫❤♫❤.•*¨`*•..¸♥☼♥ ¸.•*¨`*•.♫❤♫❤♫❤
♫♫♫♥♥♥♥Wish you Happy, healthy, peaceful, successful and prosperous new year 2011.......
ဇတ္ဆရာေရ---
မဂၤလာနွစ္သစ္မဟုတ္ပါလားခင္ဗ်ာ-
က်န္းမာေစေၾကာင္းဆုမြန္ေကာင္းေတာင္းလ်က္ပါလို ့--
စကၤာပူမွာရံုသြင္းျပီး“က”ခ်င္လိုက္စမ္းပါဘိဗ်ာ-
တကယ္“က”နိုင္တဲ့မင္းသမီးေတြလူရြွင္ေတြတကယ္ရွိပါ
တယ္ခင္ဗ်ာ-
ကဲ----ကဲ--လိုက္ၾကရေအာင္လားဇတ္ဆရာေရ ့-
မဂၤလာရွိပါေပတယ္ ဇာတ္ဆရာရယ္..
တကယ့္ကို ေကာင္းပါတယ္။ ဒီအျငိမ့္ကို လက္ေတြ႔စင္တင္ရင္ ၀ယ္အားေပးမယ္ဗ်ိဳ႕..
Happy happy new year♫
Wish you and your family a very happy and prosperous new year, 2011.
ထိမိလုိက္တာ ဇာတ္ဆရာေရ…..
ဆုေတြျပည့္ပါေစ၊
စစ္ပြဲေတြလည္း ေဝးပါေစ၊
ျပည္သူျပည္သားေတြလည္း သာယာၾကပါေစ၊
ျပည္သူျပည္သားေတြအတြက္ မဂၤလာႏွစ္သစ္ျဖစ္ပါေစ၊…
ၿပီးမွ ခရမ္းေရာင္ ကန္႔လန္႔ကာႀကီး က်ရေလတယ္လုိ႔ …..
ရယ္ရြင္ဖြယ္ပီတိမ်ားစြာျဖင့္… မုိးအလင္းအၿငိမ့္ၾကည့္သြားတယ္၊
2011 ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအျပည့္ႏွင့္ျဖစ္ပါေစ။
အားေပးပါတယ္ ေနာက္ထပ္ျပီးလဲ ကပါအံုး
ဒီ ဘေလာ့ဂါ အၿငိမ့္ဆိုတာ ကို
ဖတ္မယ္ .. ဖတ္မယ္ နဲ႕ ..
မဖတ္ၿဖစ္တာ ..
ခု အပိုင္း ၅ ေရာက္မွပဲ
၁ ကေန ၅ အထိ ဆက္တိုက္
ဖတ္သြားတယ္ ကိုတစ္ကိုးကင္းေရ .. း)
ႏွစ္သစ္မွာ
မနက္ေစာေစာစီးစီး
ေပ်ာ္စရာ ရယ္စရာ
ပ်က္လံဳးေလးေတြ
ဖတ္သြားတယ္ ..
ႏွစ္သစ္မွာ မနက္ေစာေစာစီးစီး
အခန္းထဲမွာ ၁ ေယာက္တည္း
ရယ္လိုက္ရတာ .. ခိြခိြ .. း)
ခင္မင္လွ်က္
ေဆာင္းႏွင္းရြက္
ကိုျမစ္က်ိဳးအင္းေရ ၊ အရွည္ၾကီးေရးလဲေရးႏိုင္ပါေပတယ္။ ျပက္လုံးေလးေတြကိုလဲ ႏွစ္ျခိဳက္မိပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ ခ်မ္းေျမ့ပါေစ။
Happy Newyear မွာ အၿငိမ့္လာၾကည့္ကာ ႏွဳတ္ခြန္းဆက္သြားပါတယ္။ ႏွစ္သစ္မွာ က်န္းမာ၊ ခ်မ္းသာ၊ လန္းျဖာပါေစရွင္...။
I like this post, so buy one ticket
ေရးလဲေရးတတ္ပါေပတယ္ ... း)
ဒါေပမဲ႕ ထိန္းထိန္းသိမ္းသိမ္းေလးလဲလုပ္ပါ ။ ေတာ္ၾကာ မိုးလံုေလလံုထဲ မွာ ၾကင္နာစြာ အထိန္းသိမ္းခံေနရပါဦးမယ္ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္းရယ္ ...
ႏွစ္သစ္ေတြတိုင္းကို အားလံုးအတြက္ ျငိမ္းခ်မ္းသာယာတဲ႕ ႏွစ္သစ္ေတြပဲ ျဖစ္ေစခ်င္ပါတယ္ .. ျဖစ္လဲျဖစ္ပါေစလို႕ ေတာင္းဆုျပဳပါတယ္ ။
ေပ်ာ္ရြင္ ျကည္ႏူးဖြယ္ မဂၤလာႏွစ္သစ္ ၂၀၁၁ ျဖစ္ပါေစ
ကိုျမစ္ေရ....။ကိုျမစ့္ အျငိမ့္ကို စလံုးမွာ ကျပပါလားဗ်...။
ဖတ္ရံုနဲ့တင္ အားမရေတာ့ဘူး...။ျကည့္ပါ ျကည့္ခ်င္လာျပီ
:)
အျငိမ့္ဆရာ ကိုျမစ္ အရမ္းေတာ္. . .
Happy New Year ကိုျမစ္. . .
2011- ခုနွစ္ ၊ နွစ္သစ္နွင့္အတူ ...
ၿငိမ္းခ်မ္းမႈမ်ား စိုးမိုးလ်က္ ပညာျဖင့္ ဦးေဆာင္နိုင္ပါေစ ...
ၿငိမ္းစိုးဦး
မ်က္စိထဲမွာကို မင္းသမီးေလးေတြ ကဟန္ေရာ၊လူပ်က္ေတြ ပ်က္တာေရာ ကြတ္ကြတ္ကြင္းကြင္း ေပၚလာေအာင္ ေရးႏိုင္ပါေပတယ္။ေနာက္အၿငိမ့္မ်ားေတာ့ ေနရာ ေစာေစာ လာဦးအံုးမယ္ဗ်ိဳ ့....
ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈ အေပါင္းနဲ ့ၿပည့္စံုပါေစ...
ညီေလး ခနေလာက္လိုက္ခ့ဲပါ။ အကိုတို႔ ေမးစရာေလးရွိလို႔..... ဂ်ေလာက္....(ဟဲဟဲ)
(ပိုင္ေရ....အရင္ဆံုး မန္႔မလို႔ ပဲ ဒါေပမယ္....အေျခအေနအေၾကာင္းေၾကာင့္...ခုမွ မန္႔ရတယ္)
ကၽြန္မဆီလည္းလာလည္ပါေနာ္။
တကယ္ေကာင္းတဲ့ အျငိ္မ့္ဘဲ ကိုျမစ္ေရ..။ ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ရရွိပါေစ..။
ႏွစ္သစ္ကို ရယ္ေမာစရာေလးနဲ႔ ဖြင္႔လိုက္တယ္ေပါ႔ဇာတ္ဆရာ..
ပ်က္လံုးေတြလဲေကာင္း.. သရုပ္ေဖာ္ပံုေလးကလည္းေကာင္း.. ကတဲ႔သူေတြလည္းေကာင္းဆိုေတာ႔ ဒီအျငိမ္႔နံမည္ၾကီးတာ ဘာဆန္းသလဲေနာ္..
ဖတ္ရင္းနဲ႔ ရယ္လိုက္ရတာ တခြိခြိနဲ႔..
ႏွစ္သစ္ကူးမွာ ထူးထူးျခားျခားရယ္ေအာင္ လုပ္ေပးလို႕ ေက်းဇူးဘဲဗ်ိဳ႕...
ဇာတ္ဆရာလဲ ႏွစ္ကူးမွာ ရႊင္ျမဴးပါေစ.. စာေတြ အမ်ားၾကီးေရးႏုိင္ပါေစ..
ဆႏၵအားလံုးျပည္႔စံုပါေစလို႔ ဆုေတာင္းေပးသြားတယ္ေနာ..
ကိုမွ်စ္ခ်ဳိး ေရ
၂၀၁၀ မွာ အၿငိမ္႕မင္းသမီး အျဖစ္ ပရိတ္သတ္ကို ေဖ်ာ္ေျဖခြင္႔ ရလို႕ ေက်းဇူးအမ်ားႀကီး တင္ပါတယ္ဗ်ာ
အၿငိမ္ေလး က ေကာင္းလိုက္တာ ျမန္မာျပည္ မွာ ကျဖစ္ရင္ေတာ႔ ေသခ်ာေပါက္ နံမည္ႀကီးၿပီး တိုက္နဲ႕ ေနရမွာ ေသခ်ာေပါက္..
ၾသ ဒါနဲ႕ စစရ ကေျပာေနတယ္ တိုက္ထဲ မေရာက္ခင္ မေမဓါ နဲ႕ က်ေနာ္ တို႕၂ေယာက္ ဆို ေသခ်ာေပါက္ ဇာတ္စင္က်ဳိးၾကလို႕ ကိုႀကီးေက်ာက္ တို႕ လူရႊင္ေတာ္ေတြ ေခါင္းေပါက္ေနအုန္းမယ္ အသဲမေကာင္းရတဲ႕ အထဲ ဟဲ..ဟဲ..
ခင္မင္စြာျဖင္႔
ေရႊစင္ဦး
ဇာတ္ဆရာကလည္းေရးတတ္လုိက္တာ၊ ပ်က္လုံးေတြက ထိထိမိမိနဲ႔ ျမဳိင္ဆုိင္လွပတယ္...
ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ ဇာတ္ပြဲတခုကုိၾကည့္ေနရသလုိဘဲ
ခံစားရတယ္...
အျပင္မွာတကယ္ ကျဖစ္ရင္အားေပးမယ္...
ႏွစ္သစ္မွာေပ်ာ္ရြင္ခ်မ္းေျမ့ပါေစ...
ခင္တဲ့
မလြင္...
ကိုမွ်စ္မွ်စ္
အျငိမ့္ကို အရမ္းၾကိဳက္တယ္ဗ်
ရယ္စရာေတြကို ပိုၾကိဳက္တယ္ ေမာစရာေတြမပါ
ရယ္ေမာျခင္းသည္ အသက္ရွည္၏တဲ့ဗ်
မင္းသမီးအ၀တ္အစားေတြနဲ႕မ်က္လံုးထဲ ျမင္ေယာင္ျပီး ပိုရယ္မိတယ္ သီခ်င္းေတြကလဲ အလန္းဗ်
ကိုမွ်စ္ ႏွစ္သစ္မွာ အမ်ားကို ေပ်ာ္ေအာင္လုပ္ႏိုင္သလို ကိုယ္ကိုတိုင္လည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြနဲ႕ ျပည္႕ပါေစ။
ခင္မင္တဲ့
seesein
လွလိုက္တဲ့ဇာတ္တစ္ပြဲပါပဲ ကိုျမစ္ေရ..... ဒါနဲ႔စကားမစပ္ မင္းသမီးေလးေတြက ေတာ္ေတာ္လွဗ်ေနာ္ :) ပ်က္လံုးေတြကလည္း ထိလိုက္တာ ဒက္ခနဲပဲ :) အားေပးတယ္ ေနာက္ၾကံဳရင္ လူရႊင္ေတာ္ လိုရင္ေျပာပါ... :)
ခင္တဲ့(ဖိုးၾကယ္)
စိတ္အေတာ္ေလး ေထြေနတဲ့သူေတာင္ အသံထြက္ ရယ္မိသြားပါတယ္။ ေလးစားအားက်ရတဲ့သူ ပိုပီသပါတယ္ အစ္ကိုေရ
ဖတ္ၿပီးတာၾကာၿပီ ဇာတ္ဆရာေရ....ခုမွပဲ လာမန္႔ရေတာ့တယ္။ ဖတ္ေနရင္း တဟားဟား ေအာ္ရယ္ခ်င္တာ လူေတြၾကားမို႔ ထိန္းထားခဲ့ရတယ္။ အေတာ္ရယ္ရတယ္။ ေမာင္ျမစ္ ဘေလာ႔ဂ္မေရးဘဲ ဇာတ္ေထာင္ပါလား။ ဟားဟား ျပက္လံုးေတြ တကယ္လန္းတယ္....:)
ဆႏၵ႐ိွသလိုျဖစ္ေသာ ႏွစ္သစ္မဂၤလာ ျဖစ္ပါေစ ဇာတ္ဆရာေရ..
ဇာတ္ရံုက လူအ၀င္မ်ားလို႔ ေနရာကို မရဘူးျဖစ္သြားတယ္
ဇာတ္ဆရာ ညီမဆိုေတာ႔လဲ ရတဲ႔ေနရာ ဇာတ္စင္ေပၚထိပဲ တတ္ၾကည္လိုက္ေတာ႔တယ္ းD
ျပက္လံုးေတြ ေရာင္းစားရင္ေကာင္းမလား စဥ္းစားေနတာ .... း) တစ္ကယ္ခ်ီးက်ဴးပါတယ္
ဘေလာ႔ဂါအျငိမ္႔ ၁၀ မျပည္႔ခင္မွာ အျပင္မွာတစ္ကယ္အေကာင္အထည္ေဖာ္ႏိုင္တဲ႔ ဇာတ္ဆရာျမစ္က်ဳိးအင္းရဲ႕ အျငိမ္႔ပြဲေတာ္ၾကီး
အေကာင္အထည္ေပၚလာႏိုင္ပါေစ လို႔ ဆုေတာင္းမိရင္း
ေနာက္က်သြားတာ ခြင္႔လႊတ္ပါေနာ္
အလုပ္မ်ားေနလို႔ ေသေသခ်ာခ်ာ မဖတ္ႏုိင္မွာစိုးလို႔မမန္႔ခဲ႔တာပါ ...။ ခုမွ ေသခ်ာဖတ္ရတာ
Happy New Year ပါ ဇာတ္ဆရာ ...။
ရယ္ရင္းေမာရင္း အျငိမ့္ေလးကို ဖတ္သြားပါတယ္ ကိုျမစ္... ကိုျမစ္ကေတာ္တယ္ဗ်ဳိ ့ျပတ္လံုးအသစ္ေတြ ထြင္ႏိုင္တယ္.. အဖန္တရာထပ္ေနတဲ့ ျပတ္လံုးေတြနဲ ့ကိုယ့္ဘာသာျပတ္ ကိုယ့္ဘာသာရီေနတဲ့ မင္းသားေယာင္ေယာင္ လူရႊင္ေတာ္ေယာင္ေယာင္ေတြထက္ အျပတ္အသက္သာတယ္....
လာၾကည္႔သြားတယ္ ..ဇာတ္ဆရာေရေနာ္။ႏွစ္သစ္မွာ ေပ်ာ္စရာေလးေတြ ေပးတဲ႔အတြက္ ေက်းဇူးပါ။သိတယ္မလား....ဘူလည္း။
အားလံုးကို ေပ်ာ္ေစခ်င္တဲ႔...။
“...........။
အကုန္ေကာင္းတယ္..။
အရွည္ၾကီးေပမယ္႔ ဖတ္ရင္း မပ်င္းရဘူး..။
ဘာပ်က္အံုးမလဲ ဆက္ဆက္ျပီး ဖတ္သြားလိုက္တာ..မင္းသမီး၃ေယာက္ ထြက္ျပီး ပြဲျပီးတာ ျမန္လိုက္တာ..လို႔ ထင္မိတယ္။
ဦးျမစ္ၾကီးေတာ္တယ္ဗ်ိဳ႕..။
ဇာတ္ေထာင္စားပါလား ဦးျမစ္..။
ဒီလိုပ်က္လံုးေတြ မ်ားမ်ားေရးရင္ေတာ႔..
ဦးျမစ္ေတာ႔ အနည္းဆံုး ကားေတာ႔စီးရမယ္ ထင္တယ္..။
ႊHAPPY NEW YEAR ..
ဇာတ္ဆရာေတာ္ခ်က္ကေတာ့ အထူးေၿပာဖုိ႕ကို မလိုေတာ့ဘူးထင္ပါတယ္ ကိုၿမစ္က်ိဳးအင္းေရ....ေရးခ်က္ေတြကေတာ့ အရႈိက္ကိုသြားသြားထိမယ္ထင္တယ္။ သတိလည္းထားဦး။ း))
ဒါနဲ႕စကားမစပ္ မင္းသမီးေလးေတြက လွလိုက္တာေနာ္ (((ဟမ္)))
~~~~ေပ်ာ္ရႊင္စရာအတိၿပီးတဲ့ႏွစ္သစ္ၿဖစ္ပါေစ~~~~
ေတာ္ေတာ္ေကာင္းတယ္ ဇတ္ဆရာေရ ..
ပါးပါး မ်ား ယုတ္မာလုိက္တာ “လမ္းနီး” တာေရာ
“ လူၾကားထဲ ထုတ္ထုတ္ပြတ္ ” တာေရာ
“ အစက ေထာင္ေထာင္ေနာက္ေတာ႕ လဲသြား ” တယ္ဆုိတာေရာ ဟြင္႕ ဟြင္႕ မ်ားက အဲဒါေတြပဲ နားလည္တယ္ က်န္တာေတြလဲ နားလည္ပါတယ္
ရယ္ရတယ္ အူကုိတက္လုိ႕ ဟားဟားးးးးးးးးးးးး
မႏွစ္က နယူးယားညေလး ကုိသတိရသား သမီးတုိ႕ေတြ ဂရုခ်က္ၾကတာေလ
ဒီႏွစ္ေတာ႕ သမီးလဲ အန္တီ႕အိမ္ေရာက္ေနလို႕ ခုမွ ပါးပါး ဆီလာႏိုင္တယ္
တာ႕တာ ဘုိင္
dsadasdasdasd adsdasdadasd asdasdasdasdsadas dasdadadsadadsa dasdasddsa dsa dsadasdadas dsadasda dsadadas
ဦးျမစ္..
ႏွစ္သစ္မွာ မင္းသမီးျဖစ္ရပါပေကာ..ဟာဟ..
ကရခ်ည္ေသးရဲ ့.. ေပ်ာ္စရာျကီး (((ေနာ္)))
ခင္တဲ့
ယြန္း
ဆရာျမစ္က ပါရမီပါတဲ့သူလို႔ေျပာရမလားပဲ၊ လက္ရွိ
ႀကိဳးစားမွဳနဲ႔ေပါင္းစပ္လိုက္ေတာ့၊ အရမ္းႀကီးမဟုတ္
ေတာင္ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ္တဲ့သူတစ္ေယာက္ပါ၊
ဆက္လက္ႀကိဳးစားလို႔ ရဲရင့္ပါးနပ္စြာ အက်ိဳးျပဳနိဳင္ပါ
ေစဗ်ာ။
ဟိုင္း..ဇာတ္ဆရာေရ..
အၿငိမ့္ကို အားရပါးရ ရယ္ၿပီး ဖတ္သြားပါတယ္..
ပ်က္လံုးေလးေတြနဲ႕ ခြန္းေတာက္ေရးခ်က္ေတြကလည္း ္ေၿပာင္ေၿမွာက္ပါတယ္...
နွစ္စဥ္နွစ္တိုင္း ေရးနိုင္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္.
အၿပင္မွာ ေတာ့ မက ေစခ်င္ဘူး.. ဇာတ္ဆရာ *၀င္လိုက္ထြက္လိုက္* ၿဖစ္မွာဆိုးလို႕...
ၾကိဳးစားဆရာေရ.. အားေပးလ်က္...
ရတဲ႔အခ်ိန္ေလးမွာ အျငိမ္႔ေလးကို လာအားေပးတာပါ။
ေျပာင္ေျမာက္တဲ႔ ပ်က္လံုးေတြက အျငိမ္႔ကို ပိုျပီး ပီျပင္ေစပါတယ္.. အျပင္မွာလည္း တကယ္ကို ကခြင္႔ရပါေစ.. ဇာတ္ဆရာလုပ္ႏိုင္ပါေစလို႔ ဆုေတာင္းရင္း အားေပးသြားပါတယ္..
အခ်ိတ္အဆက္မိမိ ဆြဲေခၚသြားတဲ႔ ဟာသ ပ်က္လုံးေလးေတြက ရယ္ေမာရေစတာမို႔ ေက်းဇူးပါ။
ဆက္လက္ေအာင္ျမင္ပါေစ။
အဟဲ.. လူရႊင္ေတာ္ ဖလားမွာ ၀င္ၿပိဳင္ၾကပါလား...
ဦးျမစ္ေရ..နံပါတ္၆ ကိုလည္းေစာင့္ေမွ်ာ္ေနေၾကာင္းပါ..
စုဗူးအျငိမ့္ပဲ ၾကည့္ဖူးတာ ခုေတာ့ ဘေလာဂ္ဂါဆိုပါလား။ အေခြထြက္မွာလား။ ကူးေခြေရာင္းစားခ်င္လို႔ အဟိ
ကိုပိုင္ေရ...... အၿငိမ့္ပြဲေလးကို ေနာက္ထပ္လာၾကည့္ၿပီး .. အားေပးသြားတာပါ...
ရသစံုလင္တဲ့ ဘေလာ့ဂါ အၿငိမ့္သဘင္က .. အလြန္ကို အသက္၀င္လွပါတယ္... ေနာက္တပြဲကိုလည္း ေစာင့္ေမွ်ာ္အားေပးပါအံုးမည္။
အမ်ားၾကည္ရႊင္ ရယ္ေမာေစဘို႔.. ႀကိဳးစားေရးထားတဲ့
အက်ဳိးေၾကာင့္ ကိုပိုင္ လည္း ထာ၀ရ ရယ္ေမာျခင္းျဖင့္ အပူပင္ကင္းစြာ ဆက္လက္ ႀကိဳးပမ္းႏိုင္ပါေစရွင္....
ခင္တဲ့.... စင္ေယာ္
ျမစ္က်ဳိးအင္း တစ္ေယာက္ တကယ္ပဲဇာတ္ဆရာလုပ္စား
ေတာ့မလား..။ အၿငိမ့္သဘင္က ပ်က္လံုးေတြတကယ္ ေကာင္းတယ္..။ ပ်က္လံုးေတြေၾကာင့္ ေ၀ဒနာေတြ ေတာင္ ေမ့ေပ်ာက္သြားတယ္..ေက်းဇူးပါဗ်ဳိးး
အၿငိမ့္မွာ လူရႊင္ေတာ္ေတြျပက္လံုးကိုအႀကိဳက္ဆံုးပဲ၊
အခုမွ အၿငိမ့္ကို ေသေသခ်ာခ်ာလာျပန္ၾကည့္ျဖစ္တာ၊
တကယ္ေတာ္တဲ့ဇာတ္ဆရာပဲ၊
အၿငိမ့္ၾကည့္ ပရိသတ္ေတြရဲ႔ အေပ်ာ္ေတြ တည့္တည့္မတ္မတ္ျပန္ရပါေစ။
ခင္မင္တဲ့
ေကာင္းလိုက္တာဗ်ာ
အၿငိမ္႕လာၾကည့္တာပါ အကို..
အားေပးသြားတယ္ေနာ္
စိတ္ကူးေကာင္းေကာင္း ဟာသဥာဏ္ ရႊင္ရႊင္နဲ႔ ေရးထားတဲ့ ကိုျမစ္က်ိဳးအင္းရဲ႕ အျငိမ့္ေတြကို ဘေလာ့ဂါေတြအားလံုး စုၿပီး ဆိုၾက ကၾကရရင္ သိပ္ေပ်ာ္စရာေကာင္းမွာပဲလို႔ ေတြးေနမိတယ္... အားေပးလွ်က္ပါ... း))
Post a Comment